Bluestars: planten en verzorgen

Bluestars, soms ook bluestars, zijn decoratieve voorjaarsbloeiers, die onder geschikte omstandigheden robuust en onderhoudsvriendelijk blijken te zijn. De locatie is van groot belang zodat de bolgewassen in volle glorie stralen. Als de omstandigheden niet goed zijn, zullen de planten slecht groeien.

De blauwe ster is thuis in heel Europa

Oorsprong

Bluestars behoren tot het geslacht Scilla binnen de aspergefamilie. Het geslacht kan in engere of bredere zin worden gedefinieerd. Sommige plantkundigen plaatsen nauw verwante soorten zoals de Spaanse haasklokken (Hyacinthoides hispanica) of de Siberische zeeschelp (Othocallis siberica) in het geslacht Scilla. Daarom zijn er, afhankelijk van de bron, tussen de 30 en 90 soorten squill. De redenen voor deze verschillende opvattingen zijn de externe gelijkenis van de planten en hun gemeenschappelijke habitatvereisten.

Hun verspreidingsgebied strekt zich uit over Europa tot grote delen van Azië. Op het Afrikaanse continent zijn er geïsoleerde habitats waarin squill groeit. De tweebladige schelp (Scilla bifolia) is een populaire sierplant voor tuinen en parken. De soort is inheems in warmere streken zoals Frankrijk, Spanje en Italië. Er zijn andere gebieden van de soort in Zuid- en Midden-Duitsland, waar de blauwe steen bossen en weilanden koloniseert.

Andere sierplanten en hun distributie:

• Siberische zeebaars: Turkije, Kaukasus, Centraal-Rusland
• Mishchenko squill: Iran, Transkaukasië
• Cyclamen squill: Turkije, Transkaukasië

Wachstum

Bluestars groeien als meerjarige en kruidachtige planten. Als zogenaamde geofyten ontwikkelen Scilla-soorten een ondergrondse ui waarmee ze de winter overleven. In het voorjaar ontkiemen maximaal vijf scheutbijlen uit de knol. Bluestars worden tussen de tien en 50 centimeter hoog. Zodra de zaden rijp zijn, sterven de bovengrondse delen van de plant af. De overtollige energie slaat de plant op in de bol zodat deze in het volgende voorjaar weer kan ontkiemen.

gebladerte

Wanneer de temperatuur in de lente in de dubbele cijfers stijgt, laten ze hun bladeren zien. Deze zitten in een basale rozet van bladeren en zien er glanzend groen uit.

bloem

Bluestars ontwikkelen trosvormige bloeiwijzen die aan het einde van een rechtopstaande of zelden gebogen stengel staan. Ze zijn één tot veelbloemig. Sommige soorten Scilla hebben knikkende bloemen. Alle bloemen bestaan ​​uit zes vergelijkbare schutbladen, ongeacht de soort. Ze kunnen vrij staan ​​of onderaan opgekweekt worden. Er zijn bloembladen die plat zijn of aan het uiteinde teruggebogen zijn.

bloeitijd

Veel bluestars zijn voorjaarsbloeiers en tonen hun pracht tussen februari en april. Deze groep omvat alle soorten die als sierplant worden gekweekt, zoals de tweebladige schelp. Er zijn een paar soorten die bloeien van de zomer tot september. Scilla-soorten schijnen in een grote verscheidenheid aan blauwtinten, waarvan sommige tinten paars hebben. Sommige soorten ontwikkelen witte bloembladen.
meer

fruit

Na een succesvolle bevruchting ontwikkelen Scilla-soorten capsulevruchten. Als de vruchten rijp zijn, hellen de stelen naar de grond en opent de zachte capsule zich op de voorgevormde lobben. Een vrucht bevat tussen de drie en 30 zaden. Ze vallen uit de capsule als de stengels in de wind worden bewogen.

