Kurkentrekkerwilg: zorg en variëteiten

De kurkentrekkerwilg met zijn gedraaide twee vormen is vooral populair als decoratieve tuin- en parkplant of als materiaaldonor in de bloemsierkunst. Daarnaast is het vrij gemakkelijk te verzorgen en ook een interessante kandidaat voor bonsaifans.

De kurkentrekker wilg is een bijzondere schoonheid voor in de tuin

Oorsprong

De kurkentrekkerwilg, botanisch Salix matsudana, is een soort die bij ons inheems is binnen het geslacht van wilgen. Het is gekweekt uit de treurwilg (Salix babylonica), die op zijn beurt uit Oost-Azië komt.

Wachstum

De kurkentrekkerwilg groeit, wanneer zijn locatie voldoet aan de gewenste omstandigheden, ongeveer drie voet per jaar. Over het algemeen is hij met 8 tot 12 meter iets lager dan de treurwilg en heeft hij een struikachtige tot boomachtige vorm. De kurkentrekkerwilg is slechts ongeveer 10 tot 15 jaar oud.

Verantwoordelijk hiervoor zijn onder meer de gelijknamige kurkentrekkerachtige gedraaide en sterk kronkelende twijgen aan de lange, torenhoge takken. Ze vormen een buitengewoon, karakteristiek gezicht en soms een bijna grotesk totaalsilhouet.

De groeikenmerken van de kurkentrekkerwilg weer in één oogopslag:

• Snelle groei, tot 1 m hoog per jaar
• Totale hoogte ongeveer 8 tot 12 m
• Leeftijd tussen 10 en 15 jaar
• Karakteristieke gedraaide, gedraaide takken

Welke locatie is geschikt?

De Salix matsudana houdt van zonnig tot gedeeltelijk in de schaduw. Op een te donkere plaats wordt hun groei aanzienlijk verminderd en kan ook groeibeschadiging optreden. Als het gaat om bodemgesteldheid, is de kurkentrekkerwilg vrij weinig veeleisend. Het dankt dit aan zijn uitgebreide, effectieve wortels. Als gevolg hiervan gedijt het in bijna alle bodems, zowel zuur als alkalisch, zowel zanderig als leemachtig. Alleen voldoende vocht moet worden gegarandeerd. Waar de kurkentrekker wilg ook goed voor is, is het goed losmaken van de grond, bijvoorbeeld bij hoornkrullen,(€ 24,99 bij Amazon *) die je bij het planten door de uitgegraven grond mengt. Als de grond bijzonder slecht is, kunt u ook wat compost toevoegen.

Een kurkentrekkerwilg die in een emmercultuur wordt gehouden, moet ook zonnig zijn. Het substraat kan eenvoudige potgrond zijn, eventueel vermengd met wat zand en vulkanisch gesteente.

Als struik / boom in de buitenteelt:

• zonnige tot gedeeltelijk beschaduwde lichtomstandigheden
• De bodemkwaliteit is relatief onbeduidend, net vochtig genoeg, bij voorkeur goed losgemaakt

Als kuipplant:

• zonnige ligging
• Commercieel substraat, losgemaakt met zand of vulkanisch gesteente

meer

Gebruik

Door zijn snelle groei is de Salix matsudana een populaire kandidaat voor het planten van bomen die snel moeten groeien - bijvoorbeeld in nieuw aangelegde tuinen of parken, vooral waar snel een natuurlijke border moet worden aangelegd of een opening moet worden gedicht.

Bovendien heeft het met zijn typisch kronkelende, gedraaide takvorming een hoge decoratieve waarde en is het een populair materiaal voor bloemisten. Met de takken kunnen mooie structurele accenten worden gelegd in boeketten en bloemstukken. Individuele kurkentrekker wilgentakken zijn ook erg "puur" in de vaas.

De kurkentrekkerwilg is ook interessant voor liefhebbers van bonsaicultuur: zijn snelle groei en zijn flexibele, structuurrijke takken bieden een goede basis voor een interessante vormingstraining.

