Tulpenboom: verzorgen en snoeien
De Amerikaanse tulpenboom (Liriodendron tulipifera) is beslist geen boom voor kleine tuinen: het loofbos is een van de grootste loofbomen op het Noord-Amerikaanse continent, is even snel als krachtig en kan bij oud. Zijn populariteit als sier- en parkboom wordt snel verklaard, want zowel het opvallend gevormde, groene blad als de geeloranje, tulpachtige bloemen trekken verbaasde blikken.
De Amerikaanse tulpenboom begint in het late voorjaar te bloeienHerkomst en distributie
Verwar de tulpenboom in geen geval met de soms ook wel tulpenmagnolia (Magnolia soulangeana) genoemd. Hoewel beide soorten behoren tot de magnoliafamilie (Magnoliaceae) en daardoor nauw verwant aan elkaar zijn, lijken ze slechts in geringe mate op elkaar.
De tulpenboom (bot. Liriodendron tulipifera) komt oorspronkelijk uit het oosten van Noord-Amerika, waar hij wijdverspreid is tussen de Grote Meren op de grens met Canada en de Appalachen tot in het noorden van Florida. De grootste loofboom van Noord-Amerika gedijt hier voornamelijk op vochtige of soms overstroomde bodems in uiterwaarden en valleien.
Naast de Amerikaanse ondersoort is er nog een vertegenwoordiger van de tulpenbomen (Liriodendron) in China en Vietnam, de Chinese tulpenboom (Liriodendron chinense). Overigens kunnen zowel tulpen als nauw verwante magnoliabomen al voor een periode van minstens 100 miljoen jaar worden geïdentificeerd, waarbij beide soorten in vroegere geologische tijdperken in andere delen van de wereld - bijvoorbeeld in Europa - gedijen.
De tulpenboom kwam al vrij vroeg vanuit Noord-Amerika naar Europa: de eerste exemplaren werden al in de 17e eeuw in Duitse en andere Midden-Europese parken geplant, waarvan sommige nog steeds te bewonderen zijn.
Gebruik
Omdat de wilde soort van de tulpenboom enorme hoogten bereikt, mag deze alleen in grote tuinen of parken worden geplant. Hier is het bijzonder geschikt voor een vrijstaande positie, maar ziet het er ook interessant en imposant uit in parken als groeps- of laanbeplanting. Inmiddels zijn er enkele beduidend kleinere cultivars voor de moestuin, zoals de twee rassen 'Fastigiatum' (15 tot 18 meter hoog) en 'Aureomarginata' (12 tot 15 meter hoog). Omdat ook deze varianten verfijnd zijn, bloeien ze een paar jaar eerder dan de wilde vorm - deze ontwikkelt zijn fascinerende bloei vaak pas op de leeftijd van 20 jaar.
In de VS en Canada is de tulpenboom een van de belangrijkste bruikbare bomen. Het lichte, fijnkorrelige hout - dat niet zonder reden ook wel "vurenhout" wordt genoemd - wordt gebruikt bij de meubelproductie en wordt gebruikt voor deuren en raamkozijnen, fineer en bekleding, maar ook verwerkt tot speelgoed, muziekinstrumenten en doodskisten. Bovendien is de tulpenboom een waardevolle grondstof bij de productie van pulp en papier.
In de tuin doet de bloeiende tulpenboom dienst als waardevolle, uiterst nectarrijke bijenweide.
Uiterlijk en postuur
Met een hoogte van 41 meter is het een van de grootste (en met ongeveer 450 jaar waarschijnlijk ook de oudste) tulpenboom in Amerika die staat in New York City in de wijk Queens. Hij heeft de bijnaam "Queens Giant", hoewel er over de hele wereld enkele andere indrukwekkende vertegenwoordigers van zijn geslacht zijn. Een ervan bevindt zich in de botanische tuin van de stad Marburg en is ook bijna 40 meter hoog.
