Mammillaria: kenmerken en zorg

Mammillaria-cactussen hebben de harten veroverd van veel liefhebbers van vetplanten. Ze zijn bijzonder robuust en vergen nauwelijks onderhoud. Desalniettemin moet u de eisen van deze soorten kennen, zodat u elk jaar kunt genieten van een weelderige bloemenpracht.

Mammillaria is een mooie cactussoort

Oorsprong

Het geslacht Mammillaria behoort tot de cactusfamilie met 180 soorten. Hun naam suggereert de wratachtige structuur van de scheuten. Een distributiefocus van het geslacht strekt zich uit over Mexico. Mammillaria-soorten komen voor in het zuidwesten van de VS, in Venezuela en Colombia. Sommige vertegenwoordigers hebben voor zichzelf niches ontdekt op de Caribische eilanden.

Wachstum

De vetplanten ontwikkelen zich langwerpige tot bolvormige groeivormen. Hun scheuten staan ​​individueel rechtop of ontwikkelen zijscheuten die de cactus een gedempte vorm geven. In tegenstelling tot andere cactussen, ontwikkelen Mammillaria-soorten wratten in plaats van de typische ribben die op het oppervlak liggen. Op basis van het aantal wratten is een duidelijke identificatie van de soort mogelijk. Er kunnen wollige haren of borstelharen in de holtes tussen de wratten zitten. Bij sommige soorten zijn deze gebieden helemaal kaal.

gebladerte

Sterk verminderde bladeren zijn typerend voor cactussen. Ze verschijnen als doornen, waarvan de vorm en het aantal verschillen afhankelijk van de soort. Ze kunnen recht of gebogen lijken. Sommige doornen doen denken aan de vorm van een haak. Deze verminderde bladeren ontstaan ​​op de wratten. Ze kunnen glad of ruw tot fijn behaard, grof en borstelig of zacht haarachtig lijken.

Doornen zijn nuttige structuren:

• beschermen tegen overmatige verdamping
• maken het voor dieren moeilijk om plantendelen weg te eten
• stoten directe zonnestralen af

bloem

Mammillaria cactussen ontwikkelen zijbloemen die ontstaan ​​in de oudere wrattenruimten. Ze hebben een tweeslachtige structuur en kunnen buisvormig, klokvormig of wielvormig zijn. Bij sommige soorten bereiken de bloemen een diameter tussen de vier en zeven centimeter.

De vetplanten ontwikkelen bloemen met talrijke schutbladeren die schitteren in een grote verscheidenheid aan tinten. Ze variëren van wit tot geel tot verschillende tinten rood. De bloemen laten zich zien van de lente tot de herfst.

fruit

Als de bloemen zijn verwelkt, worden de vruchten op de wrattenruimten gedrukt. De groene of rode vruchten zijn pas zichtbaar als ze volledig rijp zijn. De geelachtige tot zwarte zaden zijn omgeven door een sappige peul.

Gebruik

Mammillaria-soorten worden in potten gekweekt. Ze verfraaien kassen (€ 364,99 bij Amazon *) en als robuust en gemakkelijk te verzorgen cactussen zijn ook geschikt voor beginners in de succulente teelt. De stekelige planten voelen goed aan op de vensterbank.

Welke locatie is geschikt?

Zoogdieren voelen zich bijzonder comfortabel in de volle zon. Groene soorten vormen een uitzondering omdat ze de voorkeur geven aan een lichte standplaats zonder direct zonlicht. Warme temperaturen tussen de 20 en 24 graden Celsius bevorderen een gezonde groei. Wanneer ze het hele jaar door aan de zon worden blootgesteld, ontwikkelen de cactussen esthetisch gekleurde doornen. De bloemen tonen zich in weelderige pracht bij voldoende licht.

Tijdens de zomermaanden genieten de vetplanten van een buitenlocatie. Als je geen mogelijkheid hebt om buiten te kweken, kun je mammillaries gemakkelijk in de kamer plaatsen. Ze zitten graag op de vensterbank op het zuiden. Vermijd frequente verandering van locatie, aangezien de plant gevoelig is voor de veranderende omstandigheden.

