Het vergeet-mij-nietje - een profiel

Kleine hemelsblauwe, zeldzamere witte, roze of gele bloemsterren - dit is het onderscheidende kenmerk van het vergeet-mij-nietje. Meestal wordt de plant uit de roofzuchtige familie gekweekt als lentebloem in de tuin of in een pot. Een profiel van de populaire tuinplant.

Vergeet-mij-nietje wordt ook wel blauwe ogentroost genoemd

Klein profiel van het vergeet-mij-nietje

• Botanische naam: Myosotis
• Populaire namen: blauwe ogentroost
• Familie: Raeblattgewächse
• Voorval: Europa, Azië, Afrika, Noord-Amerika
• Soort: 50 soorten, waarvan 41 in Europa
• Bladeren: groen, ruw, harig
• Bloemen: 5 kelkblaadjes, gerangschikt in een bel- of trechtervorm
• Bloemkleur: overwegend lichtblauw, minder vaak wit, roze, geel
• Bloeitijd: afhankelijk van de soort van april tot september
• Voortplanting: zaden, worteldeling, stekken
• Hoogte: 10 tot 50 centimeter, sommige soorten tot 80 centimeter
• Leeftijd: één jaar, twee jaar, meerjarig
• Toxiciteit: weinig giftige stoffen in niet-giftige concentraties
• Winterhardheid: absoluut winterhard

Waar komt de naam vergeet-mij-niet vandaan?

De naam is gegarandeerd sinds de 15e eeuw. Het is onder meer terug te voeren op een legende waarin de tere plant God vroeg om het niet te vergeten.

Vergeet-mij-nietje wordt ook beschouwd als een bloem van loyaliteit en afscheid van liefde.

De locatie en bloeitijd zijn afhankelijk van de variëteit

Het niet-giftige vergeet-mij-nietje is een van de lentebloemen, aangezien de meest voorkomende soorten die in de tuin of in potten worden gekweekt, uit het vergeet-mij-nietje in het bos komen. Ze hebben hun belangrijkste bloeitijd in mei.

Het vergeet-mij-nietje is ook populair als aanplant aan de rand van de rivier. Hiervoor wordt het moeras vergeet-mij-nietje gekweekt als vaste plant.

In de natuur is de meest gunstige locatie voor vergeet-mij-nietjes schaduwrijk tot gedeeltelijk schaduwrijk. De vaste plant verdraagt ​​geen direct zonlicht. De grond mag nooit helemaal uitdrogen en wil met het moeras vergeet-mij-nietje moerassig zijn.

Sierteelt pas sinds de 19e eeuw

Vergeet-mij-nietje werd door de eeuwen heen als een wilde plant beschouwd, die ook als medicinale plant werd gebruikt.

Pas in de 19e eeuw werd de bloem gekweekt als sierplant in tuinen. De gecultiveerde vormen die hier worden gebruikt, komen ofwel uit het vergeet-mij-nietje uit het bos of uit het vergeet-mij-nietje uit het moeras.

Vergeet-mij-nietjes hebben de voorkeur in huis, maar zijn niet geschikt als kamerplant.

Advies

De sierplant draagt ​​de triviale naam vergeet-mij-nietje, gebaseerd op een legende, niet alleen in de Duitse taal. In het Engels heet het Forget-me-not. In het verleden werd de plant, net als lobelia, in de volksmond trouw aan mannen genoemd.