Los vel: onderhoud correct

Met zijn kleine, lepelachtige bloemen wordt het enkele blad vaak verward met de meestal roodbloeiende flamingobloem ("anthurium"), twee verschillende soorten. Het een of het ander is echter een gemakkelijk te verzorgen kamerplant die erg populair is in Duitse huiskamers. Spathiphyllum, de botanische naam voor het enkele blad, kent nog vele andere namen: het is ook in de winkel verkrijgbaar als bladvlag, vredeslelie of schedeblad.

Het enkele blad bloeit stralend wit

Herkomst en distributie

Spathiphyllum is geen enkele soort, maar een geslacht van planten met ongeveer 50 verschillende soorten binnen de Araceae-familie. De meeste van deze enkelbladige varianten hebben hun thuis in de tropische streken van Zuid-Amerika, waarvan er vele uit Colombia komen en nog niet wetenschappelijk zijn beschreven. In zijn natuurlijke omgeving gedijt het enkele blad in de schaduw van de grote junglebomen.

Gebruik

Diverse van de ongeveer 50 soorten van het enkele blad kweken wij als sier- of kamerplant, waarbij de witbloeiende Spathiphyllum floribundum en Spathiphyllum patinii evenals de soort Spathiphyllum wallisii met de snelgroeiende bloembladen van belang zijn. Er zijn ook een aantal bijzondere hybriden. De plant, afkomstig uit tropische klimaten, is niet geschikt om in de tuin te houden, maar kan in de warme zomermaanden op een schaduwrijke plek op het balkon of terras staan.

Uiterlijk en postuur

Alle Spathiphyllum-soorten zijn kruidachtige en klonterige planten die tussen de 30 en 120 centimeter hoog worden. De soort is persistent en kan, met goede zorg, vele jaren of zelfs decennia leven en gedurende deze tijd kan het uitgroeien tot een indrukwekkende grootte - ook in termen van grootte! - bereiken. In de loop van de jaren ontwikkelt zich een sterke wortelstok. Het enkele blad heeft een wortelstok die zich net onder het substraatoppervlak ontwikkelt en deels ook aan de oppervlakte te zien is. De bladeren ontkiemen rechtstreeks uit de wortelstok. De soort heeft niet het melksap dat typerend is voor veel aronskelken.

gebladerte

Het meest opvallende aan het enkele blad zijn waarschijnlijk de grote, glanzend groene en metallic glanzende bladeren. Deze zijn tot wel 25 centimeter lang en hebben lange stelen. Ze hebben een elliptische tot langwerpige vorm met een duidelijk geprononceerde, driehoekige centrale ribbe. Spathiphyllum dankt zijn naam ook aan zijn aantrekkelijke blad: het Griekse woord "spatha" staat voor lepelvormige gereedschappen zoals een spatel of schop, een roerblad of een zwaard, terwijl het tweede deel van de botanische naam, ook de Griekse phýllon, eenvoudigweg "Leaf" betekent. In feite behoort het geslacht tot de botanische orde van de kikker-lepel-achtige (Alismatales).

De grote bladeren kunnen echter meer doen dan er alleen mooi uitzien: het enkele blad is een uitstekende luchtreiniger voor binnenshuis en filtert potentieel giftige componenten zoals formaldehyde, benzeen, ammoniak en andere. Om deze reden is het aan te raden om Spathiphyllum in slaapkamers te plaatsen.

Bloesems en bloeitijd

In de regel vormt het enkele blad tussen maart en september langgesteelde, geelachtige bloemkolven, die worden omsloten door een wit tot groenachtig gekleurd schutblad. In de winter ontwikkelen zich echter in de regel geen nieuwe bloemen. Sommige soorten en variëteiten geven ook een lichte geur van vanille af. De bloemen blijven enkele weken bestaan, maar veranderen na verloop van tijd van helderwit naar groenachtig.

Spathiphyllum bloeit niet, wat te doen?

