Monstera: de beste verzorgingstips

Monstera deliciosa, ook wel raamblad of vijfvingerblad genoemd vanwege de typische vorm van het blad, is een van de meest populaire kamerplanten. De populariteit van de klimplant, die vaak ten onrechte de philodendron of boomvriend wordt genoemd, wordt voornamelijk verklaard door zijn imposante formaat en het enorme, glanzende groene blad. Met goede zorg kan de Monstera zelfs bloemen en vruchten ontwikkelen.

De monstera is een populaire kamerplant

Herkomst en distributie

Monstera deliciosa is een soort van het geslacht Monstera (vensterbladeren) en omvat ongeveer 50 andere soorten binnen de familie van de aronskelkfamilie (Araceae). In de tropische regenwouden van Midden- en Zuid-Amerika is de populaire kamerplant met zijn grote, opvallend gegroefde bladeren thuis. Hier ontkiemt de plant eerst op de grond en klimt dan langs de enorme stammen hoog in de gigantische kronen van de reuzen van de jungle.

Hoeveel soorten van dit geslacht er eigenlijk zijn, kan niemand met zekerheid zeggen. De schattingen komen neer op ongeveer 30 tot zelfs 60 verschillende varianten, waarvan sommige - waaronder in het bijzonder de Monstera deliciosa, die bij ons zo populair is - zich snel verspreiden in klimatologisch gunstige gebieden en in sommige gevallen zelfs door mensenhanden moeten worden bestreden. Zo komen er wilde, invasieve voorvallen voor in het zuiden van de VS, maar ook in India en andere Aziatische landen, in Australië en in sommige regio's van de westelijke Middellandse Zee, zoals Marokko of Portugal.

Gebruik

De eerste exemplaren van Monstera deliciosa kwamen al in het begin van de 19e eeuw vanuit Mexico naar Europa. Enkele decennia later werd de soort al op tal van Europese kwekerijen gekweekt. De monstera beleefde in de jaren zeventig en tachtig zijn bloeitijd als kamerplant voor gewone mensen, maar sinds enkele jaren is er een hernieuwde terugkeer naar deze gemakkelijk te verzorgen en aantrekkelijke bladplant. Het raamblad is niet alleen interessant als decoratieve bladplant voor in de huiskamer, het gestileerde blad is ook terug te vinden op tal van objecten als kunst- en decoratief object.

Door zijn tropische oorsprong is de Monstera alleen geschikt als kamerplant of wordt hij gekweekt in tropische wintertuinen en kassen.

Uiterlijk en postuur

Op zijn natuurlijke locatie kan de klimplant, wat de Monstera is, gemakkelijk de hoogste boomtoppen bereiken. In de teelt groeit het vensterblad echter rechtop tot een hoogte van ongeveer drie meter. Kenmerkend zijn ook de lange luchtwortels, met behulp waarvan de plant zich aan elk substraat kan verankeren. Dit kunnen andere planten zijn zoals de reeds genoemde oerwoudbomen, maar ook rotswanden of, in het geval van binnenkweek, speciale klim- en klimhulpmiddelen. Zodra de luchtwortels de aarde raken, dringen ze daar binnen en verankeren ze zich erin. Vervolgens nemen ze de normale functie van wortels over en nemen ze water en voedingsstoffen op. De vlezige, ook zeer lange scheuten van de Monstera daarentegen zijn op zichzelf niet stabiel en hebben ondersteuning nodig.

Welke klimhulp is geschikt voor de Monstera?

Om ervoor te zorgen dat de plant ook in de huiskamer zijn natuurlijke groeigedrag kan volgen, heeft hij een betrouwbare klimhulp nodig. Natuurlijk kun je haar er een van hout of metaal aanbieden, hoewel haar luchtwortels niet altijd een stevige grip op het gladde oppervlak vinden. Een zogenaamde mosstok, die je in elke bouwmarkt of tuincentrum kunt kopen, is geschikter. Dit is vaak een dikke staaf van plastic of een ander robuust materiaal dat is omwikkeld met kokosvezels of mos.

