Herken en elimineer tapijtkevers en larven

Tapijtkevers zijn een van de meest gevreesde plagen omdat ze niet alleen gevoelens van walging veroorzaken. Kledingstukken worden vernietigd door hun voedingsactiviteit en larven zijn mogelijk schadelijk voor de gezondheid. De soort moet nauwkeurig worden geïdentificeerd voordat controlemaatregelen worden genomen. Dus succes is waarschijnlijk.

Volwassen tapijtkevers kunnen geen kwaad, de larven wel

De belangrijkste dingen in het kort

• De larven van de tapijtkever voelen zich thuis in donkere nissen en voeden zich met haar, huidschilfers of veren. Het materiële ongedierte is te vinden in het bed. Volwassen kevers voeden zich met stuifmeel en nectar.
• Op zoek naar geschikte eierlegplaatsen belanden vrouwtjes in appartementen. Wanneer de larven ongemerkt uitkomen, laten ze sporen na van het eten van textiel. Uw haar kan allergische reacties op de huid of in de luchtwegen veroorzaken.
• Er moeten vallen worden geplaatst om een ​​besmetting op te sporen. Als eerste stap wordt een grondige reiniging aanbevolen. Tapijtkevers kunnen worden bestreden met diatomeeënaarde of neemolie en worden afgeschrikt met etherische oliën.
• Er zijn vier veel voorkomende soorten die worden gekenmerkt door variabele kleuren. Tapijtkevers behoren tot een ander geslacht dan pelskevers. Kevers paren in het voorjaar, terwijl de ontwikkeling van de larven op verschillende tijdstippen volledig kan zijn.

Tapijtkeverlarve onder een vergrootglas

Tapijtkevers of vijgenkruidbloemkevers verbergen zich waar de stofzuiger dat niet kan. Ze verstoppen zich het liefst in kleerkasten of nestelen zich in de wasmand, onder bedden of tussen de kussens van banken. De larven vinden hun ideale toevluchtsoord in tapijtvezels of kledingstukken zoals bont en huiden. Ze kunnen verschijnen in schoenen met voering of voor onaangename verrassingen zorgen als de lange ongebruikte handtas uit de kast wordt gehaald. Dierenbedden en vogelkooien zijn ook populaire schuilplaatsen.

Zijn tapijtkeverlarven nuttig?

Larven van tapijtkevers nemen resten van dierlijk voedsel op

Larven nemen in de natuur belangrijke taken op zich omdat ze keratine kunnen verteren en zo dierlijke resten kunnen afbreken. Hun voedselspectrum omvat huid, vacht, veren of hoorn. Als u vervellingen, larven of een nest eieren onder het bed of in gestoffeerde meubels vindt, moet u ze van dichterbij bekijken. Dergelijke schuilplaatsen zijn ideale plaatsen om eieren te leggen, waarvan het uiterlijk weinig onderscheidende kenmerken heeft.

Waar larven zich goed voelen

Een vrouwtje legt maar één keer per jaar eieren. Om eieren te leggen, kiest ze geschikte plekken uit die de larven van voedsel voorzien. Stof, haren en huidschilfers verzamelen zich onder de matras. In deze donkere nissen valt zelden licht, waardoor larven van tapijtkevers zich hier bijzonder comfortabel voelen.

Onder deze optimale ontwikkelingsomstandigheden kunnen ze ongestoord voeden, vervellen en verpoppen. Tijdens de larvale ontwikkeling komt er meerdere keren vervelling voor, daarom kun je bij een besmetting veel rui-resten vinden op de typische schuilplaatsen. De besmetting wordt meestal pas laat opgemerkt.

Heb ik larven van tapijtkevers in bed?

De tapijtkever legt witachtige eieren die een grootte bereiken van 0,7 x 0,3 millimeter. Hun vorm is ontworpen om variabel te zijn. Kwabachtige aanhangsels aan het einde van de eieren zijn typerend. Volwassen tapijtkevers zijn gemakkelijk te herkennen, hoewel de larven van de geïntroduceerde Australische tapijtkever qua lichaamsgrootte en kleur verschillen van die van de bloemkever.

