Huis > H > Herken Woelmuizen En Verdrijf Ze

Herken woelmuizen en verdrijf ze

Iedereen die liefdevol uienbloemen, fruitbomen, wortelen en andere groenten in de tuin verzorgt, kent het probleem: woelmuizen eten de planten ondergronds en vernietigen zo de gehoopte oogst. Er zijn echter verschillende manieren om de dieren weg te houden.

Voles zijn schattig, maar ongewenst in de tuin

De belangrijkste dingen in het kort

  • Voles leven ondergronds en creëren vertakkende kanaalsystemen.
  • De dieren eten vooral vlezige plantenwortels, knollen en wortelgroenten en bloembollen.
  • Ze zijn moeilijk te controleren, het is het beste om ze levend of dood te vangen met vallen met aas.
  • De vaak aanbevolen huismiddeltjes voor ontruiming werken meestal niet.

Herken woelmuizen

Allereerst: "De" veldmuis bestaat niet! In plaats daarvan vertegenwoordigt de naam een ​​hele groep knaagdieren die biologisch worden beschouwd als een afzonderlijke zoölogische onderfamilie en daarom nauw aan elkaar verwant zijn. Ongeveer 150 verschillende soorten behoren tot de Arvicolinae, zoals de woelmuizen wetenschappelijk worden genoemd. Bijzonder bekend - en hinderlijk actief in de tuin - zijn veldmuizen en watermuizen.

De dieren dragen hun naam niet voor niets, aangezien ze ondergrondse doorgangssystemen creëren en zich praktisch door de grond “graven”. Je kunt vaak zien dat een veldmuis in je tuin kwaad kan doen door de platte, langwerpige stapels aarde afgewisseld met gras en wortels, die typerend zijn voor de kleine knaagdieren. Voles komen bijna overal voor in Europa, Noord-Amerika en Azië, hoewel ze de voorkeur geven aan lichte tot middelzware bodems - deze zijn gewoon het gemakkelijkst te graven. Uw tuin loopt vooral gevaar als u in een regio met lössbodems woont. Deze zijn vooral populair bij het ongedierte.

Hoe zien woelmuizen eruit? Uiterlijk en manier van leven

De grote veldmuis is de meest voorkomende onder ons

Een soort die veel in de tuin voorkomt is de grote veldmuis (Arvicola terrestris), die ook wel bekend staat als de oostelijke watermuis of aarde- of veldmuisrat. De dieren behoren tot het zoölogische geslacht van woelmuizen (lat. Arvicola), die op zijn beurt wordt toegewezen aan de onderfamilie van woelmuizen (lat. Arvicolinae). Zoals alle woelmuizen leeft ook deze soort solitair, maar plant zich tussen maart en oktober zeer druk voort. Vanwege hun zware voederactiviteit behoren ze tot de meest onaangename plagen in huis en in de hobbytuin.

Dit is hoe woelmuizen eruit zien:

  • tussen 12 en 22 centimeter lang
  • Gewicht tussen 60 en 120 gram
  • zeer verschillende vachtkleuren
  • Vacht kan licht zandig tot donkerbruin zijn
  • De buikzijde is vaak lichter van kleur dan de rest van het lichaam
  • kleine, stompe kop
  • Oren zitten in de vacht, bijna onzichtbaar
  • Staart ongeveer half zo lang als het lichaam
  • Staart is licht gekruld en kort behaard

Watermuizen geven de voorkeur aan vochtige weiden en bodems, daarom vestigen ze zich graag in de buurt van een watermassa. Ze graven ondergrondse, zeer ovale kanalen met een diameter tussen de zes en acht centimeter en creëren meerdere nest- en opslagkamers.

Schade aan afbeelding

Voles veroorzaken schade aan de knollen

'Wat doe je met woelmuizen? - We schelden. "(Karl Förster)

Een woelmuisplaag wordt vaak aangetoond door groenteplanten, fruitbomen of sierplanten zoals rozen die zonder reden verwelkt lijken te zijn. Vaak hebben de planten door de weggevreten wortels geen houvast meer in de grond en vallen ze gewoon om of kunnen ze gemakkelijk uitgetrokken worden. Een plotselinge neiging van geknaagde planten is ook typerend. Afhankelijk van de mate van beschadiging is het meestal niet mogelijk om de planten te redden.

