Brandkever - gevaarlijke plaag of nuttig?

Vuurkevers zijn opwindende wezens die gespecialiseerd zijn in zeer specifieke habitats. De insecten vliegen in de zomermaanden. Ze worden vaak verward met gelijkaardige soorten, wat tot misverstanden leidt. Start daarom pas bestrijdingsmaatregelen als u de soort precies heeft geïdentificeerd.

Vuurkevers zijn schrikbarend rood, maar nog steeds volkomen onschadelijk

De belangrijkste dingen in het kort

• Vuurkevers mogen niet worden bestreden omdat ze geen kwaad kunnen
• Vuurkevers zijn nuttige insecten: ze voorkomen de verspreiding van schimmel en eten de larven van ongedierte
• Volwassen vuurkevers leven maar kort, de larven overwinteren en ontwikkelen zich in het volgende voorjaar tot kevers

Is het nodig om het te bestrijden?

Het doden van vuurkevers heeft alleen zin bij specifieke schade. Als uw planten beschadigd zijn, moet de oorzaak worden aangepakt. Omdat de volwassen kevers zich niet voeden met levend weefsel, maar alleen plantensappen en nectar consumeren, hoeft u zich geen zorgen te maken over uw tuin. Het is dus niet nodig om de insecten te verwijderen. Dit geldt ook voor de larven, omdat ze zich uitsluitend voeden met de in het hout levende insecten en schimmels. Als je vuurkevers wilt verwijderen, breng je het natuurlijke evenwicht in gevaar.

Vuurkevers zijn volkomen onschadelijk en allesbehalve schadelijk. Integendeel: ze helpen zelfs om het ecosysteem in balans te houden.

Wees voorzichtig met het gebruik van chemische middelen

Er zijn talloze huismiddeltjes die kunnen worden gebruikt voor vervelende insecten. Naast afschrikmiddelen zoals koffiedik zijn er ook agressievere methoden die het ongedierte doden. De meeste remedies werken echter niet selectief. Ze doden alle insecten die met de stoffen in aanraking komen. Wanneer u bladluizen bestrijdt, kunnen vuurkevers ook worden beschadigd. Let daarom goed op welke stoffen je in de tuin gebruikt en of ze ook heilzame levende wezens kunnen schaden.

Hoe huismiddeltjes werken:

• Bier: voorkomt zuurstofopname
• zeep: veroorzaakt uitdroging
• geuren: verwarren of afschrikken

Giftig en gevaarlijk?

Alle drie soorten vuurkevers die je in de natuur kunt vinden, zijn volkomen onschadelijk. De kevers kunnen de menselijke huid niet beschadigen omdat ze geen monddelen hebben om te bijten of te steken. Ook voor de mens vormen de larven geen enkel gevaar. Alleen soortgenoten moeten voorzichtig zijn als de insecten vatbaar zijn voor kannibalisme.

Pas op voor vuurrode insecten?

Er zijn talloze soorten in het dierenrijk die potentiële roofdieren waarschuwen met hun opvallende kleuren. Felrode tinten geven vaak aan dat het dier giftig is. Maar er zijn ook insecten die alleen het uiterlijk van gevaarlijke soorten hebben aangenomen. Vuurkevers zijn er een van. Hun kleur zou een afschrikkende werking hebben, hoewel de insecten geen giftige stoffen produceren. Ze zijn ook niet giftig voor kinderen of verantwoordelijk voor plotselinge uitslag.

In het huis

Raak niet in paniek als een vuurkever per ongeluk verdwaalt in het appartement. De dieren zijn waarschijnlijk banger dan jij. Zorg ervoor dat het insect snel terugkeert naar zijn natuurlijke habitat. Gebruik een glas dat je over het dier heen zet. Vervolgens kun je een vel papier onder het glas schuiven en zo de kever het glas in vervoeren. Zet het uit aan de rand van het bos of op dood hout.

Schadelijk of nuttig?

