Nasturtium: planten en verzorgen

Wanneer de "Oost-Indische kers" wordt genoemd, bedoelen de meeste mensen de eetbare grote Oost-Indische kers (bot. Tropaeolum majus), hoewel er een paar andere zeer interessante soorten zijn voor balkons en tuinen. De gemakkelijk te kweken Tropaeolum majus is de meest voorkomende variëteit van het geslacht in tuinen en op balkons.Daarom geeft dit artikel u gedetailleerde instructies voor het planten en verzorgen - en natuurlijk vindt u een lijst met de mooiste soorten en variëteiten aan het eind.

De gloeiende bloemen van de Oost-Indische kers hebben een pittige, zure smaak

Herkomst en distributie

De grote Oost-Indische kers (bot. Tropaeolum majus) komt uit Midden- en Zuid-Amerika, waar hij vooral in het wild voorkomt in Brazilië en Peru, maar ook in Chili en Bolivia. Het is waarschijnlijk de bekendste vertegenwoordiger van de Oost-Indische kersfamilie van ongeveer 90 soorten (bot. Tropaeolaceae), waarbij de in dit land gebruikte tuinvorm een ​​hybride is. De wilde vorm wordt in zijn thuisland beschouwd als een medicinale plant vanwege zijn antibacteriële ingrediënten, en daarom werd hij in 2013 "Medicinale plant van het jaar" genoemd.

Gebruik

De Oost-Indische kers is een klimplant die dankzij zijn lange en lommerrijke ranken uitstekend geschikt is als privacyscherm en voor het vergroenen van pergola's en tuinhekken. De plant groeit betrouwbaar en snel op elk klimhulpmiddel - zowel in hoogte als in breedte. Plant de soort direct in het bed of in een bloembak (€ 17,99 bij Amazon *) of kuipen, waarbij met de verschillende kleuren varianten mooie arrangementen op het balkon of in het bloembed kunnen worden gemaakt. Een beplanting in een verhoogd bed op het terras waarin je bijvoorbeeld een klimhulpmiddel hebt geïnstalleerd, ziet er bijzonder mooi uit - zo krijgt je favoriete plekje in de tuin een groen privacyscherm. Geplant zonder klimhulpmiddel, slaat de grote Oost-Indische kers ook een goed figuur in hangende manden - met hangende scheuten - of als bodembedekker. Maar pas op: de planten grijpen elke gelegenheid aan om te klimmen!

Je kunt ook de medicinale en keukenplanten in de moestuin planten om ziekten en plagen af ​​te weren, vooral in gewassen met langer groeiende gewassen zoals broccoli, bloemkool, koolrabi, selderij, radijs, bonen, erwten, komkommer of venkel. Bovendien gaat het planten van appel- en perzikbomen en in rozenbedden de luizenplaag tegen.

Gebruik als keukenkruid en medicinale plant

De inheemse bevolking van Zuid-Amerika gebruikt de Oost-Indische kers al eeuwenlang als geneesmiddel. De infusie zou vooral moeten helpen bij verkoudheid, bronchitis en urineweginfecties, maar overmatig gebruik kan het maag-darmgebied snel irriteren vanwege de hete stoffen die het bevat. Gebruik de hete en pittig smakende bladeren en bloemen van de plant daarom spaarzaam in de keuken, bijvoorbeeld voor salades, sauzen of kruidenboter. De Oost-Indische kers smaakt ook uitstekend als topping op brood. Aan de andere kant kunnen nog gesloten bloemknoppen en onrijp fruit in kruidenazijn worden gedaan en als smakelijke vervanger van kappertjes worden gebruikt. Verder kan een brouwsel gemaakt van verse bladeren en bloemen worden gebruikt voor haarverzorging, bijvoorbeeld als conditioner voor geurig haar.

Uiterlijk en postuur

In zijn Zuid-Amerikaanse thuisland groeit de Oost-Indische kers gedurende meerdere jaren. Bij ons daarentegen overleeft de plant de koude en natte winters niet en sterft hij daarom af bij de komst van de eerste nachtvorst. Je zaden overleven het koude seizoen echter meestal probleemloos, zodat de komende lente nieuwe planten op dezelfde plek zullen ontkiemen. De grote Oost-Indische kers groeit kruipend en vormt lange ranken die wel drie tot vijf meter lang kunnen worden. De soort is daarom zeer geschikt als bodembedekker, maar spant zich bij elke gelegenheid aan. De plant vormt ronde, dunne stengels, waarop de bladeren en bloemen op een hoogte van ongeveer 20 centimeter rechtop staan.

gebladerte

De grote, schildvormige bladeren van de grote Oost-Indische kers hebben een gladde rand en zijn afhankelijk van de variëteit licht- tot donkergroen van kleur. Kenmerkend zijn ook de negen duidelijk herkenbare bladnerven die vanuit het midden uitstralen. Een ander typisch kenmerk van deze soort is het zogenaamde lotuseffect, waarbij water dat de bladeren raakt er gewoon af rolt. De hete en pittig smakende blaadjes zijn zowel vers als rauw te gebruiken als smaakmaker en smaken goed, bijvoorbeeld fijngesneden in kruidenboter, kwark of salade. Jonge, lichtgekleurde bladeren hebben een veel mildere smaak dan oudere en donkere bladeren.

