Vecht tegen paardenstaart

Paardenstaart is een van de oudste planten op aarde. En dienovereenkomstig is het ook moeilijk om te overleven. Als je het van je gazon wilt verbannen, moet je je natuurlijke krachten in de ware zin van het woord tegengaan. We laten je zien hoe je het levende fossiel kunt bemachtigen.

Als je niet de moeite wilt nemen om paardenstaart te bestrijden, moet je het gewoon gebruiken

De botanische definitie van paardenstaart

Om te weten hoe je het beste met de paardenstaart in de tuin om kunt gaan, is het een voordeel om hem goed te kennen. Laten we er dus eerst even in 360 ° naar kijken en de belangrijkste botanische gegevens op tafel leggen.

De veldpaardestaart vormt in twee fasen verschillende scheuten. In het voorjaar, van maart tot mei, vormt het vruchtbare, lichtbruine sporenscheuten met een hoogte van 5 tot 20 cm met sporangia (sporencontainers) waardoor het zich generatief voortplant. Nadat ze hun sporen binnen ongeveer een maand hebben opgegeven, gaan ze dood en maken ze plaats voor de onvruchtbare / steriele, lichtgroene scheuten. Deze vallen vooral op door hun gelaagde kransen van knopen. De scheuten zijn ongeveer 30 tot 50 centimeter hoog en lichtgroen van kleur.

De veldpaardstaart heeft een paar veel voorkomende namen, waarvan de bekendste waarschijnlijk 'paardestaart' is. Het behoort tot het geslacht van paardestaart, botanisch Equisetum en tot de familie van paardestaart, botanisch Equisetaceae. Deze komen op hun beurt voort uit de orde van de paardestaart (Equisetales), die tot de klasse van Equisetopsida behoort. Helemaal aan het begin van de stamboom komen de draden samen met de varens.

inval

De paleobotanie van het veld paardenstaart

De taxonomie van het veld paardestaart, die consequent doordrongen is van de naam 'paardestaart', laat zien hoe effectief het is geweest om te overleven gedurende de geschiedenis van de aarde. Net als varens zijn ze als het ware een directe verbinding met het begin van de flora van onze planeet.In tegenstelling tot vandaag was de paardenstaart een veel krachtigere en soortenrijke plantenfamilie. De eerste paardenstaarten zijn geregistreerd voor de geo-leeftijd van het boven-Devoon ongeveer 375 miljoen jaar geleden. In die tijd zijn sommige soorten paardestaart uitgegroeid tot enorme, boomvormige groeivormen tot 30 meter hoog met stammen tot een meter in diameter.

Een eigenschap die zeker heeft bijgedragen aan de verbazingwekkende overlevingsefficiëntie van paardenstaart, is de beworteling in de grond. De vertakte en harige wortelstokken dringen tot 1,60 m diep in de grond en garanderen zo een betrouwbare aanvoer en een sterke vegetatieve voortplanting. Een voorrecht voor de plant, een gruwel voor de tuinman.

Bestrijd het stro van veldkisten effectief

Als u eenmaal paardenstaart in de tuin heeft, kunt u zich verheugen op een lange relatie

In feite heeft de paardenstaart op het veld de hobbytuinier veel te bieden dankzij zijn overlevingsstrategie die al duizenden jaren wordt uitgeprobeerd en getest. Omdat het zich standvastig voortplant en nauwelijks kan worden afgebroken, wordt het beschouwd als een van de meest impopulaire onkruiden - zowel in privétuinen als in de landbouw. Afhankelijk van hoe ambitieus en goed toegerust u bent, kunt u proberen om de paardenstaart permanent uit te roeien of tevreden zijn met het bestrijden van de symptomen. Allereerst is hier een overzicht van de mogelijke methoden en hun voor- en nadelen:

