Met succes bankgras bestrijden

Het bankgras is een extreem hardnekkige wortelkruid, die moeilijk verkrijgbaar is vanwege zijn meterslange wortels en zijn vasthoudendheid. Met de juiste technieken en doorzettingsvermogen kun je de plant alsnog doden.

Het bankgras is een bijzonder hardnekkige wiet

De belangrijkste dingen in het kort

• Er zijn verschillende soorten bankgras, alleen het gewone of kruipende bankgras vormt een probleem in de tuin, andere vormen geen wortelstokken of zijn zelfs belangrijk voor de duinversterking.
• Het laaggras is een pionierplant die snel braakland koloniseert en zich snel verspreidt. Het vormt meterslange wortelstokken waaruit tal van nieuwe planten groeien.
• Vanaf de kleinste stukjes wortelstok ontwikkelt zich nieuw bankgras, waardoor de plant zo moeilijk te beheersen is.
• De beste methode is om bankgras keer op keer op te graven en te voorkomen dat het wordt gezaaid. Dus verhonger het onkruid.

Met succes bankgras bestrijden

YouTube

Als je bankgras met succes wilt bestrijden, moet je de handen uit de mouwen steken en geduld hebben. De beste manier om het onkruid te verwijderen of in bedwang te houden, is door het steeds weer op te graven of de bovengrondse delen van de plant af te snijden. Dit verzwakt de plant en voorkomt dat deze zich verder verspreidt. Overigens is het vooral belangrijk om de plant niet te laten bloeien en dus in de eerste plaats te zaaien. Op deze manier zal je het onkruid geleidelijk uithongeren en hopelijk na een of twee groeiseizoenen weer kwijtraken.

Mechanische methoden

Het bankgras is mechanisch volledig te verwijderen met behulp van tuingereedschap

De beste manier om bankgras te verwijderen, is door de klonterig groeiende plant met behulp van een graafvork uit de grond te tillen en voorzichtig alle wortels te verwijderen. Hiervoor moet u de lange, veelal platte lopers uit de aarde trekken. Zorg ervoor dat de wortels niet afscheuren en dat je werkelijk elk stukje vangt, hoe kort ook. Deze procedure is het gemakkelijkst op voorheen niet-geplante gebieden die moeten worden teruggewonnen. Ga beetje bij beetje hierheen en neem elke bankaardappel afzonderlijk. Gelukkig is een grond afgewisseld met bankgraswortels meestal vanaf het begin vrij los.

In perken en borders die bezaaid zijn met bankgras, is het daarentegen nuttig gebleken om eerst de eigenlijke planten op te graven, voorzichtig eventuele stukjes bankgras van hun wortels te verwijderen en pas daarna het bed systematisch te verwerken zoals beschreven. Pas als het bed “niet uitgeblust” is, plant u het opnieuw. Bij de nazorg is het enorm belangrijk om de verspreiding van onkruid van meet af aan een halt toe te roepen. Dit doe je door het bed te bedekken met een dikke laag mulch (bijvoorbeeld van schorsmulch) en eventuele planten die regelmatig doorkomen direct te verwijderen.

Hoes

Over het algemeen is een gebrek aan licht belangrijk om bankgras kwijt te raken. Veel tuinders zweren bij het praktisch uithongeren van de planten, bijvoorbeeld met een hoes van wietfolie of golfkarton. Vooral golfkarton is een milieuvriendelijke methode, omdat het binnen een jaar op natuurlijke wijze rot en daardoor geen problematisch afval achterlaat - zoals bij plastic folie het geval is. En zo werkt het:

1. Verwijder het bankgras handmatig zoals reeds beschreven.
2. Dek het braakliggende gebied nu goed af met golfkarton.
3. Een dunne laag schorsmulch of aarde wordt op het golfkarton gelegd.
4. Laat het gebied 12 maanden braak liggen.
5. Ruim ze dan op.
6. Het meeste golfkarton zou verrot moeten zijn.