Welke aarde heeft de plant nodig?

Een geschikt substraat bestaat uit één deel scherpkorrelig zand en twee delen compost. Als alternatief voor zand kunt u perliet gebruiken. Puimsteen en lavasteen verbeteren de doorlaatbaarheid en verhogen het mineraalgehalte in het substraat. Zorg ervoor dat het mengsel kalkvrij is, want de planten verdragen geen kalk. Speciale bodems voor cactussen en vetplanten zijn optimaal afgestemd op de eisen van de planten. Ze voorzien ze van alle belangrijke stoffen.

Substraatigenschaften:

• pH in zuur of neutraal bereik
• goede beschikbaarheid van voedingsstoffen
• grove structuur voor hoge waterdoorlatendheid

Mammillaria vermehren

Sommige soorten ontwikkelen jonge planten aan hun basis, die kunnen worden gebruikt voor vegetatieve voortplanting. Deze kinderen zijn volledig ontwikkeld en hebben voldoende eigen wortels om op eigen kracht te kunnen overleven.

Scheid het kind van de moederplant met een scherp mes en laat de wond twee tot drie dagen drogen. Zet de jonge plant met het snijvlak in een pot met vers substraat. Soorten die geen Kindel ontwikkelen, kunnen via zaden worden vermeerderd.

zaaien

Als er in de herfst bessen aan de cactussen verschijnen, kun je ze plukken voor de zaadproductie. Druk het vruchtvlees met de zaden op een absorberende doek en laat het vruchtvlees een paar dagen aan de lucht drogen. Verzamel de zaden en bewaar ze op een koele, droge plaats tot het volgende voorjaar gezaaid wordt.

Mammillaria in de pot

De teelt van de mammillaria vindt plaats in de pot. Soorten die door zijscheuten de neiging hebben om groepen te vormen, worden in een brede kom geplant. Hier kunnen de planten zich ongehinderd verspreiden. Soorten die stijf rechtop groeien en weinig of geen zijscheuten ontwikkelen, voelen zich prettig in een diepe planter. Een cactus met een diameter van vijf centimeter heeft een pot met een diameter van tien centimeter nodig.

Balkon

Zoogdieren genieten tijdens de warme zomermaanden van een zonnig plekje op het balkon. Laat de plant geleidelijk wennen aan de buitentemperaturen. Een plotselinge verandering van locatie van de woonkamer naar het balkon kan schade veroorzaken. De scheuten moeten een beschermende laag tegen UV-straling ontwikkelen om niet te verbranden. Schade door overmatige blootstelling aan de zon verschijnt als onregelmatige bruine vlekken.

Zoogdieren opnieuw wennen:

• Eén à twee weken buiten op een schaduwrijke plek zetten
• Ochtend- en avondzon zijn niet schadelijk voor de planten
• zet dan op de laatste locatie in de zon

Water Mammillaria

De waterbehoefte van zoogdieren is matig. Als vetplanten slaan ze water op in de vlezige, verdikte scheuten. Tijdens de groeifase tussen lente en herfst krijgen de cactussen regelmatig water. Geef de planten vers water zodra de bovenste grondlaag is uitgedroogd.

Zorg ervoor dat u het spaarzaam water geeft om wateroverlast te voorkomen. De robuuste planten overleven zonder problemen droge periodes. Ze zullen je vergeven als je vergeet water te geven. Het substraat mag tijdens de wintermaanden niet uitdrogen.

Hoe goed te schenken:

• aan de basis van de plant
• of plaats de pot in een kom gevuld met water
• Verwijder de plantenbak zodra de bovenste laag aarde vochtig lijkt
• Laat overtollig water weglopen.

Bemest Mammillaria op de juiste manier

Als de cactussen groeien, hebben ze elke vier weken een volledige meststof nodig die rijk is aan potas. Je kunt een cactusmest gebruiken, omdat deze de planten van belangrijke voedingsstoffen voorziet. Het wordt tot de herfst bevrucht. Stop dan de toevoer van voedingsstoffen volledig.

