Wit berkenprofiel - de kenmerken in één oogopslag

Wat is de botanische naam van de witte berk? Hoeveel soorten zijn er? Hoe oud kan een witte berk worden? We verduidelijken deze en andere vragen in onze gids, die een bullet-point-profiel bevat over de witte berk en beschrijvingen van enkele speciale functies.

Het sap van de witte berk is goed voor haar en lichaam

Wit berkenprofiel

• Naam: witte berk, zilverberk, zandberk
• Botanische naam: Betula alba, Betula pendula, Betula verrucosa
• Familie: berkenplanten (Lat. Betulaceae)
• Boomsoort: bladverliezende boom
• Gebruik: tuinboom, parkboom, straatboom, bosboom, pioniersplant
• Distributie: Centraal-Europa
• Hoogte: 10 tot 25 meter
• Blad: afwisselend gerangschikt, ovaal tot licht driehoekig, eivormig, puntig, gezaagde bladranden, tot 7 cm lang, goudgele herfstkleur
• Frequentie: monozygoot, enkel geslacht
• Bloemen: mannelijke katjes opvallend geel, vrouwelijke bloemen nogal onopvallend, bloeitijd maart tot mei, kruisbestuiving, bestuiving door wind
• Vrucht: hangende katjes, kleine bruingele nootvruchtjes, 2 tot 3 mm, gevleugeld, augustus tot september
• Takken: dun, hangend
• Schors: witte, zwarte lengtescheuren
• Hout: hard
• Wortel: ondiepe wortels (zeer plat en breed)
• Locatie: zonnig tot gedeeltelijk in de schaduw
• Bodem: droog tot licht vochtig, zandig tot leemachtig
• pH-waarde: zuur tot licht basisch
• Leeftijd: tot 150 jaar

Bijzondere feiten over de berk

Hier zijn enkele meer indrukwekkende eigenschappen van de witte berk die op zijn gebaseerd

• de groeiwijze,
• het berkenhout en
• het berkenwater

betrekking hebben.

Groeiwijze

De witte berk heeft een lange doorlopende stam en een losse kroon. Het heeft ook spitse takken en overhangende twijgen - typische kenmerken van deze boomsoort. Bij jonge bomen is de bast nog zwartbruin tot grijs. Pas later krijgt de stam van de witte berk zijn karakteristieke vorm en lijkt hij wit rollend. In zeldzame gevallen kan de witte berk wel 30 meter hoog worden. De stam kan tot 80 cm dik worden.

berk

De witte berk herbergt zijn witte tot geelachtig witte hout onder de schors. Er zijn nauwelijks kleurverschillen tussen het kernhout en het spinthout. Berkenhout is moeilijk te splitsen - het is elastisch en krimpt veel. Om deze redenen is het minder geschikt als timmerhout. In plaats daarvan wordt het vaak gebruikt als multiplex. Het is niet ongebruikelijk dat stoelen, tafels, klompen of ladders gemaakt zijn van het hout van de witte berk. Berkenhout is moeilijk op te slaan omdat het vaak geel wordt of snel vlekt.

Berk water

Het bloedende sap van de berk wordt nog steeds gebruikt als haartonicum. Soms wordt het ook verwerkt tot gelei of berkenwijn (berkenlimonade). Misschien ben je er al een fles van tegengekomen in je vertrouwde drogisterij.