Tuinhortensia: planten en verzorgen

Tuinhortensia's zijn echte bloemenwonderen. Hun felle kleuren betoveren elke kijker. Maar de uitbarsting van kleur komt niet vanzelf, je moet een aantal factoren in overweging nemen bij het onderhouden en kiezen van de locatie zodat de onderstruik krachtig groeit.

De tuinhortensia is een mooie aanwinst voor iedere tuin

Oorsprong

De tuinhortensia staat bekend als de boerenhortensia. De Latijnse naam is Hydrangea macrophylla. Het wordt beschouwd als de bekendste vertegenwoordiger binnen het hortensia-geslacht, omdat zijn triomfantelijke opmars door de tuinen van Europa begon in het begin van de 20e eeuw. In deze periode zijn er talloze rassen en hybriden ontstaan. Voordien werd de plant in zijn oorspronkelijke assortiment in Japan gekweekt.

gebladerte

Tuinhortensia's ontwikkelen tegenoverliggende bladeren, die zijn samengesteld uit een bladsteel en een bladschijf. De stelen zijn kort en zien er vlezig uit. Je komt terecht in een eenvoudig gestructureerd lemmet. Het heeft een scherp getande bladrand en wordt doorkruist door een verhoogde centrale zenuw waaruit talrijke laterale zenuwen vertakken.

Het ovale tot eivormige blad is iets breder of smaller, afhankelijk van de soort. Ze kunnen wel vijftien centimeter lang zijn. De basis van het blad is bot wigvormig. Het uiteinde van het blad is spits. De bladverliezende bladeren zijn donkergroen van kleur. De bovenkant van het laken is glanzend.

bloem

De struiken ontwikkelen talrijke individuele bloemen die samenkomen om parapluvormige bloeiwijzen te vormen. Ze zitten op dikke takken. De buitenrand van een bloeiwijze is bedekt met steriele bloemen die als display dienen. De buitenste bloemen bestaan ​​uit vier kelkblaadjes die opvallend groot en felgekleurd zijn.

De kleur van de kelkblaadjes varieert afhankelijk van de pH van de grond. Als tuinhortensia's in zure grond groeien, krijgen ze een blauwe kleur. Alkalische bodems leiden tot een rode bloemkleur. De intensiteit van de kleur varieert afhankelijk van de variëteit. Sommige exemplaren bloeien puur wit. Aan het einde van de bloeiperiode ontstaat een fascinerend kleurenspel. De kleuren veranderen in groen en uiteindelijk in roestrood. Dit fenomeen is vooral uitgesproken bij de nieuwe Hovaria-rassen.

Binnenin zitten vruchtbare bloemen die verantwoordelijk zijn voor de voortplanting. De kelk is klein en klokvormig. De afzonderlijke kelkblaadjes zijn kort en driehoekig van vorm. In Japan bloeien tuinhortensia's tussen juni en augustus. De bloeitijd van de in Centraal-Europa geteelde planten strekt zich uit over de hele zomer en loopt door tot in oktober. De bloemknoppen zijn gevormd in het voorgaande jaar.

Wachstum

De wilde vorm van de tuinhortensia groeit als onderstruik. De oude scheuten verhouten in het tweede jaar, terwijl de verse scheuten kruidachtig zijn. Ze zijn bladverliezend en groeien rechtop met dichte takken. Na het bloeien blijven de bloeiwijzen aan de planten.

De bast van jonge takken is groenachtig van kleur. Het wordt bruinachtig met de jaren. Sterke takken zien er lichtbruin uit. Ze zijn omhuld door een viltige schors die gemakkelijk kan worden afgepeld.

afmeting

Tuinhortensia's bereiken in hun oorspronkelijke bereik een groeihoogte van maximaal twee meter. De hoogtes variëren afhankelijk van de variëteit en de omstandigheden op de locatie. De zomerbloeiers hebben veel ruimte nodig, dit is afhankelijk van de hoogte van de groei. Tuinhortensia's worden minstens zo breed als lang.

