Black hornet - een misleidend insect

Veel hobbytuinders zijn geschokt als ze een zwartgekleurd hommelachtig insect in hun tuin ontdekken. Ze vermoeden dat het een gevaarlijke horzel is. Er is geen reden tot paniek, want deze soort blijkt een interessante tuinbezoeker te zijn die bescherming nodig heeft.

De zwarte horzel is eigenlijk een bij

De belangrijkste dingen in het kort

• De grote zwarte horzel is een bijensoort. Het staat bekend als de blauwzwarte, grote of paarse houten bij. De soort is onmiskenbaar door zijn opvallende lichaamskenmerken, die doen denken aan een hommel.
• Als warmteminnende soort komt de bosbij vooral voor in Zuid-Europa. Uw gebied breidt zich steeds meer uit naar het noorden.
• De solitaire bijen leven in dood hout of op de aarde. Ze behoren tot de vroege vliegende bestuivers en zijn actief tot midzomer. Er worden geschikte nissen gevonden om te overwinteren.
• Bosbijen zijn niet gespecialiseerd in planten. Blauweregen zijn vaak bezochte houtachtige planten. De insecten worden als onschadelijk beschouwd.

Wie is de zwarte horzel?

De zwarte bij is indrukwekkend groot

Iedereen die dit insect een keer heeft gezien, zal het nooit vergeten. Met een hommelachtig lichaam en de opvallende grootte tussen de 20 en 28 millimeter ziet het dier er bijna angstaanjagend uit. In feite is het de grootste inheemse bijensoort die niet tot hommels of horzels behoort. Het is de blauwzwarte houten bij met de wetenschappelijke naam Xylocopa violacea.

Typische en opvallende kenmerken:

• blauwe vleugels
• blauw-zwart lichaam
• zwart haar

Verspreiding

Het insect heeft veel namen zoals blauw, violet of grote houten bij. De soort is inheems in Zuid- en Midden-Europa. Tot in de jaren tachtig strekte het verspreidingsgebied in Duitsland zich uit tot de Bovenrijnvlakte. Sinds 80 verspreidt de bosbij zich steeds meer naar het noorden. Tegenwoordig kan het worden gezien tot aan Sleeswijk-Holstein en gedeeltelijk in het zuiden van Zweden.

Frequentie in Duitsland

Hoewel de houten bij in de jaren tachtig als bedreigd werd geclassificeerd, is de populatie sindsdien hersteld. Door het opgeven van boomgaarden kon de natuur zich zelfstandig ontwikkelen, waardoor er meer dood hout tevoorschijn kwam. Tegelijkertijd wordt de warmteminnende soort begunstigd door stijgende temperaturen, zodat deze zich naar het noorden kan verspreiden. Maar geschikte broedplaatsen zijn ook schaars in warmere streken van Duitsland, zodat houten bijen daar zelden verschijnen.

De houten bij leeft hier:

• op boomgaarden met dode bomen
• aan structureel rijke bosranden
• in bijna natuurlijke tuinen en parken

Zijn er verschillende soorten?

In de warmere streken van het Duitstalige gebied kun je tussen april en augustus drie soorten houtbijen observeren. Ze zijn moeilijk te onderscheiden op basis van hun fysieke kenmerken. Met een lengte van 15 tot 18 millimeter is de kleine houten bij kleiner dan zijn verwanten. De blauwzwarte houten bij is meestal tussen de 20 en 25 millimeter groot, terwijl de oostelijke houten bij een lichaamslengte van 22 tot 28 millimeter bereikt.

	deutsch	Verspreiding	Nestplaats
Xylocopa violacea	Grote houten bij	Oostenrijk, Zwitserland, Duitsland	verrot dood hout en dikkere stengels
Xylocopa valga	Oosterse houtbijen	Oostenrijk, Zwitserland, Duitsland	verrot dood hout
Xylocopa-iris	Kleine houten bijen	Oostenrijk Zwitserland; verloren in Duitsland	medullaire stengels, diameter: 11-16 mm

