Boktor - gevaar op zolder

Longhornkevers zijn een van de gevaarlijkste plagen die met hout knoeien. Een besmetting wordt echter vaak pas ontdekt als de schade ver gevorderd is. Vroege opsporing is niet hopeloos, want de larven geven zichzelf weg door bepaalde schadepatronen.

De larven van de boktor eten graag hout

De belangrijkste dingen in het kort

• Als u een besmetting met reebokken ontdekt, moet u dit onmiddellijk melden bij de bouwautoriteit - er is een meldingsplicht
• De boktor wordt onthuld door stapels houtstof aan de voet van de aangetaste meubels
• Thermische controle is het meest milieuvriendelijk, bijvoorbeeld bij warmte in de oven of sauna of bij kou in de tuin als de temperatuur onder nul is
• Bestrijding met chemische middelen wordt niet aanbevolen en is minder efficiënt

Herken besmetting door middel van schadebeelden

Longhornkevers kunnen in zeer korte tijd het hout van coniferen ernstig beschadigen. In Duitsland wordt de huisbok beschouwd als de gevaarlijkste houtvernietiger in huis, daarom is in sommige deelstaten een meldingsplicht vastgelegd in de bouwvoorschriften. Als u een besmetting ontdekt, dient u onmiddellijk contact op te nemen met de verantwoordelijke bouwautoriteit.

Advies

Kies bij het bouwen van een huis hout met een minimaal kernhoutgehalte van 90 procent. Dit wordt niet aangevallen door de huisbok noch door de houtworm.

Tekenen van besmetting

De voedingsactiviteit van de boktorren is veel moeilijker op te sporen dan schade veroorzaakt door de houtworm (Anobium punctatum). De huisbok verstopt houten gangen met zaagsel en uitwerpselen zodat er geen veelzeggende stapels houtmeel achterblijven. Deze gangen worden niet opnieuw betreden.

Bij ernstige besmetting blijft een dunne houten huid achter die gemakkelijk kan worden weggekrast en het kanalensysteem zichtbaar wordt. Het enige uiterlijke onderscheidende kenmerk van geïnfecteerd hout zijn ovale uitgangsgaten van de volwassen kevers. Deze zijn tussen de vier en zeven millimeter groot. Eetgeluiden zijn een duidelijke indicatie van een actieve besmetting.

inval

Spoor de bok op met speurhonden

Sinds 2008 worden in Australië proeven gedaan met speurhonden, die bedoeld zijn om een ​​besmetting door de bok in een vroeg stadium op te sporen. Hiertoe werden twee Labrador-honden specifiek opgeleid. Hun fijne reukvermogen moet het mogelijk maken om de keverlarven in het bos tot drie jaar eerder te herkennen. Conventionele maatregelen door het zoeken naar ingebouwd hout geven alleen betrouwbare informatie als er al ontsnappingsgaten voor volwassen kevers zijn. Deze kunnen zich dan al hebben voortgeplant en nieuwe eieren hebben gelegd.

Beoordeling van een besmetting

Een houttekplaag wordt vaak pas laat ontdekt

Voordat controlemaatregelen worden genomen, moet de besmetting worden gecontroleerd en beveiligd door een specialist. De ree is niet altijd een optie als plaag voor het voederen van sporen in het hout. Andere insecten laten ook passages achter in dakbalken.

Hout leeftijd en blootstelling

Bij een plaagbestrijding wordt de intensiteit van de aantasting en de ouderdom van het hout van de onbeschadigde balken gecontroleerd. Statistisch gezien is het zeer onwaarschijnlijk dat hout van ongeveer 60 jaar oud zal worden aangevallen. Dit betekent dat houtbescherming die later wordt aangebracht, geen enkel voordeel oplevert.

De aantrekkelijkheid van de houtsoort is de eerste 30 jaar erg sterk en neemt daarna gestaag af. Hout wordt na 100 jaar nauwelijks meer bedreigd en 140 jaar oud hout wordt slechts in zeldzame gevallen aangevallen. Een aantasting kan echter ook bij oud hout niet volledig worden uitgesloten. Als de mannetjes alleen geïmpregneerd hout vinden, zetten ze ook hun geursporen op atypisch oud hout. Daarnaast kan vers reparatiehout de aantrekkelijkheid weer vergroten.

