Het geheime leven van de zweefvlieg

Iedereen die een zwart-geel gestreepte zweefvlieg tegenkomt, is bang. Dergelijke exemplaren vormen slechts een klein deel van deze soortenrijke familie. Hun kleuren zijn zeer variabel en in veel gevallen bootsen de insecten het uiterlijk van andere levende wezens na.

De zweefvlieg is een geweldige artiest in de lucht, vaak vermomd als een bij of wesp

De belangrijkste dingen in het kort

• Zweefvliegen zijn vliegkunstenaars wiens larven een breed scala aan voedsel hebben. Talrijke larven eten luizen en komen goed van pas.
• Ondanks hun gelijkenis met wespen en bijen, zijn zweefvliegen onschadelijk, zelfs bij het verkennen van de menselijke huid. Vechten is niet nodig.
• Zweefvliegen verschillen van wespen door het ontbreken van een wespentaille. Er zijn gestreepte of monochrome soorten die vaak op wespen, bijen of hommels lijken. Dankzij de overvloedige aanvoer van bloemen kunnen ze zich in de tuin vestigen.

Zweefvliegen in het profiel

Zweefvliegen hebben het zeldzame vermogen om constant in de lucht te "staan"

Zweefvliegen vertegenwoordigen een familie en worden ook wel staande of zoemende vliegen genoemd. Ze kunnen constant in de lucht vliegen en kunnen zelfs bij harde wind op één plek blijven. De meeste soorten zijn onschadelijk. Maar afbeeldingen van zweefvliegen suggereren dit niet, omdat veel zweefvliegen op defensieve hymenoptera lijken.

Hoverfly - Engels:

• zweefvliegen: Vliegen zweven in de lucht
• bloem vliegt: Insecten hebben een voorkeur voor gele bloemen
• syrphid vliegt: afgeleid van de wetenschappelijke familienaam "Syrphidae"

Flight artiest

De grote zweefvlieg komt voor in bijna alle habitats in Europa. Hij vliegt van april tot oktober. Tijdens de vlucht zien de insecten er bijzonder elegant uit, omdat ze als een kolibrie in de lucht kunnen blijven met ongeveer 300 vleugelslagen in één seconde. Zweefvliegen kunnen met dezelfde snelheid zowel vooruit als achteruit vliegen. Als je de insecten van dichtbij wilt bekijken, moet je ze voorzichtig benaderen. Zweefvliegen schrikken vaak even, om na een paar rondvluchten terug te keren naar het voerstation.

Veelzijdig menu

Volwassen zweefvliegen verzamelen alleen nectar en stuifmeel, bij voorkeur van geelbloemige planten. Sommige soorten zoals de zweefvlieg hebben niet alleen stuifmeel nodig voor de energievoorziening. Deze voeding is essentieel voor de ontwikkeling van de geslachtsklieren, waarin geslachtshormonen en kiemcellen worden gevormd. Hun larven hebben een breed scala aan voedsel, hoewel het favoriete voedsel van een larve varieert afhankelijk van de soort.

	levensstijl	eten	leefgebied
Grote zweefvlieg	rover	bladluizen	bijna alle biotopen
Mistgood	Ontleder	ontbindend organisch materiaal	Beerputten en septic tanks, modderbanken
Wesp mosterd zweeft vliegen	Ontleder	Bladeren, slib, verrot hout	vochtige, oude loof- en gemengde bossen
Schedel zweeft vliegen	Ontleder	Uitwerpselen	Bossen, halfdroge graslanden, tuinen
Daffodil Hover Fly	Herbivoren	Bloembollen	Tuinen, nederzettingen
Vurenharsvlieg	Ontleder	Holz	Naaldbossen
Hommel zweeft vliegen	Rovers en ontbinders	Afval en dode insecten	Bosranden, open plekken, paden

Nuttig organisme in de tuinhabitat

In het voorjaar behoren veel zweefvlieglarven tot de eerste rooforganismen die luizen aanvallen, zoals de appelgras luis. Een larve verslindt grote aantallen bladluizen voordat ze verpoppen. Eén larve jaagt op wel 100 luizen per dag. Later in het jaar worden de nuttige insecten gebruikt om spintmijten, bladluizen, bladluizen of keverlarven te bestrijden, die gevaarlijk kunnen zijn voor uw planten.

