Araucaria: planten en verzorgen

Araucaria's zijn bizarre bomen die een eigenaardige gewoonte ontwikkelen. De exotische planten zijn populaire sierbomen in voortuinen. U heeft geen uitgebreid onderhoud nodig. Veel belangrijker is de geschikte standplaats zodat de planten ongehinderd kunnen groeien.

De araucaria komt steeds vaker voor in Midden-Europese voortuinen

Oorsprong

Araucarias zijn een geslacht van planten binnen de araucaria-familie. Ze komen van nature voor op het zuidelijk halfrond. Sommige soorten groeien op het Zuid-Amerikaanse continent in Chili, Brazilië en Argentinië. Er zijn andere vertegenwoordigers in Nieuw-Caledonië, Australië, de Norfolkeilanden en Nieuw-Guinea.

De Chileense araucaria (Araucaria araucana) is enorm populair geworden als sierhout in Centraal-Europese tuinen. Het ontwikkelde zich in de jaren 80 tot een trendplant die in voortuinen werd aangeplant. Deze soort komt voornamelijk voor in de Andes, waar hij hoogtes bereikt tussen 600 en 1.800 meter.

gebladerte

De groenblijvende bomen ontwikkelen spiraalvormig geplaatste bladeren die de takken volledig bedekken. Bij jonge bomen zien ze er naaldvormig uit, terwijl de bladeren van volwassen exemplaren een driehoekige vorm aannemen in een schaalachtige vorm. Ze worden tussen de 2,5 en vijf centimeter lang en hebben een hele bladrand. De donkergroene bladeren gaan tot 15 jaar mee voordat ze verweren op de tak en er mee afvallen.

bloem

Araucarias zijn tweehuizig of eenhuizig. Ze ontwikkelen puur mannelijke en vrouwelijke bloemen die op één plant of op verschillende exemplaren verschijnen. De mannelijke bloemorganen worden gevormd in kegels die individueel of in kleine groepen aan de uiteinden van de scheuten groeien. In de bruinachtige kegels zitten talloze meeldraden in een spiraal naast elkaar. De vorm van de vrouwelijke kegels doet denken aan een bol. De bloemorgels zijn bedekt met dunne kegelvormige schubben met een puntig uiteinde. Ze zijn geelgroen gekleurd. Het kan 30 tot 40 jaar duren voordat een boom voor het eerst bloeit.

fruit

Het duurt twee tot drie jaar voordat zaden zich in de kegels hebben ontwikkeld na een succesvolle bestuiving. Ze zijn gevleugeld en samen met de kegelschubben gegroeid. De Chileense araucaria ontwikkelt zaden die drie tot vijf centimeter lang zijn. Ze kunnen worden geconsumeerd.

Wachstum

De kroon van jonge bomen lijkt kegelvormig. Met het ouder worden verspreidt het zich als een paraplu. De araucaria's die als sierbomen worden gebruikt, bereiken een groeihoogte tussen 15 en 50 meter, waarbij de vrouwtjes groter zijn dan de mannetjes. Een hoogte van 25 meter is niet ongebruikelijk voor een plant die in de tuin wordt gekweekt. Araucarias kunnen in hun natuurlijke verspreidingsgebied extreme hoogten en leeftijden bereiken. De hoogste bomen bereiken een hoogte van 89 meter. Er zijn vertegenwoordigers van de soort die tot 1.000 jaar kunnen leven.

De stam is omgeven door een geschubde schors die tot wel 15 centimeter dik kan worden. Het is aanvankelijk grijs en later zwartbruin van kleur. Araucarias ontwikkelen schaarse takken. Er zijn er vijf of zeven in kransen op de stam. De twijgen groeien horizontaal, terwijl de scheutpunten iets naar boven buigen. Het is een bijzondere eigenschap van de araucarias, omdat de scheuten niet de groeirichting van de stam volgen.

Deze groeivorm geeft de bomen een hoge sierwaarde. Hun uiterlijk wordt beschreven als oer- of reptielachtig. Als een tak eraf valt, blijft er een zichtbaar litteken achter.

Gebruik

Araucaria's zijn geschikt als solitair. Ze worden bij voorkeur aangeplant in thematuinen, waar ze een esthetisch accent leggen. De exotische planten passen goed bij het stadsklimaat en zijn daarom ook geschikt voor het verfraaien van kleine voortuintjes. De planten kunnen in potten worden gekweekt en verfraaien op deze manier balkons, huisingangen en binnentreden.

In de natuurlijke verspreidingsgebieden wordt de Chileense araucaria, ook bekend als de Andespar, economisch gebruikt. De zaden zijn rijk aan eiwitten en oliën. Ze worden gekookt of geroosterd en kunnen rauw gegeten worden. Het hout wordt verder verwerkt en gebruikt als bouwmateriaal.

Eetbaar

De indianenstammen van Zuid-Amerika gebruiken de zaden van de Andes-spar als voedsel. Ze zijn erg voedzaam en dienden de inheemse bevolking als energiebron, vooral in de wintermaanden. De zaden worden rauw gegeten of bereid. De kegels bevatten een melksap waaruit de Indianen melk haalden. In het Spaans worden de zaden piñones genoemd, wat zich vertaalt als pijnboompitten. Deze naam komt van de vorm, die doet denken aan de extra grote zaden van pijnbomen.

