De bloemen van de krokus - voorbodes van de lente

Krokussen worden niet alleen gewaardeerd om hun grote verscheidenheid aan kleuren. De bloemen zijn erg robuust en ontwikkelen zich zelfs in de sneeuw. Omdat de eerste krokussen al in februari bloemen ontwikkelen, zijn ze bijzonder populair als aankondigers van de lente.

De meeldraden van de krokusbloem zijn geschikt voor huisdieren

Het uiterlijk van de bloem

De bloemen van de krokus staan ​​los van elkaar, ook al lijkt het in de dichte bloemenzee vaak alsof daar hele trossen bloemen groeien.

Ze bestaan ​​uit een bloembuis die eindigt in meerdere uniforme bloembladen. Het kan tot tien centimeter hoog worden. De kleuren van de bloemen variëren van zuiver wit, via geel, blauwtinten, violet tot nieuwere variëteiten met roze bloemen.

In de bloem groeien zaden of meeldraden, die overwegend heldergeel, soms wit of donker van kleur zijn.

Eierstok ontwikkelt zich ondergronds

Pas als de krokusbloemen zijn bestoven door insecten, komen de eierstokken uit de grond. Wanneer dit gebeurt, hangt af van het type krokus:

• Kleinblühende Krokusse
• Grootbloedige krokussen
• Herfst Krokussen

De eierstokken zijn capsulevruchten met drie compartimenten waarin de zaden van de krokus rijpen. Deze zaden kunnen in de regel niet worden gebruikt voor vermeerdering. Zelf zaaien gebeurt alleen in de wilde vorm van de krokus.

Filamenten die gevaarlijk zijn voor dieren

Terwijl de meeldraden van de krokussaffraan in de keuken worden gebruikt als smaak- en kleurstof, zijn de inheemse krokusmeeldraden niet eetbaar.

Bij mensen veroorzaken de meeldraden van de krokus op zijn best lichte buikpijn. Kleine dieren kunnen daarentegen ernstige vergiftigingsverschijnselen krijgen door het inslikken van krokusmeeldraden.

Tips & trucs

De krokus dankt zijn naam aan de karakteristieke bloemdraden, die veelal geel uit de bloembladen steken. "Krokos" is het Griekse woord voor draad.