De nuttige tijgerslak (tijgerslak)

Normaal gesproken zijn naaktslakken niet erg populair bij tuinders, deze plagen eten immers graag de bedden kaal. Een uitzondering is echter de tijgerslak, ook wel bekend als de tijgerslak, omdat deze roofdier graag andere slakken eet.

De tijgerslak is een nuttige naaktslak

De belangrijkste dingen in het kort

• De tijgerslak of tijgerslak ziet eruit als een naaktslak, maar is een slakkenetend heilzaam insect in de tuin.
• Kenmerkend is de vlektekening waaraan het zijn naam dankt, waaraan de soort gemakkelijk te herkennen is.
• Tijgerslakken zijn nachtdieren en kunnen daarom maar zeer zelden worden gezien. Het zijn alleseters en voeden zich ook met dood plantmateriaal, aas, algen en schimmels.
• U kunt de dieren in speciaalzaken kopen - bijvoorbeeld bij een speciale slakkenboerderij - en ze specifiek in de tuin verplaatsen. Ze zijn echter niet geschikt als enige maatregel tegen slakken.

De tijgerslak - een vraatzuchtig heilzaam insect in de tuin

Tijgerslakken eten alleen dode plantendelen, aas en ongedierte

Als je de tijgerslak - of tijgerslak - voor het eerst ziet, zul je hem waarschijnlijk eerst classificeren als een naaktslak en dus een plaag. Het tegenovergestelde is het geval, want het weekdier met het karakteristieke uiterlijk is verwant aan de bekende slakken, maar eet ze ook graag op. De dieren zijn zeer effectief en jagen zelfs op exemplaren die groter zijn dan zijzelf.Tijgerslakken eten ook graag

• Champignons
• dode plantendelen
• Aasen
• Slak eieren

Tijgerslakken daarentegen gaan zelden naar frisgroen. De dieren hebben, vooral als ze jong zijn, een hoge eiwitbehoefte en bereiken pas geslachtsrijpheid als ze in hun behoefte kunnen voorzien. Voor experimentele doeleinden werden al snel jonge tijgerslakken die puur vegetarisch werden gevoerd, ontvangen.

Het is dus een goed idee om een ​​paar tijgerslakken de tuin in te brengen tegen de naaktslakpest. Hiervoor kunt u de dieren ophalen in bossen en parken of ze kopen bij gespecialiseerde dealers.

inval

Is de tijgerslak giftig?

Tijgerslakken zijn niet giftig. U hoeft zich dus geen zorgen te maken als uw hond of kat per ongeluk een van deze exemplaren eet. U moet de slakken echter niet aanraken - niet omdat ze giftig kunnen zijn, maar omdat dit de dieren onder extreme stress brengt en schade toebrengt. De tijgerslakken zouden het immers goed moeten doen in uw tuin, zodat ze gretig andere slakken kunnen eten.

Herken de tijgerslak en onderscheid hem van andere soorten

“Tijgerslak eet slak - heb je dat eerder gezien? Deze weekdieren eten het liefst andere slakken en zijn daarom erg handig. "

In de regel kunnen tijgerslakken gemakkelijk worden onderscheiden van andere naaktslakken vanwege hun karakteristieke uiterlijk. De soort draagt ​​zijn naam niet voor niets, het lichte lichaam is immers versierd met een opvallend patroon met zwarte vlekken en strepen. In tegenstelling tot de naam doet dit meer denken aan het typische luipaardpatroon.

