Sering - de meest voorkomende ziekten en hoe ze te behandelen

Hoewel de sering (Syringa) als vrij robuust en ongevoelig voor ziekten wordt beschouwd, kan hij hem natuurlijk nog steeds bemachtigen. De verschillende ziekteverwekkers - waaronder schimmels maar ook virussen en bacteriën - zijn wijdverspreid in de natuur. Alleen door een geschikte standplaats, voldoende plantafstand en goede, soortgerichte verzorging kunt u proberen de sering sterk en resistent te maken tegen infectie.

Ziekten zijn meestal als eerste op de bladeren te herkennen

Blüten

Als de sering niet bloeit, zit er niet altijd een ziekteverwekker achter. In de meeste gevallen is de standplaats gewoon te donker of krijgt de plant niet genoeg voedingsstoffen binnen. Een mogelijke wateroverlast (veroorzaakt door bijvoorbeeld te vaak water geven of te veel regen) kan erachter zitten. In deze gevallen kan een verandering van locatie of een aanvoer van kunstmest helpen.

gebladerte

In veel gevallen worden ziekten op de bladeren merkbaar, hoewel ook andere delen van de plant, zoals takken en stammen, later kunnen worden aangetast.

• Bladeren worden geel

Als de sering gele bladeren krijgt, zitten er meestal locatieproblemen achter: de plant is te donker, te nat (wateroverlast) of hij heeft geen voedingsstoffen. Verpot ze of voorzie ze van geschikte mest.

Bladeren zijn lichtgroen

Lichtgroene bladeren met donkergroene bladnerven zijn een duidelijke aanwijzing voor een ijzertekort. U kunt de zogenaamde chlorose behandelen met een ijzermeststof. Controleer ook de locatie, want dit fenomeen doet zich vooral voor op bodems die niet geschikt zijn voor seringen. Eventuele mulch (bijvoorbeeld met schorsmulch) moet ook worden verwijderd.

Bladeren hebben bruine vlekken

Bruine vlekken op lila bladeren kunnen er heel anders uitzien en daardoor verschillende oorzaken hebben. Er zitten meestal schimmels achter: Ascochyta syringae (grote, bruin omrande vlekken), Gloeosporium syringae (zeer grote, bruine vlekken), Heterosporium syringae (grijsbruine vlekken met een fluweelachtig oppervlak) en Septoria syringae (geelbruine vlekken). Verder veroorzaakt de bacterie Pseudomonas syringae aanvankelijk licht- tot donkerbruine bladvlekken en tenslotte spruitrot. In alle gevallen passende maatregelen: Besmette delen van de plant verwijderen of terugsnoeien, afgevallen blad verwijderen en seringen besproeien met paardenstaart. In het geval van een ernstige besmetting, zal een koperspray uit de tuinwinkel helpen.

De bladeren hebben een witachtige laag

Echte meeldauw komt vrij veel voor bij seringen. Speciale maatregelen zijn in principe niet nodig, maar u kunt een plaag voorkomen door in het voorjaar veld paardenstaart of knoflookbouillon te sproeien. Zieke delen van de plant worden teruggesnoeid en afgevoerd.

Scheuten, takken en stam

Verwelkingverschijnselen bij seringen kunnen ook heel verschillende oorzaken hebben. De seringenziekte veroorzaakt door de bacterie Pseudomonas syringae en de verwelkingsziekte veroorzaakt door Verticillium-schimmels komen bijvoorbeeld veel voor. In beide gevallen moet u zieke delen van de plant onmiddellijk diep in het gezonde hout snijden en het maaisel bij het huisvuil gooien of verbranden.

wortel

Pas ook op met de honingzwam, die dol is op oude seringen en wortelrot veroorzaakt. In het geval van een infectie is het enige dat helpt, de boom ruimen en de paddenstoelen opeten.

Advies

Veel van de beschreven symptomen hoeven niet per se door ziekteverwekkers te worden veroorzaakt. Sommige plagen voeden zich ook graag met seringen.