Herken en bestrijd ziekten in de laurierkers
De laurierkers is eigenlijk een van de meest robuuste haagplanten. Het gedijt ook goed in de schaduw en op minder dan ideale locaties en is niet erg vatbaar voor ziekten. Als u veranderingen in de bladeren heeft ontdekt die duiden op een ziekte bij de laurierkers, kunt u onze tips gebruiken om zelf veel symptomen te identificeren en deze met succes te bestrijden.
De meest voorkomende ziekten bij de laurierkers zijn:
- Jachtgeweer
- Echte meeldauw en valse meeldauw
- Bladrandnecrose
Je herkent ze aan de verkleurde, onvolgroeide bladeren of lelijke bedekkingen aan de boven- of onderkant van het blad.
De shotgun-ziekte
Deze schimmelziekte komt niet alleen voor in de laurierkers, maar ook in de bladeren en vruchten van pruimen-, perzik- of kersenbomen. De schimmel "Stigmina carpophila" is verantwoordelijk voor de infectie. Tot nu toe zijn er geen variëteiten van laurierkers die volledig resistent zijn tegen deze ziekte.
Schade aan afbeelding
De vers gekiemde bladeren van de laurierkers vertonen aanvankelijk roodbruine vlekken van ongeveer vijf tot tien millimeter groot aan de bovenzijde van het blad. Doordat de plant het beschadigde weefsel afstoot, ontstaan in de bladeren de gaatjes die kenmerkend zijn voor deze plantenziekte. Als de besmetting ernstig is, werpt de laurierkers de aangetaste bladeren af. Shotshot komt meestal voor in vochtige jaren en in mistige gebieden met een hoge luchtvochtigheid.
Veroorzaken
De schimmel overwintert zowel in de zieke takken als in de bladeren en de geïnfecteerde vruchten van geïnfecteerde planten. De schimmel vormt zijn mycelium op de wonden van de takken waarin de sporen zich vormen. De sporen verspreiden zich verder door wind of regenbuien.
Gevecht
Verwijder zieke en afgevallen bladeren en gooi alle plantendelen bij het huisvuil zodat de schimmel zich het volgende jaar niet verder kan verspreiden. Snoei de laurierkers terug voor de volgende scheut en dun de struiken uit zodat de wind door de bladeren kan waaien.
Je kunt een jachtgeweer behandelen met geschikte fungiciden. De middelen doden de schimmelsporen voordat ze de plant aanvallen. Daarom moet u de laurierkers vóór de eerste opname injecteren en de applicatie een of twee keer herhalen.
het voorkomen
Sommige soorten laurierkers zijn toleranter en resistenter tegen de schimmelziekte. Plant deze soorten alleen in vochtige, mistige streken. Windopen en zonnige locaties zijn ideaal, waar de laurierkers snel kunnen drogen na een regenbui.
Echte meeldauw en valse meeldauw
Echte meeldauwschade
Echte meeldauw vormt een witte tot vuilbruine laag die kan worden weggeveegd aan de boven- en onderkant van de bladeren, de jonge scheuten, bloemen en vruchten van de laurierkers. Als gevolg hiervan worden de bladeren bruin en sterven ze af. In tegenstelling tot andere schimmelziekten groeit het mycelium van echte meeldauw niet in het plantenweefsel, maar gedijt het op het bladoppervlak. Alleen de zuigverlengingen (haustoria) verankeren zich in de bladeren en halen voedingsstoffen uit de laurierkers. Omdat echte meeldauw als verplichte parasiet afhankelijk is van het overleven van de waardplant, kunnen zelfs zwaar aangetaste struiken lang voortleven.
Veroorzaken
Echte meeldauw is een droge schimmel en komt vaker voor op warme dagen in de lente en de herfst wanneer er 's nachts dauwneerslag ontstaat. In de herfst vormt de schimmel donkere, bolvormige winterfruitlichamen die overwinteren in de afgevallen bladeren van de laurierkers.
Valse meeldauwschade
De sporen van valse meeldauw dringen de laurierkers binnen en groeien in het blad. Van hieruit komen de sporendragers door huidmondjes naar de onderkant van de bladeren, waar ze verschijnen als een typische grijs-witachtige laag. Aan de bovenzijde van het blad zijn bruine of geel verkleurde plekken zichtbaar. De geïnfecteerde struiken zijn ernstig verzwakt en kunnen afsterven.
Veroorzaken
In tegenstelling tot echte meeldauw houdt valse meeldauw van vochtige weersomstandigheden. Eenzijdige bemesting en slechte luchtcirculatie bevorderen de besmetting.
Bestrijding van echte meeldauw en valse meeldauw
Knip de aangetaste bladeren onmiddellijk af en deponeer ze bij het huisvuil. Composteer de zieke plantendelen niet, want de echte meeldauw overleeft in de grond en infecteert andere planten wanneer de mest wordt toegepast. Als de besmetting mild is, kan sproeien met melk, paardenstaart, knoflook of boerenwormkruid helpen om de echte meeldauw te beheersen. Als dit niet genoeg is, kunt u zeer effectieve fungiciden op de markt krijgen.
het voorkomen
Een luchtige standplaats, goede belichting, ochtendgift en matige bemesting verminderen de gevoeligheid van laurierkers voor deze schimmelziekte. Preventieve bespuitingen met paardenstaart van het veld versterken de laurierkers.
Blattnekrose
Schade aan afbeelding
De bladranden van de oudere bladeren worden bruin. Het blad verdroogt geleidelijk en valt uiteindelijk af. Zware aantasting kan leiden tot bijna volledig bladverlies.
Veroorzaken
Naast milieuverontreinigende stoffen is het voorkomen van deze ziekte bij laurierkers direct gerelateerd aan de waterkwaliteit. Bij een te hoog natriumgehalte treedt deze bladschade veelvuldig op.
Gevecht
Gebruik alleen regenwater om te besproeien.
het voorkomen
Helaas niet mogelijk omdat de grondwater- en luchtkwaliteit niet beïnvloedbaar zijn.
Tips & trucs
Als je kleine donkergroene of roodbruine vlekjes ontdekt aan de onderkant van het blad tot aan de zijkant van de bladoksels, is het vaak helemaal geen ziekte. Uit deze nectarklieren (nectarines) komt hoog suikerhoudend celsap tevoorschijn, dat insecten aantrekt.
SKb