Mossteenbreek: plant en verzorgt
Strikt genomen is mossteenbreek (bot. Saxifraga x arendsii) geen soort, maar worden verschillende hybriden onder deze naam gegroepeerd. De laagblijvende, kussenvormende vaste plant past perfect in zonnige rotstuinen of als vergroening van natuurstenen muren. De plant kent een grote variëteit aan variëteiten en is bovendien gemakkelijk te verzorgen.
Mossteenbreek wordt vaak aangeplant in rotstuinenHerkomst en distributie
De verschillende vormen van de hybride mossteenbreek (bot. Saxifraga x arendsii) hebben niet altijd dezelfde oudersoort, waardoor een specifieke opgave niet gemaakt kan worden. Strikt genomen is het geen soortnaam, maar een verzamelnaam voor verschillende varianten van de tuinsteenbreek. Tuinders verdelen de talrijke rassen in secties om het onderscheid gemakkelijker te maken, waarbij soorten zoals de astmossteenbreek (bot. Saxifraga hypnoides) en de graszandsteenbreek (bot. Saxifraga rosacea) waarschijnlijk de oudersoort zijn van de meest gekweekte vormen.
Overigens is de botanische naam Saxifraga x arendsii een eerbetoon aan de beroemde Duitse tuinman en plantenveredelaar Georg Arends, in wiens kwekerij de eerste hybride steenbreekrassen werden gemaakt.
Gebruik
Mossteenbreek behoort tot de klassieke rotstuinbeplanting en is een must in praktisch elk stenen bed. Daarnaast is de niet veeleisende vaste plant zeer geschikt voor het vergroenen van kale droge stenen muren. Hoewel de plant het beste gedijt op lichte locaties, wordt hij als goed verdragen door schaduw beschouwd en kan daarom ook in gedeeltelijk schaduwrijke tot schaduwrijke perken worden geplant als voorgrond of border. De kruidachtige plant ziet er erg mooi uit als onderplanting van loofbomen en verbergt slim kale plekken. Saxifraga x arendsii zijn ook zeer geschikt als grafplant. Mossteenbreek is bijzonder goed te combineren met diverse varens en schaduwgrassen, maar ook met vaste planten zoals bloedend hart (Lamprocapnos spectabilis), elfenbloemen (Epimedium), kraanvogels (geranium), anjers (Armeria), paarse bellen (Heuchera), bergenia (Bergenia), Akelei (Aquilegia) of bloemen van de goden (Dodecatheon) combineren.
Uiterlijk en postuur
Afhankelijk van de soort vormt de mossteenbreek, die wel 15 à 20 centimeter hoog kan worden, groenblijvende bladrozetten, die zich na verloop van tijd door zijscheuten en uitlopers tot dichte kussens kunnen ontwikkelen.
gebladerte
De bladrozetten bestaan uit tot wel vijf centimeter lange, vrij dikke bladeren die een matte bleekgroene kleur hebben en geveerd zijn.
Bloesems en bloeitijd
Uit de platte bladrozetten groeien in het voorjaar de beduidend hogere bloemstelen, waarop veel kleine, komvormige bloemetjes staan. Afhankelijk van de variëteit kunnen deze in een grote verscheidenheid aan kleuren voorkomen. Er zijn bijvoorbeeld witte, gele, paarse, roze of dieprode soorten. Bijzonder interessant zijn echter soorten met wisselende bloemkleuren die na verloop van tijd kunnen vervagen of donkerder worden.
De belangrijkste bloeitijd van de Saxifraga x arendsii hybriden valt in de maanden mei tot juni, waarbij sommige soorten beduidend eerder kunnen bloeien als het weer het toelaat. Na de bloei worden capsulevruchten gevormd.