Als het enkele blad niet wil bloeien, zijn er verschillende mogelijke oorzaken. Vaak zit er een te donkere standplaats en / of een verkeerd giet- of bemestingsgedrag achter. De soort gedijt ook erg goed in de schaduw, maar heeft licht nodig om bloemen te ontwikkelen - ook al heeft hij geen direct zonlicht. Daarnaast moet u de sterk consumerende plant regelmatig bijmesten en niet direct uit de kraan water geven met koud water.

Als de beste verzorging niet helpt - wat vaak het geval kan zijn bij oudere exemplaren - helpt de volgende maatregel: Zet het blad gedurende de wintermaanden enkele maanden op een koele plaats, bijvoorbeeld in de onverwarmde of licht verwarmde slaapkamer, stop dan bemesten en gewoon weinig water geven. Na minimaal XNUMX weken de plant goed water geven en krachtig bemesten met een goede bloeiende plantenmest.(€ 12,17 bij Amazon *) Dan zou het talloze nieuwe bloemen moeten ontkiemen.

fruit

In de regel produceert Spathiphyllum geen vruchten in de binnenteelt vanwege het gebrek aan bestuiving. Na de bloei ontwikkelen zich in hun natuurlijke habitat groene bessen die tot acht minuscule zaadjes bevatten.

Toxiciteit

Het laken is giftig voor mens en dier en mag daarom niet in huishoudens met kleine kinderen en / of huisdieren (vooral katten, honden, kleine knaagdieren en vogels) of alleen buiten hun bereik worden geplaatst. Een mogelijke vergiftiging met Spathiphyllum uit zich onder andere door een verhoogde speekselvloed over slikproblemen tot misselijkheid, braken en diarree.

Bovendien wordt Spathiphyllum als allergeen beschouwd, waarbij met name de bloemen en het stuifmeel een overeenkomstig potentieel hebben.

Welke locatie is geschikt?

Net als op zijn natuurlijke locatie in het tropisch regenwoud gedijt het enkele blad het beste op een lichte, gedeeltelijk schaduwrijke plek zonder direct zonlicht, met een hoge luchtvochtigheid en temperaturen tussen 18 en 25 ° C. Schaduwrijke plekken, bijvoorbeeld bij een noordraam, zijn ook zeer geschikt. De plant vormt hier echter veel donkergroene bladeren, maar nauwelijks bloemen. Op te zonnige locaties daarentegen is er kans op verbranding door de zon, wat zich vooral manifesteert door beschadiging van de bladrand. Spathiphyllum is tijdens de bloeiperiode bijzonder gevoelig voor de zon. Door de permanent hogere luchtvochtigheid voelen de planten zich het prettigst in een lichte badkamer.

Het mag echter ook in de winter niet koeler zijn dan rond de 15 ° C.
meer

Substraat

Gebruik hoogwaardige, volledig normale potgrond als substraat - indien mogelijk op basis van compost en zonder goedkope turf - en meng dit met geëxpandeerde klei voor een betere doorlaatbaarheid (€ 21,95 bij Amazon *) of kleikorrels eronder. Als alternatief kunt u de potgrond zelf mengen als compostaarde, bladaarde en zand - elk in gelijke delen. Zorg ervoor dat de basismaterialen vrij zijn van ziekteverwekkers zoals schimmels en geen kiembare wietzaadjes bevatten. Desinfecteer daarom het gemengde substraat in de oven of magnetron.

Planten en verpotten

Het enkele blad heeft geen grote plantpot nodig, maar moet vanwege zijn snelle groei elk jaar in een grotere container worden verpot. Aangezien echter een bepaalde hoogte, die verschilt naargelang het type en de variëteit, het einde is, mag de laatste plantpot niet groter zijn dan ongeveer 20 centimeter in diameter. Als de plant volgroeid is, hoeft u het gebruikte substraat slechts om de twee tot drie jaar te vervangen door vers. Maar of het nu gaat om het planten of verpotten, een goede afwatering in de plantenbak is sowieso belangrijk. Hiervoor is beslist een afvoer nodig waar het overtollige gietwater ongehinderd doorheen kan stromen. Dek het afvoergat aan de onderkant van de pot af met grotere potscherven etc. om dichtslibben en dus verstopping te voorkomen.