• Gebruik als nuttige insecten bij de commerciële fruitteelt
• hulp in de kas en moestuin
• bescherm sierheesters en kruiden in de tuin

De larven verpoppen zich na acht tot veertien dagen. De volwassen insecten vliegen naar bloeiende planten, waar ze stuifmeel en nectar verzamelen. Samen met bijen behoren ze tot de belangrijkste bestuivers in de natuur en zorgen ze voor een grotere oogst in de moestuin.

Kan de hover vliegen steken?

De zweefvlieg kleedt zich gevaarlijk aan, maar is volkomen onschadelijk

Namen als horzel hover fly of hommel hover fly suggereren niets goeds. In het dierenrijk duidt de naam vaak op een gedrag of eigenaardigheid van de soort. Bij deze zweefvliegen geven de namen informatie over hun opvallende uiterlijk. De zweefvlieg van de hommel doet denken aan een hommel, terwijl de zweefvlieg van de horzel de angstaanjagende uitstraling heeft aangenomen van zijn naamgenoot.

inval

Mimikry

Zweefvliegen hebben zich in de loop van hun evolutie aangepast aan zeer specifieke modellen. Ze imiteren kleurpatronen en haren van andere insecten die zich kunnen verdedigen tegen roofdieren. Veel zweefvliegen lijken op een wesp.

Dit signalerende effect is de enige bescherming voor de zweefvliegen, omdat ze geen prikgereedschap hebben en ook geen giftige stoffen produceren. Dit fenomeen staat bekend als mimicry en treft niet alleen potentiële roofdieren zoals vogels, maar soms ook mensen.

Verhalten

Zweefvliegen zijn nieuwsgierig en investeren veel tijd in het verkennen van hun leefgebied. Tijdens deze tochten kunnen ze gemakkelijk in spleten in gebouwen komen en zo in appartementen binnendringen. Ze vinden zelden de weg naar buiten, dus sterven ze van de dorst op de ruit. Een lichte huid wordt ook vaak overgevlogen en gedept. Parfums en deodorantsprays verwarren ook de insecten, omdat ze het uiterlijk van een geurige bloesem perfect maken.

lichaamsbouw

Zweefvliegen hebben monddelen die zijn omgevormd tot lekstammen. Bij sommige soorten is het voorste kopgebied langwerpig als een snuit, zodat ze zowel vloeibare stoffen zoals nectar kunnen opzuigen als in stuifmeel kunnen bijten. Zweefvliegen kunnen niet steken met deze zuigende en likkende monddelen. Je hoeft niet bang te zijn voor een steek of beet met zo'n insect dat je huid verkent. De dieren zijn volkomen ongevaarlijk.

Zweefvliegen zien er gevaarlijk uit, maar zijn volkomen onschadelijk voor mensen.

Vecht tegen de zweefvlieg?

Zweefvliegen komen alleen in grote aantallen voor als er voedsel is

Om de paar jaar komt het voor dat zweefvliegen zich massaal voortplanten. Dit komt door de milde temperaturen in de late winter in combinatie met een hoge luchtvochtigheid. In eerste instantie kan de vegetatie zich prachtig ontwikkelen, waardoor bladluizen meer voedsel kunnen vinden. Dit leidt tot een massale toename van zweefvliegen, omdat ze profiteren van het overaanbod van Baltische bladluizen.

Voorkomen in plaats van vechten

Het bestrijden van zweefvliegen wordt nooit aanbevolen. De natuur houdt automatisch de enorme populaties in bedwang. Zodra de grote hoeveelheden bladluizen zijn vernietigd, nemen de populaties zweefvliegen automatisch af. Als u de dieren hinderlijk vindt, dient u preventieve maatregelen te nemen:

• vermijd populaire voedselgewassen
• Verwijder overwinteringsverblijven en verwijder verdorde vegetatie in de herfst
• Verwijder bladluizen voorzichtig
• kassen (€ 364,99 bij Amazon *) en bescherm wintertuinen met horren

Vermijd chemische middelen

Zweefvliegen zijn extreem gevoelig voor insecticiden. Het effect is niet alleen direct, doordat de insecten afsterven, maar ook indirect. Als de aanvoer van bloemen wordt verminderd door sproeien of overmatige bemesting, kunnen zweefvliegen niet meer voldoende voedsel vinden en sterven in grote aantallen.

