Wat is het verschil tussen humus en compost?

In het spraakgebruik is er verwarring over de betekenis van de termen "humus" en "compost". Hoewel beide substraatvormen overeenkomsten vertonen, zijn er subtiele verschillen in oorsprong en samenstelling. Vanwege de overeenkomsten is compost ideaal voor bodemonderhoud.

Humus is de bovenste laag van de aarde

Humus als homogene bodemlaag

De bovenste bodemlaag in natuurlijke habitats, die bestaat uit afgebroken organische reststoffen, wordt als humus beschouwd. Bodemorganismen verwerken dierlijke en plantaardige resten en produceren een homogeen substraat dat rijk is aan voedingsstoffen. De bodemfauna heeft vocht, lucht en warmte nodig om de stoffen om te zetten. Als de omstandigheden niet kloppen, zal er verrotting plaatsvinden. Een laag humus op de grond slaat water op en voorziet de planten van voedingsstoffen.

Humusbodems ontstaan ​​niet overal. De bodemfauna wordt beïnvloed door de koolstof-stikstofverhouding. Er is een onbalans ten gunste van koolstof op de bodems van naaldbossen. Naaldstrooisel verzuurt de bodem, daarom komen hier nauwelijks bodemorganismen voor. In loofbossen is de verhouding in evenwicht en vormt de bodemfauna een dikke laag humus.

Compost als een heterogene samenstelling

In tegenstelling tot humus is de compost nog niet volledig afgebroken. Het substraat is een samenstelling van plantaardig afval, dat alleen door de werking van bodemorganismen tot humus wordt verwerkt. In het gewone spraakgebruik wordt de volwassen compostbodem ook wel compost genoemd. Het compostsubstraat bevat vaak rotte en verhoute plantendelen, zodat alleen delen daarvan homogene humus met een fijne kruimstructuur bevatten.

Terwijl humus wordt gecreëerd in natuurlijke habitats zonder menselijke tussenkomst, wordt er actief compost geproduceerd. Er is verse compost die kleine hoeveelheden afbreekbare organische resten bevat. Dit substraat stimuleert de activiteit van de bodemorganismen. Kant-en-klare compost bevat grote hoeveelheden pure humus en kleine delen van moeilijk afbreekbare stoffen. Het wordt langzaam verwerkt door de bodemfauna en is een langzaam stromende bron van voedingsstoffen.

Gebruik van compost

Humus heeft een uitgebalanceerde verhouding tussen calcium en ijzer, kalium en aluminium, magnesium en mangaan, fosfor en zwavel, stikstof en koolstof. Een goed gerijpte compost die minimaal een jaar heeft gestaan ​​is vergelijkbaar met pure humus. Het wordt niet alleen gebruikt als meststof, maar heeft ook een positief effect op de bodem.

Compost veroorzaakt deze effecten:

• Bevordering van de kruimelstructuur
• Verbetering van de water- en luchtbalans
• Verhoging van de buffercapaciteit
• Maximale stabiliteit van het aggregaat