Typisch uiterlijk van een tapijtkeverlarve:

• Het lichaam loopt taps toe naar het einde toe
• De stam is bedekt met plukjes langere pijlharen
• Vijgenkruidbloemkever twaalf tot 15 millimeter lang, goudgeel van kleur
• Australische tapijtkever tot zes millimeter lang, bruinachtig en geelachtig en wit aan de onderkant

YouTube

Larven maar geen kevers?

Wanneer de larven verpoppen is afhankelijk van de temperatuur en het beschikbare voer. Ze kunnen na zes maanden of drie jaar het popstadium ingaan. Zodra de kevers uitkomen, zwermen ze uit en vinden hun weg de natuur in. Door deze variabele ontwikkeling komt het vaker voor dat je veel larven aantreft maar geen kevers.

Ander eten

Volwassen tapijtkevers voeden zich met stuifmeel en nectar. Ze zijn gespecialiseerd in witbloeiende planten en hebben daarom de voorkeur op meidoorn, lijsterbes of schermbloemige planten. De insecten kunnen in appartementen meestal geen geschikt voedsel vinden, zodat pas uitgekomen kevers snel de natuur in trekken op zoek naar voedsel. De larven daarentegen komen overal voor waar voedsel rijk is aan keratine en chitine. In tegenstelling tot veel materiële plagen, laten tapijtkevers geen uitwerpselen achter die hun activiteit zouden onthullen.

Larvaal voedsel in appartementen:

• opgedroogde insecten
• Huidschilfers en haar
• Vogelveren of -dons
• Textiel en wol
• gedroogde plantendelen
• pet food

Waar komen tapijtkevers vandaan?

De insecten komen voor in gebieden die rijk zijn aan kruiden en struiken, die voor voldoende voedsel zorgen. Ze worden vaak aangetroffen in duiventillen of vogelnesten, omdat de larven hier goede overlevingskansen hebben. Tapijtkevers zijn cultuurvolgers en leven voornamelijk in de menselijke omgeving.

Woonruimte appartement

Volwassen kevers worden aangetrokken door het licht en komen 's avonds via openstaande ramen en deuren het appartement binnen. Als ze overdag het huis willen verlaten, worden ze aangetrokken door het daglicht en verzamelen zich op raamruiten. Hun larven vermijden het licht en trekken zich terug in donkere schuilplaatsen zoals scheuren in de vloerplanken tussen vloerbedekkingen.

Herken de schade

Wol, bont, tapijten of huiden kunnen worden beschadigd door de voedingsactiviteit van de tapijtkever. Larven zijn te vinden op alle kledingstukken die pas zijn gewassen of besmet zijn met voedselresten en zweet. Aangetast textiel vertoont specifieke sporen van voeding die kunnen worden verward met de activiteit van kleermotten of pelskevers.

De gaten in beide plagen zijn onregelmatig. In tegenstelling tot tapijtkevers laten kleermotten typische webben achter. In vergelijking met de pelskever, waarvan de larven zich voeden met de haarwortels van bonttextiel, neigen de larven van de vijgenkruidbloemkever vooral naar de haarpunten.

Zijn tapijtkevers gevaarlijk?

Veel mensen melden talloze steken die terug te voeren zijn op tapijtkevers. In feite zijn de insecten schadelijk voor de gezondheid. Volwassen kevers en hun larven moeten apart van elkaar worden bekeken, omdat niet elk ontwikkelingsstadium schadelijk is voor de gezondheid.

Kunnen tapijtkevers beten veroorzaken?

Volwassen tapijtkevers zijn pure herbivoren

Volwassen tapijtkevers voeden zich uitsluitend met nectar en stuifmeel, daarom worden ze geclassificeerd als onschadelijk voor mensen. Larven van tapijtkevers kunnen door karton of papier bijten. Ze zijn echter niet in staat de menselijke huid met hun monddelen te beschadigen. Ze veroorzaken geen beet en zijn ook niet verantwoordelijk voor typische steken.