Vrijgelaten in de natuur

Zodra de insecten zich in uw huis hebben opgehoopt, moet u eerst de ramen openen. Op deze manier kunnen de zweefvliegen zelfstandig terugkeren naar de natuur, waar ze hun nuttige taken kunnen uitvoeren. Als een verzwakt dier is neergedaald, kun je het afdekken met een pot met schroefdop en het opvangen. Je planten op het balkon en terras of in de tuin zullen je dankbaar zijn, want zo kunnen de nuttige insecten bladluisplagen bestrijden.

Hoe herken je een zweefvlieg

Er zijn ongeveer 500 verschillende soorten zweefvliegen in Europa, en het is vaak moeilijk om ze te identificeren. Veel soorten doen door hun vorm, tekening of beharing denken aan wespen, bijen, hommels of horzels. Het is echter gemakkelijk om zweefvliegen van deze insecten te onderscheiden.

YouTube

	Zweefvliegen	wespen	Honingbijen
Körper	lang en slank of gedrongen, geen merkbare vernauwing, doornloos	Wespentaille: "gesteelde" buik	lichte, viltige haarband
coulissen	een paar vleugels	twee paar vleugels	twee paar vleugels
sensor	zeer kort	duidelijk zichtbaar met een zwarte of gele basis	duidelijk zichtbaar
hoofd	typische vliegenogen	niervormige samengestelde ogen, bijtende monddelen	harige complexe ogen
Vlucht	drijvend	lange benen, zoals opdringerig	regelmatige trajecten

Identificeer soorten zweefvliegen

De opvallende zweefvliegen die je misschien in je eigen tuin of in de natuur hebt opgemerkt, lijken gestreept met zwart en geel. Ze doen denken aan bijen, wespen of hommels. Maar het spectrum van kleuren en tekeningen gaat veel verder dan dit patroon. Er zijn zowel harige als haarloze typen. Ze kunnen veelkleurig, tweekleurig of monochroom lijken.

Gestreepte zweefvliegen

De grijze breedvoetige zweefvlieg heeft zwart-witte strepen

De meest opvallende soorten vallen in deze groep. Iedereen die ze ontmoet, zal worden afgeschrikt door de signaaltekening. Dit geldt niet alleen voor potentiële roofdieren, maar ook voor mensen. Een gestreepte zweefvlieg ziet er voor sommige waarnemers uit als een wesp. Maar bij nader inzien zijn dergelijke exemplaren duidelijk herkenbaar als vliegen. De tekeningen van het achterlijf zijn variabel en kunnen ook in zwart-wit verschijnen.

Zweefvliegen met zwart-wit tekening:

• Witte breedband zweefvlieg (Ischyrosyrphus laternarius)
• Grijze breedvoetige zweefvlieg (Platycheirus albimanus)
• Groene breedbuikige zweefvlieg (Didea alneti)

Kleine zweefvlieg

De soort met de wetenschappelijke naam Syrphus vitripennis heeft een verspreidingsgebied dat zich over heel Europa uitstrekt. Het bereikt een grootte tussen de negen en elf millimeter. Kenmerkend is het dof gekleurde achterlijf met drie gele banden, waarvan de eerste in het midden wordt onderbroken door een zwart vlak. Veilige onderscheidende kenmerken van de sterk op elkaar lijkende grote zweefvlieg zijn de lichaamsgrootte en kleur van de achterpoten. Bij de kleine zweefvlieg is driekwart hiervan zwart.

Grote zweefvlieg

Het is ook bekend als de gewone tuinvlieg (Syrphus ribesii). Net als de kleine zweefvlieg komt deze soort in heel Europa voor en is niet gebonden aan een specifiek leefgebied. Deze zweefvlieg is niet erg groot. Het is tussen de tien en twaalf millimeter lang.

Het heeft een plat en zwart voorhoofd met een roestrood gebied boven de antennes. Hun vleugels lijken lichtbruin getint en de poten zijn geel gekleurd. De helft van de mannetjes heeft zwarte poten. Een belangrijk onderscheidend kenmerk van de soortgelijke harige zweefvlieg zijn de samengestelde ogen, die haarloos zijn in de grote zweefvlieg.