Brandkevers worden niet hinderlijk. Ze verspreiden zich niet massaal en kunnen ook geen ongedierte worden genoemd. Volwassen kevers zijn niet gevaarlijk voor de planten omdat ze zich niet voeden met het plantenweefsel en daarom geen schade achterlaten.

Ze voeden zich alleen met sap dat wordt afgescheiden door bloemen of dat via open wonden aan bomen naar buiten komt. Er worden geen levende bomen gezocht om eieren te leggen. De larven ontwikkelen zich in dood hout en voeden zich ook niet met plantenweefsel.

Vuurkevers zijn niet schadelijk voor planten

Voorkom dat schimmel zich verspreidt

De insecten worden vaak aangetroffen bij planten die zijn aangetast door bladluizen. Hierdoor wekken ze vaak de indruk van een plantenplaag, maar zitten ze niet achter de plant aan. Veel aantrekkelijker zijn de zoete afscheidingen van bladluizen, die worden gegeten door vuurkevers.

Vuurkevers beschermen uw planten. Honingdauw biedt vaak goede leefomstandigheden voor roetachtige meeldauwschimmels. Als de plant volledig bedekt is door de uitscheidingen van de plantensapzuigende luizen, kan hun fotosynthetische prestatie uiterst beperkt zijn. Vuurkevers maken de planten vrij en zorgen ervoor dat er geen schimmels op de kleverige massa kunnen gaan zitten.

Elimineer ongewenste insecten

De larven zijn roofzuchtig en jagen op andere insectenlarven. Deze worden gedood en weggezogen. Hoewel kannibalisme ook kan voorkomen, richten de larven zich voornamelijk op buitenaardse larven. Het is niet ongebruikelijk dat larven van schorskevers op hun menu staan. Daarom zijn vuurkevers een van de meest waardevolle nuttige insecten als het gaat om het bestrijden van schorskevers.

Dit is de reden waarom schorskevers gevaarlijk zijn:

• boor tunnels in de bast van gezonde bomen
• eieren leggen in de kweektunnels
• kan zich massaal vermenigvuldigen tijdens lange periodes van hitte en droogte
• ervoor zorgen dat pure sparren sterven

Wat eten vuurkevers?

Volwassen vuurkevers eten zelden. Ze voeden zich uitsluitend met zoete sappen zoals bloemennectar of boomsap. De honingdauw van bladluizen is een bijzonder smakelijke aanvulling op het menu.

Larven eten verschillende schimmels die in het dode hout groeien. Ze voeden zich ook met andere insectenlarven die ze onder de schors en in dood hout vinden. Bij een tekort aan voedsel kan kannibalisme worden waargenomen. Dit is echter slechts de uitzondering en komt vaker voor als de omstandigheden niet meer optimaal zijn. Droogte leidt er keer op keer toe dat meer ontwikkelde larven jongere generaties eten.

De vuurkever in portret

De vuurkever is ook wel bekend als de kardinaal

Vuurkleurige kevers zijn een familie van insecten waarvan de wetenschappelijke naam Pyrochroidae is. Ze behoren tot de orde van de kevers en worden ook wel kardinalen genoemd. De familie omvat wereldwijd ongeveer 140 soorten, waarvan er acht inheems zijn in Europa. Er leven slechts drie soorten in Centraal-Europa. De vliegtijd van de in Midden-Europa voorkomende soort is beperkt tot een korte periode tussen mei en juni. Wanneer een onweersbui nadert, zoeken de kevers beschutting in de vegetatie.

Brandkevers vliegen het liefst bij dit weer:

• Kalmte
• hoge relatieve vochtigheid
• Temperaturen boven de 20 graden Celsius

algemene karakteristieken

Kardinalen worden tussen de drie en twintig millimeter lang en hun lichamen zien er plat en langwerpig uit. De bovenkant is fijn behaard, wat alleen onder de microscoop zichtbaar is. Bijna alle soorten zijn rood tot steenrood van kleur.