	Grondlosmaker	Graaf wortels op	Kalk omhoog	Regelmatige verwijdering van scheuten
Voordelen	Permanente oplossing, het onkruid is op de lange termijn verstoken van de geprefereerde bodemeigenschappen	Permanente oplossing, onmiddellijke controle over de plant	Permanente oplossing, verdringt ook mos en geeft de voorkeur aan gazongras	Er is weinig moeite voor nodig, scheuten kunnen worden vastgehouden en gebruikt voor verschillende medische, cosmetische en tuinbouwkundige huismiddeltjes
Nadelen	Mogelijk is een zeer arbeidsintensief en krachtverslindend, gemotoriseerd apparaat vereist	Stroomverslindende, arbeidsintensieve wortelresten die opnieuw ontkiemen, zijn bijna onvermijdelijk	Alleen geleidelijk en niet bijzonder intens effect, juiste dosering wat moeilijk	Alleen symptoombestrijding, regelmatige implementatie noodzakelijk

Oorzaken bestrijden

Tegen oppervlakkig snijden of scheuren, afdekken met onkruidvlies (€ 27,90 bij Amazon *) en de veldpaardestaart is grotendeels resistent tegen chemische herbiciden. De resultaten zijn in ieder geval niet blijvend, want er blijven nieuwe scheuten uit de wortelstokwortels ontspruiten. Als je er voorgoed van af wilt, moet je andere kanten ontwikkelen. De meest effectieve methoden zijn:

• Grondlosmaker
• Graaf wortels op
• Kalk omhoog

Grondlosmaker

We weten nu dat de grootste troef van de veldpaardestaart de sterke wortelstok is, waaruit hij optimaal kan regenereren. Om het duurzaam te bestrijden, moeten we juist hier beginnen. Met zijn diep reikende wortels verankert paardenstaart zich het liefst in stevige, leemachtige bodems die veel water vasthouden. Daarom komen ze vaak voor in gebieden die van nature deze grondsoort hebben of in gebieden die worden verdicht door zware voertuigen.

Om het paardenstaartprobleem letterlijk bij de wortel aan te pakken, is het zinvol om de grond los te maken. Op deze manier wordt de plant zijn favoriete basisvereisten ontnomen. In de landbouw worden dieptebeitels gebruikt voor preventieve controle, die de grond diep losmaken met hun lange metalen klauwen. Ook in de particuliere sector, vooral in grote gebieden, kunt u een gemotoriseerd apparaat zoals een helmstok gebruiken in plaats van een schop. Als alternatief kunt u ook diepgewortelde, structuurlosmakende planten gebruiken, zoals lupinen. Deze methode vereist meer geduld, maar minder moeite.

Het losmaken van de grond tot in de onderste lagen is met name de moeite waard voor nieuw aangelegde tuinpercelen. Vaak worden die uit de woningbouw zwaar verdicht door bouwvoertuigen en profiteren ze fundamenteel van een volledige lossing van de grond voor de volgende jaren.

Graaf wortels op

Bij het mechanisch of handmatig graven van de grond dient u ook de wortels van de veldpaardestaart te verwijderen. Probeer zo grondig mogelijk te zijn, want net als bij andere planten met sterke wortels en hongerig om te overleven (zoals klimop), ontkiemen ook nieuwe scheuten graag uit kleinere overblijfselen.

Kalk omhoog

Gazonkalk remt ook de groei van paardenstaart in het veld

Een andere manier om de paardenstaart van het veld permanent in bedwang te houden, is door de grond te kalkhouden. Het gedijt niet meer zo goed in een licht zure tot alkalische omgeving. Kalken is vooral aan te raden als het onkruid zich door het gazon heeft verspreid. Omdat een neutrale tot alkalische pH-waarde ook mos kan terugdringen, terwijl het gazongrassen ten goede komt en het helpt om dominanter te worden. Daarom wordt kalkhouden over het algemeen aanbevolen als middel om het gazon te versterken.

U moet echter niet alleen beginnen met kalkhouden, maar voorzichtig doseren. Want een te basische omgeving is ook niet goed en kan vooral het mos weer bevorderen. Het is raadzaam om eerst een grondmonster te nemen. Bij gespecialiseerde hoveniers kunt u voor weinig geld geschikte testsets kopen. Omdat paardenstaart het liefst groeit op verdichte bodems, is een lage pH-waarde waarschijnlijk, omdat dergelijke bodems gemakkelijk zuur zijn. De pH-waarde van verdichte kleigronden moet minimaal 6,5 zijn.