Tekening:

• zwart-geel gekleurd
• eerste gele band in het midden onderbroken
• daaropvolgende verbanden worden naar het midden smaller

Gemeenschappelijke bosvliegvlieg

Deze soort, ook wel bekend als de gewone hommelvlieg (Volucella pellucens), vliegt van mei tot september in Midden-Europa. Deze zweefvlieg is opmerkelijk groot en bereikt een lengte tussen de twaalf en 18 millimeter lang. De wijnrood gekleurde samengestelde ogen zijn typerend.

Je buik is kort en ziet er dik uit. Deze is zwart gekleurd, waarbij het ivoorkleurige tweede buiksegment een gestreept patroon creëert. Bij sommige individuen is deze band verdeeld in twee punten. Op beide vleugels is een opvallende donkere vlek te zien.

Schedel zweeft vliegen

De doodshoofdvlieg lijkt erg op de bij

De zweefvlieg wordt ook wel de gewone bloemschermvlieg (Myathropa florea) genoemd en is een van de soorten die veel voorkomen in Midden-Europa. Zijn lichaam is twaalf tot veertien millimeter lang en heeft een geel en zwart patroon dat doet denken aan een schedel. De vleugels zijn discreet bruin getint en de poten zijn geelzwart getekend.

Bij, hommel of horzelachtige zweefvliegen

Soorten die het uiterlijk van stekende hymenoptera nabootsen, ontwikkelen zich vaak in de nesten van hun modellen. De larven leven niet altijd roofzuchtig, maar voeden zich ook met rottend materiaal of dode dieren in het nest. Om zichzelf te beschermen tegen mogelijke roofdieren, nemen volwassen zweefvliegen het uiterlijk aan van hun broeders.

Gemeenschappelijke narcis zweeft vlieg

Deze relatief dikke zweefvlieg bereikt een lichaamslengte tussen de elf en 14 millimeter en doet door het dikke haar op de buik denken aan een hommel. De larven van de gewone narcisvlieg (Merodon equestris) voeden zich het liefst met bollen van de lelie- en narcissenfamilie. Omdat de kleur van de volwassen insecten variabel is, is de soort niet altijd gemakkelijk te herkennen. Er zijn zeven kleurvarianten, maar ze hebben allemaal typische lichaamskenmerken:

• licht harige ogen
• Poten zwart gekleurd, achterpoten met typisch aanhangsel
• karakteristieke vleugels met een uitgesproken uitstulping in de derde ader

Advies

De larven van deze soort kunnen hun bloembollen goed opeten. De zweefvlieg komt vaker voor in tuinen en nederzettingen en zonnebaadt graag in gebieden zonder vegetatie.

Hornet Zweefvlieg

Deze gigantische zweefvlieg, ook wel bekend als de grote bos-zweefvlieg (Volucella zonaria), is erg groot in vergelijking met Centraal-Europese zweefvliegen. Hun lichaam is tussen de 16 en 22 millimeter lang en doet denken aan het uiterlijk van een horzel. De soort heeft roestrode samengestelde ogen en gele antennes.

Hun achterlijf is roodachtig geel van kleur, onderbroken door twee zwarte banden. De soortgelijk gekleurde gestreepte bosvlieg heeft drie zwarte banden op zijn buik. De horzel-zweefvlieg heeft de voorkeur in meer zuidelijke delen van Centraal-Europa. Hun larven ontwikkelen zich in de nesten van wespen en horzels.

Mistgood

De mestbij is eigenlijk helemaal geen bij

Het is ook bekend als de modderbij of de schijnbijenzweefvlieg (Eristalis tenax) en is wijdverspreid in landelijke gebieden. Hun nakomelingen worden rattenstaartlarven genoemd vanwege hun karakteristieke uiterlijk. Ze leven in beerputten en septische putten of in de modder aan de randen van poelen. Bacterierijke en zuurstofarme watermassa's zijn typische habitats. De bijenachtige insecten komen voor op mesthopen.

