Bramen - ziekten herkennen en bestrijden

Wilde bramen in het bos worden zelden ernstig aangetast door ziekten. De bramensoorten die voor de tuin worden gekweekt, hebben daarentegen soms wat hulp nodig tegen verschillende ziekteverwekkers.

Dierlijk ongedierte op de bramenstokken

Naast de ziekten die worden veroorzaakt door schimmels en andere ziekteverwekkers, zijn er ook tal van plagen die bladeren en fruit kunnen beschadigen. Een van de bekendste plagen op bramenplanten is de zogenaamde bramengalmijt. Het zuigt aan de vruchten waardoor ze niet meer volledig rijpen en rood blijven. Het beste tegengif voor de voortplanting van de braambessenmijt en de al even schadelijke bloemenprik is het afsnijden van de geoogste braambessenstokken in de herfst en winter. Op deze manier kunnen de klauwen en winterschuilplaatsen van het ongedierte worden verwijderd met de scheutpunten van de oude hengels.

Verzorging en bemesting voor de vitaliteit van de bramen

Preventie is de beste remedie tegen het verschijnen van ziekten op de braambessenstokken. De algemene vitaliteit van de stand moet worden vergroot door de bramenplanten in een niet te dichte en goed geventileerde vorm te brengen met een trellis of ander klimhulpmiddel voor bramen. Daarnaast kunnen misvormingen aan de bladeren, staven en vruchten ook het gevolg zijn van een onvoldoende aanvoer van bepaalde voedingsstoffen. Bemesting met speciale kaliumhoudende bessenmeststoffen of een biologisch alternatief in de vorm van dierlijke mest of compost dient indien mogelijk meerdere keren per jaar te worden gegeven. Het regelmatig afsnijden van de tweejarige stokken na de oogst biedt de nieuwe scheuten voldoende licht en ruimte, maar berooft ziekten en plagen van hun levensonderhoud.

De belangrijkste bramenziekten en hoe deze te bestrijden

De meeste van de volgende ziekten kunnen alleen onvoldoende worden bestreden en komen vaak voor als de bevolkingsdichtheid te hoog is:

• de rubusduiker
• de rankziekte
• echte meeldauw en valse meeldauw
• de grijze schimmel
• die van de vruchtrot van Colletotrichum

In de Rubusstauche groeien de zijscheuten in een gecomprimeerde en plukjesachtige vorm. De bramenstokken die erdoor worden aangetast, zijn verzwakt in hun vitaliteit en sterven meestal binnen ongeveer vijf jaar. De rankziekte daarentegen veroorzaakt aanvankelijk zwarte en paarse vlekken op de ranken. Later vormen zwarte vruchtlichamen van dit type schimmel, die, als ze sterk zijn, ook kunnen leiden tot de dood van de planten. Bij valse meeldauw drogen de bramen op voordat ze rijpen, bij echte meeldauw vormt zich daarentegen een witachtig grijze laag op de bladeren en ranken van de bramenplant. Een biologisch brouwsel gemaakt van brandnetels of paardenstaart gedrenkt in water voor een paar dagen kan worden gebruikt om echte meeldauw te bestrijden.

Tips & trucs

Er zijn enkele chemische middelen tegen braambessenziekten, maar deze bederven meestal de bruikbaarheid van het fruit gedurende minstens een jaar. Sommige ziekten kunnen worden beperkt door consequent geïnfecteerd plantmateriaal te verwijderen en de bevolkingsdichtheid te corrigeren.