Toverhazelaar: verzorgen en snijden

De toverhazelaar draagt ​​zijn Duitse naam niet voor niets: de breed struikachtige struik opent zijn talrijke, ongewoon draadvormige en felgele, oranje of rode bloemen midden in de winter. Veel soorten tonen hun kleurrijke pracht al in januari, als alle andere tuinplanten nog in diepe winterslaap verkeren. Geen wonder dus dat het populaire sierhout vaak de "koningin van de winterbloeiers" wordt genoemd.

Toverhazelaar kan niet worden aangetast door sneeuw en kou

Herkomst en distributie

Strikt genomen is de toverhazelaar een soortnaam waartoe in totaal zes verschillende soorten behoren. Twee soorten, de Chinese en Japanse toverhazelaar, komen oorspronkelijk uit Oost-Azië, en nog eens drie komen uit de VS:

• Virginian toverhazelaar of herfstbloeiende toverhazelaar (Hamamelis virginiana)
• Voorjaars toverhazelaar (Hamamelis vernalis)
• Hamamelis ovalis (pas in 2006 ontdekt en voor het eerst beschreven)

Strikt genomen is de zesde variant geen eigen soort, maar een broedhybride van de eerste twee soorten toverhazelaar. De talrijke variëteiten van Hamamelis x intermedia zijn wijdverspreid als sierboom in veel tuinen.

Gebruik

Drie van de genoemde soorten toverhazelaar en de hybride vormen zijn populaire sierplanten in gematigde klimaten. De struiken groeien vrij langzaam, zijn ideale solitaires en hoeven niet te worden teruggeknipt.

De Virginiaanse toverhazelaar wordt ook als medicinale plant gebruikt onder de naam Hamamelis. De ingrediënten hebben een positieve, jeukverlichtende, ontstekingsremmende en hemostatische werking, daarom wordt het vaak gebruikt in crèmes en zalven tegen huidontstekingen en verwondingen.

Uiterlijk en postuur

De toverhazelaar draagt ​​zijn naam omdat hij tijdens zijn winterbloei betoverd lijkt. Terwijl hun omgeving wegzakt in somber grijs en wit, gloeien hun ongewoon draadachtige bloemen van verre. Zonder zijn bloemen lijkt de struik, die tot vier meter hoog wordt, echter erg op een hazelnoot (Corylus avellana), daarom noemen de Engelsen hem in de volksmond ook wel "toverhazelaar". Afgezien van hun gelijkaardige uiterlijk hebben beide geslachten echter niets gemeen. Terwijl de toverhazelaar tot de plantenfamilie van de toverhazelaarfamilie (Hamamelidaceae) behoort, is de berkenfamilie (Betulaceae) verwant aan de witgesteelde berken.

Toverhazelaar groeit erg langzaam; afhankelijk van de soort en variëteit groeit hij slechts tussen de 15 en 30 centimeter per jaar. Op oudere leeftijd bereikt de struik een groeihoogte van wel vier meter en is hij vaak bijna even breed. De trage groei is ook de reden waarom de toverhazelaar zo duur is: een struik van 60 tot 80 centimeter hoog kost tussen de 30 en 40 euro, afhankelijk van het ras. Bovendien worden de meeste hybride variëteiten geënt op jonge planten van de wilde vorm Hamamelis virginiana omdat ze alleen vegetatief vermeerderd kunnen worden als een enkele variëteit.

gebladerte

De bladeren van de toverhazelaar doen ook denken aan de bladeren van de hazelnoot. De afwisselend geplaatste toverhazelaarblaadjes zijn echter kleiner en iets dikker. Bijzonder mooi is de felle herfstkleur, die afhankelijk van de soort en de hoeveelheid zonlicht kan overlopen van geel naar oranjerood.