De voordelen van de kurkentrekkerwilg

• Voor het snel planten van bomen en het opvullen van gaten
• Als structureel materiaal in bloemisterij of woondecoratie
• Voor bonsaikweek in een emmer

Giet de kurkentrekkerwilg

Als de kurkentrekkerwilg als hoge stam in de open lucht wordt gekweekt, heeft hij meestal geen extra water nodig als hij volgroeid is. U kunt ze tijdens lange, hete droge fasen in de zomer af en toe met regenwater besproeien.

Een pas aangeplante jonge boom moet je natuurlijk eerst goed water geven en in droge fasen wat nauwkeuriger verzorgen.

Een regelmatige watervoorziening is natuurlijk nog meer nodig voor een kurkentrekkerwilg in de emmercultuur. In deze vorm heeft het een hogere waterbehoefte en kan het natuurlijk niet zoveel water opslaan in het potsubstraat. Je moet een kurkentrekkerwilg in de emmer regelmatig en relatief uitgebreid water geven, zodat de kluit opdroogt, maar niet volledig, voor de volgende watergift. Het kalkgehalte van het water is relatief onbeduidend voor de kurkentrekkerwilg.

Bemest de kurkentrekkerwilg op de juiste manier

Als buitenheester / -boom heeft de kurkentrekkerwilg eigenlijk geen bemesting nodig. Met een beetje compost en hoornsplinters (€ 24,99 bij Amazon *) In de plantgataarde kun je natuurlijk iets goeds voor haar doen.

Het is anders met de emmercultuur. Hier is de ruimte voor de zeer uitgebreide wortels erg beperkt, dus je moet de kurkentrekkerwilg helpen met wat extra voedingsstoffen. Het is het beste om haar elke twee weken wat vloeibare mest voor groene planten te geven. Gebruik echter geen goedkope, agressieve minerale blauwkorrelige meststoffen.

Snijd de kurkentrekkerwilg correct af

Snijden is een essentieel probleem bij de kurkentrekkerwilg - dit is waar het uw zorg vereist. Vanwege de snelle groei moet het elk jaar worden ingekort en uitgedund om gezond en vers te blijven. Het is ook veel gemakkelijker om het esthetisch in vorm te houden. In kleinere tuinen kan regelmatig snoeien vanwege de ruimte ook nodig zijn.

De beste tijd om te snoeien is in het vroege voorjaar, wanneer de boom nog voor de eerste enorme groeispurt staat en de takken nog kaal en duidelijk aangelegd zijn. Het is het beste om te beginnen met het verwijderen van oude, dode takken, zodat de energie in de lente en zomer in de scheut van de gezonde takken kan worden gestopt. Vervolgens kunt u de vorm laten uitsnijden, die, afhankelijk van uw behoeften, meer dient om de ruimte te beperken of om de esthetiek te verbeteren.

Op oudere leeftijd is het raadzaam om de kurkentrekkerwilg radicaal terug te snijden. Dit bevordert een meer vitale nieuwe groei en een verfrissing van de takstructuur.

De snijregels in één oogopslag:

• Snijd elk jaar de kurkentrekkerwilg en dun hem uit
• Tijd: vroege lente
• Verwijder eerst dode takken, daarna een esthetische vorm knippen
• Snoei oude exemplaren radicaal terug

Een tip: Het is een goed idee dat het snoeien van de kurkentrekkerwilg in het vroege voorjaar valt: Omdat de mooi geboorde takken ideaal zijn als fris, decoratief materiaal voor paasboeketten! Hangende decoraties zoals uitgeblazen eieren kunnen ook gemakkelijk aan de twijgbeurten worden gehangen.
meer

Planten

De beste tijd om een ​​kurkentrekkerwilg te planten is in de herfst voor de eerste vorst - dit geeft hem de mogelijkheid om zijn wortels voorlopig goed te ontwikkelen. Bij het planten moet u eerst een groot gat graven. De kluit van de Salix matsudana zet sterk uit en heeft veel ruimte nodig om zich te ontwikkelen. Het is het beste om wat hoornkrullen in de uitgraving te mengen, die worden gebruikt voor het losmaken en langdurige bemesting. Je kunt ook compost toevoegen, maar dit is alleen nodig als de grond bijzonder slecht is.

Stap stevig op het boomrooster rond de jonge boom en geef hem goed water. Het is het beste om het met een steunpaal een beetje tegen de wind in te houden en er met jute aan vast te binden.