Snijd de araucaria goed door

Araucaria's hoeven niet te worden geknipt. Deze onderhoudsmaatregel leidt ertoe dat de plant uit zijn vorm wordt gehaald. Er zijn littekens op de interfaces die er lelijk uitzien. Zaag het hout pas als afzonderlijke takken zijn opgedroogd of doorgebroken.

De ideale tijd om te snoeien is een droge dag. Een te hoge luchtvochtigheid kan de vitaliteit van de boom aantasten. Als er te veel vocht de grensvlakken is binnengedrongen, wordt de verspreiding van schimmelziekten bevorderd. Gebruik scherpe zagen om een ​​zuivere snede te maken. Reinig het mes grondig om verspreiding van ziekteverwekkers te voorkomen.

Takken moeten direct bij de stam worden afgesneden. Takstronken die achterblijven zien er lelijk uit en beroven het hout van energie, waardoor de groei vertraagt. Als een tak te lang is geworden, kunt u deze inkorten. Snijd de tak over een tak. Het moet zo lang zijn als de onderstaande tak. Hierdoor is de snijmaatregel later niet meer merkbaar.

Araukarie gießen

De watervoorziening is de belangrijkste onderhoudsmaatregel. Araucarias zijn gevoelig voor wateroverlast en droogte. In de hete zomermaanden hebben ze veel water nodig. Controleer in de zomer 's ochtends en' s avonds het vochtgehalte. De bovenste laag aarde moet goed droog zijn voordat u water geeft. Hiermee wordt voorkomen dat de wortels in te vochtige grond blijven staan. Geef het hout eventueel meerdere keren per dag water.

Bemest de araucaria op de juiste manier

Als de araucaria op voedselarme grond groeit, is regelmatige bemesting aan te raden. Geef het hout elke acht weken voedingsstoffen via het gietwater. Vloeibare meststoffen zijn geschikt voor de aanvoer van voedingsstoffen. Kweek je de plant in een kuip, dan geniet hij ervan om met kortere tussenpozen bemest te worden.

winter doorbrengen

Araucaria's zijn gedeeltelijk winterhard. Volwassen exemplaren overleven de wintermaanden in de gematigde streken zonder grote problemen. Jonge planten hebben extra winterbescherming nodig. In gebieden met temperaturen onder de -15 graden Celsius worden de bomen bedreigd door vorstschade.

Als de grond langdurig bevroren is, kunnen de wortels geen water uit het substraat opnemen. Als groenblijvende bomen hebben de planten ook in de winter voldoende vocht nodig voor een goed functionerende stofwisseling. Als de wateropname stopt, drogen de bladeren en takken uit. De winterzon verhoogt de verdamping op het bladoppervlak, waardoor de droogtestress verder toeneemt.

Bescherm de takken tegen directe winterzon met een schaduwnet. Verspreid een dikke laag stro en droge bladeren rond de stam om te voorkomen dat de grond bevriest. Als alternatief kunt u sparren takken, riet of jutezakken, vlies en matten gebruiken als isolatielaag.

Hoe transplanteer ik correct?

Hoe ouder de bomen, hoe moeilijker het is om te verplanten. Met deze maatregel worden wortels vernietigd, wat de plant van extra energie voor regeneratie berooft. Herplant het hout alleen als de huidige locatie niet meer voldoende ruimte biedt of de omstandigheden op de site niet kloppen.

Graaf een nieuw plantgat en meng zand of grind door de grond om de doorlaatbaarheid te verbeteren. Als de grond zanderig en los is, kunt u deze stap missen. Prik een zo groot mogelijke kluit uit de araucaria. Probeer zo min mogelijk wortels te beschadigen. Til de kluit uit het gat. Als de plant erg groot is, kunt u planken en latten onder de kluit schuiven en deze als hefboom gebruiken.

Plaats de araucaria in het nieuwe plantgat en vul de gaten op met het uitgegraven materiaal. Druk voorzichtig op de grond en geef de plant goed water. Zorg ervoor dat je hem de eerste weken regelmatig water geeft. De wortels hebben enige tijd nodig om door te dringen in het verse substraat.

ziekten

Araucarias zouden robuust zijn tegen ziekteverwekkers en ongedierte. Als de bladeren van de houtige planten bruin verkleuren, zijn verkeerde verzorgingsmaatregelen of ongunstige standplaatsomstandigheden de oorzaak.

Bruine bladeren

Als de bladeren plotseling bruin worden, kunnen rotte wortels de oorzaak zijn. Araucarias tolereren geen wateroverlast. Een te vochtige ondergrond zorgt ervoor dat de wortels gaan rotten. Dit betekent dat schimmelsporen optimale groeiomstandigheden hebben. Ze nestelen zich op de rotte plekken en stimuleren verdere rottingsprocessen.