Hydrocultuur

Je creëert perfecte omstandigheden voor het enkele blad als je het in hydrocultuur bewaart. De plant is zeer geschikt voor dit type kamerplantcultuur, zeker omdat u zich geen zorgen hoeft te maken over regelmatig water geven en bemesten. Geef de voorkeur aan speciale potten met een waterniveau-indicator en gebruik alleen meststoffen die geschikt zijn voor hydrocultuur. Deze moeten op een andere manier worden samengesteld en bereid dan conventionele meststoffen voor planten die in de grond worden gehouden.
meer

Giet een enkel blad

Als typische regenwoudplant heeft het enkele blad veel vocht nodig, maar het mag nooit permanent nat blijven. Wateroverlast leidt onvermijdelijk tot wortelrot en dus tot de dood van de kamerplant. Hoewel "natte voeten" korte tijd geen pijn doen, dient u het overtollige gietwater altijd zo snel mogelijk uit de plantenbak of schotel te verwijderen. Houd het enkele blad gelijkmatig vochtig en geef altijd weer water als het substraatoppervlak al enigszins droog is. In de wintermaanden heeft Spathiphyllum doorgaans minder water nodig, zolang het maar wat koeler is en niet per se direct op of boven een kachel.

Ook moet u, vooral tijdens de wintermaanden, op een hoge luchtvochtigheid letten en het enkele blad regelmatig rondom besproeien met een verstuiver. De plant houdt ook van af en toe een handwarme douche.
meer

Bemest een blad op de juiste manier

Omdat Spathiphyllum, zoals bijna alle regenwoudplanten, een van de zwaarste consumenten is, moet je ze tussen maart en oktober voorzien van een hoogwaardige meststof voor bloeiende planten. Volgens de instructies op de verpakking wordt ongeveer elke twee tot vier weken bemest. Kleine exemplaren hoeven minder vaak bemest te worden dan grotere, omdat deze van nature minder voedingsbehoeften hebben. Zorg ervoor dat de meststof weinig stikstof bevat, maar is samengesteld uit fosfor. Dit bevordert de ontwikkeling van bloemen, terwijl stikstof vooral de groei van scheuten en bladeren stimuleert. Bemest altijd op een vochtige ondergrond en pas op voor tekenen van mogelijke overbemesting.

Overigens is het enkele blad ook prima te bemesten met eenvoudig koffiedik, al is dit niet voldoende als permanente enige meststof.
meer

Snijd een enkel vel correct

Regelmatig snoeien is niet nodig en ook niet aan te raden voor een enkel blad. Vervaagde en uitgedroogde scheuten kun je alleen direct boven het substraat afsnijden.
meer

Verspreid een enkel blad

U hoeft geen enkel blad dat te groot is geworden, terug te snoeien om de grootte van de plant te verkleinen. In plaats daarvan kun je zo'n kopie gemakkelijk splitsen en tegelijkertijd een of zelfs meerdere uitlopers krijgen. En zo werkt het:

• Verpot het enkele blad, verwijder de aarde van de wortels
• Selecteer scheidingspunten
• bij voorkeur uitlopers afsnijden
• elk deel van de wortel moet minstens één scheut hebben
• Scheid de wortelstok op de aangewezen plaatsen met behulp van een scherp mes
• Plant de individuele planten in hun eigen potten

Hoewel het verdelen vrij betrouwbaar werkt, is stekken vrijwel onmogelijk met een enkel blad. U kunt echter nog steeds zaden gebruiken - waarvan sommige in de handel verkrijgbaar zijn - om nieuwe planten te laten groeien. Het is echter moeilijk voor de leek om Spathiphyllum te laten ontkiemen en vervolgens te laten groeien - dit project vereist veel geduld en goede botanische kennis.
meer

