De sequoia - gigantische planten in drie soorten

De indrukwekkende groei, de mooie roodachtige bast en de fijne naalden maken de sequoia uniek in de plantenwereld. Hoe extravagant de gigantische plant ook lijkt in tegenstelling tot andere bomen, de soorten waarin hij voorkomt, worden bij nader inzien ook gedifferentieerd.

De bergsequoia valt op door zijn roodachtige hout

De drie soorten sequoia

Heeft u gekozen voor een sequoia-boom in uw tuin? De keuze is nog lang niet voorbij, want het geslacht Sequoia komt voor in drie verschillende soorten:

• als een oer-sequoia-boom
• als kustsequoia
• als Bermammutbaum

De oer-sequoia

Mogelijk bent u de oermammoetboom (Metasequoia glyptostroboides) in parken tegengekomen. In tegenstelling tot zijn soortgenoten bereikt hij "slechts" een hoogte van 40 meter en wordt hij vanwege zijn gemakkelijk vervormbare takken vaak als ornament in plantsoenen aangeplant. De oer-sequoia komt uit China, waar hij vermoedelijk bestond voordat de dinosauriërs leefden. Het heeft zich nu over de hele wereld verspreid en heeft zich van alle drie de soorten het beste aangepast aan het Duitse klimaat. Na de eerste winterslaap kunt u hem buiten planten. Omdat het grote hoeveelheden koolstofdioxide omzet, is het een interessant toekomstig object voor de economie.Het is heel normaal dat Metasequoia glyptostroboides in de herfst zijn naalden verliest en daar hoeft u zich geen zorgen over te maken.

De sequoia aan de kust

Qua hoogte is de wereldwijde recordhouder met 115,55 meter momenteel een vertegenwoordiger van de kustsequoia's (Sequoia sempervirens). U zult zeker in de verleiding komen om indruk te maken op uw buren en bezoekers met zo'n verbazingwekkend grote plant. De groenblijvende reus met zijn uitgebreide wortelstelsel neemt echter de plaats in van andere planten, zodat een kustsequoia waarschijnlijk de enige plant op uw terrein is.

De mammoetboom in de bergen

De bergsequoia (Sequoiadendron giganteum) heeft een prachtig roodachtig hout (ook wel bekend als redwood) en donkergroene naalden. In tegenstelling tot de kustsequoia is een sterke naalduitval bij deze soort natuurlijk. Het vertoont ook minder groei, maar vormt beduidend dikkere stengels. Het is inheems in de met sneeuw bedekte bergen van Californië, waar het een maximale hoogte van 90 meter bereikt. In lokale regio's is dit vanwege de klimatologische omstandigheden echter zelden te verwachten. Nog jonge bomen vormen een piramidale kroon, die later kegelvormig wordt.