Bloei en bloeitijd

De bloemen, die zich op korte zijscheuten bevinden, bestaan ​​uit verschillende langwerpige, draadachtige en smalle bloembladen die bij vorst opkrullen. Op deze manier trotseren toverhazelaarbloesems koude temperaturen tot min tien graden Celsius. Dat is ook nodig, want met uitzondering van de Virginia toverhazelaar, die bloeit in de herfst, tonen alle andere soorten en variëteiten tussen januari en maart / april hun kleurintensieve pracht. Sterke kleuren zoals geel, oranje en rood zijn overheersend, hoewel sommige soorten - zoals Hamamelis intermedia 'Pallida' - ook een delicate bloemengeur uitstralen.

Vanwege hun vroege bloeiperiode zijn toverhazelaarstruiken waardevolle voedselgewassen voor insecten zoals bijen en hommels.

fruit

Hamamelis ontwikkelt houtachtige capsulevruchten die erg lijken op hazelnoten en rijpen tegen het einde van de herfst. Elke vrucht bevat slechts twee platte, zwarte zaden, die enkele meters worden weggegooid als de vrucht rijp is. Als je zaden wilt oogsten, verwijder dan de capsulevruchten kort voordat ze rijp zijn - anders vind je de kleine pitten niet meer, maar in plaats daarvan vind je een nieuwe toverhazelaarstruik die op een gegeven moment stiekem groeide in een verborgen tuinnis. Hybride variëteiten zijn meestal onvruchtbaar en verdorren zonder vruchtvorming.

Is toverhazelaar giftig?

Toverhazelaar-soorten worden als niet-giftig beschouwd, met name de maagdelijke toverhazelaar wordt zelfs in de geneeskunde gebruikt. Schors en andere delen van de plant worden echter voornamelijk extern gebruikt en niet intern of zelfs in de keuken. In principe zijn de vruchten echter eetbaar.
meer

Welke locatie is geschikt?

Plant de toverhazelaar als solitair op een zo zonnig mogelijke plek. De struiken hebben veel licht nodig en houden vaak op met bloeien en groeien op slechts gedeeltelijk beschaduwde plaatsen. Verder dient de standplaats beschut te zijn tegen de wind om de bloemen te beschermen tegen extreme vorst tijdens periodes van strenge kou. Een plek voor een huismuur of een heg is ideaal.
meer

Boden

Aan de grond stelt de toverhazelaar hoge eisen: de grond moet rijk zijn aan voedingsstoffen en humus, diep en goed doorlatend, maar tegelijkertijd vers tot tamelijk vochtig. Toverhazelaar verdraagt ​​geen droogte of wateroverlast, daarom zijn zeer zandige bodems net zo ongeschikt als zware leemachtige of zelfs kleiachtige bodems. Mulch het wortelgebied na het planten om vocht langer in de grond te houden en te beschermen tegen uitdroging.

Potcultuur

Toverhazelaar kan heel goed in potten en andere plantenbakken worden gekweekt, zolang ze maar niet te klein zijn. De grootte van de pot is afhankelijk van de grootte van de plant, hoewel kleine jonge plantjes elke één à twee jaar moeten worden verpot. Het is echter belangrijk dat de planten niet voldoende winterhard zijn in de kuipcultuur: De kleine hoeveelheid aarde beschermt de wortels niet tegen bevriezing. Daarom moeten plantenbakken als het vriest op een lichte en koele plaats staan ​​of moet u de plantenbak zorgvuldig in isolatiemateriaal verpakken.

Houd de toverhazelaar ook gelijkmatig vochtig en bemest hem regelmatig tijdens het groeiseizoen tussen april en september - de struik heeft zowel hoge water- als voedingsbehoeften.

Plant toverhazelaar correct

Graaf de plantplaats grondig op, maak de grond los en verzamel stenen en onkruid. Dompel de kluit voor het planten onder in een emmer water zodat de plant het vocht kan opnemen. Zet de struik dan in het plantgat, waarbij het oppervlak van de potbal nog zichtbaar moet zijn - te diep planten zal de toverhazelaar onvermijdelijk kwalijk nemen. Mulch vervolgens het wortelgebied en werk het niet met tuingereedschap en onderplant het niet met bodembedekkers of andere planten. Toverhazelaar is erg gevoelig voor druk van de wortels en ze hebben ook minimaal drie jaar nodig om door te groeien naar de nieuwe locatie.
meer

Wat is de beste tijd om te planten?

