Welke boom is geschikt voor in de woonkamer?

Esdoorn, eik, iepen, dennen, sparren - al deze prachtige bomen groeien in onze bossen, maar kunnen ook in voldoende grote tuinen worden gekweekt. Ze zijn echter niet geschikt om in de huiskamer te bewaren. Er zijn een aantal prachtige kamerbomen die comfortabel aanvoelen in ruime, lichte kamers.

De treurvijg is een klassieke kamerplant

De mooiste kamerbomen

Alleen planten die van nature thuis zijn in de tropische of subtropische streken van de wereld zijn geschikt als kamerplant. Daar groeien ze vaak uit tot metershoge planten, wat ze bij ons natuurlijk niet kunnen bereiken - de licht- en warmtecondities zijn anders en de planter beperkt de natuurlijke groei. Desalniettemin bereiken sommige van de nu gepresenteerde bomen aanzienlijke afmetingen en hebben daarom ruimte nodig. Meestal zijn ze echter goed te snoeien.

Kamer lindeboom

De kamerlinde (Sparmannia africana) komt oorspronkelijk uit Zuid-Afrika en behoort tot de kaasjeskruidfamilie. Hij wordt wel drie meter hoog, maar moet regelmatig worden ingekort. De houtachtige plant wordt vooral gekweekt vanwege zijn tot 20 centimeter grote, lichtgroene bladeren.

Birkenfeige

Die mag natuurlijk niet ontbreken in een verzameling populaire kamerbomen: de Ficus benjamina. Er is een groot aantal rassen met verschillende bladvormen, maten en kleuren op de markt, waarvan vooral de bonte rassen populair zijn. De vioolkistboom (Ficus lyrata) en de rubberboom (Ficus elastica) zijn nauw verwant.

Lucky Chestnut

Deze kamerboom, botanisch Pachira aquatica, komt uit Midden- en Zuid-Amerika en is nauw verwant aan de baobabboom. Opvallend zijn de grote, handachtige bladeren. De plant kan binnen tot twee meter hoog worden en heeft meestal een gevlochten stam.

Kamer spar

De kamerspar of Norfolk-spar (Araucaria heterophylla) komt van het kleine, zeer afgelegen Norfolkeiland ten oosten van Australië. Daar groeit de conifeer tot 60 meter hoog - in de pot bereikt hij een hoogte van slechts twee meter.

Advies

Palmbomen vormen weliswaar een stam, maar behoren nog steeds niet tot de bomen. Een typisch kenmerk ontbreekt: de groei in dikte. Hetzelfde geldt voor de yuccapalm, die is er eigenlijk niet één - ook hier neemt de stamomvang in de loop van de jaren niet toe, maar kan de plant toch enkele meters hoog worden.