Bloesems en bloeitijd

De Oost-Indische kers dankt zijn naam aan de Oost-Indische kers, waarvan de gewaden met de puntige kappen lijken op de grote, opvallende bloemen met de uitgesproken uitloper. De kelken zijn meestal helderrood, oranje of geel van kleur en kunnen ook monochroom of van een patroon zijn. Ze verschijnen tussen juli en oktober en verschijnen decoratief als enkele bloemen aan de lange ranken. De bloemen hebben ook een scherp aroma dat doet denken aan de smaak van mosterd, maar zijn iets milder dan de bladeren. Ze zijn zeer geschikt voor het decoreren van salades of desserts, maar pas op: er zitten pakkende deuntjes in die je zeker niet wilt eten. Schud de bloemen voorzichtig na het plukken, en de dieren vallen eruit. Bestuiving wordt uitgevoerd door insecten, die de Oost-Indische kers zeer aantrekkelijk vinden als voedselplant.

fruit

Na de bloei vormt de Oost-Indische kers solitaire spleetvruchten die vrij groot zijn en onrijp ook als valse kappertjes eetbaar zijn. Als ze volledig rijp zijn, kun je ze drogen en malen - ze vormen een ietwat heet kruidenpoeder voor soepen, sauzen en stoofschotels. Pas op met buitenteelt in de tuin: Oost-Indische kers zaaien graag zelf - ook al is de plant niet winterhard - zodat je komend voorjaar wellicht verrast wordt met tal van zaailingen.

Toxiciteit

De Oost-Indische kers is niet giftig, maar kan zelfs als kruid en medicinaal kruid worden gebruikt. Dit geldt echter niet voor alle soorten van het geslacht, die op hun beurt niet noodzakelijk giftig zijn, maar desalniettemin niet eetbaar. Alleen Tropaeolum majus en Tropaeolum tuberosum worden traditioneel als voedselplant gebruikt.

Welke locatie is geschikt?

De Oost-Indische kers is een van de zonminnende zomerbloeiers en gedijt het beste op een beschutte, zonnige plek in bed of op het balkon. De lichtinstraling heeft een directe invloed op de helderheid van de bloemkleuren en op het aantal bloemen: hoe zonniger het is, hoe meer bloemen het vormt - bovendien krijgen ze de sterkere kleuren, terwijl exemplaren die in halfschaduw worden gekweekt worden voornamelijk bladeren en slechts enkele bloemen die bleek blijven ontwikkelen zich.
meer

Bodem / substraat

De Oost-Indische kers ontwikkelt ook veel bladeren, maar slechts een paar bloemen in voedselrijke grond. Zet ze in een matig humusrijke grond, indien mogelijk met een hoger aandeel leem en / of zand. Dit moet goed worden gedraineerd, omdat de plant - zoals zoveel - geen wateroverlast verdraagt. Gebruik een op humus gebaseerde potgrond of potgrond als substraat voor een potcultuur, die je kunt uitdunnen met een beetje zand.

Vooruit zaaien / trekken

In onze bloembedden zaaien de Oost-Indische kers, die alleen eenjarig zijn, meestal zelf. Daarnaast kunt u de planten tussen februari en april het liefst op de vensterbank zetten, wat het beste werkt als volgt:

• Laat de zaden een paar uur in warm water weken
• groeiende potten (€ 10,70 bij Amazon *) Vul met voedselarm substraat
• Zet zaden ter grootte van een erwt twee tot drie centimeter diep
• bedek met aarde - donkere kiemen
• Bewaar op een lichte, maar niet direct zonnige plaats bij kamertemperatuur
• Houd het substraat gelijkmatig vochtig
• Gespannen lucht (bedekken met folie of iets dergelijks) bevordert de kieming
• Kieming vindt plaats na twee tot drie weken
• Uitplanten in bed is mogelijk vanaf eind mei na de laatste late nachtvorst

Voorgekweekte Oost-Indische kers bloeien sneller, maar vanaf mei kun je de zaden ook direct op het bed of de planter aanbrengen. De planten groeien erg snel, dus naar voren trekken is niet per se nodig. Zaaien is mogelijk tot eind juni.