Symptomen bestrijden

Als het krachtintensieve graven of het geduldig bewerken van de grond met lupine of kalk te arbeidsintensief is, kan de veldpaardestaart ook het oppervlak in toom houden.

Hiervoor zijn echter alleen mechanische methoden geschikt, namelijk het scheuren of maaien van de scheuten. Bedekken met onkruidvlies of biologische en chemische onkruidverdelgers zijn niet effectief bij paardenstaart.

Als u het veld paardenstaart doorsnijdt, kunt u er ook uw voordeel mee doen. Omdat het al lang in de eerste plaats als medicinale plant wordt gewaardeerd.

Nuttige eigenschappen van paardenstaart

Paardestaartthee is heerlijk en gezond

Als je niet kunt verslaan, moet je je vrienden maken.

Deze populaire wijsheid raadt je aan om elegant en verstandig samen te werken met tegenslagen en tegenstanders in plaats van ze koppig en hopeloos te bestrijden. In dit opzicht kan het goed worden toegepast in de strijd tegen de akkerpaardenstaart. Omdat er nogal wat redenen zijn om hem als vriend te beschouwen.

Al zo'n 2000 jaar geleden leerde de mensheid de waardevolle ingrediënten van de paardenstaart uit het veld voor zichzelf te gebruiken. Tot op de dag van vandaag wordt de plant gebruikt in de farmaceutische, cosmetische en zelfs tuinbouwsector. De stoffen waar u van kunt profiteren zijn voornamelijk silica, flavonoïden, kalium, carbonzuren en glycosiden.

Op deze manier kan onkruid een echt geschenk worden en een dankbare oogst snoeien in plaats van een boze controle.

Farmaceutisch gebruik

Beroemde doktoren, plantkundigen, apothekers en algemene geleerden zoals Dioscurides, Plinius, Paracelsus of Kneipp hebben bijgedragen aan de inmiddels gevestigde therapeutische rol van de paardenstaart. De volgende eigenschappen worden in het bijzonder gewaardeerd tot:

• samentrekkend effect
• reinigende werking
• Antientzündlichkeit
• Immuunstimulatie

Paardestaart is bijzonder effectief als therapeutisch therapeutisch middel voor het bloed, de nieren, de blaas en de maag. Het reguleert de bloedbalans, d.w.z. verbetert de situatie in geval van bloeding of bloedarmoede, en helpt bij het wegspoelen van zweren en afzettingen van inwendige organen. Het verzachtende effect op reumatische aandoeningen en chronische hoest is ook bevestigd. Degenen met zwakke pezen of pezen die intensief als sporter worden gebruikt, kunnen ook profiteren van de bindweefselversterkende werking van de paardenstaart in het veld. Uiterlijk ontvouwt paardenstaart zijn positieve eigenschappen in het geval van ontstekingswonden en zwellingen.

Heermoes wordt voornamelijk gebruikt in de vorm van thee voor interne toepassingen. Voeg ongeveer 8 theelepels fijngehakte groene zomerscheuten toe aan 500 milliliter heet water, kook het geheel en laat het 30 minuten trekken. Dit is de beste manier om de silica op te lossen. Als kuur drink je 4-6 weken lang 3 kopjes per dag, voor mensen met reuma wordt de thee ook aanbevolen als permanente drank.

Deze thee kan ook voor uitwendige toepassingen worden gebruikt, bijvoorbeeld door er doeken in te weken en deze op slecht genezende wonden te plaatsen. Als er een ontsteking in de mond is, kunt u deze gebruiken om mondwater te maken en te gorgelen als u aanhoudende hoest heeft. U kunt ook kompressen klaarmaken voor zwelling.

Veld paardenstaart in cosmetica

Op cosmetisch gebied is paardenstaart vooral een waardevolle aanhanger van bindweefsel. Het hoge gehalte aan silica, flavonoïden en sporenelementen is goed voor huid, haar en nagels, versterkt en verstevigt ze en kan daarom worden beschouwd als een effectief, natuurlijk schoonheids- en antiverouderingsmiddel.

De hierboven beschreven thee is ook een beproefde bereidingsmethode voor deze cosmetische doeleinden. Om het bindweefsel te versterken, ontvouwt het zijn werking zowel extern als intern.