Toverhazelaar kan het beste in het vroege najaar worden geplant, wanneer de grond nog goed is opgewarmd en het weer mild is. Dit geldt vooral voor boomkwekerijproducten. Containergoederen kunnen daarentegen over het algemeen het hele jaar door worden geplant, mits het klimaat niet te extreem is: toverhazelaar mag niet in de tuin worden geplant in de droge, hete zomermaanden of bij ijzige temperaturen in de winter.
meer

De juiste plantafstand

Toverhazelaar groeit langzaam, maar kan in de loop van de jaren een indrukwekkende hoogte bereiken en bijna even breed worden. Sommige oude toverhazelaarstruiken, die ook zeer gevoelige wortels hebben en slecht reageren op wortelconcurrentie, hebben wel drie of zelfs vier meter nodig. Om deze reden zijn de heesters niet geschikt voor bedden en borders, maar dienen ze altijd als solitair te worden geplant met veel ruimte eromheen.

Giet toverhazelaar

Geplant toverhazelaar heeft in principe geen extra water nodig. U kunt echter een uitzondering maken tijdens langere periodes van droogte, gedurende welke tijd is het raadzaam om matig water te gebruiken.

Bemest toverhazelaar op de juiste manier

Voorzie uw toverhazelaar één of twee keer per jaar - indien mogelijk in maart / april en indien nodig in de vroege zomer - van organische mest zoals compost (voeg een handvol hoornkrullen toe voor stikstoftoevoer) of plantenmest die u zelf heeft bereid . Deze laatste bevatten, zeker als het om brandnetel- en smeerwortelmest gaat, niet alleen alle belangrijke voedingsstoffen, maar versterken ook het eigen immuunsysteem van de plant. Voeg echter altijd wat steenmeel toe (€ 32,95 bij Amazon *) voor de aanvoer van mineralen.

Snijd de toverhazelaar goed

De toverhazelaar is erg gevoelig voor snijwonden, daarom moet je hem niet terugsnoeien. Verwijder eenvoudig oude en droge twijgen en dun de van nature losjes groeiende struik na de bloei een beetje en indien nodig uit. Snoei bovendien alleen jonge scheuten en laat oud hout met rust: hierdoor ontstaan ​​onooglijke gaten die door de langzame groei moeilijk te dichten zijn.
meer

Verspreid toverhazelaar

Zelf toverhazelaar kweken is een moeilijke taak. De eenvoudigste manier om dit te doen, is door een zinklood te gebruiken dat pas wordt gescheiden van de moederplant nadat de wortels zijn gevormd. Stekken daarentegen hebben veel tijd nodig om te bewortelen, vereisen een hoge luchtvochtigheid, veel warmte - en blijven toch vaak maar heel klein.

Voortplanting via zaden vereist veel geduld, omdat de koude kiem gedurende twee winters moet worden gestratificeerd. Verzamel hiervoor de zaden en verplant ze in een vochtig groeimedium (€ 9,45 bij Amazon *) en bewaar ze voor de winter in de groentelade van de koelkast. De zaden staan ​​de lente, zomer en herfst in hun bak op een schaduwrijke plek in de tuin, zodat ze de tweede winter in de koelkast kunnen worden bewaard. De zaden zijn pas in de tweede lente rijp om te ontkiemen en kunnen nu in zaadpotten worden gedaan (€ 10,70 bij Amazon *) geïmplementeerd. Tijdens al die maanden moet je ervoor zorgen dat het substraat niet uitdroogt of zelfs maar gaat schimmelen.
meer

Hoe transplanteer ik correct?

Als de toverhazelaar al meer dan drie jaar op zijn plaats zit, moet u deze indien mogelijk niet transplanteren. De struik verdraagt ​​dit zeer slecht en als hij niet direct sterft, bloeit hij zeker een paar jaar niet. Soms is een dergelijke maatregel echter onvermijdelijk, maar moet hij dan goed worden voorbereid:

• Graaf in de herfst een greppel rond de toverhazelaar.
• Deze moet twee keer zo breed in diameter zijn als de hoogte van de toverhazelaar.
• Graaf ongeveer vijf centimeter diep.
• Vul de greppel met volwassen compost.
• Geef de toverhazelaar water.
• Verplant de struik pas een jaar later, volgend najaar, naar de nieuwe locatie.

