Oleander houdt van kalkrijke grond

In zijn natuurlijke habitat komt de mediterrane oleander vooral voor op vochtige plaatsen met zware, kleiachtige en kalkrijke grond. De plant - een van de weinige kuipplanten die tot op zekere hoogte bestand is tegen wateroverlast - voelt zich het prettigst in dergelijke grond, daarom moet je de omstandigheden die in de natuur voorkomen zoveel mogelijk nabootsen.

Potgrond is niet geschikt voor de oleander

Meng de potgrond voor de oleander

In in de handel verkrijgbare potgrond zijn veel potplanten in goede handen, maar oleanders niet. Dit losse, humusrijke substraat is niet de juiste grond voor de bloeiende struik. In plaats daarvan is het het beste om je eigen oleandervorm te mengen door bloemaarde en leemachtige tuingrond in ongeveer dezelfde verhouding te mengen en, indien mogelijk, wat meer zand toe te voegen. Vergeet niet een portie slow release mest door de potgrond te mengen zodat de oleander een goede basisvoorraad krijgt voor het groeiseizoen.

Verpot de oleander één keer per jaar

Vooral jonge oleanderplanten groeien erg snel en moeten daarom één keer per jaar worden verpot. Je wisselt elk jaar van substraat en kiest voor een iets grotere pot. Oudere oleanders hoeven daarentegen maar ongeveer om de vijf jaar te worden verpot, waarbij u in plaats van de plant in een nieuwe container te plaatsen, een wortelsnede uitvoert. Voer deze maatregel indien mogelijk uit in het voorjaar, direct na het opruimen van de winterverblijven.

Advies

Als uw oleander weinig of geen bloei bloeit, is een mogelijke (en veel voorkomende) oorzaak een voedingstekort. Zorg voor een voedselrijk substraat (maar met een matige hoeveelheid humus) en regelmatige en voldoende bemesting.