Plant van de maand: het lelietje van dalen

Een van de meest populaire en bekende lentebloemen is de lelietje-van-dalen, die met zijn heerlijke geur talrijke insecten aantrekt. Het kan in het wild worden gevonden op onze breedtegraden, maar ook in veel parken en huistuinen.

Lelietje-van-dalen bloeien vaak al in april

Plant profiel:

• Botanische naam: Convallaria majalis
• Duitse namen: Lelietje-van-dalen, Frauenträne, Faltrianblume, Maiblume, Maililie, Augenkraut, Lilie des Tales (lelietje-van-dalen)
• Klasse: Eenzaadlobbige (Liliopsida)
• Geslacht: Lelietje-van-dalenfamilie (Convallaria)
• Familie: Asparagaceae
• Hoogte: 10 tot 30 centimeter
• Hoofdbloeitijd: april tot juni
• Bladkleur: donkergroen, duidelijk glanzend
• Bladvorm: elliptisch, paarsgewijs samengegroeid
• Bloemkleur: wit, gecultiveerde vormen kunnen ook roze gekleurd zijn)
• Bloemvorm: bellen die allemaal in dezelfde richting wijzen en uit vijf tot dertien individuele bloemen bestaan
• Vruchten: felrode bessen

Oorsprong

Het lelietje-van-dalen komt oorspronkelijk uit Europa, Azië en Noord-Amerika en is in deze gebieden zelfs tot op 1900 meter hoogte te vinden. Hij gedijt vooral in lichte beuken- en loofbossen op zwak kalkrijke bodems. Hier vormt de kleine geurprinses grote tapijten van bloemen.

Plantensymboliek

Lelietje-van-dalen staan ​​voor puurheid, feestelijkheid, gelukzaligheid en ontwakende liefde. Maar ze behoren niet alleen tot de symbolen van geluk en liefde. Ze worden vaak afgebeeld op middeleeuwse panelen vanwege hun dubbelzinnigheid: de Madonna houdt vaak een boeket van lelietje-van-dalen in haar handen, evenals martelaren die ter dood zijn veroordeeld.

Planten en verzorgen

Lelietje-van-dalen zijn niet erg veeleisend. In de schaduw onder de bomen houden de uitlopers van de geurige lentebloemen zelfs stand tegen sterke worteldruk. De plant houdt van vochtige, humusrijke bodems. De tere plant houdt daarentegen niet van volle zon.

Lelietje-van-dalen worden in groepen van ongeveer twintig centimeter uit elkaar geplaatst. Geef voldoende water zodat de jonge plantjes goed groeien. Als de lelietje-van-dalen vervaagd zijn, moet je de bloemtrossen wegknippen, de bladeren blijven.

In de herfst mulchen met een dikke laag bladaarde. Verdere bemesting is niet nodig.

Ziekten en plagen

Lelietje-van-dalen zijn erg robuust en worden zelden aangetast door een variant van de roestschimmel. Als u dit ontdekt, moet u alle zieke plantendelen afsnijden en bij het huisvuil deponeren.

Af en toe treedt grijze schimmel op. Behandel de lelietje-van-dalen vervolgens met in de handel verkrijgbare middelen, anders gaat de plant rotten en vergaan. De sporen van de schimmel kunnen ook andere planten infecteren.

De leliekip en zijn larven nestelen zich graag op lelietje-van-dalen. Hier is het nuttig gebleken om de kevers te verzamelen en de larven, die zich meestal onder de bladeren bevinden, af te spoelen met de tuinslang. Er zijn geen verdere maatregelen nodig.

Advies

In 2014 werd de lelietje-van-dalen uitgeroepen tot giftige plant van het jaar. Alle delen van de plant zijn zeer giftig en dit effect gaat niet verloren, zelfs niet door uitdroging. Bij het verzamelen van daslook bestaat het risico dat de twee planten door elkaar worden gehaald. Wrijf over de bladeren van het lelietje-van-dalen, maar in tegenstelling tot het populaire kruid ruiken ze niet intens naar knoflook. Vraag desondanks bij twijfel een specialist die bekend is met de verschillen tussen de planten.