Zijn tomaten lichte ziektekiemen?

Tomatenzaden hebben het felrode spectrale bereik van de zonnestralen nodig om te ontkiemen. Daarom schrijven plantkundigen ze toe aan de lichtbacteriën. Met een lichtstraal wordt echter maar aan een deel van de kiemvoorwaarden voldaan. Wat er nog meer bij komt kijken, leest u hier.

Voorbehandeling verhoogt de bereidheid tot kieming

Eind februari / begin maart worden tomatenplanten achter glas geteeld. De zelf geoogste of gekochte zaden zijn van nature niet zo gemakkelijk klaar om te ontkiemen. Na een simpele voorbehandeling neemt de kiemstemming enorm toe:

• Week de tomatenzaadjes een halve dag in lauwwarme kamille thee
• Het werkt ook in verdund knoflooksap in een verhouding van 1:10

Dit proces versnelt niet alleen de kiembereidheid, maar versterkt ook de weerstand tegen aantasting door schimmelsporen.

Licht alleen zorgt ervoor dat tomatenzaden niet kunnen ontkiemen

Zijn de kweekpotten (€ 10,70 bij Amazon *) gevuld met voedselarm substraat, zaai de voorbereide zaden op een afstand van 3 centimeter. De zaden mogen maximaal 0,5 centimeter bedekt zijn met aarde of zand. Vanaf dit punt moeten de volgende factoren elkaar aanvullen zodat de tomatenzaden snel ontkiemen:

• Op de gedeeltelijk gearceerde locatie dringt voldoende licht door de zaden zodat ze het helderrode spectrale bereik bereiken
• er is een constante temperatuur van 18 tot 24 graden Celsius
• de zaden worden licht vochtig gehouden

Het zaaien mag niet in direct zonlicht worden geplaatst. De malse zaden zouden in korte tijd bederven. Normaal daglicht is voldoende om de lichtkiemen actief te maken. Onder ideale omstandigheden is de kiemtijd tussen de 10 en 14 dagen. Het wordt geprikt zodra het eerste echte bladpaar zich heeft ontwikkeld.

Tips & trucs

Omdat lichte ziektekiemen altijd door het gietwater worden weggespoeld, maken slimme hobbytuiniers gebruik van de volgende truc. In plaats van de zaden van bovenaf water te geven, geven ze het water van onderaf. Hiervoor worden de kweekpotten half ondergedompeld in water. Door de capillaire werking neemt het substraat het vocht op. Zodra de zaadaarde aan de oppervlakte vochtig is, gaan de potten terug naar de binnenkas.