Levenswijze en ontwikkeling

Bosbijen in Centraal-Europa leven solitair. Ze graven zelf hun tunnels in afbrokkelend dood hout of plantstelen met merg, daar de insecten hun krachtige bovenkaak gebruiken. Afhankelijk van de dikte van het weefsel knagen houten bijen aan een doorgang of een compleet systeem van meerdere parallelle tunnels die aftakken vanaf een hoofddoorgang. Terwijl de nestingang open blijft, sluiten houten bijen de broedcellen in hun nestgangen af ​​met een stof gemaakt van hout of plantenpulpdeeltjes en speeksel. Ze zijn bekleed met een waterdichte stof zodat het broed optimaal wordt beschermd.

YouTube

Ontwikkeling

Als de warme zonnestralen de lente inluiden, ontwaken houten bijen uit hun winterslaap en gaan op zoek naar een partner. Het duurt niet langer dan twee maanden voordat het ei zich ontwikkelt tot een volwassen houten bij. De insecten produceren één generatie per jaar. Vrouwtjes leven ongewoon lang voor bijen, dus leren ze hun nageslacht zelf kennen. Dit vermogen om te overleven is overigens bekend van bijen van voren en foeliehoorn.

De indrukwekkende Brummer houdt van zonovergoten habitats met een grote verscheidenheid aan bloemen en dik dood hout.

Dus houten bijen overwinteren

Voordat houten bijen in winterslaap gaan, verkennen ze de rest van het jaar hun omgeving. Voor de winterslaap trekken ze zich terug in hun geboorteplaats of zoeken andere schuilplaatsen. Hun overwinteringsstrategie verschilt van het concept dat horzels volgen:

	Houten bijen	Hornisse
Wie overwintert?	beide geslachten	gepaard met jonge koninginnen
Wat nodig is?	meestal bovengronds, beschermde spleten	weinig licht, regen beschermde holtes
Waar overwintert?	Muurspleten, gaten in de grond, eigen nesten	Holle bomen, zolders, nestkasten voor vogels, dood hout
Hoe overwinter je?	individueel of in kleine groepen	individueel, zelden in kleine groepen

Waar voeden houtbijen zich?

Bosbijen verzamelen ook stuifmeel en nectar

Bosbijen voeden zich met stuifmeel en nectar van verschillende planten. Vroegbloeiende soorten zijn van groot belang omdat de insecten vanaf april al bezig zijn met nestbouw. In het gewas en met behulp van de achterpoten transporteren ze het stuifmeel naar hun nesten om het broed te voeden. Je voedselspectrum is breed en zou tot in de zomer moeten aanhouden:

Bosbijen geven de voorkeur aan grootbloemige planten:

• Mint familie: Winterjasmijn, salie, ziest
• Korbblutes: Weide knoopkruid, distels
• Roofzuchtige planten: Natternkopf
• Vlinders: Chinese en Japanse blauweregen, platte erwten

Advies

Houten bijen worden beschouwd als loyaal aan hun locatie en blijven terugkeren naar hun oude broedgebieden. Daarom moet u in uw tuin geen intensieve veranderingen aanbrengen.

inval

Intelligente wezens?

Als de bloemen groot genoeg zijn, gebruiken de houten bijen de normale toegangspoort via de bloemenopening. Daarbij grazen ze de bloemorgels en fungeren ze als bestuivers. Het meeste stuifmeel wordt vervoerd met je struma. Af en toe gebruiken de insecten een andere methode om aan voedsel te komen.

Als zogenaamde nectarovervallers gebruiken bosbijen hun krachtige monddelen om door de bloembuis te knagen. Op deze manier krijgen ze de begeerde nectar van diepe bloemen, die hun lange tong op de normale manier wordt ontzegd. In deze vorm krijgen de insecten voedsel zonder iets te doen in ruil voor bestuiving.

Giftig en gevaarlijk?

De houten bij heeft een angel die hij kan gebruiken om zijn gif in een potentiële aanvaller te injecteren. Dit gebeurt uiterst zelden omdat de soort zich niet agressief gedraagt. Een steek hoeft alleen te worden gevreesd als u het insect verplettert of anderszins bedreigt.