Tulpenbomen groeien erg snel met ongeveer 30 tot 70 centimeter per jaar, waarbij de piramidale kroon ook elk jaar met ongeveer 20 centimeter toeneemt. Hoewel dit vrij smal blijft, kan het toch tussen de 25 en 35 meter breed zijn voor 15 tot 20 meter hoge exemplaren. De hoofdtakken laten een steile opgaande groei zien. De stam groeit recht omhoog, oogt vrij slank met een maximale diameter van 150 centimeter en verdikt sterk nabij de grond, wat de soort, die vaak in uiterwaarden groeit, meer stabiliteit geeft. Kenmerkend is ook de longitudinaal gebarsten, lichtgrijze bast.
gebladerte
De tulpenboom is een bladverliezende, bladverliezende boom waarvan de frisgroene, afwisselende bladeren in de herfst helder goudgeel verkleuren. De vorm van de bladeren is onmiskenbaar, daarom zijn de tulpenbomen gemakkelijk te herkennen door de goed geïnformeerde: ze zijn verdeeld in vier puntige, uitstekende zijlobben. Daarnaast zijn de bladeren vrij groot: het eigenlijke loofblad is tot 15 centimeter lang en tot 20 centimeter breed, waardoor de vorm bijna rechthoekig is. Er is ook een bladsteel van ongeveer tien centimeter lang.
Bloei en bloeitijd
Afhankelijk van de locatie en het weer openen tulpenbomen hun unieke bloemen tussen april en mei of mei en juni. De biseksuele geeloranje bloemen doen qua vorm denken aan tulpenbloesems, zijn aanvankelijk komvormig, later klokvormig. Tot vijf centimeter lange, dikke en vlezige meeldraden steken uit het midden van de bloem. De bloemen van de tulpenboom zijn zeer nectarrijk en daarom populair bij bijen, hommels en andere insecten.
Tenzij het een tulpenboom is die door enten is vermeerderd, moet je lang wachten op de eerste bloei: met name exemplaren die uit zaden zijn gekweekt, wachten minimaal 15 tot 20 jaar met de eerste bloei.
fruit
Na bestuiving ontwikkelt de tulpenboom tot zeven centimeter lange, spilachtige vruchten die vaag doen denken aan naaldkegels. Ze zijn gevleugeld en bevatten ongeveer een of twee zaden.
Toxiciteit
Alle delen van de tulpenboom worden als licht giftig beschouwd voor zowel mens als dier. Zowel bladeren als bloemen zijn daarom ongeschikt voor consumptie. Schors en hout, waarin het alkaloïde glaucine voorkomt, bevatten een bijzonder hoog gehalte aan gifstoffen. Het sap kan op zijn beurt allergische reacties veroorzaken bij contact, bijvoorbeeld door snoeien.
Welke locatie is geschikt?
De tulpenboom voelt zich het prettigst op een locatie die volledig zonnig is en beschut tegen de wind. Dit is vooral belangrijk omdat met name oudere exemplaren de neiging hebben tot windbreuk. De boom groeit ook in halfschaduw, maar daar veel langzamer. Daarnaast zal de tulpenboom op een donkere plek in de tuin minder groot worden.
meer
Boden
Het optimale substraat voor de tulpenboom is:
- voedingsrijk en humus
- los en doorlatend
- zo leemachtig mogelijk
- vers tot vochtig
- zuur tot licht alkalisch
In principe gedijt de soort ook op zanderige, droge bodems, maar in dit geval groeit hij veel langzamer. Aan de andere kant moet de vloer beslist kalkvrij zijn.
Potcultuur
Een permanente potcultuur wordt niet aanbevolen vanwege de snelle groei en de verwachte grootte. De soort is ook niet geschikt als bonsai.
Plant de tulpenboom correct
Plant de tulpenboom als volgt op de beoogde locatie:
- Zet het jonge boompje in een emmer water zodat de wortels kunnen opnemen.
- Graaf een plantgat dat ongeveer twee keer zo groot en zo breed is als het wortelsysteem.
- Maak de grond op de zijwanden en op de geperforeerde bodem iets los.
- Maak het plantgat goed dichtslibben.
- Meng het uitgegraven materiaal met compost en hoornkrullen,(€ 24,99 bij Amazon *) als te mager / zanderig.
- Plant de boom, maar niet te diep.
- Vul de grond in, stap er voorzichtig op.
- Geef de boom water.
- Verspreid een laag schorsmulch of bladcompost.
In de weken daarna moet u de vers getransplanteerde boom meer water geven.
Wat is de beste tijd om te planten?
