Pijpbinders: zorg en variëteiten

De fluitlier heeft veel verschillende namen. Het staat bekend als een spookplant of spookbloem. Maar de klimplant kreeg deze naam ten onrechte, omdat hij overtuigt met een weelderige bladmassa en een statige groei.

De marshmallow is een weelderige groene klimmer

Oorsprong

De fluitlier draagt ​​de Latijnse naam Aristolochia macrophylla. Het is ook bekend als de Amerikaanse pijpenwinder. Deze aanduiding geeft het oorspronkelijke bereik van de plant aan. Het groeit in de bergbossen van Noord-Amerika en klimt op hoogtes tot 1.300 meter. Hun gebied strekt zich uit van Pennsylvania tot Georgia. Het komt voor ten westen van Minnesota en Kansas.

Het was de Amerikaanse botanicus John Bartram die deze plant ontdekte. In 1761 stuurde hij zaden van de pijpwinder naar zijn Engelse collega Peter Collinson, die de eerste was die een pijpwinder kweekte. Na deze gebeurtenis werd de klimplant steeds populairder als sierplant.

gebladerte

Pijpwinden ontwikkelen afwisselend geplaatste bladeren, waarvan de bladmessen eenvoudig zijn gestructureerd. Het blad is aan de bovenzijde donkergroen en doet denken aan een hartvorm. De onderkant van het blad lijkt lichtgroen. De bladeren hebben een steel van vier tot zes centimeter lang. Ze kunnen zeven tot 34 centimeter lang en tien tot 35 centimeter breed zijn.

De bladeren liggen als dakpannen op elkaar. Deze groeivorm dient als bescherming tegen verdamping in de hete zomermaanden, omdat de bladeren voorkomen dat de grond uitdroogt. Het blad ontwikkelt zich in mei en blijft tot november aan de plant. Het blad op de oudere takken is groter dan het verse blad van het eerste jaar.

bloem

De klimplanten ontwikkelen solitaire bloemen die in de bladoksels verschijnen. Ze zijn gestalkt en tweeslachtig. De bloemen bestaan ​​uit drie buitenste en drie binnenste schutbladen. Terwijl de buitenste schutbladen geelgroen gekleurd zijn, lijken de binnenste bruin. Alle zes bladeren zijn samengesmolten. De vorm van de bloem doet denken aan de vorm van een tabakspijp.

De bloeiperiode begint in het late voorjaar. Afhankelijk van het weer verschijnen de bloemen in juni of juli. De onopvallende bloemen, waaruit zelden vruchten ontstaan, verschijnen tot de zomer.

Wachstum

Aristolochia macrophylla groeit als een naar links kronkelende liaan. Hij wordt tussen de tien en twintig meter hoog. Onder Midden-Europese omstandigheden zijn gestaltehoogtes van twaalf meter typerend. In de eerste jaren na aanplant steekt de plant veel energie in wortelontwikkeling. Tijdens deze fase is de jaarlijkse scheutgroei laag. Als de winde goed geworteld is, nemen de groeispurten toe. Volgroeide planten hebben een groei van twee meter per jaar.

Gebruik

De klimplant wordt gebruikt om huismuren, grotere bomen, pergola's en priëlen of paviljoens te kassen. Ze klimt elk klimhulpmiddel op dat in haar buurt is. Dit kunnen dakgoten of armaturen op ramen zijn. De plant is perfect als privacyscherm, omdat het dichte gebladerte nieuwsgierige blikken vangt. Tegelijkertijd ontwikkelen de fluitwinden zich tot een schaduw op klimhulpmiddelen.

Fluweelhortensia's, Japanse aralia, klimhortensia's, siermahonia of diverse soorten bamboe zijn geschikt als plantpartner. De fluitlier harmonieert perfect met rododendronsoorten en de trompetboom.

Is het fluitje van de wind giftig?

