Pijpwinde is winterhard en heeft geen winterbescherming nodig
De fluitlier is een van die robuuste klimplanten die weinig verzorging nodig hebben en goed tegen strenge vorst kunnen. Winterbescherming is buiten niet vereist. Als de plant echter in de kuip wordt verzorgd, moet de kluit in de winter tegen vorst worden beschermd.
De pijplier heeft geen winterbescherming nodigPijpwinden zijn winterhard
De pijplier is absoluut robuust. Vorsttemperaturen hebben geen invloed op de plant. Omdat het blad er in de winter af valt, is er sowieso geen kans op vorst voor de bovengrondse delen.
De wortels van de klimplant mogen echter niet volledig bevriezen.
Bescherm de buiswinden in de emmer tegen vorst
De pijpbinders zijn niet zo winterhard in de emmer. Hier bevriest de aarde veel sneller dan buitenshuis. Containerplanten moeten daarom worden beschermd tegen vorst:
- Zet de emmer op piepschuim of hout
- Zoek een beschermde plek op het terras of in de hoek van het huis
- Wikkel de pot in folie of jute
- bovengrondse delen hebben geen winterbescherming nodig
Zorg ervoor dat de emmer met de ankerlier op een wat beschutte plek overwintert. Een hoek van de woning is ideaal, evenals een plek op het terras aan de muur van de woning.
De locatie mag niet te tochtig zijn. Zorg ervoor dat de fluitwinden worden beschermd tegen sterke herfst- en winterstormen zodat de plant niet omvalt.
Bescherm de pijpwinden tegen uitdroging in de winter
Meer dan vorst veroorzaakt de fluitwind in de winter droogte. Na lange periodes van vorst of zeer stormachtige dagen droogt de aarde veel uit, vooral als de grond niet door sneeuw wordt beschermd. De wortels kunnen dan geen water meer aanzuigen en de plant verdroogt.
Om de fluitwinden te overwinteren hoort daarom ook tijdens de wintermaanden regelmatig water geven.
Het wordt uitgeschonken op dagen dat het niet vriest. Dit geldt voor alle pijplieren, ongeacht of ze buiten worden geplant of in een emmer worden getrokken. In principe moet voor een regelmatige watertoevoer worden gezorgd.
Advies
De bladeren van de zeenaald ontkiemen in mei en blijven tot november aan de plant. Ze worden gelig en vallen dan af. De lommerrijke jonge scheuten zijn groenachtig van kleur, waardoor de fluitende wind ook in de winter niet zo kaal lijkt als andere klimplanten.