Walnotenboomprofiel - de kenmerken in één oogopslag

Wat is de botanische naam van de walnoot? Hoeveel soorten zijn er? Hoe oud kan een walnoot worden? We verduidelijken deze en andere vragen in dit artikel, dat naast de korte beschrijving van de walnotenboom ook specifieke beschrijvingen van enkele bijzondere kenmerken bevat.

Walnotenbomen bereiken een hoogte van 10 tot 30 meter

Gezocht poster van de walnoot

• Naam: walnoot of walnotenboom
• Botanische naam: Juglans regia
• Familie: Walnotenfamilie (Lat. Juglandaceae)
• Boomsoort: bladverliezende boom
• Gebruik: tuinboom, parkboom
• Arten: ongeveer 60
• Distributie: wereldwijd, vooral Centraal-Europa, maar ook de rest van Europa, Azië, Amerika
• Hoogte: 10 tot 30 meter
• Blad: afwisselend geveerd geveerd 7 tot 9 langwerpig eivormig blad, tot 12 cm lang, gladde bladrand, donkergroen, geeloranje herfstkleur, in de nazomer voelt het blad aan als leer, kruidige geur (geur verdrijft muggen en vliegen)
• Frequentie: monozygoot, enkel geslacht
• Bloemen: groenachtig gekleurd, mannelijke bloemen lopen uit met het blad, hangen in dikke katjes, vrouwelijke bloemen verschijnen 3 tot 4 weken later, bloeitijd van april tot juni, bestuiving door wind
• Fruit: de noot is omgeven door een groene fruitschaal; Rijptijd september tot oktober
• Takken: olijfbruin, dik, met duidelijke bladlittekens, bruine knoppen
• Schors: grijs, later bastzwart, gebarsten, rijk profiel
• Hout: hard, nobel, duur
• Root: diepe wortel
• Locatie: zonnig tot gedeeltelijk in de schaduw
• Bodem: zand-leemachtig tot leemachtig
• pH-waarde: licht zuur tot basisch
• Leeftijd: tot 150 jaar, soms meer dan 200 jaar

Bijzondere feiten over de walnotenboom

Het is bekend dat de smakelijke vruchten van de walnotenboom al meer dan 10.000 jaar belangrijk zijn als voedsel voor de mens.

Het vetgehalte van de noten is meer dan 50 procent. Dit maakt ze een uitstekende energiebron. Walnoten zijn eigenlijk heel gezond: ze helpen bijvoorbeeld bij bloedarmoede. Ze ondersteunen ook de wondgenezing en verminderen het waterverlies bij diarree.

Walnoten bevatten ijzer, zink, kalium en a-linoleenzuur. Dit laatste is een belangrijk omega-3-vetzuur voor het menselijk organisme.

Tegenwoordig heeft de walnotenboom de rol van een nuttige boom. Om deze reden zijn walnoten nu in alle gematigde klimaten op het noordelijk halfrond te vinden. Walnoten komen minder vaak voor dan wilde bomen.

Naast de vruchten is ook het hout van de walnoot van economisch belang. Vanwege zijn ongebruikelijke kleur en de esthetisch aangename nerf, fungeert walnotenhout als een kostbaar en overeenkomstig duur hout.

Walnoot populair als medicinale plant

Een ander interessant feit is de uitgesproken populariteit van de walnotenboom als medicinale plant in de natuurgeneeskunde.

Vaak worden zowel de noten als de vruchtenschillen en bladeren gebruikt in de volksgeneeskunde. Daar worden ze gebruikt om ontstekingsremmende en antibacteriële preparaten te maken.

De bladeren van de walnoot worden zowel intern als extern gebruikt, bijvoorbeeld als walnootbladthee om op te drinken of in de vorm van kompressen voor de huid. Ze zouden ontstekingsremmende en pijnstillende effecten hebben. De bladeren zouden ook een positief effect hebben op eczeem, acne en schimmelziekten.

Met betrekking tot het inwendige gebruik (walnotenbladthee) is voorzichtigheid geboden: Bij een gevoelige, gevoelige maag dreigen onaangename symptomen zoals misselijkheid en diarree. In principe is de walnoot echter niet giftig voor mensen.