Vlakke, meestal langwerpige stapels aarde duiden ook op de activiteiten van een veldmuis. Deze worden vaak verward met molshopen, daarom ondernemen zoveel tuinders pas in een laat stadium actie tegen de veldmuisplaag. Iets verderop in de tekst laten we u de kenmerken zien waarmee u woelmuis en molshopen veilig van elkaar kunt onderscheiden.

Wat eten woelmuizen?

Voles voeden zich puur vegetarisch met wortels en met ondergrondse knollen zoals aardappelen, wortelgroenten en bloembollen. Ze eten ook graag kruiden, waterplanten en granen. Vooral fruit- en groentetuinen en tuinen met veel bomen en struiken lopen gevaar. Hetzelfde geldt voor bos- en boomkwekerijen, waar knaagdieren ook grote schade kunnen aanrichten.

inval

Deze planten lopen een bijzonder risico

De kleine knaagdieren vinden wortelgroenten zoals wortelen, pastinaak, rode biet, schorseneren, selderij en aardpeer bijzonder lekker. Maar ook bloembollen - vooral lelies, tulpen en sneeuwklokjes - en diverse vaste planten met dikvlezige wortels lopen gevaar. Dit geldt voor populaire tuinplanten zoals pioenrozen, steppekaarsen, prachtige sleuven, daglelies of heuchera.

In de sierbomen knabbelen hongerige fijnproevers aan de tere wortelschors van rozen, clematis en blauwe regen, maar ook van vele andere kleinere sierbomen. In de fruitbomen worden appelrassen zoals de smakelijke 'Renette' of 'Cox Orange' evenals hun zwakke wortels (vooral M9) bedreigd door woelmuisbeten.

Hoe diep graven woelmuizen?

Voles graven hun tunnels meestal heel dicht bij het aardoppervlak, maar ze kunnen ook zonder problemen tot een diepte van een meter gaan. In principe vind je de gangen waar de dieren gemakkelijk hun favoriete voer kunnen krijgen. Mollen daarentegen graven meestal tot een diepte tussen 20 en 30 centimeter onder het aardoppervlak.

Veldmuis of mol?

Vole-heuvels zijn vlakker dan molshopen

Zowel woelmuizen als mollen werpen typisch hopen aarde op, maar ze verschillen van elkaar in termen van hun vorm. De karakteristieke onderscheidende kenmerken in onze tabel laten zien hoe u kunt herkennen welk dier in uw tuin leeft.

  Wühlmaus mol
Heuvelvorm langwerpig, vaak langwerpig, onregelmatig verdeeld nogal rond, vaak gelijkmatig verdeeld
Hoogte van de heuvel flat hoger dan veldmuizen
Mound-mengsels vaak wortels en plantenresten in de grond geen bijmengingen
Heuvelingang aan de zijkant van de heuvel in het midden van de heuvel
Ondergrondse tunnels verticaal ovaal, meestal zes tot acht centimeter breed kleiner dan de uitgangen van de veldmuis, breed-ovaal tot rond van vorm

Als je het niet zeker weet, kun je de zogenaamde rooting-test gebruiken om te bepalen welke burrower erbij betrokken is:

  1. Stel de gang op verschillende plaatsen bloot vanaf de heuvel.
  2. De lengte van het blootgestelde gebied moet ongeveer 30 centimeter zijn.

Voles sluiten de open doorgang binnen een paar uur af, in tegenstelling tot mollen, die dan gewoon verder graven onder het open gebied. Nog meer zekerheid krijg je als je een stukje wortel of andere lekkernij in het gangpad legt: woelmuizen knabbelen hier meestal aan, maar mollen raken de groenten niet.

Waarom is dit onderscheid zo belangrijk?