De graswortels van de bank moeten ook worden gedood en niet opnieuw ontkiemen. Dat dit sowieso kan gebeuren, hoeft vanwege de overlevingskracht van de planten niet te verbazen. Merk op dat na zo'n regime de grond zorgvuldig moet worden bemest. Het rottende karton haalt voedingsstoffen uit de grond die je weer moet toevoegen - idealiter met organische meststoffen zoals compost. Op deze manier stimuleer je het microbiële leven van de bodem weer.

Overigens kunnen ook beplante gebieden op de beschreven manier worden uitgehongerd. Hiervoor hoeft u alleen de niet-beplante gebieden af ​​te dekken en de bijbehorende uitsparingen gewoon vrij te laten waar de sier- of nuttige planten staan.

Bankgras bestrijden met aardappelen?

Aardappelen voorkomen de besmetting met bankaardappelen niet

Af en toe is het aan te raden om eerst aardappelen te planten op een bed dat vrij is van bankgras. Door hun dichte bladerdak zouden deze het bankgras van het licht beroven en zo voorkomen dat het onkruid weer groeit. Hoewel deze methode veelbelovend klinkt, werkt het gewoon niet in de praktijktest. Integendeel: als het bankgras en zijn wortels niet grondig genoeg uit het bed worden verwijderd, voelen de nieuwe scheuten zich vaak bijzonder goed in een potbed. Ergo, ook hier kun je regelmatig wieden achteraf.

Het bewerkte bed kan beter eerst worden ingezaaid met snelgroeiende groenbemesters. Dit onderdrukt eigenlijk het bankgras en zorgt er tegelijkertijd voor dat je de juiste basis creëert voor een nieuwe aanplant. Vermijd hiervoor echter zoveel mogelijk peulvruchten, deze verrijken vooral de grond met stikstof en bevorderen zo ook het laaggras. In plaats daarvan is winterwikke, die in de herfst wordt gezaaid, zeer geschikt. Zelfs een dichte dekking van Oost-Indische kers kan bankgras letterlijk onderdrukken. Het bijbehorende bed mag komend jaar ook niet worden bewerkt, maar moet dicht beplant blijven.

inval

Met aardpeer tegen laaggras

De artisjok van Jeruzalem - een zonnebloemplant met eetbare knollen - zou ook bankgras verdrijven. Plant in het voorjaar de artisjokken van Jeruzalem op een leeg bed dat is bevrijd van bankgras en wacht af wat er gebeurt.

Herbiciden

Herbiciden op basis van glyfosaat, zoals de beruchte RoundUp en andere chemische onkruidverdelgers, zijn het laatste geheime wapen voor tuinders die geplaagd worden door quecks. Denk echter goed na over het gebruik, want enerzijds maken dergelijke totale herbiciden geen onderscheid tussen ongewenste en gewenste planten - in plaats daarvan maken ze alles gewoon plat als je niet oppast - en anderzijds zijn deze middelen eenvoudig en zeer giftig, zowel voor u en uw gezin, zowel voor huisdieren en boerderijdieren als voor uw tuin.

Met name glyfosaat wordt als zeer kankerverwekkend beschouwd en hoort daarom niet thuis in de moestuin. Als u toch een herbicide wilt gebruiken, kunt u deze het beste bij warm en droog weer aanbrengen. Zorg er ook voor dat u alleen het onkruid besproeit, zodat u niet per ongeluk tegelijkertijd uw tuinvegetatie doodt. Dan moet je even wachten, want deze middelen moeten eerst door de planten worden opgenomen voordat ze hun dodelijke effect kunnen ontvouwen.

Helpen huismiddeltjes tegen bankgras?

Menig tuinman zweert bij huismiddeltjes zoals azijn, zout of gewoon kokend water om bankgras te bestrijden. In feite kunnen deze methoden behoorlijk succesvol zijn, maar ze hebben ernstige nadelen.

Azijn en zout

Allereerst is gewone huishoudazijn of azijnessence een populair huismiddeltje. Verdun de tafelazijn in een verhouding van 1:15 (een deel azijn, 15 delen water) en besproei of geef de te bestrijden plant direct water. Omdat azijnessence meer geconcentreerd is, moet u in dit geval meer water toevoegen. Zorg ervoor dat u het bankgras alleen nat maakt met de azijn, omdat dit geen onderscheid kan maken tussen wenselijke en ongewenste planten. Hetzelfde geldt voor zout: je kunt een deel gewoon keukenzout en vijf delen heet water gebruiken om je eigen onkruidverdelger te maken, die je rechtstreeks op de plant aanbrengt.

