Lariks - ongebruikelijke naaldboom die zijn naalden verliest

Een conifeer behoudt zijn naalden ook als de koude winter nadert. Maar niet de lariks! Om de een of andere reden stapt ze uit de pas, kleurt haar naalden in de herfst geel en laat ze dan op de grond druppelen. In het voorjaar trekt ze een frisse, groene naaldjurk aan.

De lariks is de enige inheemse conifeer die in de winter zijn naalden verliest.

De eigenaardigheid van lariksnaalden

Net als de bladeren van loofbomen hebben naaldbomen microscopisch kleine huidmondjes waardoor uitwisseling van stoffen met de omringende lucht mogelijk is. Een deel van hun vocht verdampt ook door deze huidmondjes.

Deze verdamping is logisch in de zomer, maar in de winter kan het verlies van vocht moeilijk of onmogelijk te compenseren zijn, vooral bij vriesweer. Daarom zijn de huidmondjes van de meeste soorten naalden verzonken en beschermd door een waslaag. De zachte naalden van de lariks zijn een uitzondering.

De jaarlijkse naaldwisseling

Om ervoor te zorgen dat de lariks in de winter niet als een loofboom sterft van de dorst, moet hij tijdig voor de koudegolf zijn groene jurk uitdoen en te zijner tijd een nieuwe aantrekken.

• In de herfst verkleuren de naalden aanvankelijk naar geel.
• Steeds meer druppelen op de grond, het naaldkleed wordt dunner.
• De lariks staat daar immers perfect.
• Bladbellen blijven.
• Ze geven de takken een ruig aanzien.

Deze noodzakelijke overlevingsmaatregel helpt de lariks winterhardheid tot - 40 ° C.

Wanneer komt de lariks weer uit?

In het volgende jaar tussen maart en mei, wanneer het weer warmer wordt, verschijnen de korte scheuten met rozetachtige trossen. Elk individueel toefje bestaat uit ongeveer 20 tot 40 naalden. Af en toe worden de naalden ook gevormd op lange scheuten. Ze zijn aanvankelijk lichtgroen en worden donker tot de zomer. Hun lengte bereikt 10-30 mm. De naaldvorm is smal, afgeplat en zeer flexibel.

Advies

Van verse lariksnaalden kan een lekkere thee worden gemaakt.

Japanse lariks en bonsai

De Europese lariks is een inheemse boomsoort, er is ook de Japanse lariks, die zich in dit land net zo prettig voelt als in zijn Aziatische thuisland. Deze lariks soort verliest ook in de herfst zijn navel. Zelfs lariksen die als bonsai worden gekweekt door zwaar te snoeien, zijn niet beschermd tegen naaldverlies. Dit blote uiterlijk is echter tijdelijk en geen reden tot bezorgdheid.