Typische eigenschappen:

• tussen 14 en 18 millimeter hoog
• donker gekleurd achterlijf met okerkleurige, gele of roodachtige vlekken
• Tekening kan variëren
• is gemakkelijk met uw handen te vangen

Monochromatische zweefvliegen

Er zijn talloze soorten zweefvliegen die effen zwart zijn. In tegenstelling tot gestreepte zweefvliegen lijken ze onopvallend. De overgrote meerderheid van de zwarte soorten behoort tot het geslacht van de ertsvliegvliegen (Cheilosia), het geslacht met de meeste soorten in deze familie. Soorten van andere geslachten vallen echter niet op met opvallende tekeningen:

• Black eye-spot hover-fly: zwarte zweefvlieg met verticale strepen op de rug
• Witvoetige ertsvlieg: glanzend blauwzwart met lichtgele beenschakels
• Gemeenschappelijke smaragdgroene zweefvlieg: fluweelzwart achterlijf en donkerrode ogen

Neem plaats in de tuin

Door uw tuin dicht bij de natuur in te richten en de favoriete voedselplanten van de zweefvliegen te planten, biedt u de nuttige insecten een waardevolle habitat. Indien nodig kunt u larven op internet bestellen en deze in de tuin neerzetten. Maar met de juiste voedselvoorziening komen de insecten vanzelf.

Planten leveren

Omdat zweefvliegen een relatief korte zuigstam hebben, zijn ze afhankelijk van planten met goed toegankelijke nectar en stuifmeel. Omdat de insecten meestal meerdere generaties per jaar vormen en van april tot oktober vliegen, hebben ze een gevarieerde en permanente aanvoer van bloemen nodig.

Een combinatie van vroegbloeiende bolbloemen en laatbloeiende soorten is bijzonder belangrijk. De bloembladen mogen niet worden omgevormd tot lange buizen. Zoutwilg, liguster of venkel zijn ook populaire voederplanten, zoals daslook of klein hoefblad.

De ideale hover fly garden:

• Schermbloemigen: Berenklauw, weidekervel, wilde peen, grondvlier
• Boterbloemen: Goudsbloem, Kruipende boterbloem
• Rose planten: Meidoorn, sleedoorn, framboos

Advies

Berm niet mulchen en laat deze hoeken natuurlijk lopen. Hier ontstaan ​​automatisch bloemrijke franjes, waarin zweefvliegen leven.

Overwinteringskwartieren

Heesters en heggen verrijken niet alleen het menu als vervangend voedsel, maar dienen ook als een belangrijk toevluchtsoord in de winter. Voor de winterslaap zoeken ze beschutte nissen en trekken ze zich terug in holle stengels. Laat verwelkte en schijnbaar afgestorven heesters overwinteren, want de holle stengels beschermen overwinterende organismen.

Häufig gestellte Fragen

Zijn er gevaarlijke zweefvliegen?

Er zijn gevallen bekend waarin de bastaardbij mensen heeft geïnfecteerd met vliegenmaagziekte of myiasis. Het is niet duidelijk hoe de eieren in het menselijke spijsverteringskanaal terecht zijn gekomen. Dit fenomeen is echter een zeldzame uitzondering: de mestbij is niet gevaarlijk voor de mens.

Zijn zweefvliegen schadelijk?

Narcissen-zweefvliegen kunnen hobbytuiniers gek maken omdat hun larven zich voeden met bollen van verschillende narcissen- en lelieplanten. In het ergste geval gaat de ui rotten, daarom wordt de soort bestreden met chemische middelen in de commerciële narcis-teelt.

Waarin verschillen zweefvliegen van normale vliegen?

Een belangrijk onderscheidend kenmerk is een huidplooi in de vleugel van de zweefvliegen, die bekend staat als een schijnader. Borstelharen ontbreken grotendeels bij deze insecten. Het meest opvallende kenmerk, dat ook voor niet-biologen herkenbaar is, is de zwevende vlucht, daarnaast imiteren tal van soorten verdedigingsbijen, wespen of hommels. Deze mimiek is bij sommige soorten tot in de perfectie verfijnd. Ze lijken niet alleen op hun rolmodellen, maar imiteren ook het geluid dat ze tijdens de vlucht maken.

Hoeveel bladluizen kunnen zweefvliegen doden?

De larven kunnen zelfs een ernstige luizenplaag merkbaar decimeren. Een larve van de grote zweefvlieg eet ongeveer 100 bladluizen per dag, waardoor grote populaties in de loop van hun ontwikkeling worden vernietigd. Als de bladeren, vruchten en scheuten te zwaar beschadigd zijn, kan zelfs de nuttige ongediertebestrijder de aangetaste plant niet langer redden.