Onkruid herkennen: de taaiste wilde planten in de tuin

Als je goed kijkt, is er eigenlijk helemaal geen onkruid. Deze planten zijn eerder in het wild groeiende planten die ongewenst verspreid worden waar tuinliefhebbers groenten en sierplanten willen telen. Dit artikel helpt je om de meest voorkomende onkruiden duidelijk te identificeren.

Giersch is niet alleen een wiet, maar ook een heerlijke groente

Het volgende wordt in meer detail beschreven:

• brandnetel
• distel
• Giersch
• Jacob's Jakobskruiskruid
• Klee
• paardebloem
• moos
• Perzische ereprijs
• verdovingsmiddel
• Weideschuimkruid
• Zaunwinde

brandnetel

De grote brandnetel kan een hoogte bereiken van wel 1,50 meter. Je herkent ze aan de grofgetande bladeren die naar voren taps toelopen. De brandharen zitten op de stengel en bladeren, die bij aanraking brandende pijn en rode strepen op de huid achterlaten. De bloemen zijn vrij onopvallend. Ze zijn gelig van kleur en hangen in kleine pluimen vanaf de bovenste bladstandaards naar beneden.

Brandnetelblaadjes zijn eetbaar en vormen, als ze gedroogd zijn, een aromatische, wateropwekkende thee. De plant is ook belangrijk in de biologische tuinbouw als basis voor vloeibare meststoffen en sprays.

distel

In de tuin is de velddistel de voornaamste oorzaak van ongenoegen. Het vormt aanvankelijk een rozet direct op de grond, waarvan sommige baaien vertonen en aan de rand is versterkt met spikes. Hieruit groeit een vrij dikke stengel. De bloem is halfrond en bestaat uit veel paarse enkele bloemen.

Eenmaal in de tuin verspreidt het stekelige onkruid zich via spruiten die uit de hoofdwortel groeien. Distels zijn echte overlevenden; uit een wortelgedeelte van slechts een halve centimeter kan zelfs een nieuwe scheut ontspruiten.

Giersch

Deze grootbladige bladplant drijft veel tuinders tot wanhoop. Het groeit zo hardnekkig dat het moeilijk is om er vanaf te komen. Giersch is een witbloeiend bodembedekkend kruid met grote bladeren die dubbel drietandig zijn. Hij kan een hoogte bereiken van wel een meter.

Giersch stond waarschijnlijk al in het stenen tijdperk op het menu. Het kan worden bereid als spinazie of rauw worden geconsumeerd.

Jakobskreuzkraut

Jakobskruiskruid groeit in het voorjaar eerst een rozet van bladeren, waaruit de geveerde bladeren zich ontvouwen. De gele bloemen aan hoge stelen verschijnen tussen juni en augustus. De plant wordt tussen de 30 en 100 centimeter hoog.

Jakobskruiskruid is zeer giftig voor de lever en is daarom een ​​van de giftige onkruiden. De vergiftiging is tot op de dag van vandaag niet te behandelen. Op een ecologisch verantwoorde manier moet u de Jakobskruiskruid opgraven en bij het huisvuil deponeren.

Klee

Waarschijnlijk is iedereen al op zoek gegaan naar het geluksklavertje vier. Klaver wordt zelfs gekweekt als een waardevol voedergewas. Maar het verspreidt zich ook onbedoeld op gazons. Om deze reden is klaver een van de onkruiden voor veel tuinbezitters.

Meestal zijn de bladeren tripartiet. De klaver bloeit tussen mei en september met witte of roze bloemen. Klaverbloesems bevatten veel nectar en zijn een waardevol weiland voor bijen.

paardebloem

Als geelbloeiende wiet die zich graag over het gazon verspreidt en zeer robuust is, zal de paardenbloem kinderen op zijn best bevallen. Zodra de sneeuw is ontdooid, strekt hij zijn gekartelde, langwerpige bladeren uit de aarde in de vorm van een rozet. Hieruit ontwikkelt zich de felgele bloem, die binnen enkele weken verandert in een "paardenbloem", waaruit talrijke kleine parasols worden meegesleept door de wind.

Eland

Mossen behoren tot de oudste planten op aarde. Ze kunnen duizenden jaren leven. De groene tapijten zijn bloemloze sporenplanten die zich voortplanten door de zogenaamde generatieverandering. In mossen vind je geen wortels. Ze houden zich vast aan de grond met rhizoïden (celdraden).

Mossen kunnen worden onderverdeeld in drie verschillende soorten:

• Hornmoose
• Lebermoose
• Laubmoose

Ze geven de voorkeur aan locaties in de tuin die nauwelijks met zonlicht te bereiken zijn. De meest effectieve manier om mos te bestrijden is daarom door grote planten uit te dunnen. Zorg er ook voor dat de vloer geventileerd wordt, dit zal het levensonderhoud van de groene kussens wegnemen.

Perzische ereprijs

Oorspronkelijk gekweekt in botanische tuinen, is de plant in het wild gegroeid en is nu een van de onkruiden die zich steeds meer in de tuinen verspreiden. Het is versierd met sterke uitlopers en blauwe bloemen die een witte keel vertonen. Het heeft kleine, getande, ronde bladeren die tegenover elkaar groeien. De Perzische ereprijs vormt sterke kussens in het gazon en bereikt een hoogte van tien tot veertig centimeter. De Perzische ereprijs is een betrouwbare kleiplaat.

verdovingsmiddel

De doornappel is de laatste decennia alleen maar in toenemende mate als onkruid opgedoken. Net als de grondouder is het een van de tweebladige onkruiden. Het heeft grote bladeren die lang gesteeld zijn en puntig gelobd. De trompetbloemen staan ​​rechtop in de vorken van takken. Ze vormen dichte stekelige capsules ter grootte van een walnoot waarin de bijna zwarte zaden zich bevinden.

Waarschuwing: de hele plant is giftig!

Moerasbloem

Deze wilde plant wordt wel zestig centimeter hoog. Het heeft sterk geveerde bladeren die bestaan ​​uit drie tot vier paar bladeren en vormt talloze delicate paarse bloemen met vier bloembladen.

wind

De scheuten van deze planten zijn tot wel drie meter lang. Ze slingeren altijd met de klok mee alles wat ondersteuning biedt. Als de winde geen klimhulpmiddel kan vinden, zal hij gedijen als een kruid dat de grond bedekt. De bladeren zijn pijlvormig en groeien afwisselend. Vanaf juni bloeit de winde met grote, witte, reukloze trechtervormige bloemen.

Grote roze bloemen zijn het kenmerk van de winde, die zich steeds meer als onkruid in tuinen verspreidt. Beide soorten kunnen erg vervelend zijn omdat ze erg groeikrachtig zijn en de neiging hebben andere planten te wurgen.

Advies

Houd er bij het vernietigen van onkruid rekening mee dat deze planten een hoge prioriteit hebben in de natuurlijke kringloop en dat insecten als waardevolle voeding dienen. Daarnaast zijn onkruiden bio-indicatoren die het nutriëntengehalte en zelfs de pH-waarde van de bodem aangeven. Daarom verdient het de voorkeur om handarbeid te gebruiken om de ongewenste planten te bestrijden en de chemische club te vermijden, omdat dit bijna altijd het gevoelige ecosysteem beïnvloedt.