Bromelia: verzorging en variëteiten

Bromelia's behoren tot de meest populaire kamerplanten - omdat ze een aantrekkelijke bladstructuur bieden en vaak zeer kleurrijke, spectaculaire bloemformaties die een exotisch accent aan de kamer geven.

Niet alle bromelia's zijn rood

Oorsprong

Bromelia's zien er niet alleen exotisch uit, ze zijn ook exotisch: hun thuisgebied is de zogenaamde Neotropic, die zich voornamelijk uitstrekt over Zuid- en Midden-Amerika, maar ook over West-Indië. Hun oorspronkelijke leefgebieden zijn daarom qua klimaat heel anders dan op onze breedtegraden - namelijk vooral tropisch warm, vochtig en niet onderhevig aan vier seizoenen. Desalniettemin kunnen enkele van de zeer talrijke soorten bromelia prima in onze kamer worden gekweekt als sierplant - bij normale leeftemperaturen in verwarmde kamers kunnen ze zonder problemen gedijen.

De bromelia's zijn vernoemd naar de Zweedse dokter Olaf Bromel. Overigens kwam de eerste bromelia naar Europa met de beroemde ontdekker Christoffel Columbus - in de vorm van een ananas, die vanwege zijn vrucht waarschijnlijk de bekendste bromelia is. Vanwege haar wordt de plantenfamilie ook wel de ananasfamilie genoemd.

Noteren:

• Herkomst van de bromelia's in Zuid- en Midden-Amerika
• sommige soorten kunnen in onze kamer goed gekweekt worden
• eerste bromelia-soort - ananas - bereikte Europa via column

Wachstum

De overgrote meerderheid van de bromelia-soorten zijn groenblijvende vaste planten. Kenmerkend voor het uiterlijk is de sterke rozetstructuur met brede, puntige, rechtopstaande bladeren. In het trechtervormige midden van de bladrozet verzamelt zich bij sommige soorten regenwater. Veel soorten zijn xerofytisch, dus ze kunnen hun verdamping via verschillende mechanismen verminderen.

Een ander kenmerk van de Bromeliceae is hun epifytische groei - ze behoren tot de zogenaamde epifyten, zoals orchideeën. In de natuur groeien ze zonder wortels voornamelijk op bomen of op rotsen. In binnenkweek worden ze alleen in potten bewaard voor stabilisatiedoeleinden.

De belangrijkste zaken weer op een rij:

• Bromelia's zijn meestal groenblijvende vaste planten
• hebben een verstoorde stamas met bladrozet
• De meeste soorten behoren tot de epifyten, de wortelloze epifyten

gebladerte

De bladeren van bromelia's zijn niet alleen kenmerkend voor hun uiterlijk, ze zijn ook essentiële voedingskanalen voor veel soorten. Immers, als epifyten kun je niet via wortels in je voedingsbehoeften voorzien. In plaats daarvan krijgen ze voedingsstoffen en vocht rechtstreeks uit de lucht via absorberende schilfers en schilferig haar op de toppen van de bladeren. Een lichte haar wordt gebruikt om verdamping te verminderen en te beschermen tegen zonnebrand.

bloem

Veel mensen houden een bromelia in hun kamer of kantoor vanwege de soms behoorlijk spectaculaire en kleurrijke bloemen. Wat echter zo indrukwekkend is, is helemaal niet de eigenlijke bloem - hij is vrij klein en onopvallend bij de meeste siersoorten. Het is echter omgeven door grote schutbladen, die vaak in prachtige kleuren verschijnen en ook veel langer meegaan dan de eigenlijke bloemen.

Voor de meeste soorten bromelia's is de vorming van bloemen een zeer energie-intensief en daarom slechts eenmalig iets, wat resulteert in het afsterven van de rozet van bladeren of zelfs het einde van het leven in het geval van de reuzenbromelia.
meer

Welke locatie is geschikt?