Opvallend is de grote en platte kop, die bij de overgang naar de hals ingesnoerd is en overgaat in een smal pronotum. In tegenstelling tot andere kevers zijn de tempels van de vuurkevers duidelijk zichtbaar. De eigenlijke vleugels worden beschermd door afdekvleugels, die naar achteren verbreed zijn en bij sommige soorten lengtegroeven hebben.

paring

De insecten vermenigvuldigen zich in het voorjaar. Sommige vuurkevers gebruiken de chemische verbinding cantharidine om een ​​geschikte partner te vinden. Deze natuurlijke stof zou een afrodiserend effect hebben, omdat de mannetjes aantrekkelijker zouden zijn voor vrouwtjes vanwege een bijzonder hoog gehalte aan cantharidine. Vuurkevers kunnen dit kunstaasferomoon echter niet zelf produceren. Ze nemen de natuurlijke substantie op wanneer larven dode insecten opzuigen. De geur heeft echter een afschrikwekkende werking op veel andere insecten.

Ontwikkeling

De vrouwtjes leggen hun eieren meestal onder de schors van dode loofbomen. Hier komt de larve onder beschutte omstandigheden uit in zelfgegraven of onbekende passages. Ze heeft een sterk afgeplat lichaam en vertoont overwegend roofgedrag.

Insecten en hun larven maken deel uit van het menu van vuurkeverlarven. Maar ze voeden zich ook met schimmels die zich in het dode hout hebben gevestigd. De larven verpoppen zich tussen het hout en de schors, om na twee tot drie jaar als volwassen kevers naar de oppervlakte te kruipen. Onder gunstige omstandigheden ontwikkelen volwassen kevers zich al na een jaar.

Waar leven vuurkevers?

Vuurkevers hebben dood hout nodig voor hun larven

Vuurkevers bewonen bosranden en bossen waarin loofbomen domineren. Hoe natuurlijker het bos, hoe beter de insecten zich kunnen verspreiden. Ze zijn afhankelijk van dood hout, dat nauwelijks voorkomt in bossen die voor hout worden gebruikt. Brandkevers vinden geen geschikte leefomstandigheden in monoculturen, die voornamelijk uit coniferen bestaan.

Uw larven hebben verhout materiaal nodig, dat zich al in een vergevorderd stadium van rotten bevindt. Dit biedt bescherming en een hoge luchtvochtigheid, waarvan de larven afhankelijk zijn. Als het hout wordt blootgelegd, ontsnappen de larven in vochtige scheuren in het hout of in diepere schorslagen.

Ook een kruidachtig kreupelhout met bloeiende planten is belangrijk, omdat volwassen vuurkevers hun voedsel uit de bloemen halen. Kruidachtige planten die nectar produceren, zijn hier belangrijk. Vuurkevers hangen niet rond bloemen die geen nectar te bieden hebben.

Deze bomen hebben de voorkeur:

• eiche
• Linde
• Birke

winter doorbrengen

Volwassen vuurkevers overwinteren niet. Hun enige bestaansreden is de paring, die plaatsvindt kort na het uitkomen tussen mei en juni. Zodra dit is voltooid en de eieren zijn gelegd, gaan de dieren dood. Alleen hun larven overwinteren onder de bast van dode bomen. Hoe vaak de larven overwinteren, hangt af van factoren zoals het weer en de beschikbaarheid van voedsel. Meestal gaan er een of twee winters voorbij voordat ze verpoppen.

Of de larven actief zijn in de winter hangt vermoedelijk af van de omstandigheden. Hoe meer beschermd en geïsoleerd het leefgebied is, hoe actiever de larven zijn. Bij welke temperatuur de insectenlarven afsterven is niet bekend, althans voor de inheemse soort.

inval

dendroides canadensis

Deze soort uit de vuurkeverfamilie, afkomstig uit Noord-Amerika, verbaasde onderzoekers. Ze haalden uit de larven speciale eiwitten die als natuurlijke bescherming tegen bevriezing dienen. De watermoleculen bewegen veel langzamer wanneer ze zich in de buurt van deze antivrieseiwitten bevinden. Hoe stiller de bewegingen van de watermoleculen, hoe lager de temperatuur kan dalen totdat water in ijs verandert.

