De meest voorkomende ziekten en plagen op de oleander

Oleanders zijn eigenlijk heel gemakkelijk te verzorgen voor planten die groeien en gedijen in hun warme thuisregio's zonder speciale maatregelen. Omdat de struiken in ons land echter niet voldoende winterhard zijn, worden ze in dit land bij voorkeur in potten geteeld. Deze houding bevordert echter een hele reeks verschillende ziekten, omdat tub-oleanders vaak verzwakt zijn door onjuiste of onvoldoende zorg en daarom vatbaarder zijn voor ziekteverwekkers en ongedierte.

Luizen houden van oleanders om te eten

Veel voorkomende ziekten en hoe ze te behandelen

Sommige ziekten - meestal veroorzaakt door bacteriën of schimmels - komen veel voor bij oleanders. In veel gevallen breng je de ziekteverwekkers in huis wanneer je een nieuwe oleanderstruik koopt, daarom is het verstandig om de nieuwkomer in eerste instantie geïsoleerd te houden - dit voorkomt dat een golf van infecties zich verspreidt naar andere planten. Dergelijke geïntroduceerde ziekten worden zeer snel merkbaar en hoe eerder u ze herkent en bestrijdt, hoe eerder u er grip op kunt krijgen. Als preventieve maatregel kunt u er alleen voor zorgen dat u de oleanders zo gewetensvol mogelijk verzorgt en dat u ze een warme en zonnige standplaats geeft zonder tocht. Daarnaast is preventief spuiten met bijvoorbeeld fungiciden mogelijk, wat meestal in het najaar plaatsvindt. Veel oleanders zijn echter erg gevoelig voor fungicide pesticiden.

Oleanderkrebs (Pseudomonas)

Oleanderkanker veroorzaakt door Pseudomonas-bacteriën is een van de meest voorkomende ziekten. In principe zijn bijna alle oleanders al besmet met de ziekteverwekker, hoewel de ziekte niet altijd uitbreekt. De volgende kenmerken zijn typisch:

• Meestal verschijnen de eerste symptomen op de bloemen of knoppen.
• Bloemen en knoppen verdorren en kunnen zich niet goed ontwikkelen.
• In plaats daarvan worden ze dikker, worden ze vaak zwart en barsten ze in het geval van geïnfecteerde knoppen.
• Verlamde toppen gaan niet eens open.
• Bloemkoolachtige gezwellen verschijnen op de scheuten.
• Aangetaste scheuten kunnen afbreken of afbreken.
• Er verschijnen bruine vlekken op de bladeren of de bladeren worden bruin.
• De bruine vlekken barsten uiteindelijk uit en het blad kronkelt.

Vechten is alleen mogelijk met krachtige snoeimaatregelen, waarbij je de geïnfecteerde delen van de plant tot ver in het gezonde hout terugsnijdt. Helaas zijn er geen effectieve pesticiden goedgekeurd voor huistuinen. Bovendien, als de ziekte eenmaal is uitgebroken, zal deze waarschijnlijk blijven terugkomen - de bacteriën zitten vast in de plant en kunnen niet worden verwijderd.

Droogrot (Ascochyta)

Droogrot wordt veroorzaakt door schimmels en komt vooral voor als gevolg van overwintering of na een regenachtige zomer. Ook hier worden aanvankelijk de bloemen aangetast, die opdrogen en eraf vallen. Naarmate de ziekte voortschrijdt, verschijnen de symptomen ook op de scheuten en migreren ze van daar naar de wortels. Als de wortels eenmaal zijn aangetast, is de oleander meestal niet meer te redden. Ook in dit geval is bestrijding alleen mogelijk door radicaal te snoeien tot diep in het gezonde hout. Handel zo snel mogelijk om te voorkomen dat de schimmel de basis bereikt. Preventieve maatregelen met schimmelwerende sprays zijn hier echter mogelijk zodat een infectie niet eens optreedt. De juiste fondsen kunnen het beste in de herfst worden gespoten. Overigens: om de kans op infectie te minimaliseren, mogen oleanders in de herfst nooit worden gesneden - de resulterende wonden zijn ideale toegangspunten voor schimmels en andere ziekteverwekkers.

Grauschimmel (Botrytis)

De grijze schimmel veroorzaakt door de Botrytis-schimmel treft alleen de oleanderbloemen, bij voorkeur de rassen met dubbele bloemen. De ziekte komt vooral voor in winterkwartieren, maar ook in vochtige en warme zomers of bij een hoge luchtvochtigheid. Als preventieve maatregel kunt u fungiciden injecteren of de oleanderbloemen afplukken voordat u ze in het winterverblijf legt. Zelfs in regenachtige zomers kan het zinvol zijn om vervaagd te verwijderen en zo risicofactoren te elimineren. Geef bij het kopen de voorkeur aan zelfreinigende oleandersoorten, omdat deze meestal veel minder gevoelig zijn voor grijze schimmel dan andere.

Veelvoorkomend ongedierte en hoe ze te behandelen

Vooral tijdens de wintermaanden is er vaak sprake van een besmetting met verschillende sapzuigende plagen. Vanwege de minder dan ideale omstandigheden tijdens het koude seizoen, is oleander bijzonder gevoelig voor spintmijten en dergelijke. Daarom is het belangrijk om de planten regelmatig te controleren en tijdig actie te ondernemen - hoe eerder u een besmetting opmerkt en tegenmaatregelen neemt, hoe sneller de vervelende wezens weer verdwijnen.

bladluizen

Dit hardnekkige ongedierte komt alleen voor op de zachte scheuten van de oleander, maar vooral op de bloeiwijzen en de nieuwe scheuten. De kleverige uitscheidingen van bladluizen zijn problematisch voor u, omdat ze schimmelinfecties kunnen bevorderen (vooral bij roetzwammen). Bladluizen kunnen worden afgespoten met een scherpe waterstraal, bijvoorbeeld onder de douche. De behandeling moet meerdere keren worden herhaald.

Spintmijten

Deze kleine diertjes zijn erg moeilijk te herkennen, want zodra de typische fijne webben met het blote oog te zien zijn, hebben ze zich al sterk verspreid. Spintmijten zijn heel goed te behandelen met bestrijdingsmiddelen op basis van koolzaadolie - ook als preventieve maatregel.

Wolluizen en wolluizen

Deze plantluizen, die ook heel vaak voorkomen, zijn ook goed te bestrijden met middelen op basis van koolzaadolie; of regelmatig afnemen met een zachte zeepoplossing helpt ook.

Advies

Wanneer de oleander zijn knoppen laat vallen, is een gebrek aan licht - bijvoorbeeld door een periode van slecht weer - vaak de oorzaak.