Voordat je gaat vechten tegen de tuinbewoners die hopen aarde overgeven, moet je eerst controleren of het echt een woelmuis is of geen mol. Dit onderscheid is belangrijk omdat mollen - in tegenstelling tot woelmuizen - onder de federale soortbeschermingsverordening vallen en daarom niet mogen worden gevangen of zelfs maar gedood. Bij overtreding dreigen zware straffen!

Afgezien van zijn beschermde status, zou je de mol niet om een ​​andere reden uit de tuin moeten verdrijven: hij laat je planten met rust, maar voedt zich in plaats daarvan met larven (die op hun beurt gevaarlijk kunnen zijn voor je planten) en andere ondergrondse dieren. Ergo, de mol fungeert als een heilzaam insect, bovendien kun je de verhoogde terpgrond gebruiken voor de productie van humushoudende potgrond.

Succesvolle preventie van woelmuisplagen

YouTube

Nu hoef je natuurlijk niet te wachten tot de veldmuis zich in je tuin laat zien en de moestuin plundert of aan de vers geplante appelboom knaagt. In plaats daarvan kun je op zeker spelen en bedreigde planten vanaf het begin beschermen. Deze methoden zijn hiervoor geschikt:

  • Draadmand: Plant bij het planten kale planten samen met een draadmand om de knaagdieren weg te houden van de wortels. Zorg ervoor dat je plantenmanden gebruikt met een maaswijdte tussen 13 en maximaal 16 millimeter en dat de mand niet te strak om de wortels zit. Zo'n mand kun je zelf maken (bijvoorbeeld van tuinartikelen) of kant-en-klaar kopen. Speciale veldmanden voor sierheesters, fruitbomen of bloembollen zijn in de winkel verkrijgbaar. Bij het planten moet de mand ongeveer tien centimeter boven de grond uitsteken, zodat de veldmuis deze niet boven de grond overwint.
  • hekwerk: Als niet alleen individuele planten, maar een hele tuin - zoals een moestuin - moeten worden beschermd, dan is afrastering zinvol. Dit werkt in principe hetzelfde als de plantenmand,(€ 11,99 bij Amazon *) wordt alleen op een groter oppervlak gebruikt. Graaf hiervoor een stevig gaas met een maaswijdte tussen 13 en 16 millimeter minimaal een halve meter diep en rondom het te beschermen gebied in de grond. Ook hier moet de draad minimaal tien centimeter boven de grond uitsteken en moet ook de bovenrand naar buiten worden gebogen.

Verzinkt of niet verzinkt?

Veel hobbytuiniers maken bittere ruzie over de vraag of de draad die wordt gebruikt voor veldmanden, moet worden gegalvaniseerd of niet. Kortom, een gegalvaniseerde draad is van nature beschermd tegen corrosie en gaat daarom langer mee. Aan de andere kant remt zink de groei van plantenwortels en heeft zo een directe invloed op de gezondheid van planten. Er is op dit punt geen enkele verlossingsopvatting, in plaats daarvan moet u zelf beslissen wat voor u belangrijker is.

Deze planten houden woelmuizen weg

Knoflook schrikt woelmuizen af

U kunt ter preventie ook bepaalde geurende planten rond bedreigde gebieden planten. Sommige planten zijn nogal onpopulair bij de kleine knaagdieren en houden ze daarom betrouwbaar weg - maar wees voorzichtig: vertrouw niet alleen op hen, want menig veldmuis wist niets van hun afkeer en heeft ondanks speciaal geplante keizerlijke kronen en Co. U kunt deze planten proberen:

  • Kaiserkrone
  • Knoflook
  • uien
  • Steinklee
  • Narcissen
  • ouderling
  • Basilicum

Als alternatief kunt u ook walnootbladeren, kamfer of sparren of vliertakken in de grond en het wortelgebied van door woelmuizen bedreigde planten bewerken. Dit moet ook de kleine knaagdieren weghouden en is zeker het proberen waard.

inval

Hebben woelmuizen natuurlijke vijanden?