De tijgerslak in het profiel:

• Latijnse naam: Limax maximus
• Alternatieve namen: Tijgerslak, grote slak, grote bloedzuigerslak
• Oorsprong: oorspronkelijk Zuid-Europa
• Verspreiding: bijna wereldwijd in gematigde klimaten, vaak in Europa
• Voorval: vochtige en vrij warme woonruimtes, heeft vocht nodig om te ademen
• Omvang: volwassen dieren gemiddeld 13 centimeter, tot 20 centimeter mogelijk
• kleuren: verschillend, meestal lichtbruin, lichtgrijs of geelachtig, onderzijde crèmekleurig
• Verzamelen: zwarte of bruine vlekken die kunnen condenseren tot echte strepen

De tijgerslak komt oorspronkelijk uit Zuid-Europa

Naast deze zijn er echter ook smetteloze, eenkleurige, donkere en witte variëteiten, die echter zeer zeldzaam zijn. De laatste zijn tijgerslakken met albinisme. Ook typerend voor de tijgerslak is het kegelvormige lichaam, dat aan de achterkant strak afgerond is. Het mantelschild beslaat ongeveer een derde van de lichaamslengte, maar er is hier een speciaal kenmerk: tijgerslakken hebben een kalkachtig schild van ongeveer 13 tot 15 millimeter lang, het evolutionaire overblijfsel van een schaal.

Om het u gemakkelijker te maken om het van andere naaktslakken te onderscheiden, hebben we op dit punt een overzicht voor u samengesteld.

	Zwarte slak	Spaanse slak	Genetzte Ackerschnecke	Grijze veldslak
Latijnse naam	Arion ater	Arion vulgaris	Deroceas reticulatum	Deroceras agreste
Alternatieve namen	Grote slak, Grote zwarte slak	Rode slak, grote slak, Oost-Indische kers	geen	Eenkleurige veldslak
Omvang	10 tot 13 centimeter	7 tot 12 centimeter	4 tot 6 centimeter	3 tot 4 centimeter
kleuren	diep zwart met een donkere zool	anders, meestal roodachtig tot lichtbruin	verschillend, meestal lichtbruin tot crèmekleurig	anders, meestal lichtgrijs
Verzamelen	geen, monochroom	geen, monochroom	donker gevlekt, netvormig	geen
Alternatieve kleuren	zelden donkerbruin of grijs	ook donkerbruine tot zwarte exemplaren	ook donkerbruin tot leigrijs, soms ontbreekt het maaspatroon	geelachtige tot donkerbruine kleuren zijn ook mogelijk

Een ding dat alle naaktslakken gemeen hebben, is dat ze allemaal een nogal vochtige leefomgeving nodig hebben met talloze schuilplaatsen om te overleven.

Levenswijze en voortplanting

Tijgerslakken zijn nachtdieren en komen het liefst rond middernacht uit hun schuilplaats. Dit betekent dat je de dieren zelden zult zien - ze verstoppen zich immers overdag en jagen alleen 's nachts. U kunt de slakkenjager dus al in uw tuin hebben en er niets van weten.

De dieren zijn tweeslachtig, dus ze hebben zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtskenmerken. Bij het paren wisselen twee individuen hun zaadpakketjes uit en bemesten zo elkaar. Zelfbevruchting is echter al waargenomen bij gevangen exemplaren, dus deze naaktslakken zijn voor de voortplanting niet afhankelijk van een partner.

Eierlegging en ontwikkeling van jonge dieren

Een enkele slak kan wel 1000 eieren leggen

De daaropvolgende legperiode duurt bijna een jaar, waarin een enkele slak maximaal vier klauwen van tussen de 100 en 300 eieren elk legt. De eerste leg vindt meestal plaats tussen juli en augustus van het eerste jaar, de tweede echter pas in juni of juli van het volgende jaar. Met een gemiddelde grootte van vier tot vijf millimeter zijn de eieren vrij klein. De kleine, nog witte en onopvallende tijgerslakken komen na ongeveer 19 tot 25 dagen uit, dus ongeveer drie weken. Ze worden geleidelijk donkerder in de loop van hun ontwikkeling en ontwikkelen het typische patroon tot geslachtsrijpheid na ongeveer anderhalf jaar. De eerste vlekken en strepen verschijnen ongeveer een week na het uitkomen.