Als alternatief kunt u de luchtwortels eenvoudig naar het substraat leiden, waar ze groeien als normale wortels en hun functie vervullen door de plant van water en voedingsstoffen te voorzien. Snijd deze wortels gewoon niet af.

gebladerte

De monstera wordt gekweekt als decoratieve kamerplant vanwege zijn tot wel 50 centimeter lange en zeer brede, schildvormige bladeren. De aantrekkelijke bladplant ontwikkelt aanvankelijk hartvormig, geheel omzoomd en lichtgroen blad, dat pas later hun karakteristieke openingen aan de bladranden en bladoppervlakken krijgt, evenals het glanzende, donkergroene blad. De dikke, leerachtige bladeren hebben waarschijnlijk dit bijzondere uiterlijk omdat de spleten en openingen de lichtopname van delen van de plant in de meer schaduwrijke delen van het regenwoud verbeteren.

De bladstelen van het vensterblad hebben ook een specifieke eigenaardigheid: de opvallend sterke en lange bladstelen staan ​​vaak naar beneden gekanteld ("geknield" zoals de plantkundige zegt), zodat de plant met deze extra klimhulp echt aan de takken en scheuten haakt van andere planten kan.

Bloemen en fruit

Bij goede zorg en optimale omstandigheden kunnen oudere exemplaren van het vensterblad ook in binnenkweek bloeien. Meestal gebeurt dit bij planten die minstens tien jaar oud zijn. De bloem lijkt erg op die van Spathiphyllum of Anthurium, het zijn tenslotte verwante soorten. Er vormt zich een gelige, langgesteelde bloembol die wordt omgeven door een groot wit schutblad of schutblad. Deze bloemvorm is typerend voor de esdoornfamilie (Araceae). Hieruit ontwikkelen zich later paarse bessen, die in sommige landen als een smakelijke delicatesse worden beschouwd. De vruchten van Monstera zijn eigenlijk eetbaar, maar gevoelige mensen moeten er niet van genieten: de calciumoxalaatnaalden in de bessen kunnen het slijmvlies van de keel irriteren.

De soort Monstera deliciosa - wat in het Duits 'heerlijk raamblad' betekent - heeft een goede reden voor zijn naam. Het vormt langwerpige, groene vruchten die niet verschillen van maïskolven, die eetbaar zijn en een beetje naar ananas smaken. Deze dragen de gekke naam "ananasbananen" en worden vaak op markten verkocht, vooral op vakantiebestemmingen zoals Madeira. Omdat deze vruchten, zoals rabarber, veel oxaalzuur bevatten, is voorzichtigheid geboden bij het consumeren. Niet iedereen kan grote hoeveelheden van deze stof verdragen, die de slijmvliezen en het spijsverteringskanaal kunnen irriteren. Fruit ontwikkelt zich in de regel niet in de huiskamercultuur.

Toxiciteit

Behalve de vruchten zijn alle delen van de Monstera - van bladeren tot wortels tot bloemen - giftig en mogen daarom niet worden geconsumeerd. Naast oxaalzuur en calciumoxalaatkristallen bevat de klimplant ook resorcinol en diverse prikkelende stoffen. Symptomen van vergiftiging, variërend van irritatie van de huid en slijmvliezen tot misselijkheid, braken en diarree, komen na consumptie voor bij zowel mensen als dieren. Om gevaren te voorkomen, hoort de Monstera niet binnen het bereik van kleine kinderen en huisdieren zoals honden, katten, knaagdieren of zelfs vogels.

Bovendien kan het sap allergische reacties veroorzaken, daarom dient u bij onderhoudswerkzaamheden (bijv. Snoeien) altijd handschoenen te dragen.

Welke locatie is geschikt?

Net als in zijn natuurlijke verspreidingsgebied, voelt het raamblad het meest comfortabel aan in gedeeltelijk beschaduwde tot schaduwrijke gebieden. Directe zon - vooral de brandende middagzon - veroorzaakt blijvende schade aan de mooie, groene bladeren en moet daarom worden vermeden. Alleen in de vroege ochtend en in de avond zorgen een paar zonnestralen ervoor dat de Monstera nog comfortabeler aanvoelt. In de zomer, bij temperaturen boven de 20 ° C, kan de plant ook op het balkon of terras staan, mits daar voldoende beschut. De temperatuur mag in de zomer en winter niet onder de 18 ° C komen.

