De bladeren van de vingerhoed: hanteren kan fataal zijn
Iedereen die ze vastpakt, moet daarna zijn handen wassen. De bladeren van de vingerhoed zijn letterlijk taai. Hoe kunnen ze worden herkend? Wat moeten tuinders nog meer over hen weten?
Zijn de bladeren giftig?
Net als alle andere delen van de vingerhoedskruidplant zijn de bladeren giftig. De maximale hoeveelheden van de zogenaamde digitaloïden zitten met name in de stengels en bladeren. Deze beïnvloeden het hartritme. Wat onschuldig klinkt, kan dodelijk zijn.
Slechts twee bladeren van de vingerhoed kunnen het verschil betekenen tussen leven en dood voor een volwassene. Vooral kinderen en dieren lopen gevaar. Plant het vingerhoedskruid daarom nooit in tuinen met kinderen en huisdieren.
In het ergste geval kan vergiftiging door de bladeren van de vingerhoed leiden tot een hartstilstand. Lichtere vergiftiging is onder meer te herkennen aan de volgende symptomen:
- Übelkeit
- Ziekte
- diarree
- hallucinaties
- Visuele stoornissen
- Delirium
- Hartritmestoornissen
Uiterlijke kenmerken van de bladeren
Je herkent de bladeren aan de volgende uiterlijke kenmerken:
- afwisselend passend
- Basale bladeren gesteeld, stengel bladeren zittend
- eivormig tot lancetvormig
- tot 20 cm lang
- gekerfd op de rand
- grijsachtig-tomentose haren eronder
De basale bladeren van de vingerhoed vormen een rozet. In het eerste jaar verschijnt deze bladrozet op de grond. In het volgende jaar komen de bloemen tevoorschijn. Het is niet ongebruikelijk dat de bladeren worden aangezien voor onkruid en worden verwijderd. Het einde van de meerjarige vingerhoed ...
Ziekten laten hun sporen achter op de bladeren
Iedereen die de vingerhoed heeft geplant, kan bang zijn als ze lelijke bladeren krijgen, niet bloeien en een ellendig bestaan leiden. Soms wordt hij ziek. Deze omvatten met name echte meeldauw en bladvlekkenziekte (virus).
Zodra de bladeren witte vlekken krijgen, ineens bruin zijn of opgekruld, is dit een alarmsignaal naar de tuinman om de verzorging te heroverwegen en meer aandacht te besteden aan de vingerhoed.
In het geval van echte meeldauw, moeten de geïnfecteerde delen van de plant worden verwijderd en afgevoerd. Om het ontstaan van schimmelziekten te voorkomen, staan een goede afwatering van de vingerhoed en een goede aanvoer van voedingsstoffen hoog in het vaandel.
Tips & trucs
Voor de voorzichtigen: de bladeren kunnen uitwendig worden gebruikt als kompres om wondgenezing te bevorderen.