Verzorging van planten met paardenstaart in het veld

Paardenstaart kan zelfs worden omgebouwd van hinderlijk naar een heilzaam insect voor de tuin. Omdat het hoge silicagehalte ook de celstructuur van nuttige en sierplanten versterkt, een kristallijne beschermlaag op de bladeren vormt en ze minder kwetsbaar maakt voor schimmelziekten en zuigende plagen. Echte meeldauw, sterroet of rozenroest en bladluizen kunnen effectief worden voorkomen met een zelfgemaakte bouillon, vloeibare mest of een koud extract van paardenstaart.

Week voor de bouillon 750 gram gehakte paardenstaart gedurende 24 uur in 5 liter water. Breng het mengsel vervolgens aan de kook, laat het een half uur sudderen en laat het afkoelen. Verdun het gezeefde brouwsel in een verhouding van 1: 5 met water. Gevuld in een bloemspuitje kun je hiermee regelmatig planten met schimmelziekten behandelen. Als preventieve maatregel is het het beste om in het voorjaar één keer per week te sproeien voordat het betreffende blad uitgroeit.

Nadat de bladeren zijn ontkiemd, kan de behandeling als acute maatregel worden voortgezet, waarbij veel grondigheid vereist is voor een succesvol effect. Dit betekent dat de bladeren van de plant altijd volledig en druipnat besproeid moeten worden en dat naspuiten altijd nodig is na regen en langdurige intensieve blootstelling aan de zon.

YouTube

Häufig gestellte Fragen

Hoe herken ik paardenstaart?

Veldpaardestaart toont zich gedurende het grootste deel van de vegetatieperiode met lichtgroene, 30 tot 50 cm hoge scheuten, waarop licht opgaande, levendig vertakte, gelaagde takken zijn. De stelen hebben een diameter van 3-5 millimeter, zijn geribbeld en hol van binnen. In het voorjaar, rond maart tot mei, verschijnt de veldpaardestaart met vruchtbare scheuten in een lichtbruine kleur, waarop in plaats van de krullen 4 tot 6 omhulsels zitten. Bovenop troont een sporangiaal oor, dat lijkt op spijkerbloemen zoals die van ribwort.

Wat is de meest effectieve manier om paardenstaart te bestrijden?

Veldpaardenstaart heeft zeer diepe wortels en kan daarom alleen met veel inspanning permanent worden vastgehouden. Het succes op lange termijn kan worden verwacht wanneer de grond wordt losgemaakt, omdat het onkruid dichte, leemachtige grond nodig heeft. Daarbij moeten ook de wortels zo volledig mogelijk worden uitgegraven. Het bekalken van de grond is ook nuttig voor permanente controle. Alleen het afsnijden of uitscheuren van de bovengrondse scheuten is geschikt als symptoombestrijdingsmaatregel. Herbiciden of onkruidbestrijding zijn grotendeels niet effectief.

Hoe thee te maken van paardestaart

Paardestaartthee heeft veel positieve eigenschappen en kan zowel voor medicinale als cosmetische doeleinden worden gebruikt. Snijd voor de bereiding een flinke handvol van de steriele, groene paardenstaart in kleine stukjes en voeg 8 theelepels toe aan een halve liter heet water. Vervolgens kook je het geheel aan de kook en laat je het een half uur trekken.

Is paardenstaart giftig?

Nee, paardenstaart, d.w.z. Equisetum arvense, is niet giftig. Er is echter een vrij grote kans op verwarring met de giftige paardestaart.

Waarmee kan paardestaart worden verward?

Veldpaardestaart kan door leken gemakkelijk worden verward met de verwante moeraspaardstaart. Het lijkt niet alleen erg op zijn soortgenoten, maar groeit ook op vergelijkbare locaties, soms houden de twee soorten zelfs gezelschap. Over het algemeen wordt paardenstaart volgens de naam echter in nattere gebieden aangetroffen dan paardenstaart in het veld. De soort kan betrouwbaarder worden geïdentificeerd door hun uiterlijk, meer bepaald door de dwarsdoorsnede van de stengel. Het is aanzienlijk groter in paardenstaart in het veld dan in moeraspaardenstaart.