Tijgerdrumsticks worden ongeveer twee en een half tot drie jaar oud, op voorwaarde dat ze niet eerder het slachtoffer zijn geworden van een roofdier of een ziekte. Het nest is ook erg vatbaar voor parasieten en roofdieren zoals kevers, nematoden en mijten. Daarom komen tijgerslakken maar uit een paar eieren. U kunt echter specifiek het voortplantingspercentage verhogen door in het terrarium te fokken en zo voor voldoende nakomelingen voor uw eigen tuin te zorgen.

inval

Het ongebruikelijke gedrag bij het paren

Tijgerslakken vertonen een zeer interessant paargedrag: de hermafrodieten - dat wil zeggen, elk dier is zowel mannelijk als vrouwelijk - partner die om elkaar heen wordt geslingerd, in de lucht bungelt en slechts aan een slijmdraad van maximaal 40 centimeter lang hangt. Het zal echter enige tijd duren om op dat punt te komen. Allereerst kruipt een dier urenlang achter zijn uitverkorene aan. Als hij uiteindelijk overtuigd is van deze blijk van belangstelling, cirkelen de slakken om elkaar heen en gaan uiteindelijk naar een hogere plek voor de feitelijke handeling.

Zo leg je de tijgerslak in de tuin

In geschikte habitats zijn tijgerslakken trouw aan hun locatie en vormen ze na verloop van tijd echte kolonies. Om ervoor te zorgen dat u zich kunt vestigen en de dieren in uw tuin kunt houden, is het belangrijk om geschikte schuilplaatsen op te zetten. De nachtdieren trekken zich hier overdag in terug. Ideaal hiervoor zijn:

• vochtige, schaduwrijke plekken onder struiken en andere houtige planten
• Stapel hier holle stenen en oude houten planken op
• bedek ze met bladeren en kreupelhout

Omdat de dieren altijd ongeveer vijf tot tien meter rond de slaapplaats zijn, moet u de schuilplaats zo dicht mogelijk bij bedreigde bedden of in het midden van de moestuin creëren. Het is ook handig om meerdere "nesten" te creëren om grotere gebieden te bedekken. Als je de tijgerslakken goede leefomstandigheden biedt - dat wil zeggen een natuurlijk beheerde tuin met voldoende vochtige ruimtes - zullen ze zich goed voortplanten en na verloop van tijd een stabiele populatie vormen. Je kunt ook nieuw bezonken exemplaren voeren, waarvoor ze eiwitrijk voedsel zouden moeten gebruiken. Dit zijn bijvoorbeeld paddenstoelen zoals champignons uit de supermarkt, die je in plakjes snijdt en bij de woning verdeelt.

Advies

Om tijgerslakken in de tuin te vestigen, moet u slakkenkorrels vermijden. Dit doodt niet alleen de slakken, maar ook de nuttige slakken.

Dit artikel laat zien wat er nog meer kan helpen tegen vraatzuchtige naaktslakken in de tuin.

YouTube

Kan je de tijgerslak ook kopen?

Als u de tijgerpoot in uw tuin wilt vestigen, kunt u de dieren kopen in gespecialiseerde online winkels of bij speciaalzaken. De beste tijd om dit te doen begint in het voorjaar, wanneer het buiten warmer wordt en de kans op ijzige nachten minder groot is. Afhankelijk van de regio kunt u de Schnegel tussen half maart en half april en tot in oktober kopen en meteen in de tuin zetten. De koudbloedige dieren brengen de winter goed verborgen onder stapels bladeren, in compost of in verrot hout door.

Je hebt echter veel geduld nodig, vooral als je tonnen naaktslakken in je tuin hebt. Om deze effectief te bestrijden met behulp van tijgerslakken, heb je er ook een groot aantal nodig. U kunt ze echter niet allemaal kopen, maar een aantal dieren aanschaffen, die zich dan geleidelijk vermenigvuldigen dankzij uw zorgvuldige zorg en onderhoud. Het kan echter enkele jaren duren voordat hieruit een slakkenbestendige populatie is gegroeid. Daarnaast kunnen factoren waar je geen invloed op hebt (zoals het weer) een decimerend of gunstig effect hebben op je tijgerslakkenpopulatie.

