Nordmann-spar - ze is bang voor deze ziekten

Niemand kan er zeker van zijn dat hun prachtig groeiende Nordmann-spar ooit aan een ziekte zal lijden. Net als bij mensen kan genezing bij deze conifeer alleen worden bevorderd na de juiste diagnose. Daarom is het essentieel om het van dichtbij te bekijken.

Gevaarlijk voor de Nordmannspar, voor ons eetbaar: de Hallimasch

Verkleurde naalden en verlies van naald

Als een eens zo weelderige groene den zijn naaldkleur verandert of zelfs zijn naalden verliest, zal iedereen onmiddellijk een ziekte erachter vermoeden. Fouten in de zorg en ongunstige leefomstandigheden zijn echter meer verantwoordelijk. Bijvoorbeeld:

• Zomer droogte
• Droogte in de winter
• Voedingstekorten
• verdichte grond

Ongedierte kan ook verschillende verkleuringen op de naalden veroorzaken. Doe wat onderzoek, zodat u passende maatregelen kunt nemen.

Schimmelziekten op de Nordmann-spar

Geen enkele paddenstoel is gespecialiseerd in dit soort sparren. Maar de Hallimasch is niet kieskeurig en verspreidt zich ook op de Nordmann-spar. Als we zijn vruchtlichamen zien, is het al te laat omdat de schimmel al heel lang in het geheim werkt. De spar moet worden gerooid en uit de tuin worden verwijderd, zodat deze schimmel zich niet naar andere bomen verspreidt.

Honingzwam valt meestal verzwakte bomen aan. Hier is de kans om een ​​dennenboom te beschermen tegen aantasting. Plant jonge sparren alleen op geschikte locaties en laat ze indien nodig verzorgen.

Advies

De honingpaddestoel, die zo gevaarlijk is voor bomen, is een eetbare paddenstoel die ook nog eens lekker smaakt. Het mag echter alleen verwarmd worden genoten, omdat het rauw giftig is.

Fir rooster

Dennenroest brengt zelden een verder gezonde, volgroeide Nordmann-spar in gevaar; de jonge bomen hebben de neiging te lijden. Een zichtbaar kenmerk van deze ziekte, zij het op het tweede gezicht, zijn de witte, pinvormige sporenbedden aan de onderkant van de naalden. Als ze rijp zijn, worden ze geel tot oranje.

De ziekteverwekker heeft een tussengastheer nodig om te overwinteren, meestal een wilgenroosje of een fuchsia. Als de tussengastheer wordt gevonden en uit de tuin wordt verwijderd, zijn er geen nieuwe infecties meer. Deze aanpak is milieuvriendelijker dan het gebruik van een fungicide, vooral omdat het elk jaar zou moeten worden gebruikt om de ziekte te bestrijden. Op de lange termijn is het gif niet alleen schadelijk, maar ook duur.