Larven kunnen schadelijk zijn voor mensen

Een uitslag wordt vaak aangezien voor een steek of een beet. Roodheid en striemen zijn het gevolg van een allergie veroorzaakt door het lange haar van de larven. Huiduitslag die doet denken aan bijtwonden ontstaat door direct contact, bijvoorbeeld wanneer je een wollen trui aantrekt waarin larven zijn blijven zitten. Eiwitten die in het haar en de uitwerpselen van de larven worden aangetroffen, kunnen bij inademing ook allergische reacties veroorzaken.

Hoe kan ik tapijtkevers bestrijden?

Als u het ongedierte duidelijk heeft geïdentificeerd, kunt u bestrijdingsmaatregelen nemen. Terwijl je bij de vijgenkruidbloemkever op larven en eieren moet letten, moeten bij de Australische tapijtkever alle ontwikkelingsstadia worden geëlimineerd. Deze soort leeft uitsluitend in gebouwen en produceert, in tegenstelling tot zijn verwanten, meerdere generaties in één jaar.

Wat kan er tegen tapijtkevers worden gedaan?

• Zoek "nesten" en elimineer ophopingen van larven
• Verwijder ruiresten en stof
• Maak de nissen grondig schoon en laat ze drogen
• Was geschikt textiel op 60 graden of bak in de oven
• vries al het andere minimaal twee dagen in
• Tapijten en bekleding reinigen met een stoomstraal

Meestal vind je bij toeval rui-resten of levende larven, zodat niet elke schuilplaats te vinden is. Grondigheid heeft daarom de hoogste prioriteit bij het vechten. U moet verschillende maatregelen nemen om insecten, larven en eieren volledig te elimineren.

Tapijtkeverbestrijding: val als eerste maatregel

Als u tapijtkevers wilt verwijderen, moet u eerst de ernst van de besmetting bepalen. Hiervoor is een val geschikt die de volwassen kevers aantrekt. Bij zowel lijmvallen als feromoonvallen hechten de insecten zich aan een gelijmd oppervlak en sterven ze af. Feromoonvallen zijn soortspecifiek en trekken alleen mannelijke kevers aan. Kleverige vallen zonder lokstoffen voor seks trekken zowel vrouwelijke als mannelijke tapijtkevers aan.

	Pheromonfalle	Lijm vallen
plaatsing	op de vensterbank	in de buurt van de besmette locaties
Kontrolle	indien nodig	täglich
Voordeel	om zich te ontdoen van volwassen kevers	om een ​​besmetting op te sporen
Ingrediënten	Sexuallockstoff	Smaken en lijm
voordeel	trek geen andere insecten aan	goedkopere variant

Aan de hand van de opgesloten individuen kun je inschatten hoeveel larven zich kunnen ontwikkelen. Een vrouwelijke vijgenkruidbloemkever legt tot 20 eieren. Bij de Australische tapijtkever variëren het aantal eieren en de voortplantingssnelheid afhankelijk van de temperatuur.

Verwijder met een stofzuiger

Regelmatig zuigen voorkomt besmetting en verwijdert eventuele larven en hun voedsel

Het stofzuigen van alle nissen is de eerste stap bij het verwijderen van eieren en larven en hun vervellingen. Grondigheid is uitermate belangrijk, omdat de keverlarven op veel verschillende plaatsen in huis te vinden zijn. Ze trekken zich terug in fotolijsten of leven tussen ontoegankelijke planken. Gebruik een zo dun mogelijk bekledingsmondstuk om dergelijke scheuren op te zuigen. Gooi vervolgens de stofzuigerzak in de vuilnisbak zodat de larven niet weer het appartement in kruipen.

Elimineer larven in bed

Haal het bed eraf en was hoezen. Haal de matras uit de bedstee en plaats deze op het balkon of terras om te ventileren. Door erop te tikken, berooft u de larven van belangrijke voedselbronnen zoals haar en huidschilfers. De matras droogt goed in de zon, waardoor de leefomstandigheden voor de keverlarven verslechteren.

Gebruik geen gif in de slaapkamer. Plaats in plaats daarvan lavendelzakjes of cederhouten blokken in de bedlade, omdat de geur schadelijke insecten zoals tapijtkevers zal verdrijven.