Natuurlijk heeft de veldmuis talloze natuurlijke vijanden die het vraatzuchtige knaagdier gretig achtervolgen. Als je een probleem hebt met woelmuizen in de tuin, koop dan een kat: hij vangt de dieren voor je en vermindert zo de populatie. Maar pas op: niet alle katten zijn jagers. Een flink aantal voortreffelijke rassen hebben al bewezen extreem lui te zijn, zodat u voor dit doel waarschijnlijk maar beter kunt terugvallen op de beproefde boerderijkatten. Deze worden vaak van jongs af aan gewend om te jagen.

Verder jagen vossen, marters, bunzingen en roofvogels zoals buizerds en uilen (vooral kerkuilen) op de kleine knaagdieren. Hoewel veel van deze dieren in het wild niet zo vaak voorkomen in extreem stedelijke gebieden, kunt u toch zorgen voor een huisdiervriendelijke tuin. Hiervoor stapelt u bijvoorbeeld stapels stenen op die geschikt zijn als schuilplaats voor wezels of laat u toegangsopeningen voor uilen in een schuur of stal.

Vecht effectief tegen woelmuizen

Voles zijn moeilijk te verwijderen

Als je eenmaal woelmuizen in je tuin hebt, zul je ze niet snel meer kwijtraken. De dieren zijn niet makkelijk te vangen of weg te rijden, daarom moet je een aantal trucjes uitproberen. We hebben de meest voorkomende tips en aanbevelingen voor het bestrijden van woelmuizen nader bekeken. In dit gedeelte wordt uitgelegd welke methoden echt werken en waarvan u veilig weg kunt blijven.

De optimale controletijd

Natuurlijk kun je de veldmuisplaag het hele jaar door bestrijden. De kans op succes is echter groter als je ervoor zorgt in de maanden tussen oktober en april. Omdat woelmuizen niet overwinteren, zijn ze ook actief in het koude seizoen. Dit geeft je weer een voordeel bij het jagen op muizen, omdat de dieren door het gebrek aan voedsel in de winter gevoeliger zijn voor gelegd aas - ze lieten ze daar gewoon liggen tijdens de zomermaanden als er een overvloed aan voedsel was.

Advies

Zorg er ook voor dat u niet alleen beheersmaatregelen toepast op individuele bedden en percelen, maar ook op grotere gebieden. Omdat woelmuizen zich zeer snel vermenigvuldigen en net zo snel geslachtsrijp worden, bevolken de jonge dieren in een mum van tijd naburige eigendommen. Daarom moeten de buren in een woonwijk of een volkstuin ook op de hoogte zijn van een mogelijke plaag en maatregelen nemen.

Home remedies voor woelmuizen

Voles worden als extreem gevoelig voor geuren beschouwd, daarom worden vaak sterk ruikende middelen aanbevolen. Deze moeten met regelmatige, korte tussenpozen rechtstreeks in de gangen worden gegoten of geplaatst en zo de dieren verjagen. Vooral

  • (gefermenteerde) karnemelk
  • hoog percentage alcohol (bijv. gedenatureerde alcohol)
  • Knoflook
  • Thuja of walnootboomtakken

zou moeten helpen tegen de knaagdieren. Helaas werken deze huismiddeltjes, of helemaal niet, maar heel kort en verdrijven ze de woelmuizen niet permanent. Zelfs aangelegd mensen-, katten- of hondenhaar weerhoudt de vervelende dieren er niet van om zich in uw tuin te nestelen.

Helpen geluiden tegen woelmuizen?

Veel gidsen en internetfora bevelen aan om woelmuizen met harde geluiden weg te jagen. De dieren hebben een fijn en gevoelig gehoor en zouden daarom vluchten voor speciaal geplaatste ultrasone apparaten, glazen flessen die in de grond vastzitten of ratelmolens. Helaas is het niet zo eenvoudig en zijn dergelijke methoden allemaal ondoeltreffend gebleken. Je kunt de kleine dieren eigenlijk alleen met meer brutale benaderingen van de hand doen.

Vallen tegen woelmuizen

In de regel is er geen manier om de dieren te vangen en / of te doden, hoewel deze methoden ook om verschillende redenen problematisch zijn. Als je de woelmuizen levend vangt, moet je ze op de een of andere manier kwijtraken - en dit kan soms moeilijk zijn. In dit geval kunt u de gevangen dieren het beste uit de woonwijk verdrijven en bijvoorbeeld vrijlaten in de natuur.

