Oleander - de giftige schoonheid

De giftige effecten van oleanders waren al bekend in de tijd van Alexander de Grote (ongeveer 2400 jaar geleden). Oude auteurs als Plinius en Galenus rapporteren erover, maar ook over medische toepassingen. Oleander moet bijvoorbeeld worden toegediend als een tegengif voor slangenbeten - of dat echt heeft geholpen of dat de getroffenen stierven aan die van de oleander in plaats van aan het slangengif, is niet bekend.

Aandacht! De oleander is zeer giftig

Alle delen van de plant zijn zeer giftig

Alle delen van de oleander bevatten de glycoside oleandrine, die voornamelijk het hart aantast en hartritmestoornissen kan veroorzaken tot en met hartstilstand bij gevoelige mensen. Typische symptomen van oleandervergiftiging zijn hoofdpijn, braken en diarree, krampen, blauwe handen en lippen, een langzame pols en verwijde pupillen. Draag bij het snijden van de struik altijd handschoenen om direct contact met het melksap dat ontsnapt te vermijden - dit kan ook leiden tot vergiftigingsverschijnselen, zoals ernstige huidirritatie.

Oleander is ook dodelijk giftig voor dieren

De plant is zeer giftig voor alle vee en huisdieren en kan al na kleine hoeveelheden tot de dood leiden - een groot paard sterft bijvoorbeeld na het eten van slechts 15 tot 20 gram van de verse bladeren. Bij schapen is de dodelijke dosis slechts één tot vijf gram. Daarom moet overal waar dieren zoals paarden, ezels, runderen, schapen, geiten, maar ook honden, katten, cavia's, konijnen enz. Vrij rondlopen, het zeer giftige dier vrij zijn. geplante oleanders komen te vervallen. Overigens is het gif ook effectief bij vogels.

Advies

In geval van accidentele vergiftiging moet de getroffen persoon veel water drinken (indien nodig kan ook sap worden gebruikt), indien mogelijk koolstoftabletten inslikken en onmiddellijk naar het ziekenhuis worden gebracht.