Iedereen die larven in bed vindt, moet de soort precies identificeren. Anders zullen de meeste pogingen tot controle mislukken.

Silicaatpoeder of diatomeeënmeel

Sommige organismen ontwikkelen skeletten met een kiezelachtige structuur. Diatomeeënaarde, die werkt als silicaatpoeder, wordt gemaakt van de schalen van fossiele diatomeeën of diatomeeën. Fossiel plankton is een effectief middel om tapijtkevers en hun larven te doden. Strooi het in alle schuilplaatsen en nissen zodat de organismen direct worden bestoven. De kristallijne structuur van de deeltjes vernietigt de beschermende waslaag en neemt vloeistof op, zodat de levende wezens na korte tijd uitdrogen. Diatomeeënaarde is onschadelijk voor mensen.

Helpt baking soda tegen tapijtkevers?

Het rijsmiddel is een van de populaire middelen die ongedierte op een natuurlijke manier vernietigen. In feite is het poeder dodelijk. U moet larven en kevers echter dik bestuiven met zuiveringszout. De fijne deeltjes verstoppen vooral de ademhalingsopeningen van de insecten waardoor ze langzaam stikken. Als de kevers niet in contact komen met het middel, is er geen effect.

inval

Dit is hoe beestjes ademen

De schelpen van de insecten zijn bezaaid met talloze kleine gaatjes, die zorgen voor de zuurstoftoevoer. Het gas stroomt door de openingen in een netwerk van buizen, de zogenaamde trachea. Deze inkepingen zijn aan de binnenkant bekleed met een dun laagje chitine en worden gestabiliseerd door ringvormige verdikkingen. Enerzijds zorgen lichaamsbewegingen voor ademhaling, maar ook de verschillende concentraties van de gassen beïnvloeden de uitwisseling. Op deze manier wordt de muffe lucht uitgeademd terwijl verse zuurstof de organen bereikt.

Gesel met etherische oliën

De aroma's van verschillende planten werken als zogenaamde insectenwerende middelen. Ze schrikken veel materieel ongedierte af, zoals tapijtkevers. Dergelijke natuurlijke geuren zijn voor de meeste mensen onschadelijk, maar kunnen een negatief effect hebben op het welzijn van gevoelige mensen. Test vooraf welke aroma's jij prettig vindt. Omdat etherische oliën vluchtig zijn en snel hun werking verliezen, dient u de stoffen regelmatig en uiterlijk na drie maanden te vernieuwen.

• lavendel: Doe gedroogde bloemen in zakjes of gebruik lavandinolie
• Coniferen: vers cederhout opruwen met schuurpapier of wierookstokjes verdampen met cederhoutgeur
• Loofbomen: Druppel oliën van Australische theebomen of neembomen in kommen
• patchouli: Verspreid bladeren, korrels of olie

Neem olie

Neemolie is een natuurlijk insecticide dat de ontwikkelingscyclus van insecten negatief beïnvloedt. Als de kevers in contact komen met het neurotoxine, stoppen ze met eten. Ze hebben een verminderde vitaliteit en kunnen zich niet meer voortplanten.

pyrethrum

Als de besmetting bijzonder ernstig is, helpen meestal alleen insecticiden. Pyrehtrum is een natuurlijk actief ingrediënt dat wordt verkregen uit chrysanten. Bij blootstelling aan licht valt de stof binnen korte tijd uiteen, waardoor het effect verdwijnt. Daarom zijn producten ter bestrijding van ongedierte verrijkt met een chemische versterker. Middelen met dergelijk piperonylbutoxide (afgekort PBO) zijn geen natuurproducten en kunnen een negatieve invloed hebben op de gezondheid.

Effect op insecten:

• Aantasting van het zenuwstelsel
• Blokkering van de natriumkanalen in de zenuwmembranen
• Zenuwcellen kunnen hun rustpotentieel niet opnieuw opbouwen

Advies

Veel wollen tapijten zijn behandeld met pyrethroïden om te voorkomen dat ze worden opgegeten door motten en kevers. Deze voorbehandeling is een criterium van de wolzegel, die aan tapijten wordt toegekend.