Het ermee behandelde bankgras zal na een paar dagen samen met zijn wortels aantasten en kan vervolgens worden verwijderd. Deze remedies zijn dus zeer effectief, maar hebben ook negatieve effecten op het milieu:

• Door azijn verzuurde bodem - lage pH, slechte plantengroei
• Bij gebruik van zout blijft het zout in de bodem - verzilting remt de plantengroei
• azijn en zout kunnen niet uit de grond worden verwijderd
• beide worden pas over een lange periode afgebroken
• het microbiële leven in de bodem verstoren en daarmee de vorming van humus
• kan in het grondwater terechtkomen

Gezien deze nadelen wordt het gebruik van zowel azijn als zout niet aanbevolen. Deze stoffen zijn tenslotte niet ongevaarlijk omdat ze het label "huismiddeltjes" dragen.

Kokend water

Het bankgras kan worden verbrand met kokend water, maar al het andere in de buurt zal ook verbranden

In plaats van azijn en zout kun je gewoon kokend water gebruiken en daarmee het bankgras verbranden. Het onkruid zal deze behandeling zeker niet overleven en zal afsterven. Maar pas op: kokend water bevat geen ingrediënten die schadelijk zijn voor de bodem, maar door de hoge temperatuur verstoort het toch het leven in de bodem. Om deze reden is het beter om deze methode niet te gebruiken; de micro-organismen die zo belangrijk zijn voor humusvorming zullen je er dankbaar voor zijn.

inval

Het gebruik van huismiddeltjes is verboden op verharde oppervlakken

Overigens is het gebruik van middelen als zout en azijn op afgesloten en niet-agrarische terreinen - zoals op terrassen, opritten en trottoirs - bij wet verboden en kan leiden tot hoge boetes.

Wat kan er worden gedaan tegen bankgras in het gazon?

Liggras komt natuurlijk vaker voor in het gazon, al valt het hier in eerste instantie niet op - het is immers ook een gras dat, ingebed in het gazongras, er praktisch onzichtbaar in is. Veel tuinders worden pas oplettend als opvallend heldere, vrij brede grassprieten zich tussen de anders donkergroene gazongrassen nestelen. Als u geen herbicide wilt gebruiken, kunt u het bankgras het beste eenvoudig met een graafvork doorprikken en de wortelstokken zo voorzichtig mogelijk eruit trekken. Hiervoor kunt u eerst met een schop de kwikhoudende graszoden optillen, het onkruid verwijderen en vervolgens weer in het gazon leggen. U zaait weer vrije gebieden.

Regelmatig maaien - één keer per week - tijdens het groeiseizoen en een uitgebalanceerde bemesting en bewatering zorgen ervoor dat het bankgras überhaupt niet kan groeien. Gemonteerde gazonranden en wortelhekken zorgen er ook voor dat het onkruid buiten blijft en niet van buitenaf in het gazon groeit.

Voorkom de groei van bankgras

Als je de groei van bankgras tegengaat, heb je minder werk

Er is weinig bekend dat de bankgraspest vaak wordt binnengebracht - bijvoorbeeld door inferieure of vervuilde gazonzaden. Koop bij het opnieuw inzaaien van het gazon en bij het uitvoeren van reparatiewerkzaamheden hoogwaardige mengsels. Met name de goedkope "no-name mixen" van de discounter en enkele zogenaamd goedkope koopjes van internet moeten in dit opzicht dringend worden vermeden.

