De trillende populier: de boom met de trillende bladeren

Ze behoren tot de meest voorkomende populierensoorten op onze breedtegraden en spelen een grote rol bij het vormgeven van het vertrouwde landschap hier. U kunt interessante feiten over de esp en zijn trillende bladeren vinden in het volgende korte portret.

Het trillen van de espenbladeren in de wind is mooi om naar te kijken

Een middelgrote populiersoort

Binnen het geslacht Populus zijn er tussen de 22 en 89 soorten die in gematigde klimaten over het gehele noordelijk halfrond voorkomen. De trillende esp of esp is een populussoort die in Duitsland veel voorkomt.

Binnen haar genre is ze een van de middelgrote vertegenwoordigers. Het is tussen de 20 en 35 m hoog - het totale bereik van populierenhoogtes is ongeveer 15 tot 45 m.

Qua habitus is de esp heel typerend voor de soort: hij groeit met een rechtopstaande, soms licht hellende stam en vormt een hoge, langwerpige tot kegelvormige kroon, die typisch een zeer levendig uiterlijk geeft.

Dus van ver kun je een volgroeide esp herkennen:

• Een middelhoge maat
• Een zacht, langwerpig silhouet met een grote kroon
• Een zwaaiende beweging

Trillende espbladeren

De esp staat bekend om zijn trillende bladeren. De reden waarom de bladeren door de wind zo gemakkelijk op en neer kunnen schommelen, is enerzijds te danken aan hun zeer lange en afgeplatte stengels. Anderzijds biedt het brede bladblad ook een relatief groot doelgebied.

Het blad is, naargelang het groeit op lange of korte scheuten, rondachtig en gegolfd of driehoekig en volgerand. In de herfst verkleurt het blad mooi goudgeel.

Kitten bloemen

De esp vormt bloemen in de vorm van katjes nog voordat de bladeren bedekt zijn. Zoals alle populieren is het tweehuizig, dus het heeft vertegenwoordigers met puur mannelijke of puur vrouwelijke bloemen. Zowel bestuiving als zaadverspreiding worden uitgevoerd door wind. De vruchtvorming van de capsulevruchten op de vrouwelijke katjes begint eind mei. Dan zie je de zaden, uitgerust met een vleugel-helpende pluiskop, door de lucht vliegen.

Niet veeleisend, bodemverbeterend en biodiversiteitsbevorderend

De esp is een van de zogenaamde pionierbomen omdat hij niet aarzelt om nogal onaantrekkelijke braakliggende gebieden en kaalkap te koloniseren. Het stelt geen bijzondere eisen aan de vloer. Alsof deze soberheid nog niet genoeg was, helpt het zelfs om de kwaliteit van de bodem te verbeteren, want de afgevallen bladeren zijn zeer rijk aan voedingsstoffen en ontbinden snel.

De bloemen van de esp zijn ook een waardevolle voedselbron voor vlinders.