Door deze voorbereidende maatregel ontwikkelt de struik dichtbij de stam een ​​compacte kluit, waardoor het wortelverlies later niet zo ernstig is.
meer

Ziekten en plagen

De toverhazelaar is een zeer robuuste en gezonde tuinplant die zelden wordt aangetast door ziekten of plagen.

Toverhazelaar bloeit niet, wat te doen?

Er zijn veel redenen waarom de toverhazelaar niet bloeit. Veelvoorkomende oorzaken zijn: gebrek aan licht, droogte, wateroverlast, gebrek aan voedingsstoffen en strenge vorst. Bij vorst mislukt de bloei echter niet altijd, maar verschuift ze slechts enkele weken. Daarnaast bloeien de planten vaak pas drie tot vier jaar na het planten voor de eerste keer.

Advies

Zorg voor voldoende water, vooral tijdens de droge en hete zomermaanden, anders komt er de komende winter geen bloei.

Soorten en variëteiten

Zes verschillende soorten zijn gegroepeerd onder de generieke naam toverhazelaar. Hamamelis mollis (Chinese toverhazelaar) en Hamamelis japonica (Japanse toverhazelaar) en hun hybride variëteiten (Hamamelis x intermedia) zijn vooral interessant voor de tuin. Deze varianten kenmerken zich door een langdurige bloei die al heel vroeg in het jaar begint. De Hamamelis virginiana (Virginian toverhazelaar), afkomstig uit Noord-Amerika, laat zijn bijzondere bloesems al in de herfst zien. Dit wordt ook gebruikt als medicinale plant.

De mooiste hybride soorten

Voor de huistuin zijn kruisingen van de Chinezen (ook wel lichtmeetende toverhazelaar genoemd) en de Japanse toverhazelaar beschikbaar. Deze kenmerken zich door een langdurige bloei en een groot aantal varianten. Alle soorten die hier worden vermeld, zijn winterhard.

• 'Angelly': citroengele bloei, geelrode herfstkleur, groeihoogte tot circa 160 centimeter, groeibreedte tot circa 100 centimeter
• 'Orange Beauty': helder geeloranje bloesem, geelrode herfstkleur, groeihoogte tot 350 centimeter, groeibreedte tot circa 175 centimeter
• 'Ruby Glow': donkerrode bloem, goudgele herfstkleur, groeihoogte tot 300 centimeter, groeibreedte tot circa 200 centimeter
• 'Magic fire': bruinviolette tot granaatrode bloemen, geelrode herfstkleur, groeihoogte tot 300 centimeter, groeibreedte tot circa 175 centimeter
• 'Primavera': lichtgele bloemen, gele herfstkleuren, groeihoogte tot 350 centimeter, groeibreedte tot circa 200 centimeter
• 'Barmstedt's Gold': goudgele bloemen, geel tot roodoranje herfstkleuren, groeihoogte tot 350 centimeter, groeibreedte tot circa 175 centimeter
• 'Diane': wijnrode bloei, helderrode tot gele herfstkleuren, groeihoogte tot 300 centimeter, groeibreedte tot circa 200 centimeter
• 'Aphrodite': oranjerode bloemen, donkergeel tot oranje herfstkleuren, tot 400 centimeter hoog, tot 250 centimeter breed
• 'Arnold Promise': felgele bloemen, gele tot felrode herfstkleuren, tot 300 centimeter hoog, tot 150 centimeter breed
• 'Westerstede': lichtgele bloemen, geel tot oranje herfstkleuren, groeihoogte tot 300 centimeter, groeibreedte tot 300 centimeter
• 'Jelena': oranjebloesem, oranjerode herfstkleur, groeihoogte tot 300 centimeter, groeibreedte tot 150 centimeter
• 'Pallida': zwavelgele bloemen, gele herfstkleuren, groeihoogte tot 300 centimeter, groeibreedte tot 300 centimeter