Aristolochia macrophylla is giftig in alle delen van de plant. Het bevat aristolochiazuren, die in verschillende mate geconcentreerd zijn in bladeren, wortels, fruit en bloemen. Dieren mogen de bladeren niet eten, omdat de ingrediënten kankerverwekkend zijn.

Mogelijke effecten van vergiftiging bij mensen:

• nierschade
• Misselijkheid en braken
• lage bloeddruk of snelle pols

meer

Welke locatie is geschikt?

De pijpwinde groeit op een gedeeltelijk beschaduwde tot schaduwrijke locatie. Het geeft de voorkeur aan vochtige omstandigheden in het substraat. Hoe hoger het vochtgehalte in de grond, hoe zonniger de groeiplaats kan zijn. Als je de ankerlier op een zonnige plek plant, moet de voet van de plant in de schaduw staan. Dit voorkomt dat de zonnestralen de grond uitdrogen.

Pijpwinden geven de voorkeur aan een beschutte locatie, omdat hun grote bladeren bij harde wind kunnen worden beschadigd. Geef de plant de kans zich te verspreiden. Trellises zijn ideale steunen waarop de plant kan klimmen.
meer

Welke aarde heeft de plant nodig?

Een goed doorlatende grond zorgt voor ideale groeiomstandigheden voor de plant. Een humusbodem, waarin tal van micro-organismen voorkomen, zorgt voor perfecte eigenschappen. Dit bodemleven zorgt voor een continue loslating van het substraat, waardoor de doorlaatbaarheid behouden blijft. In bijzonder zware en stevige bodems, voor het planten wat zand door het substraat mengen.

Wat is de beste tijd om te planten?

Plant fluitbinders tussen half maart en eind april. Wacht op de laatste late nachtvorst, omdat deze de zachte wortels kunnen beschadigen. Voordat u de plant op zijn toekomstige locatie zet, moet u de kluit in een emmer met water zetten. Wacht tot het doordrenkt is met water.

Graaf een plantgat en zorg voor een optimale doorlaatbaarheid. Zet een klimrek op zodat de fluitlier zich prachtig kan ontwikkelen. Plaats de kluit in het plantgat en vul de kieren op met het uitgegraven materiaal. Stap voorzichtig op het substraat en geef de plant doordringend water.

De juiste plantafstand

Volwassen pijpwinden kunnen een breedte bereiken van wel vier meter. Als je meerdere planten naast elkaar wilt zetten, moet je letten op het vermogen van de luchtpijp om zich te verspreiden. Zet de planten op een afstand die overeenkomt met minimaal de helft van de grootte van de klimplant die je later wilt hebben.

Ankerlier in de pot

Pijplieren zijn perfect om in de emmer te kweken. Je hebt een grote en diepe pot nodig die minstens tien centimeter hoog is. Zolang u zorgt voor een optimale watertoevoer, kunt u de emmer zowel op zonnige als schaduwrijke plaatsen plaatsen. In de pot blijkt de fluitlier een mobiel privacyscherm te zijn voor zitjes, tuinen en binnenplaatsen. Kleinbladige soorten zijn beter geschikt voor gebruik in de emmer, omdat ze minder water nodig hebben en zelfs op winderige locaties geen schade oplopen.

Balkon

Omdat de pijplier ook in de emmer groeit, is hij ideaal voor het verfraaien van balkons. Het groeit ook in de bloembak,(€ 17,99 bij Amazon *) indien deze is voorzien van een stabiel klimhulpmiddel. Als de bloembak diep genoeg is, kunnen de klimplanten goed overweg met de beperkte ruimte. Op deze manier zorgt de plant voor schaduw en fungeert als privacyscherm.

Pijpleidingen vermenigvuldigen zich

Pijpbinders ontwikkelen zelden zaden omdat ze niet bijzonder uitbundig bloeien in hun oorspronkelijke assortiment. Ze richten zich op vegetatieve voortplanting. Als je winde vruchten ontwikkelt, kun je ze plukken en laten drogen.