Verder groeit bankgras vaak vanuit aangrenzende velden of weilanden de tuin in. Om te voorkomen dat het onkruid zich verder verspreidt, zijn barrièremaatregelen zoals gazonranden en dergelijke verstandig. Hetzelfde geldt voor groente- en sierbedden, waarin omgekeerd het bankgras niet uit de wei mag groeien. Trouwens: paarden- en rundermest (€ 18,80 bij Amazon *) is een prima tuinmeststof, maar vaak ook een drager van bankgraszaadjes. De dieren eten het gras graag (daarom wordt het in sommige landen, zoals Finland, ook als veevoer verbouwd), maar verteren de zaden niet. Deze gaan onbeschadigd door het spijsverteringskanaal en ontkiemen vervolgens in de tuin. Varkensmest daarentegen is geen probleem.

Om een ​​plaag van bankgras in de tuin te voorkomen, moet u deze maatregelen nemen:

• Overbemest de tuingrond niet, zeker niet met stikstof
• Graaf bankgras vroeg op (voordat u gaat zaaien!)
• Verpak niet bovenop de compost
• niet ondermijnen
• Installeer gazonranden en andere groeibarrières
• niet bemesten met paarden- of rundermest (althans niet waarmee uit onduidelijke bronnen)
• gebruik zaden van hoge kwaliteit (gazon)

Het bankgras - een hardnekkige wortelkruid

"Ken je vijand" is het gezegde en treffend - dit geldt vooral voor het bankgras. Want als je dit kruid met succes wilt bestrijden, moet je zijn biologie kennen en vooral zijn overlevingsstrategieën hebben doorzien.

Bankjes behoren tot de zogenaamde oorgrassen en dus ook tot de zoete grassen. In tegenstelling tot veel andere grassoorten zijn ze echter ongewenst in de tuin omdat ze meterslange wortelstokken vormen. Deze lopen door de tuingrond, zijn moeilijk te verwijderen en zorgen er ook voor dat het onkruid nauwelijks kan worden verwijderd. Uit elk stukje kan een nieuwe plant groeien, hoe klein ook.

Arten

Het strandkwik komt voornamelijk voor in de duinen

De tuinman denkt vooral en vooral aan het wijdverbreide en hardnekkige onkruid dat hem met zijn meterslange wortelstokken het leven en tuinieren moeilijk maakt. Wat echter nauwelijks bekend is, is dat er - afhankelijk van het systeem - tussen de 40 en 100 verschillende soorten zijn die over bijna het hele noordelijk halfrond verspreid zijn. Niet al deze oorgrassen vormen de karakteristieke wortelstokken waarvoor het tuinkwik eigenlijk bekend is. De zogenaamde Hundsquecken (bot. Roegneria), bijvoorbeeld, leven helemaal zonder en planten zich uitsluitend voort via hun zaden.

Bovendien zijn niet alle soorten bankgras onkruid, sommige zijn daarentegen enorm belangrijk. Dit geldt vooral voor de zand- of duin-draaikolken afkomstig uit de kustgebieden van Noord-Duitsland, die bedoeld zijn om de duinen en losse zandgronden te verdichten en zo te beschermen tegen erosie en zandverwijdering (bijvoorbeeld door de zee en wind). Er zijn dus soms grote verschillen tussen de verschillende soorten, maar ze hebben allemaal gemeen dat ze een sterke verspreidingsdrang hebben en het vermogen om andere planten te verdringen. Dit is waar de naam van dit grassoort vandaan komt, omdat het Oudhoogduitse woord "queck" zoiets als "levendig" of "sterk" betekent.

De volgende tabel geeft een beknopt overzicht van de belangrijkste soorten bankgras in Duitsland.

Queckenart	Wetenschappelijke naam	Voorkomen en verspreiding	Standorte	Lopers	Eigenschappen
Gemeenschappelijk bankgras / kruipend bankgras	Elymus repens ssp. repens	Europa, Noord-Amerika, Noord-Afrika, Siberië	wijdverspreid, zowel op voedselarme als voedselrijke bodems	ja, uitgesproken	meest voorkomende soort bankgras, wijdverspreide wiet
Hundsquecke	Elymus caninus	Europa, Azië, Noord-Amerika, Nieuw-Zeeland	aan bosranden en in struiken	geen	wijd verspreid
Strandbank gras / strandtarwe	Elymus farctus	Europa, Noord-Amerika, Noord-Afrika, West-Azië	op zandgronden, voornamelijk op duinen (kustgebieden)	ja	belangrijk voor de stabiliteit en consolidatie van zandduinen
Bankgras met dichte oren / gras van zandbank	lymus athericus	Midden-Europese kustgebieden, Noord- en Oostzeekusten	op zandgronden	ja	belangrijk voor de stabiliteit en consolidatie van zandduinen

kenmerken

Dus eigenlijk is alleen het gewone of kruipende bankgras van belang voor de tuinman. U herkent dit meerjarige oorgras gemakkelijk aan de volgende kenmerken:

