Vergiftiging van mens en dier door Jakobskruiskruid

In de afgelopen 25 jaar heeft Jakobskruid zich vooral verspreid op steil terrein en op weilanden die zelden worden gemaaid. De plant is erg gevaarlijk, vooral omdat de vergiftiging nog niet te behandelen is.

Dieren vermijden meestal Jakobskruiskruid

Toxiciteit

Alle delen van de plant zijn zeer giftig voor zowel dieren als mensen. De gifstoffen zijn ook effectief wanneer ze in hooi of kuilvoer worden gedroogd. Bloemen en jonge planten hebben de hoogste concentratie aan gevaarlijke stoffen. Dieren vermijden normaal gesproken de giftige plant, maar als deze wijdverspreid is en in het eerste jaar van groei (rozetstadium), wordt de plant er vaak mee gegeten. Gedroogd in het hooi onderscheidt het vee zich niet meer en krijgt het zeer giftige voer binnen.

Effect van het gif

Groundscarp bevat zogenaamde pyrrolizidine-alkaloïden (PA), die in de lever worden gemetaboliseerd tot giftige producten. De ingrediënten werken:

• de lever ernstig beschadigen
• kan leverkanker veroorzaken
• schadelijk voor zowel de genetische samenstelling als de embryo's.

Symptomen van vergiftiging met Jakobskruiskruid

De maag- en darmklachten die in eerste instantie optreden, hangen vaak nog niet samen met de consumptie van de plant. Bij acute vergiftiging treedt ernstige leverschade op en kan de vergiftiging fataal zijn.

Paarden en runderen zijn bijzonder gevoelig voor het gif van de Jakaobs Jakobskruiskruid. Ook schapen en geiten en kleine dieren lopen gevaar. Behandeling van de dieren is zinloos bij zowel acute als chronische vergiftiging.

Symptomen bij paarden

Paarden verliezen aanzienlijk gewicht omdat ze weigeren te eten. Daarnaast zijn er vaak koliek, bloederige diarree of verstopping. Ongecoördineerde bewegingen, lichtgevoeligheid, gele verkleuring van het ooglidbindvlies door leverschade of blindheid kunnen ook worden waargenomen. De dodelijke dosis ligt tussen de 40 en 80 gram vers Jakobskruiskruid, afhankelijk van het lichaamsgewicht van het dier.

Symptomen bij runderen

Een verminderde melkgift is hier in eerste instantie merkbaar. Het vee weigert te eten en valt daardoor af. Een abnormaal volle pens, waterige of bloederige diarree en lethargie die wordt afgewisseld met plotselinge opwinding kenmerken het verdere verloop van de vergiftiging. De dodelijke dosis is 140 gram vers Jakobskruiskruid per kilogram lichaamsgewicht van het dier.

Vergiftiging bij mensen

Bij mensen leidt vergiftiging pas na weken of zelfs jaren tot leverziekte. Vaak worden deze niet meer in verband gebracht met de consumptie van Jakobskruiskruid.

Advies

Het hooi van besmette gebieden is vanwege de giftigheid van Jakobskruiskruid niet meer geschikt als diervoeder en moet worden vernietigd of gecomposteerd.