Gebruik kleine potten die zijn gevuld met potgrond. Strooi in het voorjaar de zaden op het substraat en bedek ze lichtjes met aarde. Om de luchtvochtigheid constant te houden, plaats je een doorzichtige zak over de kweekbak. De zaden beginnen al snel te ontkiemen op een lichte en warme plek op de vensterbank, waar de temperatuur 25 graden Celsius is.

Hoe fluitmappen via zinkers te vermenigvuldigen:

• sterke scheuten neigen naar de grond
• Maak de aarde los
• Snijd de scheut kruiselings in en plaats deze op de losgemaakte grond
• Bedek de tak licht met aarde en verzwaar hem met een steen
• De punt van de scheut mag niet worden afgedekt

meer

Stekken

Voortplanting door stekken is veelbelovender. Snijd 15 centimeter lange scheuten af ​​en verwijder de onderste bladeren. Zet de helft van de scheuten in een plantenbak met potgrond. Zet de plantenbak op een warme en lichte plek. Zorg ervoor dat de grond constant vochtig blijft. Het duurt een paar weken voordat de stekken wortel schieten. Als de plant eenmaal geworteld is, zal hij nieuwe bladeren ontwikkelen. Overplanten is mogelijk zodra de ankerlier het substraat goed heeft geworteld.

Gieten van de ankerlier

Pijpbinders hebben een grote behoefte aan water omdat ze grote hoogtes bereiken en een enorme bladmassa ontwikkelen. Op bijzonder warme dagen heeft de klimplant meerdere keren per dag water nodig. Geef de plant goed water en zorg ervoor dat er geen wateroverlast ontstaat. Bij potplanten mag er geen overtollig water in de schotel achterblijven. Buitenplanten moeten in losse en goed doorlatende grond staan.

Bemest de luchtpijp op de juiste manier

Aristolochia macrophylla gedijt uitstekend, zelfs zonder bevruchting. Het mag alleen worden bevrucht als een groeispurt gewenst is of om de vitaliteit te ondersteunen. In dit geval krijgt de zeeneeuw tussen mei en augustus elke twee weken een groene plantenbemesting. Een alternatief is een levering van hoornkrullen (€ 24,99 bij Amazon *) of compost mogelijk. Gebruik vanaf september geen meststoffen zodat de scheuten kunnen rijpen. Een voedingstoevoer in de herfst zorgt ervoor dat de plant continu nieuwe scheuten ontwikkelt. Deze rijpen bij het begin van de winter onvoldoende af, waardoor er kans op vorst bestaat.

Snijd de ankerlier correct

De klimplanten blijken erg gemakkelijk te snoeien. De plant om de twee tot drie jaar uitdunnen om ongecontroleerde verspreiding te voorkomen. Als de plant te groot wordt, knip de scheuten dan terug tot XNUMX cm. Deze onderhoudsmaatregel stimuleert de vorming van verse scheuten en bevordert de vertakking.
meer

Hoe transplanteer ik correct?

Vermijd deze maatregel bij buitenplanten, want dit leidt onvermijdelijk tot schade aan de wortels. Het kan zijn dat de plant op de nieuwe locatie niet meer goed groeit. Als verplanten nodig is, moet u alle wijnstokken flink snoeien voordat u gaat graven. Knip de kluit royaal af en graaf zoveel mogelijk wortels uit. De nieuwe locatie moet al worden voorbereid, zodat de wortels niet volledig uitdrogen.

ziekten

Hoewel de pijpwinden als robuust worden beschouwd, worden ze getroffen door ziekten en plagen onder suboptimale omstandigheden op de locatie. De plotselinge verkleuring van de bladeren van groen naar geel duidt op een schimmelaanval. Deze ziekte staat bekend als het Aristolochia-mozaïek en zorgt ervoor dat de bladeren opdrogen en afsterven. De sporen verspreiden zich het liefst bij vochtig weer. Knip de aangetaste scheuten royaal af en zorg ervoor dat de standplaats luchtig maar niet te winderig is.

