Pipevine is giftig, maar vormt geen ernstige bedreiging

Zoals veel klimplanten is de winde (Aristolochia macrophylla) giftig. Toch vormt de plant geen grote bedreiging voor kinderen of volwassenen.Op onze breedtegraden produceren fluitende winden slechts zeer zelden de bijzonder giftige zaden en vruchten. De bloemen verspreiden een onaangename geur van aas of uitwerpselen. Ze nodigen je nauwelijks uit om te consumeren.

De pijpwinder is giftig, maar vergiftigingsgevallen zijn zeer zeldzaam

De winde is giftig in alle delen van de plant

Alle delen van de plant van de pijpwinder bevatten gifstoffen:

• Wurzeln
• gebladerte
• Blüten
• Zaad
• fruit

De gifstoffen die voornamelijk in de wortels, bloemen en zaden zitten, zijn aristolochiazuren. Ze werden in het verleden gebruikt voor de productie van voornamelijk Chinese medicijnen zoals afslankproducten en vrouwengoud. Vanwege hun giftigheid is het gebruik ervan nu verboden.

Welke vergiftigingsverschijnselen kunnen optreden?

Vergiftiging door windsurfers zou zich laten voelen als misselijkheid, braken, maag- en darmklachten, lage bloeddruk en een versnelling van de pols.

Er is nauwelijks vergiftiging door fluitwinden

Dat vergiftiging door pijpleidingen bijna nooit voorkomt, is te wijten aan het feit dat de bladeren slechts enkele gifstoffen bevatten. Zelfs als een kind een blad in de mond steekt, bestaat er weinig gevaar voor vergiftiging.

De bloemen worden door veel tuinders omschreven als stinkend, waardoor ze niet per se uitnodigend zijn om te eten.

Bij verzorging als klimplant bloeit de buisworm minder vaak. Zaden, die het grootste deel van het gif bevatten, ontwikkelen zich nauwelijks op onze breedtegraden en dus ook geen fruit, zodat ook hier geen risico op vergiftiging bestaat.

Advies

De winterharde pijpwinden zijn zeer robuust en worden zelden aangevallen door ongedierte. De rupsen uit de riddervlinderfamilie vormen hierop een uitzondering. Ze hebben immuniteit ontwikkeld voor aristolochiazuur en worden giftig door de plant zelf te consumeren.