Wanneer zich ijskristallen hebben gevormd, hechten de eiwitten zich aan het kristaloppervlak en voorkomen ze verdere groei van de microscopisch kleine ijsklontjes. Door deze mechanismen zijn de larven van deze vuurkever bestand tegen temperaturen tot min 30 graden Celsius.

Arten

De soortenrijke familie bevat 21 geslachten. Er zijn drie soorten inheems in Centraal-Europa die in zeer vergelijkbare habitats leven. Het is niet ongebruikelijk dat larven van verschillende soorten vuurkevers samen leven onder de schors van dode bomen. Ze lijken erg op elkaar en kunnen gemakkelijk met elkaar worden verward.

Scharlachroter Feuerkäfer (Pyrochroa coccinea)

Deze soort wordt tussen de 13 en 18 millimeter lang. Het lichaam is plat en breed. De vleugel en het halsschild baden in sterke rode tinten, terwijl de rest van het lichaam in diep zwart oplicht. Als je beter kijkt, zie je een bruinrode glans op het voorhoofd. De klauw op de poten valt ook op, omdat deze bij de scharlakenrode vuurkever roodbruin van kleur is.

Hun vliegtijd loopt van mei tot juni. Deze soort komt relatief veel voor en komt ook voor in de zuidelijke en centrale delen van Scandinavië. Het leeft in bosranden en open plekken en wordt vaak aangetroffen op dood hout en op bloesems.

	mannetje	vrouw
sensor	gekamd uit de derde schakel	volledig gezaagd
Omvang	13 naar 17 mm	14 naar 18 mm

Rotköpfiger Feuerkäfer (Pyrochroa serraticornis)

De roodharige vuurkever is iets kleiner dan zijn verwant met de zwarte kop

Deze kever is iets kleiner dan de scharlakenrode vuurkever omdat hij slechts tien tot 14 millimeter lang is. Er zijn overeenkomsten in de kleuring van het halsschild en de vleugel, omdat deze ook bij Pyrochroa serraticornis rood gekleurd zijn. Het belangrijkste verschil is de rode kopkleur waaraan deze soort zijn naam dankt.

Goed om te weten:

• komt voor in gematigde streken van Europa
• voornamelijk in Centraal-Europa
• leeft aan de rand van bossen en op open plekken
• aanzienlijk zeldzamer dan de scharlaken vuurkever

Orangefarbener Feuerkäfer (Schizotus pectinicornis)

Deze kever is de kleinste van alle vuurkevers afkomstig uit Europa, omdat hij een maximale lichaamslengte van negen millimeter bereikt. Het halsschild is aan de zijkanten licht afgerond en heeft een zwarte vlek. De bovenvleugels hebben platte langsribben, die echter erg zwak zijn. Beide delen van het lichaam zijn oranjerood gekleurd terwijl de rest van het lichaam zwart is. Af en toe kan deze soort ook worden waargenomen onder de schors van sparren en pijnbomen.

Distributie:

• grote delen van Europa tot aan de poolcirkel
• overwegend loofbossen
• vooral in de uitlopers en in de bergen

Identificeer larven

Alle drie de inheemse soorten leggen hun eieren op dood hout. De larven leven onder de schors en lijken erg op elkaar. Sommige lichaamskenmerken worden gebruikt om de soort te identificeren. De verspreiding geeft ook een indicatie van de soort, ook al overlappen de gebieden elkaar vaak.

	Scharlaken vuurkever	Roodharige vuurkever	Oranje vuurkever
Aanhangsels van de buik	gerade	gerade	Gebogen
Basis van de bijlagen	getand	getand	tandeloze
antennes	slank	sterk	onbelangrijk
Het kleuren van verse kevers	lichtbruin rood	lichtbruin rood	licht geelachtig bruin

Verwarring met andere soorten

Vuurkevers worden vaak aangezien voor soortgelijk ogende soorten. Diverse kenmerken helpen om de dieren van elkaar te onderscheiden. Deze zijn ook met het blote oog te zien.

