Interessante feiten over de vrucht van de els

In Europa is de els een van de meest voorkomende loofbomen. Het staat onder meer bekend om zijn diep gebarsten schors en het goed recyclebare hout. Maar er zijn ook enkele interessante dingen te zeggen over de vruchten. Wist je dat de els de enige loofboom is die kegels maakt? In dit artikel leer je nog veel meer interessante feiten over de vruchten van de berkenfamilie.

De kleine noten van de els worden vaak gebruikt voor decoratiedoeleinden

Optische functies

Omdat de els een berkenplant is, heeft de loofboom de katjes die kenmerkend zijn voor deze boomsoort. Ze vormen het voortraject van de later ontwikkelde vleugelmoeren. Door het opvallende uiterlijk is de els gemakkelijk te herkennen aan de vruchtkoppen.

• als een bloem lange katjes
• kleine noten
• ofwel gevleugeld
• of vleugelloos
• worden gevormd in kegels

Eigenschappen van verschillende elzenrassen

De kegels zijn een kenmerkend kenmerk van de els, maar verschillen uiterlijk een beetje van soort tot soort. Hier is een overzicht van de vruchten van verschillende soorten:

• Hartbladige els: houtachtig, donkerbruin, tot 3 cm lang
• Zwarte els: aanvankelijk groen, later donkerbruin, verhout
• Groene els: aanvankelijk groen, later donkerbruin, verhout
• Paarse els, aanvankelijk groen, later donkerbruin, houtachtig
• Alnus bedrijf Erle: aanvankelijk ook groen, maar later veel donkerder (bijna zwart), houtachtig, vruchten blijven ook in de winter aan de takken plakken
• Rode els: verhout, aanvankelijk groen, later donkerbruin tot zwart

Ontwikkeling

Ten eerste vormt de els langwerpige bloemen, die vanwege hun vorm en bossige uiterlijk katjes worden genoemd. Deze lijken op de bloemen van de hazelaar. Ze hebben mannelijke of vrouwelijke bloemen. Een els is meestal biseksueel, hoewel een kitten alleen het ene of het andere geslacht zal zijn. In de plantkunde wordt deze eigenschap eenhuizig genoemd. De berkenfamilie heeft een uniek kenmerk in termen van verdere ontwikkeling: de vrouwelijke bloeiwijzen verhouten na verloop van tijd tot kegels. Dit proces is uniek onder loofbomen. En iets anders is vrij zeldzaam: elskegels blijven zelfs in de winter aan de boom. Zelfs als de els al lang zijn loof heeft afgeworpen, is hij gemakkelijk te herkennen aan zijn kegels. Ten slotte worden kleine vleugelnoten gevormd die de zaden van de els bevatten. De vermenigvuldiging gebeurt voornamelijk via de wind.