In principe kunt u de tulpenboom tussen oktober en maart op elk moment in de tuin planten, mits het weer mild is en de grond vorstvrij. Omdat de soort echter zeer gevoelige wortels heeft die kunnen worden beschadigd door planten in de herfst of winter, wordt de lente aanbevolen als de ideale planttijd - zo laat mogelijk en in ieder geval na de ijsheiligen.
De juiste plantafstand
Op één plek planten is ideaal. Je moet een minimale afstand van vijf meter (beter meer) aanhouden tot andere bomen.
Onderplanten
Als hartwortel kunt u de tulpenboom zowel met bodembedekkers als met kleine sierheesters of vaste planten veilig onderplanten, mits deze bestand zijn tegen sterke worteldruk en van nature weinig water en voedingsstoffen nodig hebben. Anderzijds heeft de onderbeplanting het voordeel dat het praktisch als waterreservoir fungeert en voorkomt dat de grond uitdroogt. Met het ouder worden vormt Liriodendron tulipifera een halfronde wortelfundering, die opstijgt en de boom uit de aarde komt en zo voor meer stabiliteit zorgt. Op dit punt is onderbeplanting natuurlijk niet meer mogelijk, maar het zal enkele decennia tot eeuwen duren.
Goed geschikt voor onderbeplanting zijn bijvoorbeeld het lentegedenkteken (Omphalodes verna), heilig kruid (Santolina chamaecyparissus), Japans bosgras (Hakonechloa macra), kurkbek (Geranium magnificum), gouden kreeft (Lysimachia punctata) of vrouwenmantel ( Alchemilla mollis). Omdat tulpenbomen een vrij slanke groei hebben en een smalle kroon ontwikkelen, is de ruimte onder het bos vaak erg licht.
De tulpenboom water geven
Vers geplante tulpenbomen moeten regelmatig worden bewaterd om ze gemakkelijker te laten groeien. Maar zelfs bij oudere exemplaren is tijdige watergift belangrijk als de droogte aanhoudt, omdat de bomen hun bladeren snel laten vallen als er een gebrek aan water is. De tulpenboom kan echter meestal overweg met een kortstondig gebrek aan water. Overigens ontwikkelt de prachtige herfstkleur zich pas bij voldoende watertoevoer, daarom kunt u de gieter eventueel ook in de nazomer gebruiken. De tulpenboom heeft een hoge waterbehoefte, maar verdraagt - zoals de meeste planten - geen wateroverlast. Permanent natte vloeren dienen daarom indien mogelijk te worden vermeden.
Bemest de tulpenboom goed
In het voorjaar en opnieuw in de vroege zomer, moet u de tulpenboom bedekken met veel rijpe compost en een flinke handvol hoornkrullen (€ 24,99 bij Amazon *) levering. De soort wordt ook zeer goed bemest met rododendronmest, die de grond verzuurt en twee vliegen in één klap slaat: de sterk consumerende tulpenboom krijgt de nodige voedingsstoffen binnen en zorgt tegelijkertijd voor een zure feel-good omgeving. Bemesting vindt in principe alleen plaats tussen april en juli, waarna de toediening van voedingsstoffen moet worden stopgezet. De reden hiervoor is dat de nieuwe scheuten ruim voor de winter moeten rijpen en er geen verdere scheuten meer worden gestimuleerd om te groeien - deze blijven te zacht en zouden bij vriestemperaturen wegvriezen.
meer
Snijd de tulpenboom correct
Net als de magnolia's verdraagt de tulpenboom geen regelmatig snoeien, daarom is het beter om geen schaar te gebruiken om het aan te pakken. Bovendien zijn enige training of correctie-incisies niet nodig, de soort ontwikkelt op zichzelf een aantrekkelijke kroonstructuur. Alleen jonge bomen kunnen door snoei nog in hun groei worden gecorrigeerd, terwijl oudere bomen niet meer gecorrigeerd kunnen worden. Het is ook zinvol om dood of ziek materiaal te verwijderen, wat u indien mogelijk in het vroege voorjaar moet doen.
meer
Verspreid tulpenboom
Meestal worden tulpenbomen vermeerderd door zaden of, in het geval van gecultiveerde vormen, door enten op de wilde vorm. Maar je kunt in het voorjaar ook stekken knippen en daarmee nieuwe bomen laten groeien. Dit is hoe stekken zich voortplanten:
- Snijd in april of mei kopstekken ongeveer 15 tot XNUMX centimeter af.
- Verwijder indien nodig bladeren behalve twee bladeren.