Als hele scheuten plotseling uitdrogen en afsterven, kan Phytophthora-wortelrot een mogelijke oorzaak zijn. De wortels beginnen te rotten als ze doordrenkt zijn, waardoor schimmelsporen een ideale voedingsbodem vinden. De plant kan niet meer voldoende water en voedingsstoffen opnemen.

Ongedierte

Als de luchtvochtigheid te laag is, kan dit leiden tot spintmijten. Het ongedierte verspreidt zich het liefst in hete en droge omstandigheden op locaties voor zuidmuren en zuigt het sap op de bladaders met hun monddelen. Je herkent een plaag aan fijne spinnenwebben die zich uitstrekken over bladstelen en scheutuiteinden.

Indien onbehandeld, leidt de plaag ertoe dat de bladeren opdrogen. Bij een lichte plaag is het voldoende om de mijten met een scherpe waterstraal te verwijderen. Als de dieren zich veel hebben verspreid, moet u de aangetaste bladeren en scheuten afsnijden.

Pijpbinders kunnen worden aangetast door bladluizen. Ze voeden zich met het sap en laten een plakkerig laagje achter op de bladeren. Deze verlammen na verloop van tijd totdat ze uiteindelijk afsterven. De bladluizen, die met het blote oog te zien zijn, worden met een harde waterstraal weggesproeid. Een brouwsel van brandnetelmest werkt als een preventief middel tegen besmetting.

hardy

De klimplant wordt als winterhard beschouwd en heeft daarom geen bescherming tegen de kou nodig. Als u uw pijpenbinders in een emmer kweekt, dient u de plantenbak te beschermen tegen vorst. Zet de pot op een isolerende ondergrond. Dit kan een piepschuimplaat zijn of een houten pallet. Wikkel noppenfolie om de emmer. Als alternatief kun je de pot afdekken met een tuinvlies of een jutezak (€ 9,83 bij Amazon *) beschermen. Gebruik hooi in bijzonder koude wintermaanden, dat vul je in de jutezak of laag tussen de folielagen.

Zorg ook in de winter voor voldoende water, anders kan de plant uitdrogen. Geef de kluit alleen op vorstvrije dagen water, zodat het water de wortels kan bereiken en door deze kan worden opgenomen.
meer

Advies

Plaats het klimhulpmiddel verticaal, omdat horizontaal geplaatste steunen de plant maar iets beter vasthouden. De verticale stutten moeten een afstand hebben van 30 tot 40 centimeter. Draden, spankoorden of staven met een ruw oppervlak zijn ideaal. Houten roosters zijn ook geschikt als ze niet te zwaar en massief zijn. Vlecht de scheuten in horizontale strengen zodat de plant zich plat uitspreidt.

variëteiten

• Aristolochia manshuriensis: pijpvormige bloemen, groenachtig aan de buitenkant en paars aan de binnenkant. Geeft geen onaangename geur af. Groeit tussen de zes en twee meter lang. Winterhard tot -35 graden Celsius.
• Aristolochia clematitis: Geschikt als kuipplant. Bloeit geel, bloeitijd mei tot juni. Groeit tot 100 centimeter.
• Aristolochia tomentosa: niet veeleisend. Bladeren kleiner dan Aristolochia macrophylla, ovaal, delicaat behaard. Bloemen geelbruin. Bloeitijd tussen mei en juni. Wordt tussen de drie en zeven meter hoog.
• Aristolochia moupiensi: Kleine bladeren. Bereikt een hoogte van maximaal vier meter.
• Aristolochia elegans: voorwaardelijk winterhard. Bloemen groenachtig tot wit, twintig centimeter lang. Bladeren diepgroen.
• Aristolochia tagala: niet winterhard. Geschikt voor de wintertuin. Bladeren tot 25 centimeter lang. Bloemen roodbruin tot paars van kleur.