Wat te doen met witte larven in de compost?

Larven gevonden in uw composthoop? Gefeliciteerd! Omdat de larven die zich daar op hun gemak voelen van de nuttige soort zijn. U hoeft zich dus geen zorgen te maken, maar beschouw uzelf als een geluksvogel.

Witte larven bevorderen het rotproces in de composthoop

Differentiatie van larven

De larven van mestkevers, zoölogisch Scarabaeuoidea, worden larven genoemd. De bekendste of meest voorkomende vertegenwoordigers van deze superfamilie in ons deel van de wereld zijn:

• meikever
• kever
• Rose chafer
• Tuinbladkever
• Neushoorn kever

Typerend voor larven zijn hun dikke, vlezige rupsuiterlijk met min of meer lange poten in het hoofdgebied. Afhankelijk van de soort kunnen ze tot 10 centimeter lang worden. Witte larven leven lang, namelijk minimaal 2 jaar in hun larvale stadium, voordat ze verpoppen en in kevers veranderen.

Witte larven worden soms over de hele linie als ongedierte gecategoriseerd. Sommigen van hen zijn allesbehalve dat: ze zijn zelfs buitengewoon nuttig en daarom zo veel mogelijk welkom geheten door elke hobbytuinier. Het onderscheid kunnen maken tussen de soorten is daarom cruciaal om er baat bij te hebben.

Handige larven

De meest bruikbare soorten zijn de neushoornkever en de larven van de rozenkever. Waarom? Omdat ze zich niet voeden met de wortels van levende planten zoals de andere soorten die in ons land voorkomen. Handig is dat ze de voorkeur geven aan dood plantmateriaal, vooral hout. Daarom vind je ze alleen op composthopen. Bij het verteren van gegeten, rottende stekken van bomen en struiken, produceren deze larven humusstoffen die als een zeer langzaam afbreekbare humuscomponent leiden tot de vorming van permanente humus. Zo'n permanente humus is erg waardevol voor een geleidelijke, voedselrijke langdurige bemesting van uw planten.

Hoe herken je rhinoceros beetle en rose beetle larbs?

Behalve dat ze zich simpelweg identificeren door hun aanwezigheid in de compost, zijn de larven van de neushoornkever en rozenkever ook direct te herkennen aan hun uiterlijk.

De larven van de neushoornkever zijn bijvoorbeeld bijzonder groot: ze kunnen tot 10 centimeter reiken en zijn daarom heel goed zichtbaar in de composthoop. In tegenstelling tot de andere rupsoorten ontbreekt in het achterste, zilvergrijze gebied de zogenaamde doornenrij. Rozenkeverlarven zijn veel kleiner, slechts ongeveer 3 centimeter lang, maar erg dik van vruchtvlees. Ze worden iets dunner naar de buik toe en hebben alleen zeer korte poten aan de voorkant. Kenmerkend is ook hun manier van bewegen op hun rug.