Hoe ouder het hout, hoe kleiner de kans dat het wordt aangetast. Dit is echter niet helemaal uitgesloten.

Pas op voor dubieuze experts

Het is niet ongebruikelijk dat bedrijven profiteren van de onwetendheid van burgers en onzinnige of te dure controlemaatregelen nemen. Vaak zijn er zogenaamde huis-aan-huisverkopen, waarbij woningbewoners zich laten verrassen door zelfbenoemde experts en uit zorg contracten tekenen.

In sommige gevallen is de plaag zo ernstig dat de geadverteerde bestrijdingsmethoden niet langer effectief zijn en de gehele dakconstructie moet worden vervangen. Veel maatregelen hebben ook geen zin als de besmetting al is verdwenen of slechts zeer zwak ontwikkeld is. Dure beheersmaatregelen worden zelden geboden, zelfs niet als houtschade werd veroorzaakt door andere onschadelijke insecten zoals de houtwesp of de schijvenbok.

Gevecht

Bij een positieve controle worden afhankelijk van de intensiteit verschillende maatregelen genomen. Vaak wordt het ongedierte met chemische middelen bestreden. Contactinsecticiden zijn niet altijd de beste oplossing, omdat ze het ongedierte moeilijk maken om te bereiken. De heteluchtmethode wordt gebruikt om het effectief te bestrijden bij hoge temperaturen. Kleinere voorwerpen kunnen in de sauna worden verwarmd. In een magnetron met ingebouwde hoornradiator kan het hout enkele minuten worden bestraald en oververhit, zodat alle levende wezens die water bevatten worden gedood.

Chemische bestrijding:

• Koelen en impregneren van de houten oppervlakken
• onder druk of drukloze injectie
• Begasung mit Sulfurylfluorid

Advies

Om al het leven in het hout te doden, moet je het meubelstuk één tot drie uur verwarmen tot 65 graden Celsius. Eiwitten in het lichaam beginnen te stollen bij ongeveer 60 graden Celsius, waardoor het organisme sterft.

portret

De boktor is niet erg opvallend

De boktor, ten onrechte afgekort de boktor genoemd, behoort tot de boktorefamilie. Als zodanig is de kever te herkennen aan zijn lange antennes, die licht naar achteren zijn gebogen. Vanwege dit typische kenmerk kreeg de familie de gewone Duitse naam. De soort Hylotrupes bajulus zit achter de boktor. Vrij vertaald betekent deze soortnaam zoiets als "wie boort in het hout van de drager". Deze uitdrukking suggereert de manier van leven van de kever.

Een kever met veel namen:

• Balk
• Huisbok
• Grote houtworm

Typische eigenschappen

Volwassen kevers zijn tussen de acht en 26 millimeter lang. Het lichaam is relatief plat. Kleur en tekening kunnen van persoon tot persoon verschillen. De basiskleur is bruin tot zwart, waarbij pootjes en voelsprieten meestal wat lichter lijken. Het hele lichaam is bedekt met fijn en grijsachtig glanzend haar. Bij sommige dieren vertonen de dekschilden duidelijk twee paar witte haarvlekken. Deze kunnen meer of minder intensief worden ontwikkeld.

lichaamsbouw

Longhornkevers hebben een sterk afgerond pronotum met aan de bovenzijde twee glanzende eeltplekken. Het halsschild is aanzienlijk breder dan het hoofd. Opvallend zijn de verdikte dijen van de benen, waarvan de klauwen zijn voorzien van kleine tandjes. Voor een boktor heeft de huisbonghoorn relatief korte antennes, waarbij het derde antenne-element langer is dan het vierde.

larve

Larven van huisboktorren kunnen een lengte bereiken van 30 millimeter. Hun ivoorkleurige lichaam is duidelijk gearticuleerd en eindigt in een grotere kop met krachtige monddelen. Naast de freesgereedschappen bevinden zich driepuntsogen. Als ze niet worden gestoord, zijn hun geluiden, die worden veroorzaakt door het afschrapen van de houtvezels, duidelijk hoorbaar. Ze kunnen worden gebruikt als een zeker teken van houtbesmetting. Bij de minste verstoring stoppen ze met eten en vallen ze stil.