- Snijd grote bladeren doormidden.
- Schuin het snijvlak iets af, dompel het in wortelpoeder.
- Zet nu de stekken in een kleine pot met groeimedium (€ 9,45 bij Amazon *) geplakt.
- Giet goed met kalkvrij water.
- Dek de pot af met een afgesneden PET-fles of folie.
- Licht en warm plaatsen bij 20 tot 26 ° C, water geven en regelmatig ventileren.
Wees geduldig met je jonge stekken: ze hebben meestal veel tijd nodig om hun eigen wortels te ontwikkelen. Zolang het stekje er gezond uitziet en de aarde niet beschimmelt, is alles goed en hoef je de handdoek nog niet in de ring te gooien.
meer
Hoe transplanteer ik correct?
Als tulpenbomen al een aantal jaren op hun locatie staan en daar goed ingeburgerd zijn, mogen ze indien mogelijk niet worden verplaatst. De bomen verdragen het verplanten niet erg goed omdat hun uitgebreide en gevoelige wortelnetwerk onvermijdelijk wordt beschadigd. In ieder geval kunnen grote exemplaren alleen met zware apparatuur worden verwijderd, wat gepaard gaat met aanzienlijke inspanningen en hoge kosten.
Aan de andere kant kun je op relatief ongecompliceerde wijze jonge tulpenbomen verplanten die maximaal drie of vier jaar staan en nog niet te hoog zijn gegroeid. Maar ook hier moet deze maatregel goed voorbereid worden door in de herfst een schop-diepe sleuf rond de boom te graven en deze te vullen met compost. Hierdoor ontwikkelen de wortels zich compacter tot het volgende voorjaar, waardoor het verlies niet al te ingrijpend is. Verplaats de boom laat in het voorjaar en zorg ervoor dat u hem terugsnoeit, zodat het evenwicht tussen de bovengrondse en ondergrondse plantenmaterie behouden blijft.
meer
Ziekten en plagen
Ziekten en plagen komen maar zelden voor in de tulpenboom - zoals bij alle magnoliaplanten. Het enige probleem dat problematisch kan zijn, is het te nat houden, wat zich na een tijdje manifesteert als rot. Om dit te voorkomen, dient u te letten op een soortgeschikte standplaats, een losse en goed doorlatende ondergrond, waar u eventueel afwatering kunt aanbrengen en voldoende plantafstand.
Soms ontwikkelt de tulpenboom bruine bladvlekken, wat verschillende oorzaken kan hebben. Ze duiden vaak op een gebrek aan water, maar zijn ook terug te voeren op een te zoute grond - bijvoorbeeld als gevolg van overbemesting. Een zeldzame maar niet onmogelijke reden is bladvlekkenziekte, die meestal goed kan worden behandeld met een kopersulfaatoplossing.
winter doorbrengen
Omdat de tulpenboom ook hier voldoende winterhard en vorsthard is, zijn speciale overwinteringsmaatregelen niet nodig. Alleen jonge bomen kunnen een lichte bescherming krijgen als het erg koud wordt.
Advies
Omdat de wortels van de tulpenboom dicht bij het oppervlak lopen, dient u diepgewortelde onderbeplanting of mechanische bewerking van de boomschijf te vermijden. Dit kan de wortels onherstelbaar beschadigen.
Soorten en variëteiten
Het geslacht van de tulpenbomen (Liriodendron) omvat slechts twee soorten, die beide als sierboom in de moestuin kunnen worden gekweekt. Terwijl de Amerikaanse tulpenboom in zijn oorspronkelijke vorm (Liriodendron tulipifera) vanwege zijn grootte alleen geschikt is voor zeer grote tuinen of parken, blijft de Chinese tulpenboom kleiner met een maximale groeihoogte van wel 17 tot 20 meter in het Midden-Europese klimaat . Ook de Aziatische variant is hier winterhard, maar bij sterke vorst kunnen takken en twijgen terugvriezen.
Daarnaast zijn er twee cultivars van de Amerikaanse tulpenboom die beduidend kleiner blijven dan de wilde vorm:
- Kolom tulpenboom 'Fastigiatum': groeihoogte tot circa 15 meter, zeer smal groeiend
- 'Aureomarginata': frisgroen blad met een geelgroene rand, circa 12 tot 15 meter hoog