Soorten en verwanten

De museumkever lijkt erg op de tapijtkever

Het gewone tapijt en de museumkevers behoren tot het geslacht Anthenus. Ze zijn enkele millimeters lang en hebben een ronde vorm. Het materiële ongedierte doet vaak denken aan lieveheersbeestjes. Hun antennes hebben een kenmerkende eigenschap waarmee tapijtkevers duidelijk kunnen worden geïdentificeerd. Ze eindigen in een kleine club die bij mannen iets dikker is dan bij vrouwen.

	wetenschappelijk	informeel	Voorkomen
Vijgenkruid bloemkever	Anthrenus scrophulariae	Tapijtkever	zowel in de natuur als in gebouwen
Australische tapijtkever	Anthrenocerus australis	Tapijtkever	zijn in Europa beperkt tot leven in gebouwen
Kool bloem kever	Anthrenut toorts	Museumskäfer	bijna uitsluitend in een menselijke omgeving
Kabinet kever	Anthrenus museorum	Museumskäfer	vaak met de tapijtkever

verscheidenheid van kleuren

De meeste soorten worden gekenmerkt door een opvallend patroon dat op de donkergekleurde dekvleugels verschijnt. Deze zijn bedekt met bruine, rode, witte of grijze schubben die wegslijten naarmate je ouder wordt. Bij oudere kevers is de slijtage zo ver gevorderd dat het lichaam volledig oplicht in de zwarte basiskleur.

Karakteristieke tekeningen:

• Vijgenkruid bloemkever: bijna ononderbroken rode band, drie aangegeven lichte dwarsbanden
• Australische tapijtkever: witte vlekken en lichte zigzagbanden, gedeeltelijk in vlekjes opgelost
• Kool bloem kever: drie lichte, golvende dwarsbalken, daartussen bruine schubben
• Kabinet kever: zwarte, witte en bruingele schubben in variabele patronen

Gevaar voor verwarring: pelskever

Soorten van een verwant geslacht veroorzaken vergelijkbare schade. Ook pelskevers behoren tot de groep spekkevers, die zich als cultuurvolger het liefst in de buurt van mensen vestigen. Typerend voor deze soort is het fijne lichaamshaar, waaraan de insecten hun Duitse naam ontleent.

In tegenstelling tot tapijtkevers hebben pelskevers geen opvallende schubben. Zowel de bruine als de gewone pelskever zijn donker van kleur, variërend tussen bruin en zwart. Hierdoor zijn ze gemakkelijk te verwarren met tapijtkevers, die donker lijken door het verlies van hun gekleurde schubben.

Interessante feiten over tapijtkevers

In het vroege voorjaar komen tapijtkevers plotseling uit het niets tevoorschijn. Ze kruipen uit hun overwinteringsverblijf en zwermen uit op zoek naar voedsel. Ze vliegen in de richting van het daglicht om nectar en stuifmeel te vinden. In het voorjaar zijn tapijtkevers in grote aantallen te zien op verschillende planten zoals kervel, wilde wortel of mussenstruiken.

paring

Nadat de kevers zijn uitgekomen, gaan ze op zoek naar voedsel. Ze vliegen het liefst op witte bloemen, waar rijping optreedt. Er worden grote hoeveelheden stuifmeel en nectar verbruikt om energie op te wekken. Vrouwtjes en mannetjes ontmoeten elkaar bij de bloemen, zodat paring plaatsvindt.

Eieren leggend

De vrouwtjes kiezen bewust voor donkere plaatsen om hun eieren te leggen en vermijden steeds vaker de helderheid. Via openstaande ramen en deuren kunt u 's avonds appartementen betreden. Lichtbronnen trekken extra tapijtkevers van buitenaf aan. De meeste eieren worden tussen mei en juni gelegd. In de regel legt een vrouwtje tot 20 eieren direct in het broedsubstraat. Het legsel kan ook ongeveer 40 eieren bevatten. Dit betekent dat tapijtkevers minder productief zijn dan andere soorten.