Locatie en bodem
De verschillende Saxifraga arendsii hybriden stellen heel verschillende eisen aan de standplaats. In principe gedijen bijna alle soorten in halfschaduw tot schaduw, hoewel sommige soorten meer licht nodig hebben dan andere. In principe kan het echter niet fout gaan met een heldere maar zonnige locatie. Veel belangrijker is de grond, die een hoge doorlaatbaarheid heeft en eerder vers dan droog moet zijn. De vaste plant voelt zich het prettigst in humusrijke, voedselrijke bodems, die met name de voorkeur hebben omdat mossteenbreek moeilijk te bemesten is vanwege de vaak lage hoogte. De plant gedijt echter ook erg goed in arme grond, maar is dan afhankelijk van een regelmatige aanvoer van voedingsstoffen.
Plant mossteenbreek op de juiste manier
Plant de mossteenbreekplanten tussen lente en herfst met tussenpozen van 20 tot 30 centimeter in het bed, waarbij de aanbevolen plantafstand sterk afhankelijk is van het geselecteerde ras. Het is daarom absoluut noodzakelijk dat u de instructies op het plantetiket volgt. Werk voor het planten rijpe compost of goed verteerde mest in de grond en dompel de kluit voor het planten onder in een emmer water. Op deze manier kunnen de wortels weer vocht opnemen en daarna gemakkelijker doorgroeien.
Exemplaren die in het voorjaar zijn geplant, bloeien pas het volgende jaar, daarom verdient herfstbeplanting de voorkeur voor een snelle bloei. De kussenachtige groei zet ook pas een paar maanden later in.
Giet mos saxifrice
De meeste Saxifraga arendsii-hybriden geven de voorkeur aan verse grond, daarom moet u regelmatig water geven, vooral in langere droge periodes. Geef de planten altijd van onderaf water, nooit over de bladeren. Het water kan zich ophopen in de rozetten, wat weer leidt tot rot en schimmelziekten. Om dezelfde reden moet een permanent vochtig oppervlak of zelfs wateroverlast ten koste van alles worden vermeden. Tijdens het planten is het zinvol om het gebied te mulchen met schorsmulch, grind of iets dergelijks zodat de grond niet te snel uitdroogt en je minder water hoeft te geven.
Als de mossteenbreek zijn bladeren laat hangen, heeft hij meestal water nodig. Gezonde planten herstellen snel na water geven en worden niet beschadigd.
Bemest mossteenbreek op de juiste manier
In principe hoef je Saxifraga arendsii hybriden alleen te bemesten op zeer slechte locaties of bij gebreksverschijnselen. Om dit te doen, strooit u wat compost over de planten en werkt u deze licht - en voorzichtig om de wortels niet te beschadigen - in de grond.
Snijd mos saxofoon correct
Regelmatig snoeien is niet nodig, maar dode bladrozetten en vervaagde stengels moeten onmiddellijk worden verwijderd.
Verspreid mos saxifrice
De verschillende hybriden van de mossteenbreek kunnen gemakkelijk worden gereproduceerd door te delen of door stekken te bewortelen. Aangezien Saxifraga x arendsii slechts zeer zelden vruchten en dus zaden ontwikkelt, is vermeerdering via zaden in principe mogelijk, maar wordt zelden toegepast.
deling
In elk geval moeten de planten met tussenpozen van twee tot drie jaar worden opgegraven, gescheiden van elkaar worden verdeeld en geplant op een nieuwe locatie - namelijk mossteenbreek heeft de gewoonte om na verloop van tijd een losse groei te ontwikkelen en daardoor gaten in het kussen te krijgen . De regelmatige indeling geeft u de compacte en dichte groei. En zo werkt het:
- Graaf de planten voorzichtig op.
- Schud voorzichtig de vastzittende aarde eraf.
- Scheur of snijd de planten voorzichtig samen met de kluit.
- Zieke delen van de plant en kale plekken wegsnijden.
- Zet de individuele planten op een nieuwe locatie of in vers substraat.
- Geef de plant krachtig water om nieuwe wortelvorming te stimuleren.