De kleine selectie uit het enorme aanbod aan soorten Bromeliceae, die we als kamerplant houden, komt oorspronkelijk uit de tropische regenwouden van Zuid-Amerika. De soorten die uit luchtiger, koelere berggebieden komen, zijn over het algemeen weinig relevant voor onze zorgen.

Het spreekt voor zich dat u een sierbromelia - de Guzmania's zijn bijzonder populair en wijdverbreid - een locatie moet geven met de meest tropische omstandigheden mogelijk. Het moet dus licht, constant warm en zo vochtig mogelijk zijn. Het is het beste om ze naast een raam te plaatsen dat veel licht maar niet altijd in de volle zon laat.

De omgevingstemperatuur waar bromelia's de voorkeur aan geven, komt praktisch overeen met een kamertemperatuur van rond de 20 ° C, die velen aangenaam warm vinden. Het kan natuurlijk ook warmer worden, maar de thermometer mag niet onder de 18 ° C komen.

De belangrijkste sitevoorwaarden voor sierbromelia's:

• helder, maar niet in de volle zon
• de hoogst mogelijke luchtvochtigheid
• Het hele jaar warm, rond de 20 ° C en warmer

In de zomer kunt u de meeste sierbromelia's ook buiten zetten. Maar zorg er nogmaals voor dat het geen intense directe zon krijgt. Daarnaast is buiten zetten meestal alleen gefaseerd mogelijk - want op nachten met temperaturen onder de 15 ° C bevriest de bromelia teveel waardoor je hem weer naar binnen moet halen.
meer

Welke aarde heeft de plant nodig?

Zoals ik al zei - als wortelloze epifyten hebben de meeste bromelia's eigenlijk geen pot met een bodemsubstraat nodig. Je kunt ze er in ieder geval niet mee voeren. De eigenlijk wortelloze soorten kunnen daarom ook als orchidee geplant worden in een los substraat van schors en veenmos. De bromelia hoeft dit alleen maar vast te houden - totdat het gelukt is, kun je hem in het begin met een beetje ijzerdraad helpen. De epifytische bromelia's kunnen zelfs op stenen worden gekweekt.

In een pot met aarde kun je de bromelia echter wat beter aan en integreer je hem structureel en visueel homogener in je kamerplantenrijk. Bij op het land groeiende, dus ook wortelvormende soorten, die ook bij de siersoorten voorkomen, is in tegenstelling tot de epifytische bromelia's een aardsubstraat nodig. Het moet kalkvrij en doorlatend zijn. U kunt ook speciale orchideeënaarde gebruiken, eventueel gemengd met normale potgrond.

Het substraatontwerp in één oogopslag:

• voor epifytische soorten: kweken in schors en veenmos substraat of op stenen is mogelijk
• voor terrestrische soorten: kalkvrije grond gemaakt van orchideeëngrond en potgrond

Water bromelia

Ook als het om water geven gaat, moet er onderscheid worden gemaakt tussen wortelloze en landbromelia's. De aardse worden op natuurlijke wijze bewaterd met een gieter en via het aardsubstraat van vocht voorzien. Houd het substraat altijd vochtig - vergeet niet dat de bromelia een regenwoudplant is. Het is ook belangrijk om de rozettrechter altijd gevuld te houden met water, vooral in de zomer. Voor het besproeien kunt u het beste kalkvrij water op kamertemperatuur gebruiken.

In de winter mag de bromelia echter maar een beetje worden bewaterd parallel aan de verminderde lichttoevoer. Je vult de bladtrechter dan maar heel spaarzaam.

Epifytische bromelia's, die je alleen op een droge ondergrond hebt gelegd om je aan vast te houden, gebruiken geen gieter, maar een dispergeerder om hun water direct op de bladeren te gieten, die het met hun zuigschubben opnemen. De bovengenoemde waterkwaliteitscriteria zijn ook hier van toepassing.

Trouwens, je moet niet nalaten om terrestrische bromelia's te sproeien - ze houden natuurlijk ook van de ene of de andere zachte tropische regen!