Hoe de plant te helpen:

• Graaf de kluit op en snijd rotte wortels af
• Laat de wortelstok drogen en doe hem in het verse substraat
• Werk afwatering in de grond

Bruine bladeren worden ook veroorzaakt door droogtestress, die zowel in de winter als in de zomer kan optreden. Als de wortels lang droog staan ​​of geen water meer uit de bevroren grond kunnen opnemen, worden de bladeren niet meer voldoende van vocht voorzien. Ze drogen uit en vallen na een tijdje af met de opgedroogde tak. Geef de plant meerdere dagen doordringend water.

Welke locatie is geschikt?

Een lichte en zonnige locatie is ideaal voor de araucarias. Merk op dat directe winterzon de planten kan uitdrogen. Kies daarom op zijn minst af en toe gedurende de dag een locatie met schaduwrijke omstandigheden. Een beschermde locatie op een huismuur op het noorden of westen wordt aanbevolen.

Let ook op de beschikbare ruimte op de locatie, want de bomen worden erg hoog en ontwikkelen een spreidende kroon. Omdat de bomen niet gesnoeid mogen worden, moet de groeiplaats vrij zijn van obstakels.

Welke aarde heeft de plant nodig?

Araucaria's groeien het liefst in een vochtig substraat dat goed gedraineerd is. Het moet matig voedzaam zijn en een pH hebben in het lichtzure bereik. Als de grond te droog en warm is, kunnen de bladeren geel of bruin worden. Een te hoog kalkgehalte in de bodem leidt ook tot bladverkleuring.

Araukarie vermehren

Araucarias planten zich voort via hun zaden. Omdat het 30 tot 40 jaar duurt voordat een boom voor het eerst bloemen ontwikkelt, is het zelden mogelijk om de zaden zelf te verzamelen. Zelfs als de plant in bloei staat, kan de zaadproductie niet als vanzelfsprekend worden beschouwd, aangezien niet alle planten mannelijke en vrouwelijke bloemen ontwikkelen.

Je kunt araucaria's gemakkelijk vermeerderen met zaden uit de handel. Zaai de zaden direct buiten in het vroege najaar of geef de voorkeur aan de plant in de winter. Het duurt ongeveer vier maanden voordat een zaadje ontkiemt. In het voorjaar kunt u de jonge plant in de tuin gebruiken.

Zorg ervoor dat de zaden zo vers mogelijk zijn. De zaden van de araucaria's ontkiemen niet lang. Ze moeten onmiddellijk na het rijpen worden gezaaid en gehydrateerd. Als dit niet mogelijk is, raden we aan om ze in de koelkast te bewaren.

zaaien

Zet de zaadjes halverwege in een bakje gevuld met kokosgom. Zorg ervoor dat de punt van het zaadje naar beneden wijst. Bevochtig het substraat en leg een doorzichtige plastic folie over de planter. Zet de pot de eerste drie tot vier weken op een koele plaats. Deze blootstelling aan kou bevordert de kieming. Verander vervolgens de locatie. De ideale kiemtemperatuur ligt tussen de 15 en 20 graden Celsius.

Het ideale substraat om te kweken:

• Meng de potgrond met een derde van het zand
• alternatieve perliet (€ 33,00 bij Amazon *) of gebruik vermiculiet
• Meng kokosvezels

De zaden kunnen het hele jaar door worden gezaaid, waarbij alleen verse zaden betrouwbaar ontkiemen. Zodra de zaailingen goed te grijpen zijn, worden ze individueel naar een grotere plantenbak verplaatst en verder opgekweekt bij 15 tot 20 graden Celsius of direct in de tuin geplant.

Araucaria in de pot

Araucaria kunnen in de kuip worden gekweekt. Door de beperkte ruimte worden de bomen minder hoog. Zodra de wortels door het substraat zijn gegroeid, hebben araucaria's een grotere planter nodig. Zorg voor voldoende bescherming in de winter, de aarde bevriest namelijk sneller dan het substraat in de tuin.

Potplanten overwinteren:

• koel en licht interieur met temperaturen rond de vijf graden Celsius
• giet met kleine hoeveelheden water
• Emmers buiten op een plaat van piepschuim (€ 27,50 bij Amazon *) en wikkel de pot in met fleece

Advies

Onder het gewicht van de sneeuwmassa's kunnen de takken snel afbreken. In streken met veel sneeuw dient u twijgen om de takken te wikkelen. Hierdoor wordt het oppervlak kleiner en kan de sneeuw niet tussen de schilferige bladeren blijven steken. Verwijder de koorden tijdig voor het nieuwe jaar zodra het sneeuwseizoen voorbij is.

variëteiten

• compact: Dichte groei.
• glauca: Weinig gestalte. Naalden blauwgroen gekleurd. Zeldzaamheid.
• Gracilis: Langzaam groeien. Naalden dunner en lichtgroen van kleur. Takken hangen naar beneden. Zeldzaamheid.
• Leopoldii: Compacte groei. Naalden blauwgroen gekleurd.
• Silver Star: Verse scheuten, aanvankelijk zilver gespikkeld, later groen. Zeldzaamheid.
• Virgata: Sterkere vertakkingen, langere internodiën tussen de bladeren. Zeldzaamheid, geteeld in Palermo.