Stekken
Neem bij het vermeerderen van stekken in de vroege zomer jonge scheuten van de kussenranden en plant deze in het bed of eerst in een pot met potgrond. Sommige van deze stekken zijn al geworteld, omdat mossteenbreek zich vanzelf vermenigvuldigt. Overigens kunnen met behulp van stekken kale plekken heel goed worden afgedekt door de planten erop te plaatsen. De stekken groeien binnen enkele weken goed en vullen de gaten in het kussen op.
winter doorbrengen
Mossteenbreek is zeer winterhard en heeft alleen een lichte winterbescherming nodig als het vers geplante jonge planten is of exemplaren die in potten worden gekweekt. Bovendien kunnen vriestemperaturen - d.w.z. lage temperaturen onder nul zonder een beschermende sneeuwdeken - ook een probleem worden, daarom moet u de planten in de genoemde gevallen met kreupelhout of bladeren afdekken. In het voorjaar ruim op tijd het deksel verwijderen, zodat de vaste planten weer kunnen ontkiemen. Pas echter op voor late vorst en bescherm de planten hier indien nodig tegen.
Advies
Mossteenbreek is zeer robuust en wordt zelden aangetast door ziekten of plagen. Alleen rozetrot, veroorzaakt door bijvoorbeeld overmatig vocht, kan een probleem worden. In dit geval moet u zieke delen van de plant wegknippen en zorgen voor meer droogheid.
Soorten en variëteiten
Er zijn ongeveer 480 verschillende soorten steenbreek, waarvan sommige moeilijk van elkaar te onderscheiden zijn. De mossteenbreek (bot. Saxifraga x arendsii), die slechts zo'n tien tot twintig centimeter hoog wordt, is ideaal voor het aanplanten van rotstuinen, maar kan ook in spleten of op droge stenen muren worden neergezet. Hier laat de lage vaste plant zijn decoratieve bloemen zien, afhankelijk van de soort en variëteit in het voorjaar tussen maart en april of in de nazomer tussen augustus en oktober. Er is een grote keuze aan soorten in verschillende bloemkleuren. Voor bijvoorbeeld de sier- en voortuin zijn deze zeer geschikt:
- 'Tapijt van bloemen': tot 20 centimeter hoog, karmijnroze bloemen tussen maart en april
- 'Bob Hawkens': tot 15 centimeter hoog, roze bloemen tussen mei en juni
- 'Doornroosje': tot 15 centimeter hoog, lichtrode bloemen tussen mei en juni
- 'Lentesneeuw': tot 25 centimeter hoog, zuiver witte bloemen tussen mei en juni
- 'Ingeborg': Groeihoogte tot 15 centimeter, donkerrode bloemen tussen mei en juni
- 'Peter Pan': groeihoogte tot 15 centimeter, karmijnrode bloemen tussen maart en april
- 'Purple coat': tot 15 centimeter hoog, paarse bloemen tussen april en mei
- 'Rose dwerg': tot 20 centimeter hoog, paarsroze bloemen tussen april en mei
- 'Sneeuwtapijt': tot 40 centimeter hoog, zuiver witte bloemen tussen maart en april
- 'White Pixie': groeihoogte tot 20 centimeter, witte bloemen tussen april en mei
Moos-Steinbrech Saxifraga bryoides
Daarnaast is de soort Saxifraga bryoides, afkomstig uit de Pyreneeën en andere Europese bergen, ook bekend als de mossteenbreek. Deze vaste plant, die ook kussen vormt, lijkt erg op Saxifraga x arendsii, maar blijft meestal kleiner met hoogtes tot tien centimeter. Deze soort bloeit ook alleen tussen juli en augustus en dus veel later.
Alternatieven / soortgelijke typen
In tuinen aangeplante soorten lijken ook erg op de mossteenbreek, zoals de tuinsteenbreek (bot. Saxifraga cortusifolia) of de heestersteenbreek (bot. Saxifraga cotyledon). In tegenstelling tot de mossteenbreek kan de tuinsteenbreek ook goed gedijen op gedeeltelijk beschaduwde tot schaduwrijke locaties en bloeit hij alleen in de herfst tussen september en oktober. De heestersteenbreek daarentegen heeft een zonnige plek nodig, maar bloeit alleen tussen juni en juli.