• meter lange, vertakkende, ondergrondse wortellopers
• typisch licht tot wit van kleur
• De meeste wortels lopen plat onder de grond
• Wortelstokken dringen tot 80 centimeter diep
• klonterige groei boven de grond
• rechtopstaande stengels tussen de 50 en 150 centimeter hoog
• Per jaar kunnen tot wel 150 nieuwe planten uit één plant groeien

De bloeiperiode van het bankgras is tussen juni en augustus. Gedurende deze tijd verschijnen de tweerijige, losse bloemaren, die meestal grijsgroen van kleur zijn. Op bijna alle bodems zijn banken te vinden, maar ze geven de voorkeur aan een dichte en voedselrijke ondergrond. Daarom voelt onkruid zich ook zo goed in de tuin: hier vinden ze goed bemeste grond en alle andere voorzieningen.

Couches zijn typische pioniersplanten die zich snel verspreiden op braakliggend land. Ze hebben echter een grote behoefte aan licht en kunnen worden onderdrukt door gerichte aanplant van schaduwplanten (zoals struiken).

Vermenigvuldiging en verspreiding

Couches vermenigvuldigen zich zowel door hun ondergrondse wortellopers als door zaaien. De tuinman is vooral geïnteresseerd in de informatie dat hoewel de plant keer op keer kan ontkiemen uit de kleinste stukjes wortelstok, deze exemplaren die eruit groeien niet zo krachtig en assertief zijn als de 'oorspronkelijke' plant. Door voortdurend te hakken, op te graven en uit te trekken, verzwakt u het bankgras zodat de vegetatie langzaam maar effectief kan worden tegengehouden.

Maar wees voorzichtig bij het bewerken van de grond: de kleine stukjes wortelstok kunnen door de tuin worden verspreid door tuinieren zoals graven en dergelijke - een reden waarom geplukte of opgegraven bankgrasplanten geen plaats op de compost hebben. Als je pech hebt, kun je halfrijpe compost gebruiken om de resterende stukjes wortel in vers opgegraven en voorbereide bedden te verdelen. Net als de wortels zijn de zaden van de plant ook erg veerkrachtig: ze kunnen nog steeds ontkiemen, zelfs op een diepte van maximaal vijf centimeter en blijven dat tot tien jaar lang - dit wordt problematisch als je diep gras zaait in de grond.

Advies

Zorg er absoluut voor dat u de tuingrond niet overbemest! Met name overbemesting met stikstof bevordert de groei van laaggras, omdat de planten op een arme ondergrond minder levensvatbaar zijn.

Bankgras als medicinale plant?

"Wees niet boos over bankgras, je kunt er maar beter iets van maken!"

Ja, je leest het goed: het gewone bankgras wordt al eeuwenlang gebruikt, althans in de volksgeneeskunde. De gezondheidsbevorderende eigenschappen van andere wilde kruiden en onkruiden zijn al lang bekend en veel mensen weten ook dat paardebloemen, madeliefjes en gemalen gras ook in salades gegeten kunnen worden. Maar het bankgras? In vroegere tijden werd onkruid zelfs gebruikt als groente of als vervanging van bloem, vooral als er niet veel te eten was vanwege een gebrek aan voedsel. De zetmeelrijke wortels kunnen bijvoorbeeld worden gedroogd en vermalen tot meel, dat vervolgens kan worden gebruikt om conventioneel graanmeel uit te rekken. Zowel de wortels als de bladeren en stengels kunnen als groenten in de soep worden bereid - dit gebeurt bijvoorbeeld nog steeds in de landelijke keukens van de voormalige GOS-landen.