Gebruik

De zomerheesters hebben een rustiek karakter. Ze zijn geschikt voor aanplant in vaste plantenbedden die zorgen voor gedeeltelijk schaduwrijke omstandigheden. De zomerbloeiers slaan een bijzonder goed figuur onder hogere bomen. Ze verfraaien kleine voortuintjes en brengen kleuraccenten in donkere hoekjes van de tuin.

Andere soorten hortensia blijken de ideale plantpartner te zijn. Ze kunnen in kleine groepen en rijen worden geplant, zodat ze na verloop van tijd een dikke haag vormen. Tuinhortensia's voelen zich thuis naast rododendrons en andere planten op schaduwrijke tot gedeeltelijk beschaduwde locaties. Tussen hosta's, sterschermen, bosgeitenbaard of astilbe komt de pracht van bloemen goed tot zijn recht.

Is tuinhortensia giftig?

Zoals alle hortensiaplanten bevatten tuinhortensia's verschillende gifstoffen. Ze zijn zwak geconcentreerd in alle delen van de plant. Naast blauwzuur zijn er ook hydrangenol, saponinen en hortensine. Meestal treedt vergiftiging niet op na consumptie van kleine hoeveelheden. Alleen grote hoeveelheden veroorzaken vergiftigingsverschijnselen. Gevoelige mensen kunnen allergisch reageren op huidcontact.

Mogelijke symptomen:

• Gevoel van onderdrukking
• Bloedsomloopproblemen en duizeligheid
• ademhalingsmoeilijkheden
• krampen

Tuinhortensia's zijn licht giftig voor paarden, honden en katten, vogels, konijnen, hamsters en cavia's. De gifstoffen kunnen leiden tot problemen met de bloedsomloop of maagdarmklachten. Ernstige vergiftigingsverschijnselen treden pas op na consumptie van grote hoeveelheden. De bittere smaak van de plant schrikt dieren vaak af.

Welke locatie is geschikt?

Hortensia's op de boerderij stellen speciale eisen aan de standplaats. Ze groeien oorspronkelijk op waterlopen en vochtige bosranden. De onderstruiken geven de voorkeur aan een beschutte standplaats met gedeeltelijk schaduwrijke omstandigheden. Een plaats op het noorden of westen waar geen tocht is, is ideaal. De planten groeien ook onder sterk zonlicht. Onder deze omstandigheden neemt de vraag naar water sterk toe. Bij gebrek aan water laat de tuinhortensia zijn blad zakken en verbrandt hij.
meer

Welke aarde heeft de plant nodig?

Het substraat moet kalkarm, humusrijk en vochtig zijn. Ideaal is een pH-waarde tussen 4,5 en 6. Als de pH-waarde laag is, bloeit de onderstruik blauw. Hogere waarden produceren paarse, roze of rode tinten. Witbloeiende soorten veranderen hun bloemkleur niet.

Verspreid tuinhortensia's

De eenvoudigste methode is voortplanting uit stekken. Snijd in juli verse scheuten af. Zorg ervoor dat de scheuten geen bloemknoppen hebben. Verdeel de scheuten in kleine secties, elk met twee paar bladeren. Het onderste paar bladeren wordt verwijderd en de bovenste bladeren worden doormidden gesneden. Hierdoor krijgen de stekken meer ruimte in de planter om uit te spreiden en kan er meer energie gestoken worden in de wortelontwikkeling.

Leg de afgesneden scheuten in potgrond en giet het substraat. Om de luchtvochtigheid op peil te houden, dient u een plastic zak of een pot met schroefdraad over de plantenbak te plaatsen. Dagelijks ventileren om schimmelvorming te voorkomen. Zet de plantenbak op een warme en schaduwrijke plek in de tuin of op het terras. De stekken hebben weinig tijd nodig om de wortels te ontwikkelen.

Prik uit

Wanneer de stekken wortels hebben ontwikkeld, worden ze uitgespoten en afzonderlijk in kleine potten overgeplant. De plantenbak moet een diameter hebben van tien centimeter. Zet de pot op een schaduwrijke plek. U hoeft de jonge planten niet meer met folie te bedekken voor de verdere opkweek. In de eerste winter zijn de jonge planten gevoelig voor vriestemperaturen. Zet de plantenbak op een koele en vorstvrije plek in huis. Volgend voorjaar zijn de planten zover ontwikkeld dat ze klaar zijn om in de tuin te worden overgeplant.

zaaien

Voortplanting via zaden is moeilijk. Veel dubbele variëteiten ontwikkelen geen zaden. Originele en wilde variëteiten dragen zaden in de verdorde bloeiwijzen. Ze zijn moeilijk te verzamelen omdat ze erg verborgen zijn en met een lengte van drie millimeter nauwelijks opvallen. U kunt zaden kopen in speciaalzaken.