Advies

Als je wilde kruiden verzamelt voor eigen gebruik, laat de boeketten dan voor het wassen een tijdje in de frisse lucht staan ​​en schud ze dan goed uit. Op deze manier kunnen verborgen gasten ontsnappen en een angel vermijden.

Häufig gestellte Fragen

Hoe kan ik de zwarte horzel helpen?

Verrot hout biedt beschutting voor de zwarte horzel

Bosbijen zijn afhankelijk van dood hout, wat zeldzaam is in nette tuinen of bossen en ook in velden. Goedbedoelde opruimwerkzaamheden vernietigen de waardevolle leefomgeving van de bosbij. Laat stammen van dode bomen staan ​​of stapel een stapel dikke stammen op om de indrukwekkende soort een toevluchtsoord te bieden. Met een divers assortiment aan mandjes, vlinders en muntplanten bied je het insect belangrijke voeding aan.

Ontwerptips:

• Leg rotte stronken op een stenen plaat als de grond nat is
• Leg dode boomstammen op droge zandgronden
• Bind dode takken onder een hoek aan bomen
• Combineer vroege en zomerbloeiers

Een vreemde zwarte horzel van ongeveer twee centimeter lang heeft zich gevestigd in ons vakwerkhuis. Als een houtworm boort hij dikke gaten in de balken waardoor zaagsel eruit valt. Wat kunnen we ertegen doen?

Houten bijen stoppen ook niet bij vakwerkhuizen als het hout door het natuurlijke verouderingsproces brokkelig is geworden. Als uw gebouw is gesetteld, is dit een indicatie van veroudering. Het is een ideale nestplaats, om een ​​dergelijke "aantasting" te voorkomen, dient u het hout te beschermen tegen weersinvloeden. Behandel het met glazuren (€ 29,99 bij Amazon *) en vernissen om de houten bijen af ​​te schrikken. Voorkom verwondingen in het hout door zaagsneden of spijkergaten. Dergelijke holtes zijn vaak bevolkt.

Stop reeds begonnen afwikkeling:

1. Plaats fruitboomstronken of oude stukken balk in de buurt
2. Boor gaten als stimulans voor nieuwe kolonisatie
3. Bedek ingangsgaten in het frame

Wat voor soort zwarte reuzenhoornaars zijn het die in Turkije of Kroatië voorkomen?

Er zijn verschillende soorten van het geslacht horzel, die indrukwekkende afmetingen kunnen bereiken. Vooral de Aziatische horzel (Vespula mandarinia) baarde opzien. De soort bereikt afmetingen tussen de 27 en 55 millimeter en kenmerkt zich door een overwegend zwart achterlijf met een brede gele band. Vermeende waarnemingen van deze gigantische horzel in Europa zijn echter verwarrend met andere soorten, aangezien dit insect wordt aangetroffen in Oost- en Zuidoost-Azië:

• Oosterse horzel (Vespula orientalis) leeft in Zuidoost-Europa, bijvoorbeeld Turkije
• Vespa velutina (in de volksmond: Aziatische horzel) werd geïntroduceerd in Europa

Hoe verzamelen houten bijen hun nectar?

Vrouwtjes verzamelen stuifmeel voornamelijk in hun krop maar ook met hun achterpoten. Hij kruipt het nest in tot aan de broedcel en wendt zijn blik naar de ingang. Het stuifmeel wordt verwijderd door de achterpoten schoon te maken. Het vrouwtje laat de deeltjes op de grond stollen met behulp van het hoofd en de monddelen voor assistentie. Soms verandert het meerdere keren voordat al het stuifmeel is opgeruimd en opgestapeld.

Hoe verwerken houten bijen de verzamelde nectar?

De vrouwtjes mengen het stuifmeel met honing in deeltjes tot een pasta. Deze wordt afgezet in een aparte gang die parallel loopt aan de nestingang. De kleur van de pasta verschilt afhankelijk van de verzamelde nectar. Het varieert tussen bruin, donkerrood, donkergroen en beige.