Weilanden en lichte bossen zijn hiervoor bijzonder geschikt, want er is hier volop eten. Breng zoveel mogelijk kilometers tussen het bewoonde gebied en de bestemming van de vrijlating, zodat de muizen of hun nakomelingen niet naar u terug migreren. Zorg er daarnaast voor dat de kleine knaagdieren niet vrijgelaten worden in de buurt van gecultiveerde velden: de boer is net zo ongelukkig met woelmuizen als jij en draagt ​​bovendien een economisch risico.

Effectief aas

Als je woelmuizen wilt vangen, heb je goed aas nodig. Je kunt woelmuisvallen opzetten zonder een traktatie, maar het slagingspercentage is hoger met aas. Stukjes groenten zoals wortelen, selderij of aardpeer (een van de absolute favoriete voedselplanten van kleine knaagdieren!), Die het beste vers en geschild gebruikt kunnen worden, zijn hiervoor bijzonder geschikt. Lokaas in de val, bereid hem voor volgens de instructies van de fabrikant en plaats hem direct in de vrije doorgang. Om de veldmuis een veilig gevoel te geven, sluit je de openingen daarna weer af, bijvoorbeeld met een houten plank of een zwarte plastic emmer. Het is belangrijk dat er geen licht in de gang valt.

U kunt ook speciaal veldaas kopen en gebruiken bij speciaalzaken - met of zonder val. Dit aas wordt echter vergiftigd en doodt de dieren, wat is toegestaan, maar niet iedereen houdt van. Mocht dit voor jou geen probleem zijn, dan kun je ook zelf gifaas maken, bijvoorbeeld een stukje selderij of wortel met rattengif. Zorg er echter voor dat alle veiligheidsmaatregelen strikt worden nageleefd, aangezien deze middelen ook buitengewoon gevaarlijk zijn voor andere dieren - zoals huisdieren - en voor nieuwsgierige kinderen. Ongeacht welk aas je wilt gebruiken: voer voer bij voorkeur in de late herfst of het vroege voorjaar mee, anders wordt het niet geaccepteerd.

Plaats woelmuisvallen correct

Levende vallen voor ratten vangen ook woelmuizen, maar alleen als ze van tevoren grondig zijn “ontmenselijkt”

De beste oplossing om een ​​woelmuisplaag in de tuin te bestrijden, is het gebruik van speciale, in de handel verkrijgbare vallen. Je kunt kiezen tussen levende en dodende vallen, maar met levende vallen heb je het probleem van het "weggooien" van de gevangen dieren. Ongeacht of u levend of dood wordt betrapt: geef de voorkeur aan zogenaamde box traps, omdat hier alleen woelmuizen verloren gaan en u niet het risico loopt per ongeluk een mol te vangen. En zo zet je de val:

 

  1. Bereid de val eerst zorgvuldig voor, zodat deze niet naar mensen ruikt.
  2. De woelmuizen, die erg geurgevoelig zijn, zouden ze dan niet meer accepteren.
  3. Was nieuw aangekochte vallen eerst met een niet-geparfumeerde zeep (bijv. Kwarkzeep) om eventuele productieresten te verwijderen.
  4. Deze kunnen de veldmuis ook waarschuwen door hun onbekende geur.
  5. Raak de val bovendien alleen aan met tuinhandschoenen en nooit met blote handen.
  6. Wrijf ze daarna grondig in met aarde.
  7. Laat ze 24 uur buiten staan.
  8. Nu kunt u ze gebruiken volgens de instructies van de fabrikant.

Gebruik meerdere veldmuizenvallen, niet slechts één. Plan voor een tuin met een oppervlakte van ongeveer 500 vierkante meter ongeveer 20 vallen die u strategisch en met regelmatige tussenpozen in de gangpaden verspreidt. Je moet ze vooral in de tuinhoeken opstellen. Zorg ervoor dat box traps maar één ingang hebben en dat je er daarom altijd twee gebruikt met de ingangen in verschillende richtingen wijzend.