Om de zaden te zaaien:

• Vul de plantenbak met potgrond
• Verspreid zaden
• licht bedekken met aarde
• bevochtig met een verstuiver
• Dek de plantpot af met folie

Tuinhortensia in een pot

Tuinhortensia's zijn ideaal voor teelt in containers. Ze verfraaien balkons, huisingangen en terrassen. Pothortensia's worden vaak in de winkel aangeboden. Deze term is misleidend omdat het geen aparte soort is. Pothortensia's zijn ook variëteiten van Hydrangea macrophylla.

In de kas

Een kas biedt optimale omstandigheden voor het kweken van tuinhortensia's. Pothortensia's, die tussen februari en april al in volle bloei staan, hadden de voorkeur in de kas. Deze exemplaren zijn gevoelig voor late vorst en hebben winterbescherming nodig. Hortensia's die in de kas worden gekweekt, mogen het eerste jaar niet in de tuin worden geplant. In het begin zijn ze erg gevoelig voor kou.

Snoei tuinhortensia correct

Hortensia's op de boerderij hoeven niet te worden gesnoeid. In het voorjaar dient u de verdorde bloeiwijzen te verwijderen, zodat de verse toppen ongehinderd kunnen uitklappen. Snoei dode en bevroren takken weg. Dit herken je aan de grijsbruine verkleuring. Als je het niet zeker weet, kun je gemakkelijk aan de bast krabben. Als het onderliggende weefsel geelgroen is en droog lijkt, is de scheut afgestorven.

Ga voorzichtig te werk met een verdunning. De meeste soorten ontwikkelen hun bloemknoppen in de herfst. Snoeimaatregelen in het voorjaar verminderen het aantal bloemen. Er zijn speciale cultivars die zelfs na krachtig snoeien nieuwe bloemen ontwikkelen.
meer

Bemest tuinhortensia op de juiste manier

Tuinhortensia's genieten van een speciale meststof voor hortensia's of rododendrons. Om de blauwe verkleuring te bevorderen, moet de meststof aluin bevatten. Dit aluminiumzout bevat in water oplosbare kristallen die een zuur effect hebben.

Vrijgroeiende hortensia's worden in het voorjaar voor het eerst bemest. Een tweede bemesting vindt plaats in de vroege zomer. Gebruik een meststof met langzame afgifte waar de plant zich het hele groeiseizoen mee zal voeden. Potplanten worden tussen maart en augustus met regelmatige tussenpozen voorzien van een vloeibare meststof. Stop met bemesten zodra de zomer ten einde loopt. Dan hebben de verse scheuten voldoende tijd om te verhouten. De scheutuiteinden blijven onbebost, wat typerend is voor halfheesters.

Geef de tuinhortensia water

De subheesters hebben een hoge waterbehoefte. Bij direct zonlicht op de groeiplaats hebben de planten grotere hoeveelheden water nodig. Geef de planten goed water zodat de grond goed vochtig is. De kluit mag nooit helemaal uitdrogen. Controleer de ondergrond vaker in hete zomermaanden om uitdroging te voorkomen. Planten die in potten worden gekweekt, moeten in de zomer twee keer per dag worden bewaterd.

Gebruik geen hard water om water te geven, aangezien dit de pH-waarde in het substraat verandert. Gebruik zacht regenwater. Kraanwater kan worden gemaakt met een scheutje azijn. Voorkom wateroverlast, omdat dit de wortels van de hortensia beschadigt.

winter doorbrengen

Pothortensia's moeten binnenshuis overwinteren in koude winterregio's. Een onverwarmde kas is de ideale plek als deze beschermd is tegen de directe winterzon. Hierdoor zijn de temperatuurschommelingen lager. Een donkere overwintering is mogelijk. Let op lage temperaturen die niet hoger zijn dan vijf graden. Onder deze omstandigheden stoppen de tuinhortensia's hun stofwisseling. Lichte en warme overwintering is niet optimaal, omdat de struiken snel worden aangevallen door ongedierte. Het ontbreken van rusttijd remt de ontwikkeling van nieuwe bloemknoppen.

