Gemakkelijke teelt - uien porren

Uien telen in eigen tuin is altijd de moeite waard. Met relatief weinig werk en goed voorbereide grond kun je meestal een mooie oogst krijgen. Een goed alternatief voor het zaaien van uien is de uien te pinnen.

Uien worden in de lente of herfst geplant, afhankelijk van de variëteit

Vereisten voor het telen van plantuien

Uien hebben veel zon nodig om te gedijen, dus kies altijd een zonnige plek in het bed. De bodem is idealiter licht zanderig, goed doorlatend en rijk aan voedingsstoffen. Er moet voor worden gezorgd dat er zich geen wateroverlast in het bed vormt, omdat dit ertoe leidt dat de uien gaan rotten. Ook is het een voordeel als de wind op de gekozen locatie goed door kan trekken. Dit voorkomt besmetting met echte meeldauw.
Een andere vereiste is regelmatig water geven. Hoewel plantuien een droge periode goed kunnen overleven, moet er altijd voor worden gezorgd dat de grond constant vocht bevat.

Wanneer en hoe worden uien geplant?

Bij het telen van uien met plantuitjes is zaaien mogelijk in het voorjaar en één in het late najaar. Men onderscheidt

• Lente-uitjes en
• Winteruien

De voorjaarsteelt

De eerste uien kunnen tussen maart en april in het bed gezaaid worden. Twee tot drie jaar mogen hier geen uien geteeld worden zodat er voldoende voedingsstoffen beschikbaar zijn voor de nieuwe inzaai. Als je aan de veilige kant wilt zijn, werk dan een dosis compost in de grond voordat je gaat zaaien.

1. Maak de aarde eerst goed los.
2. Verwijder het onkruid.
3. Houd een afstand van 20 cm tussen de rijen aan.
4. Zet de bollen in rijen in de aarde met een afstand van 10 cm. Het bovenste derde deel van de ui steekt nog uit de grond.
5. Gebruik een plantkoord om de rijen recht te houden.
6. Zorg ervoor dat de uien voldoende vocht krijgen, maar voorkom wateroverlast.

Winteruien

Goede en bekende soorten winterplantuien zijn bijvoorbeeld:

• Snel, gelbschalig
• Radar, gelbschalig
• Piroschka, rotschalig
• Romy, rotschalig

Deze worden in de herfst, in de maanden september of oktober, op een goed losgemaakte, kruimelige grond gezet. De grond moet van tevoren worden bemest met een dosis compost. Stikstofhoudende meststoffen zijn niet aan te raden omdat de uien te snel ontkiemen en dan niet meer bestand zijn tegen de winterse kou.
Plant de winteruien ook in rijen met een afstand van 10 cm in de grond. Het bovenste derde deel van de ui steekt uit. De rijen moeten ook 20 cm uit elkaar staan.

Zorg voor de uien in de winter

De uien ontkiemen goed en zijn meestal winterhard. Ze ontwikkelen extra wortels in de wintermaanden. De jonge uienplanten vinden een sneeuwdeken niet erg. Bij koude vorst (zware vorst zonder sneeuw) dienen de jonge planten echter beschermd te worden. Het is het beste om ze te bedekken met kreupelhout of dennengroen.
Zodra de sneeuw is ontdooid, kunnen de rijen uien worden opgewarmd met een fleece-pad. Een dosis volledige kunstmest in maart is geen slechte zaak, want dat geeft de uien weer een flinke boost. De oogst kan dan meestal al half mei plaatsvinden.

Tips voor het gebruik van plantuien

Let er bij het kopen van uw plantuien op dat u alleen exemplaren ter grootte van een hazelnoot koopt. Kleine uien schieten niet zo snel. Zakjes met plantuien van 250 g zijn meestal in de winkel verkrijgbaar. Bewaar de bollen tot het zaaien in een donkere ruimte met een kamertemperatuur van maximaal 20 graden zodat kieming zo min mogelijk kan plaatsvinden.
Om ervoor te zorgen dat de plantuien er buiten goed uitzien, kunnen ze voor het zaaien een nacht in lauw water worden geweekt. De uien nemen vol met water op en ontwikkelen dan sneller wortels in het bed.

Wanneer zijn uien rijp?

Lente-uitjes zijn doorgaans sneller oogstrijp dan gezaaide uien. Het loof begint al eind juli / begin augustus geel en droog te worden. Dit is het juiste moment om uien te oogsten.
Afhankelijk van het ras kunnen de winterplantuien al in mei worden geoogst. Ook hier kun je het tijdstip van rijping aflezen aan het feit dat de bladeren verdorren.
Lente- en winteruien moeten na het oogsten enige tijd drogen op een droge en luchtige plaats. Daarna kunnen ze worden opgeslagen.