Ziekten en plagen

Het enkele blad is erg robuust en wordt zelden ziek. Tekenen van ziekte, zoals bladeren die bruin of geel verkleurd zijn, zijn meestal te wijten aan onjuiste verzorging en moeten dienovereenkomstig worden behandeld. In termen van ongedierte kunnen op Spathiphyllum af en toe wollige bladluizen of bladluizen worden aangetroffen, evenals spintmijten ("rode spinnen") als ze te droog worden gehouden. Deze diertjes kom je gemakkelijk kwijt door af en toe een warme douche te nemen of door vaker een verstuiver te gebruiken.

Gele bladeren

Gele bladeren op het enkele blad kunnen verschillende oorzaken hebben:

• Ongedierte
• Voedingstekorten
• Wateroverlast

Vooral als de bladeren niet alleen geel worden, maar nog steeds hangen, houdt u de plant waarschijnlijk veel te nat en zijn de wortels al begonnen te rotten. Pot het aangetaste blad direct op, snijd de zieke delen van de plant (inclusief de rotte wortels) weg en zet het in een nieuwe plantenbak en in vers substraat. Geef de plant in de toekomst minder water en pas na een vingertest.

Als daarentegen de gele bladeren zonder duidelijke reden verschijnen, zitten de spintmijten, die met het blote oog niet te zien zijn, er vaak achter. Omdat dit ongedierte houdt van droog en warm weer, kunnen ze gemakkelijk worden verdreven door de luchtvochtigheid te verhogen.

Bruine bladeren en bladvlekken

Zelfs als bladeren of bladvlekken bruin worden, reageert het enkele blad meestal op zorgfouten:

• bruine bladpunten: een duidelijke indicatie van te droge lucht, verhoging luchtvochtigheid
• bruin, uitdrogende bladeren: te veel water (wateroverlast) of gebrek aan water, het enkele blad verpotten of water geven in vers substraat
• bruine bladvlekken of -vlekken: overbemesting, enkel blad verpotten in vers substraat
• donkerbruine, ringvormige bladvlekken: bladvlekkenziekte, aangetaste bladeren afsnijden

Groene bloemen

Sommige varianten van het enkele blad ontwikkelen van nature groenwitte of groene schutbladen, dus dit is volkomen normaal en u hoeft zich geen zorgen te maken. Als de schutbladeren van uw ras daarentegen juist helderwit zijn in plaats van groen, is de plant waarschijnlijk te donker. In dat geval helpt verhuizen naar een lichtere plek, al moet je natuurlijk direct zonlicht vermijden. Overigens worden de witte bloemen, die weken houdbaar zijn, na verloop van tijd vanzelf groenachtig naarmate ze verdorren; ook dit fenomeen is volkomen normaal en geen reden voor tegenmaatregelen.

Advies

Het enkele blad blijft in de regel gezonder en gedijt beter als u het substraat relatief droog houdt en de grote bladeren vaker met water besproeit. Zo krijgen niet alleen de lelijk uitziende bruine bladpunten die veel voorkomen, maar ook de warmte en vochtminnende spintmijten geen kans.

Soorten en variëteiten

De meest gekweekte soorten monoblad zijn:

• Spathiphyllum floribundum: parelwit schutblad, gele bloembol, bladeren tot 20 centimeter lang
• Spathiphyllum patinii: vergelijkbaar met S. floribundum, maar met smaller en langer blad
• Spathiphyllum wallisii: groen-wit schutblad, korte bloemknop, zeer hoge soort

Naast de genoemde soorten zijn er enkele interessante hybride vormen in de cultuur:

• 'Gemini': bont blad
• 'Chopin': compacte gestalte
• 'Sweet Paco': delicate vanille geur
• 'Pearl Cupid': donkergroen, lancetvormig blad