Noteren:

• houd terrestrische bromelia's overal vochtig
• centrale trechter (€ 4,75 bij Amazon *) Houd de bladrozet altijd gevuld met water
• Gebruik kalkarm water op kamertemperatuur
• Spray gewoon epifytische bromelia's

meer

Bemest bromelia op de juiste manier

Bromelia's hebben niet veel bemesting nodig. Tijdens de zomervegetatie kunt u wekelijks een beetje vloeibare mest aan het gietwater toevoegen.

Snijd bromelia goed

Het onderwerp snijden is ook vrij subtiel bij de bromelia's voor binnenshuis. Hun compacte, gelijkmatige rozetgroei maakt formeel trimmen overbodig.

De vraag blijft over het mogelijk verjongende, verfrissende verwijderen van afgestorven plantendelen. Natuurlijk zegenen de bladeren van de bromelia ook het tijdelijke. Als ze verdorren en opdrogen, pluk ze dan voorzichtig uit of laat ze vanzelf vallen. De vezelstructuur van de bromelia-bladeren verdraagt ​​niet bijzonder goed snijwonden.
meer

Vertrocknet

Opgedroogde bladeren van je kamerbromelia moet je natuurlijk vermijden door ze ijverig vochtig te houden. Het is normaal dat de mooie schutbladen opdrogen enige tijd nadat de bloei is uitgebloeid en hoeven niet te worden “behandeld”. Blijf gewoon water geven - dit bevordert de ontwikkeling van het kind, waar de bromelia na de bloei klaar voor is.

Verspreid bromelia

Dat brengt ons meteen bij het onderwerp reproductie. Meestal reproduceren bromelia's zichzelf via Kindel. Deze groeien als zijscheuten, dus je hoeft ze pas af te snijden zodra ze volgroeid zijn met de bladrozet en wortels. Dan is de zijscheut meestal ongeveer half zo groot als de moederplant. U moet echter heel voorzichtig zijn bij het snijden. U kunt het beste een vers geslepen mes gebruiken en dit voor het snijden desinfecteren met alcohol met een hoog percentage.

Het kind wordt in een losjes kalkvrije ondergrond gelegd en het beste afgedekt met een folie. Op deze manier kunt u het een gelijkmatig vochtig, beschermd microklimaat bieden om wortel te schieten.

Aandeel

Het verdelen in de klassieke zin, d.w.z. het doorsnijden van de kluit, past natuurlijk niet bij bromelia's. Ze kunnen alleen worden verdeeld in de zin dat ze het kind van de moederplant scheiden voor vermeerdering.
meer

Is bromelia giftig?

Bij exotische sierplanten weet men vaak niet zeker of ze niet giftig zijn - voor mensen of huisdieren. Dit is tenslotte zeker het geval bij enkele prachtig ogende soorten. Bromelia's zijn echter over het algemeen niet giftig. Tot zover het goede nieuws. De bladeren van sommige sierbromelia's bevatten echter huidirriterende stoffen zoals calciumoxalaten en het enzym bromeline. Ze zijn niet giftig, maar jonge kinderen en huisdieren mogen ook niet per se bromelia-bladeren consumeren.
meer

Essen

Door hun typische ananas-achtige groei kan men zich afvragen of naast ananas ook andere bromelia's eetbaar zijn. Maar eigenlijk zijn alleen de vruchten van de ananas eetbaar. Er zijn een paar verschillende rassen waar de gemiddelde consument in dit land niet veel van merkt - want alleen het ras Smooth Cayenne wordt commercieel en wereldwijd op de markt gebracht. Rassen van andere groepen zoals de Queen- of Pernambuco-groepen worden voornamelijk in Zuid-Amerika geteeld voor verse consumptie.