Hoe transplanteer ik correct?

Zodra de vetplanten het substraat volledig hebben geworteld en de eerste wortels uit de afvoergaten groeien, moet u uw Mammillaria overplanten. De ideale tijd voor deze maatregel is het vroege voorjaar, voordat het nieuwe groeiseizoen begint. Gebruik een komkommertang om het vast te pakken, zodat u zich niet verwondt aan de stekelige doornen. Bijzondere voorzichtigheid is geboden bij mammillairen met haakvormige doornen. Als de haken eenmaal in de huid zijn verankerd, zijn ze moeilijk te verwijderen zonder de tere wratten te beschadigen.

Verwijder het oude substraat volledig van de kluit. Je kunt de plant zachtjes schudden en erop tikken om eventueel vuil los te maken. Vul een grotere plantenbak met vers substraat en zet de cactus midden in de grond. Vul de gaten op en geef de plant water.

winter doorbrengen

De cactussen hebben een rustperiode van minimaal 16 weken nodig om bloemen te ontwikkelen. De winter is perfect voor de pauze die u nodig heeft. Zet de plantenbak in een koele ruimte met temperaturen tussen de zes en tien graden Celsius. Als de planten op kamertemperatuur worden overwinterd, blijven ze groeien en hebben ze meer water nodig dan wanneer ze rusten. Onder deze omstandigheden zal er komend jaar geen bloei plaatsvinden.

Vorstvrije kelders en garages met ramen op het noorden zijn geschikt als winterverblijf. Omdat de planten ook in de winter licht nodig hebben, moet u plantenlampen in donkere kamers ophangen. TL-buizen zijn ook geschikt. Zorg voor een afstand van 20 centimeter tussen de lichtbron en de plant.

Ongedierte

Zoogdieren worden beschouwd als robuuste planten die zelden worden aangevallen door ongedierte. De meest voorkomende ongewenste gasten zijn wolluizen en spintmijten.

Wolluis

Dit ongedierte wordt vaak waargenomen op zoogdieren. Ze laten schilferige uitscheidingen achter die doen denken aan wattenbolletjes. Als de besmetting vergevorderd is, vertonen de aangetaste planten een groeiachterstand. U kunt een plaag krijgen met nuttige insecten zoals lieveheersbeestjes, sluipwespen (€ 21,90 bij Amazon *) en bedwantsen bestrijden. De doornen maken het moeilijk om de luizen kwijt te raken. Voor gerichte bestrijding kunt u de plant besproeien met preparaten op oliebasis. Ernstig aangetaste en zichtbaar verzwakte scheuten moeten worden afgesneden.

Spintmijten

Dit ongedierte verschijnt als lichte stippen op de delen van de plant. Ze beschadigen de plant, waardoor de scheuten na een sterke aantasting bedekt zijn met lichtgrijze vlekken. Sprayoplossingen met koolzaadolie bestrijden de insecten. De oliefilm houdt de spintmijten vast, zodat ze stikken. Roofmijten, loopkevers en roofwantsen worden beschouwd als natuurlijke vijanden van het ongedierte.

Advies

Zoogdieren wekken de passie voor verzamelen op. Combineer verschillende bloeiende soorten in een niet meer gebruikt aquarium. In combinatie met figuren creëer je een miniatuur woestijnwereld.

variëteiten

• Mammillaria vetula: Overvloedig ontspruitend, bolvormige scheuten, grijsgroen. Bloemen citroengeel, tot 18 millimeter. Vruchten witachtig geel. Tot tien centimeter hoog.
• Mammillaria elongata: langwerpige scheuten, cilindrisch. Witachtige tot goudgele doornen. Bloemen roze tot bleekgeel, later rood.
• Mammillaria spinosissima: cilindrische groeiwijze, blauwgroen. Doorn dik. Buitenste bloembladen bruinachtig met een roze rand, binnenste bladeren karmijnrood. Tot 30 centimeter hoog en zeven centimeter breed.