Levenswijze en ontwikkeling

De kevers zoeken partners tussen mei en augustus en worden pas ongeveer vier weken oud. De reebok eet gedurende deze tijd geen voedsel. Omdat het een droog houtinsect is, leggen de kevers hun eieren uitsluitend in gedroogd en grotendeels opgebouwd hout.

Op zoek naar hout

Direct na het uitkomen gaan de vrouwtjes op zoek naar een geschikte plek om hun eitjes te leggen. Het gebruikt de ontsnappende spuitbussen om de geschiktheid van verschillende houtsoorten te beoordelen. Mannetjes zoeken ook naar een geschikt en beschermd gebied in het bos dat geschikt is om te paren. Ze produceren vervolgens een seksuele lokstof om vrouwtjes aan te trekken die bereid zijn te paren. Deze worden echter ook beïnvloed door de geurintensiteit van het hout. Op deze manier proberen de vrouwtjes het hout te vinden dat optimale ontwikkelingsmogelijkheden biedt voor hun kroost.

paring

Het vrouwtje legt twee tot drie dagen na het paren eieren. Deze worden door middel van een flexibele legbuis in kleine scheurtjes in hout gelegd. Zelfs de kleinste kieren met een breedte van 0,3 millimeter zijn voldoende.

Tijdens het leggen van eieren worden zes tot acht nestjes gevormd, die elk gemiddeld 50 tot 60 eieren bevatten. In totaal kunnen vrouwtjes tussen de 140 en 200 eieren leggen. Individuele vrouwtjes produceren meer dan 500 eieren. Mannetjes sterven kort na het paren, terwijl vrouwtjes sterven na het leggen van eieren.

Een enkel vrouwtje legt tussen de 50 en 60 eieren

Ontwikkelingscycli

Kort na het uitkomen vreten de larven zich dieper het hout in. Ze doorlopen verschillende groeicycli waartussen ze vervellen, waarbij de duur van de larvale ontwikkeling wordt beïnvloed door verschillende factoren.

Na het laatste larvale stadium vindt verpopping plaats net onder het oppervlak van het hout. De larve ondergaat een metamorfose en komt uit als een geslachtsrijpe kever. Het duurt meestal vier tot zes jaar voordat de larve zich ontwikkelt tot een volwassen kever. Als de larven in voedselarme bossen leven, kan de ontwikkeling zich uitstrekken tot twaalf en in zeldzame gevallen tot 18 jaar.

Dit beïnvloedt de ontwikkeling van de larven:

• Voedingsstoffen: hoog eiwitgehalte belangrijk
• Feuchtigkeit: idealiter tussen de twaalf en 30 procent
• Temperatuur: Optimaal tussen 28 en 30 graden Celsius
• species: geeft de voorkeur aan naaldhout zoals dennen, dennen of sparren

Soorten boktorren

De Europese boktor is gemakkelijk te herkennen en nauwelijks te verwarren met andere soorten. De grootste misverstanden komen voort uit misleidende naamgeving voor verschillende soorten. Af en toe verschijnt de verkeerde benaming, de gewone boktor. Deze naam is waarschijnlijk ontstaan ​​uit een mengsel van de boktorensoort en de boktor uit de boktorefamilie. Er zijn een aantal andere boktorren die als ongedierte verschijnen.

	wetenschappelijke naam	meer namen	Schaden	Detecteren
Aziatische boktor	Anoplophora glabripennis	Aziatische boktor	Bladverliezende bomen en fruitbomen	zwart met lichte vlekjes
Chinese boktor	Anoplophora chinensis	Citrus boktor	Loofbomen, bij voorkeur citrusplanten	zwart met lichte vlekjes
Gemeenschappelijke boktor	Stictoleptura rubra	Rode schurk	Naaldhout, bij voorkeur sparren en grenen	helder roodbruin

De roodhalsbok heeft niet alleen een rode hals

eten

Longhornkevers vallen alleen coniferen aan zoals dennen en sparren, sparren en lariksen of douglassparren. Hardhout scheiden stoffen af ​​die de larven doden. Deze voeden zich voornamelijk met het spinthout, dat zich in de buitenste gebieden bevindt. Af en toe ondernemen ze ontdekkingsreizen naar het binnenste kernbos. Dit wordt echter grotendeels vermeden. De reden voor dit gedrag is de voedingswaarde van het hout. In de buitenste jaarringen is het gehalte aan voedingsstoffen beduidend hoger dan in het kernhout. Hoe lager het eiwitgehalte, hoe langzamer de larven zich ontwikkelen.