Advies

Zoals met veel tropische sierplanten, kunt u een bromelia zijn favoriete warme en vochtige klimaat geven door hem eenvoudig in de badkamer te plaatsen. U hoeft niet constant te controleren of de luchtvochtigheid hoog genoeg is.

variëteiten

Guzmanien

De Guzmania's zijn waarschijnlijk de meest populaire en meest verspreide groep van de sierbromelia's die in dit land worden geteeld. Je vindt ze op veel vensterbanken, waar ze exotische kleuraccenten oproepen met hun heldere schutbladen in rood, oranje, roze of geel. De bloeitijd is in de winter, rond de tijd tussen december en februari, maar het plezier van bloeien is niet alleen uniek, maar helaas ook van korte duur. Over het algemeen kan een guzmania een hoogte bereiken van 30 tot 60 cm. Binnen de Guzmania-soort zijn er tot 200 soorten.

Air anjers

Met ongeveer 550 soorten vormen de luchtanjers, botanisch gezien Tillandsia, het meest diverse geslacht van de Bromeliceae. Ze zijn van het epifytische type, zodat ze kunnen worden gekweekt in substraat van schorsveenmos of op stenen en hoeven alleen met water te worden besproeid. Er zijn echter ook geïsoleerde soorten die op aarde groeien.

Hun bloeiwijzen bieden met hun bizarre structuren en vormen, meestal in roodachtige tot roze tinten, een zeer origineel en opvallend zicht. De vele ondersoorten kunnen zeer verschillende groottes bereiken. Sommige worden slechts 30 cm hoog, andere vormen alleen bladeren tot 50 cm lang.

Tillandsia's zijn ook specifiek geschikt voor tijdelijk buitengebruik.

Vlammend zwaard

Dit bromelia-geslacht, botanisch Vriesea genoemd, dankt zijn pathetische naam aan zijn zwaardvormige, gebogen, glanzende bloeiwijzen met schutbladen in fel oranje tot scharlakenrood, die afzonderlijk of in groepen verschijnen. De bloeitijd kan op verschillende tijdstippen van het jaar zijn, afhankelijk van de omgevingsomstandigheden. De bladeren van de Vriesea kunnen tot wel 75 cm lang worden, afhankelijk van de soort, zoals de Vriesea hieroglychipca. De bloemstengel is meestal niet veel kleiner.
De bladeren van het Flaming Sword kunnen ook erg decoratief zijn met delicate lintstructuren in crèmekleurige tot roodachtige tinten.

Nest rozet

De nestrozetten, botanisch Nidularium, worden gekenmerkt door een nestachtige opstelling van de bladrozet. De leerachtige, zachte bladeren zijn stekelig gekarteld en bedekt met een natuurlijke glans. De bloeiwijzen verrukken met de felgekleurde schutbladeren in rode, gele of oranje tinten, die ruim voor de bloeiperiode verschijnen. De bloem zelf vormt tussen juni en september de nestrozet. Afhankelijk van de soort kan een hoogte tot 30 cm worden bereikt.

Lance rozet

De naam van de lansrozet, botanisch gezien Aechmea, is ook significant - het beschrijft de hoge, tot 30 cm lange bloeiwijzen die maandenlang worden versierd met felgekleurde schutbladen. De kleine bloemen zijn blauw gekleurd en gaan maar heel kort mee. Afhankelijk van de ondersoort bereiken lansrozetten een hoogte tussen de 35 en 50 cm. De sterke bladeren zijn ook tot 50 cm lang en tot 10 cm breed. Ze zijn gewapend met stekels aan de rand en aan de punt van het blad. Aechmeen kan net als Tillandsia relatief gemakkelijk een tijdje buiten staan ​​in warme zomerperiodes.

Zierananas

Niet alle ananas wordt gekweekt met het zoete, aromatische fruit in gedachten - er zijn ook enkele siervariëteiten die er erg mooi uitzien op de vensterbank. Sommige soorten zijn versierd met aantrekkelijke kleuraccenten op de verder grijsgroene bladeren en bieden zo een geweldig exotisch zicht. De vruchten zijn bij deze soorten niet eetbaar, maar met hun donkerroze kleur zijn ze op hun eigen manier decoratief. Voor een sierananas heb je echter wel wat ruimte nodig: op een hoogte van ongeveer een meter kan hij wel twee meter breed worden.