De indrukwekkende grootte van de amandelboom

Keer op keer is de amandelboom enthousiast over hele generaties. Maar dat is niet genoeg, want vanaf ongeveer 8 jaar presenteert het zich groot en prachtig.

De familie Prunus

De amandelboom behoort tot het geslacht Prunus. Hierbinnen is het thuis in de onderklasse Amygdalus. Carl von Linné publiceerde zijn officiële wetenschappelijke naam voor het eerst in 1753.

Er wordt een algemeen onderscheid gemaakt tussen zoete en bittere amandelen. Last but not least verwijst de generieke naam Amygdalus naar het bestaan ​​van het giftige waterstofcyanide in de amandelvrucht. Een schadelijke hoeveelheid zit echter alleen in rauwe bittere amandelen.

Kleine struik maakt het groot

Oorspronkelijk werd de amandel vooral in zuidelijke klimaten verbouwd. Daar bereikt het een indrukwekkende grootte van maximaal 10 meter. Met de juiste zorg kunt u een rijke en verteerbare oogst verwachten.

Hiervoor werden traditioneel lange ijzeren staven gebruikt. Met behulp van deze oogstarbeiders schudden de nootachtige vruchten naar beneden. In de loop van de tijd profiteren amandelboeren ook van technologische vooruitgang. Dit leidt echter steeds vaker tot het verval van grote amandelplantages in zuidelijke landen.

Toch wordt in dit land jaarlijks de amandelbloesem gevierd met grote festiviteiten en culinaire hoogstandjes.

Klein profiel over de amandelboom

Fabriek:

• bladverliezende boom of struik
• Hoogte: 2 tot 9 meter
• jonge twijgen: kale bast
• Takken van vorig jaar: grijs tot bruinachtig
• rechtopstaande, zeer korte takken

Bladeren:

• Lengte: ongeveer 9 centimeter
• Breedte: ongeveer 2 centimeter
• filialen van vorig jaar: afwisselend
• Concentratie in clusters
• Verdeling in bladsteel en bladschijf

Tips & trucs

De winterharde Durkheimer Krachmandel gedijt het meest in onze breedtegraden. Zuidelijke rassen kunnen ook geleidelijk worden aangepast aan het noordelijke klimaat. In de eerste jaren overwinteren deze echter niet buiten.