Ingrediënten en mogelijke toepassingen

Vooral kwikwortels bevatten saponinen (zeepstoffen), maar ook silica, kaliumzouten en verschillende vitamines en koolhydraten. In het verleden werd de plant vooral gebruikt voor zogenaamde flushing-therapieën, omdat deze wordt beschouwd als diuretisch en bloedzuiverend. Dit is hoe bacteriële infecties eerder moeten worden behandeld. Tegenwoordig moet dergelijk gebruik echter worden ontmoedigd. Enerzijds is het effect dat wordt toegeschreven aan bankgras niet onderzocht, en dergelijke zelfbehandelingen kunnen er simpelweg toe leiden dat de ontsteking alleen maar erger wordt.

Häufig gestellte Fragen

Wat is het verschil tussen wortel- en zaadonkruid?

Het verschil tussen zaad- en wortelonkruid is grofweg dat zaadonkruiden zich voornamelijk verspreiden door zaaien en wortelonkruid verspreidt zich door hun wortels. Zaadonkruiden zijn natuurlijk - meestal, maar niet altijd - makkelijker te bestrijden, je hoeft immers geen meterslange wortelstokken uit de tuingrond te trekken.

Typische zaadonkruiden zijn bijvoorbeeld vogelmuur (bot. Stellaria media), witte ganzenpoot (bot. Chenopodium album), ribwort (bot. Plantago lanceolata) of het eenjarige blauwgras (bot. Poa annua). Tot de wortelonkruiden behoren vooral grondwier (bot. Aegopodium podagraria), Gundermann (bot. Glechoma hederacea), kruipende boterbloem (bot. Ranunculus repens), paardestaart (bot. Equisetum), winde (bot. Convolvulaceae) en natuurlijk bankstel. gras. Andere planten kunnen daarentegen niet duidelijk worden toegewezen, maar zijn zowel zaad- als wortelonkruid.

Hoe kan ik onkruid in zaden het beste bestrijden?

De beste manier om onkruid onder controle te houden, is door ze te blijven wieden - indien mogelijk voordat de zaden rijpen en worden verspreid. Je kunt dus het beste niet wachten tot hij bloeit, maar plukken zodra je een van deze kruiden ziet. De zaden kunnen zelfs onder ongunstige omstandigheden jarenlang kiembaar blijven en - verspreid door wind en dieren - op de meest onmogelijke plaatsen ontkiemen.

Is er geen eenvoudige methode die zeker helpt tegen bankgras en ander wortelonkruid?

Het verwijderen van wortelonkruid zoals bankgras kan gemakkelijk de proporties aannemen van een nieuwe hobby, maar niet een die men graag nastreeft. Er is echter geen gemakkelijke manier om het kruid onder de knie te krijgen - als dat zo was, zou de uitvinder zeker erg rijk zijn geworden. Ondanks alle suggesties is de beste manier om het onder controle te houden nog steeds door de planten en al hun wortels op te graven, indien mogelijk. Als je het positief ziet, kan dat je werk gemakkelijker maken: op deze manier bespaar je jezelf de sportschool.

Wat als ik gewoon niets doe tegen bankgras en Co.?

Dit kan natuurlijk ook, maar het brengt een groot risico met zich mee: hardnekkig wortelonkruid verdringt door hun groeikracht in een mum van tijd andere planten. Van bankgras weten we bijvoorbeeld dat ze niet alleen snel groeien en de grond snel dicht is met hun wortels, maar dat ze ook enzymen afgeven die op hun beurt de groei van andere planten remmen. Ergo, je hebt geen andere keuze dan deze eigenwijze plant keer op keer aan te pakken - alleen dan heb je de kans dat er iets anders in je tuin of gazon groeit.

Advies

Giersch is net zo hardnekkig als bankgras, daarom kunnen de hier beschreven methoden om het te bestrijden ook op deze wiet worden toegepast. Hetzelfde geldt voor grondwier: wees volhardend en graaf - dat is het enige dat echt effectief werkt tegen wortelonkruid.