Exemplaren die buiten groeien, hebben op jonge leeftijd extra winterbescherming nodig. Een laag dennentakken of kreupelhout is ideaal. Oudere planten hebben in milde winterregio's geen winterbescherming nodig. Bescherm de plant tegen strenge vorst.
meer

Schimmelaanval

Hortensia-soorten kunnen worden aangevallen door zowel echte meeldauw als valse meeldauw. Echte meeldauw is een schimmel die zich verspreidt in droge en warme weersomstandigheden. Een plaag herken je aan de witte laag, die doet denken aan een laag bloem. Valse meeldauw heeft vocht nodig. Het laat een zilvergrijs paddestoelgazon achter aan de onderkant van het blad.

Hoe echte meeldauw te bestrijden:

• Snijd de getroffen gebieden af ​​en vernietig ze
• Middelen met neem-extract of silica helpen tegen echte meeldauw
• Knoflook- of uienbouillon bestrijdt valse meeldauw

Bruine vlekken op de bladeren duiden op bladvlekkenziekte. Het treedt op als er een slechte toevoer van voedingsstoffen is. Net als deze schimmel verspreidt de grijze schimmel zich ook bij vochtige weersomstandigheden. Een plaag is te herkennen aan het grauwe gazon dat zich uitstrekt over bloemen, bladeren en scheuten. De plantendelen verdorren als de plant niet wordt behandeld. Optimale zorg met een goede aanvoer van voedingsstoffen en water werkt preventief tegen deze schimmelziekten. De planten moeten goed worden geventileerd.

ziekten

Chlorose is een relatief veel voorkomende ziekte die zich uit in een groene verkleuring van de bladnerven. De bladeren worden na verloop van tijd geel. Chlorose is te wijten aan een ijzertekort. Een alkalische bodem kan ook tot deze ziekte leiden. Werk rododendrongrond of turf in de grond om de pH te verlagen. Een meststof met ijzer zorgt voor een snelle remedie.

Bepaalde mycoplasma's of virussen veroorzaken een virus in tuinhortensia's. Zieke planten hebben kleine en onvolgroeide bloeiwijzen. De delen van de plant krijgen roodachtige tinten. Omdat deze ziekte zich snel naar andere planten verspreidt en niet onder controle kan worden gehouden, moet u de aangetaste plant snel verwijderen en, indien mogelijk, verbranden.

Advies

Ondersteun de bloeiwijzen van grootbloemige soorten met een gebogen vaste planthouder, omdat hun stelen licht kunnen buigen, vooral na hevige regen en wind. Verwijder gebroken scheuten. De plant herstelt zich meestal snel.

variëteiten

• Endless Summer: Voor schaduwrijke locaties. Zeer gemakkelijk te snijden. Bloeit betrouwbaar na snoei in het voorjaar. Bijzonder winterhard.
• Voor altijd en altijd: Voor schaduwrijke locaties. Goede snijtolerantie. Bloeit betrouwbaar na vroeg snoeien. Bloei vindt twee keer per jaar plaats. Makkelijk in onderhoud.
• Alpenglühen: Voor locaties die zijn blootgesteld aan wind. Snel groeiend. Bloeit karmozijnrood tussen juli en september. Gebladerte donkergroen. Groeihoogte 120 tot 150 centimeter.
• Hovaria Hobella: Bloeit in pastelroze tinten, bloemen tot 25 centimeter groot. Bloemen worden groen en rood. Wordt tussen de 100 en 150 centimeter hoog.
• Hovaria hou van je kus: Bloemen wit tussen juni en oktober met een rood gezaagde rand, bloeitijd vier tot zes weken, daarna kleuren de bloemen groen en rood. Bereikt hoogtes tussen de 100 en 150 centimeter.