De typen verschillen hierin:

• Kleur van de vleugeldekveren
• lichaamsvorm
• piercing-zuigende monddelen in Schnabelkerfen
• kauwende monddelen bij kevers

Veel voorkomende fire bug

Deze soort behoort niet tot de groep kevers. Vuurwantsen zijn een onafhankelijke familie die tot de orde van de Schnabelkerfen behoort. De insecten zijn dus slechts in de verte verwant aan de vuurkevers, die in de orde van de kevers vallen. De Duitse triviale namen worden ten onrechte als synoniemen gebruikt. Vuurwantsen worden in de volksmond vuurkevers genoemd en vice versa.

De respectieve typen kunnen echter gemakkelijk worden onderscheiden als u wat dichterbij kijkt. Vuurwantsen hebben een typisch kleurpatroon. Hun dekschilden zijn rood gekleurd met zwarte stippen en driehoeken. Vuurwantsen worden vaak aangetroffen in grote clusters en koloniseren open habitats zoals begraafplaatsen met loofbomen.

Lily Chicken

Deze plantenplaag behoort tot de bladkeverfamilie en wordt gekenmerkt door een rode verzegelingslak van het halsschild en de dekschilden. Als gevolg hiervan kan de leliekip gemakkelijk worden aangezien voor vuurkevers, maar deze insecten bereiken slechts een lichaamslengte tussen zes en acht millimeter.

Er zijn nog andere verschillen in levensstijl en voeding. Deze nep-vuurkevers zijn gespecialiseerd in lelies. Ze leggen hun eieren aan de onderkant van de bladeren. De uitgekomen larven voeden zich met de bladeren als volwassen insecten. Ze verpoppen zich in de aarde.

Brandkever in de tuin

Aangezien vuurkevers geen schade aanrichten en hun larven zelfs nuttig blijken te zijn, is het logisch om de dieren in uw eigen tuin te zetten. Om dit te doen, moet je de leefomstandigheden zo ontwerpen dat de kevers voldoende voedsel, plaatsen om zich terug te trekken en plaatsen om eieren te leggen kunnen vinden.

Als u uw tuin dienovereenkomstig wilt verbouwen, moet u zich oriënteren op de levenswijze van de insecten. Hoe natuurlijker de leefruimte, hoe aantrekkelijker de tuin voor de vuurkevers overkomt. Je hebt niet veel ruimte nodig om een ​​oase te creëren. Ook op het balkon kun je met kleine aanpassingen nieuwe woonruimtes creëren.

Deadwood

Dood hout is een waardevolle habitat voor tal van organismen. In Midden-Europa leven meer dan 1.300 verschillende insectensoorten op oud en dood hout. Dit omvat de larven van de vuurkever. Deze diversiteit aan insecten trekt talloze zangvogels en spechten aan die zich voeden met de insecten. Zo creëer je met oud hout zo'n soortenrijke oase in de tuin. Omgevallen bomen, dode wortels of gevallen takken zijn ideaal als dood hout.

Stapel het materiaal in een tuinhoek of verdeel het gelijkmatig over het oppervlak. Vuurkeverlarven voelen zich prettig in bijzonder dikke stammen die zich al in een vergevorderd stadium van ontbinding bevinden. Er is een hoge luchtvochtigheid in het verrotte hout, waarvan de larven afhankelijk zijn.

Zo ziet de ideale stapel dood hout eruit:

• Graaf een kuil
• Stapel grote stukken takken, boomschijven en wortels op elkaar
• Vul de bladeren en stokken in de vakken

Advies

Let op het grondwaterpeil en de aard van de bodem! Er mag zich geen water in holtes en depressies verzamelen, aangezien dit overwinterende dieren in het dode bos in gevaar brengt.