Noteren:

• Planttijd: vroege herfst
• Bereid een grote uitgraving voor, losgemaakt met hoornkrullen of lavasplinters, eventueel compostbemesting
• Stap stevig en veilig met een steunpaal

meer

Hoe transplanteer ik correct?

U moet, indien mogelijk, het verplanten van de kurkentrekkerwilg vermijden. Enerzijds is het slopend voor elke plant. Aan de andere kant is de Salix matsudana qua locatie zo weinig veeleisend dat, althans in dit opzicht, een verandering van locatie meestal niet veel zin heeft als de boom gebreken vertoont. Een ander argument hiertegen is dat de kurkentrekkerwilg niet erg oud wordt - in zo'n korte levensduur moet hij nog meer worden gespaard van transplantatie.

Als het te veel ruimte in beslag neemt, is het beter om het radicaal terug te dringen. Ze tolereert dit probleemloos, zelfs op oudere leeftijd.

Als u per se verplanten wilt, moet u vooral de kurkentrekkerwilg zeer royaal uitgraven, omdat de wortels ervan essentieel zijn en zeer wijd uitzetten. Bij het opnieuw graven even royaal te werk gaan en het substraat goed losmaken.
meer

Verspreid kurkentrekkerwilg

Het vermeerderen van een kurkentrekkerwilg is niet moeilijk. De beste manier om dit te doen, is door simpelweg een deel van de restanten te gebruiken die het resultaat zijn van de jaarlijkse snoei. Snijd van de afgeknipte takken een 15 tot 20 cm lange scheut af met een paar knoppen en ontblader deze volledig.

Je bewaart dit hout stek voor de winter en zet hem het volgende voorjaar in een pot met een substraat van aarde en turf. Zet hem op een lichte, zonnige stoel bij het raam en houd hem gelijkmatig vochtig. U kunt ook de beproefde foliemethode toepassen door het stekje met folie te bedekken en zo een gelijkmatig warm, vochtig microklimaat te geven.
meer

Uitloper

Stekken zijn de meest gebruikelijke methode om de kurkentrekkerwilg te vermeerderen. Theoretisch kan natuurlijk ook gezaaid worden, maar gezien de eenvoud en het hoge slagingspercentage van houtstekken moet je dit liever achterwege laten.
meer

In de emmer

Door zijn mooie takken en zijn goed beheersbare groei is de kurkentrekkerwilg ook uitermate geschikt voor emmerteelt. Er zijn een paar dingen waar u rekening mee moet houden. Allereerst is het belangrijk ervoor te zorgen dat het substraat voldoende ruim, los en altijd vochtig is. Zorg voor een losse afwatering gemaakt van lavasplinters of geëxpandeerde klei en het is het beste om organische langdurige meststoffen zoals hoornkrullen en wat compost aan de grond toe te voegen. Tijdens de groeifase dient u voor groene planten ook elke 14 dagen een beetje vloeibare mest te geven.

De locatie moet helder en zonnig zijn. In de winter hoeft de winterharde kurkentrekkerwilg niet in een emmer het huis in te worden gebracht. Bescherm de kluit een beetje tegen strenge vorst door de pot te omwikkelen met jute en / of de aarde te bedekken met dennentakken.
meer

Bonsai

Dankzij zijn snelle, vitale groei en flexibiliteit kan de kurkentrekkerwilg ook goed getraind worden als bonsai. De beste manier om dit te doen, is door een houten stek te laten groeien zoals hierboven beschreven. Wanneer dit de gewenste hoogte heeft bereikt, snijdt u de bovenste scheuten consequent af en laat u de miniboom meer opzij spruiten en een brede, goed gevormde kroon ontwikkelen. Deze kun je vervolgens naar wens in hun contouren slijpen en genieten van de gecondenseerde, kronkelende takken.
meer

ziekten

Ziekten zijn helaas een probleem voor kurkentrekkerwilgen. Hoewel ze niet veeleisend zijn wat betreft de omstandigheden op de locatie, zijn ze vooral behoorlijk vatbaar voor schimmelziekten

• Marssonina-paddenstoelen en
• Wilgenschurft

Marssonina-paddenstoelen

U kunt een aantasting herkennen aan verkleuring en uitdroging van bladeren. In een vergevorderd stadium kunnen ook de toppen van de takken donker worden en gezwellen ontwikkelen. Verwijder in dat geval alle zieke plantendelen zo snel en grondig mogelijk en deponeer ze bij het restafval. In hardnekkige gevallen kunt u ook een chemisch fungicide gebruiken om te helpen.