Ontwikkeling

Het larvale stadium kan tot vier maanden duren

Bij kamertemperatuur komen de eerste larven na ongeveer twee weken uit. Een larve doorloopt vijf tot zes rui-stadia voordat hij verpopt. Hoe hoger de temperatuur, hoe sneller de eieren zich ontwikkelen tot volwassen kevers. Bij 27 graden Celsius duurt de volledige ontwikkeling tussen de drie en vier maanden. Als de omstandigheden ongunstig zijn, kan de ontwikkelingscyclus zich over meerdere jaren uitstrekken.

• sommige larven ontwikkelen zich in hetzelfde jaar tot kevers
• veel kevers overwinteren in de poppen en komen pas in het volgende voorjaar uit
• Larven overwinteren vaak in onverwarmde ruimtes

Advies

Ruiresten kunnen ook worden toegewezen aan bepaalde soorten of geslachten. Als de larve een schaal met een kegelvorm en plukjes haar achterlaat, is het een spekkever.

Häufig gestellte Fragen

Hoe herken ik tapijtkevers?

Het uiterlijk van de adulten wordt gekenmerkt door een ovale lichaamsvorm, waardoor ze op lieveheersbeestjes lijken. Alle Anthrenus-soorten hebben deze eigenschap. Tapijtkevers bereiken een grootte tussen de drie en vijf millimeter.

De basiskleur is zwart, waarbij jonge kevers volledig bedekt zijn met schubben van verschillende kleuren. Deze zorgen voor een bijna doorlopende rode band langs de bovenrand van het raam. Kenmerkend zijn drie aangegeven lichte dwarsbanden die zich uitstrekken over de bovenvleugels. Er kunnen meer roodachtige schubben aan de zijkanten zijn. Met de leeftijd wrijven de schubben weg, waardoor de kevers donkerder worden.

Onderscheidend kenmerk van het halsschild:

• lateraal lichtrood en donker in het midden
• rode verkleuring bij de naad naar de vleugels
• Naast deze rode variant zijn er gele varianten

Waarom kunnen larven van tapijtkevers keratine verteren?

Keratine is een eiwit dat haar of veren vormt. Het is onoplosbaar in water en bestaat uit talrijke disulfidebruggen die slechts enkele soorten kunnen afbreken. Deze specialisten omvatten niet alleen larven van tapijtkevers, maar ook motten. De larven van de vijgenkruidbloemkever kunnen zich alleen voeden met veren en haar, omdat speciale micro-organismen in hun darmaanhangsels leven. Deze zijn in staat om essentiële stoffen te synthetiseren en daardoor de vertering van keratine te bevorderen.

Hoe snel ontwikkelen tapijtkevers zich?

De hoeveelheid tijd die kan verstrijken van ei tot volwassen kever kan variëren. Hoe snel de larven hun individuele ontwikkelingsstadia doorlopen, hangt grotendeels af van de temperatuur. Ze doorlopen verschillende stadia waartussen ze vervellen. Het aantal larvale stadia varieert ook tussen zes en twaalf. Bij normale kamertemperatuur duurt de hele ontwikkeling ongeveer 3,5 maand. Als de omstandigheden ongunstig zijn, kan dit tot 24 maanden en zelden drie jaar duren.

Hoe lang leeft een tapijtkever?

Als de kever uit het ei komt, blijft hij bij ongunstige buitenomstandigheden nog twee tot drie maanden in de oude larvenhuid. Alleen in het voorjaar breken ze los en zwermen naar het daglicht om voedsel te vinden. Dergelijke tapijtkevers hebben een levensverwachting van enkele dagen. Als de insecten slechts drie weken in de laatste larvenhuid blijven, kan hun levensduur worden verlengd tot een maand. Dit is mede afhankelijk van de voedselvoorziening en waterbeschikbaarheid, waardoor kleine schommelingen mogelijk zijn.

Waarom zijn larven van tapijtkevers nuttig?

Ze breken overblijfselen af ​​die niet langer worden opgegeten door andere levende wezens. Larven van tapijtkevers kunnen droge overblijfselen van dode dieren verteren, zoals kraakbeen, haar, veren of klauwen. Daarom leggen tapijtkevers hun eieren het liefst in vogelnesten met veren of dode vogelwelpen.