Gebruik

Bluestars versieren halfschaduwrijke boxspringbedden. Ze kunnen onder loofbomen worden geplant, waar ze zich de komende jaren met behulp van uien zullen vermenigvuldigen. Ze passen perfect in natuurlijke wilde tuinen, maar de bluestar zorgt ook voor decoratieve accenten op een open gazon. Als het niet wordt gestoord, verandert de bluestar het gazon in een blauwe zee van kleuren.

Bij groepsbeplanting met andere bolgewassen zorgen Scilla-soorten voor een harmonieuze indruk. Ze gedijen uitstekend tussen sneeuwklokjes, winterling of krokussen. In potten en bloembakken (€ 109,00 bij Amazon *) de zeebaars ontwikkelt zich tot een vrolijk lentedecor. In combinatie met geel of wit bloeiende krokussen en kleine narcissen ontstaat er een lenteachtige sfeer.

Is bluestar giftig?

Bluestars zijn giftig in alle delen van de plant. Ze bevatten saponinen en glycosiden, die een negatief effect hebben op de hartactiviteit. De concentratie is bijzonder hoog in uien en zaden. Het transparante sap kan irritatie veroorzaken bij mensen met een gevoelige huid.

Mogelijke symptomen:

• aritmie
• Misselijkheid en diarree
• geïrriteerde en brandende slijmvliezen in de mond en keel

Welke locatie is geschikt?

Scilla-soorten staan ​​het liefst op een plek in de halfschaduw. Ze gedijen goed op zonnige locaties als de grond vochtig genoeg is. Een standplaats onder lichte struiken en bomen is ideaal.

Welke aarde heeft de plant nodig?

Bluestars groeien op voedselrijke en humusrijke grond die verse tot vochtige omstandigheden biedt. De wortels verdragen geen wateroverlast, dus het substraat moet een hoge doorlaatbaarheid garanderen. Als de grond los en vochtig is, kan squill zich aanpassen aan verschillende levensgebieden. Bij droogte stoppen de vroege bloeiers snel met groeien. Ze groeien in normale tuingrond. Zanderige leemachtige bodems zijn ideaal.

Verspreid bluestars

Bluestars kunnen worden vermeerderd door de uien te verdelen. Deze maatregel vindt plaats na de bloeiperiode, wanneer de bovengrondse delen van de plant zijn afgestorven. Sierplanten die vroeg bloeien, worden in juni verdeeld. Graaf de ui uit de grond en scheid de kleine bolletjes van de hoofdknol. De uien worden tot de herfst op een donkere en droge plaats bewaard. Ze kunnen dan buiten worden geplant of in een pot worden gekweekt.

Potcultuur

Zet de knollen in een goed doorlatend en voedselrijk substraat dat constant vochtig wordt gehouden. De planter moet de komende tien tot twaalf weken op een donkere plaats staan ​​zodat er voldoende wortels ontstaan. Als de eerste bladeren tevoorschijn komen, kan de jonge plant aan het licht worden gebruikt. Bluestars worden jaarlijks in potten gekweekt en vervolgens in de volle grond geplant, zodat ze hun volledige potentieel kunnen ontwikkelen. Als er eenmaal verse bollen zijn ontwikkeld, kunnen ze weer in de pot worden opgekweekt.

Buiten planten

Vanaf augustus tot half oktober kunnen de bollen direct in het bed geplaatst worden. Graaf kleine plantgaten van tien centimeter diep en plaats de knollen in het plantgat met de punt naar boven. Vul deze met aarde en druk het substraat licht aan. Het substraat wordt bevochtigd en bedekt met een laag mulch.

De juiste plantafstand

Bluestars ontwikkelen hun volledige effect in kleine groepen. Ze worden op een afstand van tien centimeter van elkaar geplaatst. U kunt de bollen in rijen planten en combineren met andere vroege bloeiers zodat het bed altijd glanst in verschillende kleuren. Ideale plantpartners zijn cowslips of leeuweriksporen.

zaaien

Zuivere wilde soorten kunnen gemakkelijk worden vermeerderd met zaden. Om dit te doen, snijdt u de stelen met fruit in gesloten capsules en bewaar u ze op een droge plaats. Zodra de capsules zijn opengeklapt, kunt u de zaadjes verzamelen. Gebruik een mengsel van turf en zand, perliet of geëxpandeerde klei.(€ 21,95 bij Amazon *) Als alternatief kunt u kokosvezel gebruiken. Verdeel de zaden dun over het substraat en bedek de korrels met een beetje zand.

