Sequoia-kegels - kleine, groene natuurlijke wonderen

Kleine, olijfgroene kegels zijn verborgen tussen de naalden van de sequoia. Ze zijn bijzonder waardevol voor vermeerdering omdat ze de zaden bevatten. Ze dienen ook als voedsel voor wilde dieren en hebben al lang de interesse van onderzoekers gewekt.

Een sequoia-boom draagt ​​enkele duizenden kegels per jaar

Structuur van de sequoia-kegel

De kegel van een sequoia-boom heeft de volgende eigenschappen:

• Lengte: tot 8,5 cm
• Breedte: tot 5,5 cm
• Vorm: stomp en eivormig
• Kleur: olijfgroen, later bruin
• Aantal: 10.000 tot 30.000 kegels aan een boom
• verhouten en vallen in de herfst
• komen individueel of in groepen voor
• opgaande groei tijdens de bloei
• rijpe kegels hangen naar beneden

Voortplanting door de kegels

De kegels van een sequoia bevatten de zaden waarmee hij zich voortplant. Om de zaadafgifte van een sequoia-kegel beter te begrijpen, is het logisch om eerst naar de structuur ervan te kijken.

Structuur van een sequoia-kegel

Een sequoia-kegel heeft ongeveer 25 kegelschubben. Die zijn in een spiraal gerangschikt en dragen de eitjes, die op hun beurt in twee rijen zijn gerangschikt. Ze hebben de taak om bestuivingsdruppeltjes te vormen waarmee Sequoiadendron giganteum zich reproduceert (zie hieronder). Deze bestuivingsdruppeltjes zijn diep in de kegel verborgen.

Bestuiving en zaadafgifte

De sequoia heeft twee natuurlijke bestuivers:

• de wind
• en de Douglas eekhoorn

Enerzijds vangen de kegels stuifmeel op dat de wind met zich meedraagt. Als deze de bestuivingsdruppeltjes in de kegel raken, vindt er bevruchting plaats.

Evenzo draagt ​​de Douglas-eekhoorn, die de kegels als voedsel dienen, de zaden van boom tot boom.

Bovendien is Sequoiadendron giganteum een ​​van de eenhuizige planten. Dit betekent dat de boom zowel mannelijke als vrouwelijke bloemen heeft, zodat hij zichzelf kan bevruchten.

De kegels drogen uit bij hoge temperaturen. Hierdoor gaan de zaadknoppen open en komt het kiemmateriaal vrij. Vooral bosbranden, die niet ongewoon zijn in West-Amerika, de bakermat van de sequoia, veroorzaken dit proces. In dit geval geven ook de nog onrijpe, groene kegels hun zaden af.
In tegenstelling tot wat je misschien denkt, heeft de brand een uitermate positief effect op de ontwikkeling van de sequoia-populatie. Terwijl de dikke bast de stam beschermt, maken de vuren de grond akkerbouw en voorzien ze van voldoende licht door het afsterven van naburige planten. Dit creëert de beste omstandigheden voor het ontkiemen van de geworpen zaden.

Sequoia-kegels in de focus van onderzoek

Om de sequoia-populatie kunstmatig te vergroten, oogsten wetenschappers hun kegels uit het bladerdak. Vervolgens worden de veelal onrijpe boomvruchten sterk verhit zodat ze openen en de zaden loslaten. Enerzijds worden de zaden gebruikt voor experimentele doeleinden om preciezere informatie over de reuzenboom te verkrijgen, anderzijds worden ze op de markt gebracht of verkocht aan boomkwekerijen zodat ook jij straks kunt genieten van je eigen sequoia. boom in uw tuin.