Tijgerslakken zijn in ieder geval niet de enige slakkenbestrijders, de alleseters eten ook ander voedsel en jagen niet constant op andere soorten. Voor een effectieve bestrijding moet u daarom vertrouwen op een mix van tijgerslakken, andere roofdieren en andere, natuurlijk, niet-giftige maatregelen.

Tijgerslak in het aquarium?

De tijgerslak die in dit artikel wordt beschreven, is een tuinbewoner en voelt zich niet bijzonder comfortabel in een aquarium gevuld met water (ongeacht of het zoet of zeewater is). Integendeel, de plattelandsbewoner zou daar gewoon verdrinken. Sommige waterslakken zijn echter ook bekend als tijgerslakken vanwege hun opvallend gekleurde schaal. De juiste naam is echter Clea helena. Soms zijn deze dieren ook in de winkel verkrijgbaar onder de naam Raubturmdeckelschnecke of Helene.

Häufig gestellte Fragen

Kun je de tijgerslak verwarren?

In principe is het niet mogelijk om de "normaal" gekleurde tijgerslakken te verwarren met andere naaktslakken. De differentiatie is alleen problematisch bij de zeldzame donkere zwart-witgekleurde individuen, die soms erg lijken op de zwarte naaktslak (Arion ater). Een differentiatie is mogelijk door de zool, die bij tijgerslakken meestal licht is en bij slakken donker. Uiterlijk als je een vermoedelijke zwarte tijgerslak naast een andere naaktslak legt, kun je een exact onderscheid maken - vroeg of laat knabbelt de tijgerslak aan zijn medeslakken, maar de naaktslak - als vegetariër - niet.

Het kan ook worden verward met de naaktslak, omdat dit type naaktslak ook lichtbruin tot grijsachtig van kleur is en een karakteristiek netpatroon heeft - soms moet je heel goed kijken.

Heeft de tijgerslak natuurlijke vijanden?

De tijgerslak heeft veel vijanden

Hoewel de tijgerslak een van de natuurlijke vijanden is van andere naaktslakken, is hij zelf niet veilig voor roofdieren. Veel vogels en zoogdieren zoals egels en spitsmuizen, maar ook kikkers, padden, blindwormen, hagedissen en slangen genieten van de grote en makkelijk te vangen slakken. Bovendien kunnen insecten en parasieten zoals paddenstoelen gevaarlijk zijn voor de eieren.

Hoe kan ik nog steeds tegen de Spaanse slak vechten?

De beste remedie tegen vraatzuchtige naaktslakken zoals de zwarte slak en de Spaanse slak is nog steeds een natuurlijke tuin die uitnodigend is ontworpen voor allerlei nuttige organismen zoals zangvogels, merels, kraaien, eksters, egels, spitsmuizen, loopkevers, kikkers, padden en langzame wormen. U kunt tuinbedden met bijzonder bedreigde planten ook beschermen door geschikte veiligheidsmaatregelen te nemen. Deze omvatten bijvoorbeeld een slakkenafrastering of het mulchen van de grond met grof materiaal zoals stro of gehakte schors. Zelfs in een verhoogd bed zijn planten meestal redelijk veilig gehuisvest.

Eet de tijgerslak eigenlijk ook slakken met een schaal?

Over het algemeen jaagt de tijgerslak vooral op andere naaktslakken. Schelpslakken zoals het tuintapijt of zelfs de grote Romeinse slakken zijn meestal niet interessant - ze kunnen zich immers snel terugtrekken in hun huis en zijn dus in ieder geval veilig voor roofzuchtige verwanten (maar niet voor vogels, egels en dergelijke). Pas als deze dieren dood zijn, worden ze interessant voor de aaslak.

Advies

De Romeinse slak eet overigens graag de eieren van naaktslakken, daarom zijn ze ook welkom in de tuin. Schelpenslakken brengen in ieder geval weinig schade toe aan bedden en planten - in tegenstelling tot schelploze slakken.