Wilgenschurft

De kurkentrekkerwilg is ook behoorlijk gevoelig voor wilgenschurft. De symptomen van deze schimmelziekte lijken sterk op die van de Marssonina-paddenstoel en de tegenmaatregelen zijn in wezen hetzelfde.

Als een preventieve maatregel tegen schimmelaanval, kunt u uw kurkentrekkerwilg voorzien van meer immuunbevorderende potas en fosfor.
meer

Ongedierte

De kurkentrekkerwilg wordt ook geplaagd door ongedierte. Dit omvat vooral

• de wilgenbladkever en
• de wilgenboorder.

Wilgenbladkever

De glanzende, kleine, ronde wilgenbladkever kan de kurkentrekkerwilg met zijn onmetelijke eetlust bijna volledig verslinden. Voor een nog jonge boom moet je zeker een insecticide gebruiken.

Wilgenboorder

In de wilgenboorder, een soort mot, zijn alleen de larven gevaarlijk. Na het uitkomen eten ze zich een weg door de hele schors onder de schors en geven op een gegeven moment een azijnachtige geur af. Meestal is de schade echter al enorm. De bestrijding is moeilijk - de volwassen motten kunnen worden verzameld, de larven die zich onder de schors voeden, niet. Aangetaste scheuten moeten gewoon volledig worden uitgesneden. In het ergste geval is de kurkentrekkerwilg niet meer te redden en moet hij worden geveld.
meer

Is kurkentrekker wilg giftig?

Wilgen zijn over het algemeen een onschadelijk geslacht van planten vanuit toxicologisch oogpunt. Zo is het ook met de kurkentrekkerwilg. Het vormt geen gevaar voor mens of dier. Als er kleine kinderen en / of dierenkamergenoten in uw huishouden zijn, hoeft u zich geen zorgen te maken, noch met een geplande buitenbeplanting, noch met een containercultuur.
meer

Advies

De grote hoeveelheid afval die bij het jaarlijks snoeien ongebruikt blijft, hoef je niet achter te laten: de takken van de kurkentrekkerwilg bevatten waardevolle auxines, die als natuurlijke groeihormonen ook andere planten aanmoedigen om wortel te schieten. Giet eenvoudig kokend water over de fijngesneden scheuten en laat de infusie 24 uur trekken. Je kunt het gespannen brouwsel dan gebruiken voor elk bewortelingsproject.

variëteiten

De bekendste soort kurkentrekkerwilg is de Salix matsudana Tortuosa. Daarnaast worden ook andere vormen van cultuur met bijzondere eigenschappen gekweekt, zoals de

• Salix Caradoc
• Salix matsudana Pendula of de
• Salix erythroflexuosa

Salix Caradoc

Deze soort wordt in het Duits goudkurkentrekkerwilg genoemd en heeft zijn bijzondere charme door zijn gouden herfstkleur. Daardoor heeft het naast de typische kronkelende takstructuur nog een andere decoratieve waarde. De takken zijn ook bijzonder gedraaid in een zigzagvorm. De gouden kurkentrekkerwilg heeft een struikachtige groeiwijze en is ongeveer 6 m hoog. Net als de Salix matsudana Tortuosa heeft hij een zonnige standplaats en vochtige grond nodig.

Salix matsudana Pendula

Dit type kurkentrekkerwilg heeft in tegenstelling tot Salix matsudana Tortuosa hangende takken en doet daardoor enigszins denken aan een treurwilg. Anders is het vergelijkbaar met de Tortuosa in termen van habitus en locatievereisten.

Salix erythroflexuosa

De takken zijn bijzonder intens gedraaid en hebben een aantrekkelijke roodachtige kleur. De lange, lancetvormige bladeren zijn meestal ook op zichzelf gekruld. De struik vormt een silhouet dat naar boven toe breder wordt en ongeveer 3 tot 5 meter hoog wordt.