Bloemstroken

Om de kevers een overvloed aan voedsel te kunnen bieden, moet u soortenrijke bloemstroken maken. U kunt deze in een gazon bewerken. De bloemen hebben de voorkeur als ze niet worden blootgesteld aan de brandende zon. Vuurkevers houden van gedeeltelijk beschaduwde omstandigheden die vergelijkbaar zijn met de verhoudingen van bosranden en open plekken.

Advies

Veldbomen en heggen verrijken ook het leefgebied. Ook kleinere zangvogels vinden hier bescherming tegen roofdieren.

Häufig gestellte Fragen

Wat is het verschil tussen vuurkevers en vuurwantsen?

Vuurwantsen behoren tot een andere orde dan vuurkevers. Ze verschillen in hun kleur. Terwijl de gewone vuurwants rood gekleurd is en zwarte aftekeningen heeft, zijn de drie inheemse soorten vuurkevers effen rood. Insecten hebben proboscisachtige monddelen die ze gebruiken om te zogen. Vuurkevers daarentegen hebben kauwende monddelen.

Waarom combineren vuurkevers?

Veel insecten combineren om te paren. Bij vuurkevers zijn echter geen verbindingen waar te nemen die enkele uren of zelfs dagen aanhouden. Wat hier wordt bedoeld is de gewone vuurwants, die ten onrechte een vuurkever wordt genoemd. Mannetjes en vrouwtjes van deze insecten zijn vaak te zien in een positie waarin de twee achterste uiteinden stevig met elkaar zijn verbonden. Omdat de mannetjes willen voorkomen dat vrouwtjes gaan paren met concurrenten, wordt de verbinding soms meerdere dagen gehandhaafd.

Waar komen vuurkevers vandaan?

De opvallende insecten leven in de beschutting van bomen en struiken in de kruidachtige onderlaag. Ze geven de voorkeur aan lichtomstandigheden en zitten vaak op bloemen omdat ze zich voeden met de nectar. Ze leggen hun eieren in dood hout. Hier komen de larven uit en trekken ze zich terug in de vochtige scheuren in het bos om op andere insectenlarven te jagen.

Het is een vergissing dat de dieren afhankelijk zijn van verbrand hout. Er is echter een soort bekend als de vuurkever die profiteert van bosbranden. De Australische vuurjuweelkever zit achter deze soort.

Levenswijze van de Australische vuurkever:

• Eieren leggen op smeulende en rokende stammen
• lepelvormige larven vreten zich een weg naar het hout
• Hars van levende bomen brengt de ontwikkeling van de larven in gevaar

Waar komt de naam vandaan?

Veel vuurkevers zijn opzichtig van kleur, variërend van scharlaken tot zwart. Het heldere rood is in het verleden in verband gebracht met vuur, en zo hebben de kevers hun naam gekregen. De wetenschappelijke naam bestaat uit de Griekse termen "pyros" voor vuur en "chroma" voor kleur. De Duitse naam is een vertaling van deze aanduiding. Vuurkevers worden ook ten onrechte vuurwantsen genoemd, maar ze behoren tot een andere familie.

Wat hebben vuurkevers nodig om te overleven?

De insecten behoren tot de levende wezens die afhankelijk zijn van dood hout. Hun larven kunnen zich alleen ontwikkelen onder de bescherming van oud hout, dat zich in een vergevorderd stadium van ontbinding bevindt. Binnen is er een vochtige omgeving, die optimale groeicondities biedt voor paddenstoelen. Deze zijn essentieel voor de larven, omdat ze bij voorkeur samen met andere insectenlarven worden gegeten.

Waar zijn vuurkevers goed voor?

Vuurkevers blijken nuttige wezens te zijn bij ongediertebestrijding. Hun larven jagen op andere insectenlarven die in het dode hout zitten. Ook de larven van de gevreesde schorskever staan ​​op hun menu. Volwassen vuurkevers voeden zich voornamelijk met zoete plantensappen. Maar zelfs de kleverige afscheiding van bladluizen wordt niet afgewezen. Op deze manier zorgen vuurkevers ervoor dat schimmels zich niet verspreiden op de geïnfecteerde plant.