Voorwaarden voor kieming:

• Temperatuur tussen 23 en 26 graden Celsius
• gedeeltelijk schaduwrijke stoel bij het raam
• uniform vocht

Giet bluestars

De grond moet tijdens de groeifase vochtig zijn. Meestal is in het voorjaar geen water geven nodig. Bij hoge temperaturen en geen regenval dienen de bolgewassen af ​​en toe water te geven. Containerplanten hebben meer aandacht nodig zodat het substraat niet uitdroogt. Zet je de pot in het voorjaar buiten, dan zorgt voorjaarsregen voor voldoende bewatering.

Bemest blauwstaartjes op de juiste manier

Op een uitgebalanceerde ondergrond met klei en zand is een extra aanvoer van nutriënten niet nodig. Als je in het voorjaar wat compost in het substraat mengt vlak voor het ontluiken, is dat niet schadelijk voor de plant.

Snijd de blauwe sterren correct

Snijmaatregelen zijn niet nodig. Na de bloeiperiode mogen de verwelkende bladeren niet worden afgesneden, anders kan de plant onvoldoende voedingsstoffen in de bol opslaan. Zodra de bovengrondse delen van de plant zijn afgestorven, kunnen deze vlak bij de grond worden afgesneden. Als je de schaar niet gebruikt, breken bodemorganismen het materiaal af en zorgen voor een natuurlijke aanvoer van voedingsstoffen.

Hoe transplanteer ik correct?

Bluestars worden herplant als onderdeel van de divisie. Door de bollen bloot te leggen, verjong je tegelijkertijd de planten. Verdeel de planten die in de herfst in potten zijn gekweekt en zet de bollen weer in een bak die in het donker blijft gedurende de winter. De belangrijkste ui wordt buiten geplant.

hardy

Scilla-soorten blijken volledig winterhard te zijn. Je hebt geen winterbescherming nodig. In maanden met weinig sneeuw en zeer koude temperaturen kunt u een laag dennentakken, schorsmulch, bladeren of stro op het bed verspreiden. Het materiaal heeft een isolerende werking en zorgt ervoor dat de aarde niet bevriest. In het voorjaar wordt de mulchlaag net voor de shoot verwijderd.

Ongedierte

Af en toe worden bluestars aangevallen door kleine bladeren. De rondwormen nestelen zich in de bladnerven en laten glazige plekken achter die later bruin worden. Door vochtige omstandigheden kunnen de aaltjes zich verspreiden. Als de plant licht aangetast is, knip dan het aangetaste blad af. Als de plaag ernstig is, moet u de hele plant verwijderen.

Schimmelaanval

Als de site te nat is, beginnen de uien te rotten. In de winter wordt de grond vaak nat, zodat de planten het volgende voorjaar niet uitlopen. Onder deze omstandigheden kunnen schimmelsporen zich verspreiden, wat bovendien het rotproces versnelt. Preventieve maatregelen zoals het losmaken van de grond met zand zijn de meest effectieve maatregel. Als de uien rot zijn, moeten ze worden verwijderd en het substraat worden vervangen.

Advies

De blauwe bloemen staan ​​bijzonder mooi tussen gele sterren, bosanemonen of winteriris. U hoeft niets anders te doen dan de plant aan zijn lot overlaten. Met een beetje geduld geniet je van een stralend bloementapijt dat steeds mooier wordt.

variëteiten

• Alba: Tweebladige stekelvrucht met zuiver witte bloemen in maart. Bereikt hoogtes tot tien centimeter.
• rosea: Tweebladige schelp, bloeit in maart bleekroze met een licht centrum. Tot tien centimeter hoog.
• Lente schoonheid: Blauwe bloemen met witte aftekeningen, bloeitijd tussen maart en april. Groeit tussen de 15 en 20 centimeter lang.