Giet Oost-Indische kers

De waterbehoefte van de Oost-Indische kers hangt heel specifiek af van de standplaats: hoe zonniger en warmer de plant, hoe meer water hij nodig heeft - vooral omdat de soort door zijn grote bladmassa veel vocht verdampt en dus veel water uit de plant nodig heeft. begin. Geef potplanten daarom in de zomermaanden dagelijks water, mits het droog is en niet regent. Bij gebrek aan water laat de plant de bladeren direct naar beneden hangen. Giet ook altijd van onderaf en nooit over de bloemen, deze vallen er dan af.

Bemest Oost-Indische kers op de juiste manier

Bemesting moet ook worden vermeden bij potplanten, omdat een teveel aan voedingsstoffen alleen de bladgroei stimuleert - ten koste van de overvloed aan bloemen.
meer

Snijd Oost-Indische kers correct

Te lange ranken en dode scheuten kunnen worden afgeknipt met een scherpe en schone schaar. Met name het weghalen van de bloemen verlengt de bloeitijd zodat je tot ver in de herfst kunt genieten van de felle kleuren. Om zaden te verkrijgen, laat u gewoon een paar bloemen aan de plant zitten en oogst u de rijpe vruchten in de herfst.

Propageren Oost-Indische kers

In het vroege najaar kunt u stekken snijden die zeer snel wortel schieten. U moet ze echter overwinteren en ze pas het volgende voorjaar uitplanten.
meer

winter doorbrengen

Vorstvrij, maar koel overwinteren (bijvoorbeeld in een onverwarmde wintertuin) van de niet winterharde Oost-Indische kers is in principe mogelijk, maar heeft door de ongecompliceerde teelt van de plant weinig zin. Verzorging tijdens de wintermaanden is tijdrovender dan jaarlijks opnieuw zaaien, vooral omdat ziekten en plagen zich in de winter nestelen.
meer

Ziekten en plagen

Met zijn mosterdolie verdedigt de grote Oost-Indische kers zich zeer succesvol tegen veel schimmels en ongedierte, daarom kun je hem preventief in het bloemen- en moestuin planten. Desalniettemin is de plant populair bij bladluizen (en houdt de dieren bijvoorbeeld uit de buurt van de rozen) en de grote koolwitvlinder, die graag zijn eitjes op de bladeren legt. Een besmetting met rupsen wordt aangegeven door de typische voedingssporen.

Advies

Geel blad is normaal, op voorwaarde dat het maar sporadisch voorkomt en er gewoon af wordt geplukt. Als daarentegen de verkleuring intenser optreedt, is dit vaak een aanwijzing voor te veel of te weinig water.

Soorten en variëteiten

Er zijn ongeveer 90 verschillende soorten van het geslacht Oost-Indische kers, met slechts vijf soorten die als sierplant worden gekweekt. De verschillende soorten van de kleine Oost-Indische kers (bot. Tropaeolum minor) zijn bijzonder geschikt voor de teelt in balkonbakken en potten, aangezien ze slechts ongeveer 30 centimeter hoog zijn en een vrij bossige groeiwijze hebben. Tropaeolum majus, de grote Oost-Indische kers daarentegen, is de bekende eetbare soort, maar ontwikkelt tot wel drie meter lange ranken en mag daarom een ​​plekje in de tuin krijgen. We zullen u op dit punt meer in detail kennis laten maken met andere soorten en hun variëteiten.

Grote Oost-Indische kers (bot. Tropaeolum majus)

De snelgroeiende soort heeft zijn thuis in de bossen van Brazilië en Peru, maar wordt hier ook al geruime tijd gekweekt. De grotere Oost-Indische kers groeit bossig of kruipend, afhankelijk van hoe het wordt gekweekt. Zonder klimhulpmiddel wordt de plant maar zo'n 50 centimeter hoog, met een klimvoorziening - zoals een muur of schutting - kan ze onder goede groeiomstandigheden wel drie meter hoog worden. De verschillende soorten bloeien meestal geel, oranje of rood. Maar er zijn ook twee- tot meerkleurige soorten, waarbij de bloemkleur meestal afhankelijk is van het weer: bij koele temperaturen en weinig zon blijven de kleuren bleek. Ze krijgen hun helderheid alleen bij warme zomertemperaturen en veel zonlicht. Zowel de bladeren als de bloemen van de soort zijn eetbaar en je kunt de knoppen en onrijpe vruchten als valse kappertjes inmaken. De soort is eenjarig en sterft aan het einde van de zomer, maar de zaden overwinteren en ontkiemen vanzelf in de volgende lente.