Voorval

Het verspreidingsgebied van de boktor strekt zich uit over het hele Palearctische gebied. De houtplaag is door mensen naar Noord-Amerika, Zuid-Afrika en Australië gebracht. Vrouwtjes leggen hun eieren uitsluitend in dode naaldbomen, zodat hun larven kunnen profiteren van het voedzame spinthout. De kevers worden vaak aangetroffen in het hout dat is ingebouwd in dakspanten of houten gevels, omdat dit de ideale omstandigheden zijn voor ontwikkeling. Vaak liggen er al eieren in het brandhout of in het brandhout, zodat het ongedierte gemakkelijk kan worden geïntroduceerd.

Häufig gestellte Fragen

Hoe ziet de House Billy eruit?

De houtplaag die tot de boktorren behoort, heeft een variabel lichaam dat meer dan twee centimeter lang kan worden. Typisch zijn de relatief korte, achterovergebogen antennes. De kever is bruin tot zwart van kleur en behaard. Soms zijn er witte haarvlekken op de vleugels te zien. De verdikte dijen zijn een ander onderscheidend kenmerk.

Kun je de boktor verwarren?

Het mengen van de volwassen kevers is bijna onmogelijk, omdat alle andere boktorren er anders uitzien. De asgrijze avondbok (Trichoferus holosericeus, synoniem: Hesperophanes cinereus) wordt ook wel een bosbokdubbel genoemd. Deze soort is uit warme streken geïntroduceerd en koloniseert alleen loofbomen. Volwassen kevers zijn te herkennen aan hun kleur. Deze dubbelganger heeft een roodbruine basiskleur, die echter wordt bedekt door het intens grijze tot witachtige haar. Als droog houtinsect veroorzaakt deze soort ook schade aan het hout.

Hoe herken ik een aantasting door de boktor?

Een plaag blijft vaak onopgemerkt totdat de eerste uitgangsgaten op het hout zichtbaar zijn. Dan heeft de larve mogelijk al grote schade aangericht. Het eerste teken van een besmetting zijn de voergeluiden die uit de balken komen. Ze doen denken aan het krabben en schrapen dat optreedt wanneer de randen van de duim en middelste vingernagel tegen elkaar worden gewreven. In sommige gevallen zijn er uitstulpingen te zien op het houtoppervlak.

U dient op te letten:

• flinterdunne houtlaag kan gemakkelijk worden weggekrast
• Gangen gevuld met stoffig zaagsel komen tevoorschijn
• typische golving op de gangmuren

Waarom vallen de geluiden van de reeboklarven stil als ze worden gestoord?

De larven zijn extreem gevoelig voor geluid, omdat een van de natuurlijke vijanden de specht is. Deze zoekt zijn voedsel door op het hout te kloppen en op zoek te gaan naar insecten en larven. House billy larven vallen stil bij de minste verstoring, zodat geen roofdier ze opmerkt.

Hoe kan ik een besmetting door de reebok voorkomen?

Kies inheemse houtsoorten die bestand zijn tegen aantasting door de boktor. Kernhout van lariks, grenen en douglasspar, dat een maximaal aandeel van tien procent spinthout heeft, zorgt voor een optimale preventie. Op dezelfde manier beschermt droog hout zonder scheuren tegen aantasting. Als u vanwege de kosten niet zonder sparren of spinthoutrijk zachthout kunt, moet u het vóór de installatie behandelen met een chemisch houtbeschermingsmiddel.

Hoe hout te beschermen:

• Doe zonder warmteopslag houten bekisting
• Houten constructies moeten goed geventileerd worden
• niet in hout ommuren om vochtophoping te voorkomen
• droog wasgoed niet op zolder
• Sluit zolderluiken tijdens de vlucht