Controleer de vallen meerdere keren per dag. Pas als er gedurende meerdere dagen geen veldmuis in voorkomt, was de maatregel waarschijnlijk succesvol.

inval

Zijn woelmuizen beschermd?

In tegenstelling tot de mol vallen woelmuizen niet onder de Federale Soortenbeschermingsverordening (BartSchV) en worden daarom niet beschermd door de natuur. Dit betekent dat u geen boetes krijgt voor het vechten, vangen of doden van de dieren. Bovendien zijn woelmuizen geen bedreigde diersoort, integendeel. In sommige streken zijn de dieren echt hinderlijk.

Chemisch tegengif en gifgas

Er is ook de mogelijkheid om de knaagdieren kwijt te raken met behulp van speciale giftige gassen of niet-giftige ontsmetting. Met zogenaamde insectenwerende middelen jaag je de woelmuizen weg, omdat ze de geur van het gasmengsel dat ontstaat door contact met de vochtige grond niet lekker vinden. Fumigaties met waterstoffosfide of koolmonoxide zijn daarentegen giftig en doden de dieren. Deze methoden zijn echter, afhankelijk van de gebruikte middelen, vrij complex en worden daarom vooral in de landbouw toegepast.

Häufig gestellte Fragen

Hoe snel vermenigvuldigen woelmuizen zich?

De vervelende knaagdieren hebben een zeer grote kans om zich voort te planten: tussen april en september (afhankelijk van het weer, van maart tot oktober) werpen de vrouwtjes drie tot vijf keer. Na een draagtijd van slechts 22 dagen worden doorgaans vier tot zes jongen, soms zelfs wel tien, per worp geboren. De jonge woelmuizen zelf zijn binnen 60 dagen geslachtsrijp. Samenvattend, een enkele vrouwelijke veldmuis baart elk jaar ongeveer 25 welpen, die, afhankelijk van de geboortedatum, in hetzelfde jaar meer welpen kunnen verwekken of baren.

Waar kan ik woelmuisnesten vinden?

De veldmuis - de dieren zijn eenlingen - creëert een ondergronds gangenstelsel dat meestal een of twee nesten bevat. Deze liggen veel dieper dan de kanalen waardoor de dieren hun voedsel krijgen. Hetzelfde geldt voor de pantry's en een speciale ontsnappingsbuis waardoor het dier bij gevaar kan ontsnappen.

Hoeveel woelmuizen leven er in een hol?

Voles zijn meestal solitair en leven niet in paren of groepen bij elkaar. Alleen in de paartijd tussen april en september leven de vrouwtjes samen met hun jongen, die echter snel opgroeien en dan hun inheemse nest verlaten. De jonge dieren zoeken dan hun eigen territorium op, waardoor een veldmuisplaag zich zeer snel kan verspreiden. De kans dat niet alleen de tuin van je buren, maar ook die van jezelf wordt besmet, is extreem hoog.

Wat doen woelmuizen in de winter?

Voles overwinteren niet, maar leven het hele jaar door een ritme van twee tot drie uur activiteit en een daaropvolgende rustfase van drie tot vier uur. Dat betekent strikt genomen dat de dieren noch overdag, noch nachtdieren zijn. Met name bij winterse sneeuwval en een dikke laag sneeuw kan een onopgemerkte veldmuisplaag optreden als het ongedierte planten of hun wortels aantast in de bescherming van de witte deken. De bijbehorende schade is vaak pas zichtbaar nadat de sneeuw in het voorjaar is gesmolten.

Advies

Menig tuinman zou liever wat rust hebben en daarom vrede sluiten met de woelmuizen. Om ervoor te zorgen dat ze de tuin toch niet plunderen, maken deze tuinmannen bedden met planten die populair zijn bij dieren (bijv. Artisjokken van Jeruzalem). Hiermee vindt de muis voedsel en de tuinman rust.

Door Balliol Mayse

Struikbasilicum - geef het deze zorg! :: De juiste zorg voor een bergdennen