Populaire soorten zijn bijvoorbeeld:

• 'Alaska Mix': veelkleurige bloemen, witbonte bladeren
• 'Colourful jewels': veelkleurig mengsel met gegolfde bloemen
• 'Cherry Rose': kersenrode bloemen
• 'Cream Troika': lichtgele bloemen met donkere vlekken
• 'Jewel of Africa': mengsel van verschillende gekleurde bloemen
• 'Salmon': zalmkleurige bloemen
• 'Melkmeisje': lichtgele bloemen
• 'Moonlight': lichtgele bloemen
• 'Night and Day': bloemen tweekleurig wit en donkerrood
• 'Orange Troika': feloranje bloemen
• 'Orchid Flame': bloemen met een geel-rood patroon die doen denken aan orchideeën
• 'Scarlet sheen': halfgevulde, helderrode bloemen
• 'Bonte Queen': een mix van verschillende kleuren met gespikkelde bladeren

De ondersoort Tropaeolum majus 'Nanum' blijft laag met ongeveer 30 centimeter en groeit niet snel. Zeer geschikt voor in potten en andere plantenbakken op balkon of terras.

Kleine Oost-Indische kers (bot.Tropaeolum minor)

De kleine Oost-Indische kers, afkomstig uit Peru en Ecuador, groeit nogal bossig en wordt tussen de 30 en 59 centimeter hoog. Je instincten groeien niet. De bloemen, die meestal bloeien in gele en rode tinten, verschijnen tussen juni en september en sieren zonnige tot lichte gedeeltelijk beschaduwde locaties op het balkon of terras. De planten groeien niet in de schaduw.

Populaire soorten zijn bijvoorbeeld:

• 'Black Velvet': donkerpaarse bloemen met een geel hart
• 'Tuinjuweel': gemengde kleuren met felle kleuren
• 'Empress Victoria': fluweelrode bloemen
• 'Oriental magic': dieprode bloemen
• 'Peach Melba': perzikkleurige bloemen met een donkerder hart
• 'Sangria': mooie, felrode bloemen
• 'Tapijt van de zon': felgele bloemen
• 'Tip Top Scarlet': talrijke vurigrode bloemen
• 'Vesuvius': zalmkleurige bloemen
• 'Whirlybird': verschillend gekleurd mengsel van rode en gele, halfgevulde bloemen

Kanarie Kapucijnen (bot. Tropaeolum peregrinum)

Deze soort, ook wel de "kanarie-Oost-Indische kers" genoemd, komt uit Midden-Amerika en heeft een goede reden voor zijn naam: de gele bloemen kenmerken zich door opvallend grote bloembladen die aan de rand zijn ingesneden en daardoor op vogelvleugels lijken. De meerjarige soort in huis is niet winterhard en wordt hier daarom alleen als eenjarig gekweekt. De klimranken zijn tot twee meter hoog en hebben een trellis of ander klimhulpmiddel nodig. De snelgroeiende klimplant is geschikt voor het vergroenen van pergola's en gaas, maar kan ook worden gekweekt in hanging baskets, hanging baskets of in potten. Een populaire soort is de 'gouden rank' met zijn helder goudgele bloemen.

Knollige Kapuzinerkresse (bot. Tropaeolum tuberosum)

De soort, ook wel bekend als "Mashua", groeit voornamelijk in Peru en Bolivia en dient de lokale bevolking gedeeltelijk als voedselbron, aangezien de knollen van de plant - gekookt of geroosterd - eetbaar zijn. We kweken zelden de bolvormige Oost-Indische kers, maar het kan op dezelfde manier worden gekweekt als dahlia's: graaf de knollen op voor de eerste nachtvorst en bewaar ze op een donkere en koele plaats om ze volgend voorjaar opnieuw te planten. De soort is een klimplant waarvan de snelgroeiende ranken tot vier meter hoog kunnen worden en een klimhulpmiddel nodig hebben.

Driekleurige Oost-Indische kers (bot. Tropaeolum tricolor)

Tropaeolum tricolor, de driekleurige Oost-Indische kers of Chileense Oost-Indische kers, is een overblijvende soort van de Tropaeolaceae-familie. De soort is endemisch voor Chili, waar hij groeit in het nevelwoud van het kustgebergte van Noord-Chili op een hoogte van 300 tot 900 meter en verder naar het zuiden in de gematigde bossen landinwaarts. De knollen zijn winterhard tot ongeveer -XNUMX graden Celsius en kunnen korte tijd een sneeuwdeken verdragen. Het meest opvallende kenmerk van de klimplant zijn de talrijke - zoals de naam al doet vermoeden - driekleurige bloemen in rood, geel en blauw.