Bij het kiezen van een locatie dient u niet alleen rekening te houden met de lichtbehoefte maar ook met de verwachte uiteindelijke maat van de Monstera. Deze plant heeft veel ruimte nodig en zou idealiter vanaf het begin geplaatst moeten worden waar hij jarenlang permanent en ongestoord kan blijven staan. Plan hiervoor voldoende ruimte in zowel hoogte als breedte: Een verandering van locatie door plaatsgebrek (of andere redenen) is helemaal niet comfortabel voor het raamblad. In dit opzicht is de plant een diva en moet hij daarom met rust worden gelaten.
meer

Substraat

Ook wat betreft de aard van het substraat voelt de Monstera zich het prettigst in een bodem die overeenkomt met zijn natuurlijke sitecondities. Een humusrijk, los en licht zuur tot neutraal substraat, dat je zelf mengt of koopt, is ideaal. Een hoogwaardige rododendrongrond op basis van compost in plaats van turf is zeer geschikt. U kunt ook twee derde van de in de handel verkrijgbare compostaarde mengen met een derde van kokosolie of perliet.(€ 33,00 bij Amazon *)

Hydrocultuur

Naast de klassieke aarde kun je de Monstera ook zonder problemen in hydrocultuur kweken. Zet de plant in vermiculiet of geëxpandeerde klei (€ 21,95 bij Amazon *) en gebruik een speciale pan met een waterniveau-indicator. Het plantensubstraat moet om de één tot twee jaar worden vernieuwd, omdat zich daarin kalk en andere afzettingen verzamelen.

Plant monstera op de juiste manier

Plant de Monstera het beste van tevoren in een grote pot zodat de wortels voldoende ruimte hebben. De planter moet minimaal twee vingerbreedtes tussen de potwand en de kluit laten. Gebruik daarnaast indien mogelijk een pot met een afvoergat zodat overtollig gietwater kan weglopen en wateroverlast in de eerste plaats niet optreedt. Het is als volgt geplant:

• Bedek het afvoergat met aardewerkscherven
• vul een deel van het substraat
• Maak de kluit los met je vingers
• Zet de plant in het midden van de bak
• Steek de luchtwortels voorzichtig in de pot
• niet knikken of anderszins verwonden
• opvullen met substraat
• waterput

De Monstera zit goed in de planter als de wortels ongeveer twee tot drie onder het oppervlak staan.

Verpotten

Jongere exemplaren van de Monstera moeten vanwege hun snelle groei jaarlijks worden verpot, terwijl oudere planten ongeveer elke twee tot drie jaar vers substraat nodig hebben. De beste tijd voor dit project is de lente.
meer

Giet Monstera

De Monstera voelt het prettigst aan als de ondergrond altijd licht vochtig is, maar niet constant nat. Hoewel de regenwoudplant een grote vraag naar water heeft, vooral in de warme zomermaanden, zoals de meeste andere planten, verdraagt ​​hij geen permanente wateroverlast. Geef ze daarom tussen april en oktober regelmatig water, maar pas als de bovenste laag van het substraat is opgedroogd. In de wintermaanden tussen november en maart kunt u echter veel zuiniger water geven, omdat de Monstera in deze tijd minder water nodig heeft.

Naast de regelmatige toevoer van water heeft de Monstera ook een omgeving nodig met een hoge luchtvochtigheid, wat vooral in de winter vaak niet gegeven wordt. Om dit te verhelpen, besproeit u de plant regelmatig met water of zet u deze in een kom gevuld met stenen en water.
meer

Bemest Monstera op de juiste manier

Zoals bijna alle regenwoudplanten heeft de Monstera een zeer hoge voedingsbehoefte en dient daarom regelmatig bemest te worden. Geef haar hiervoor tussen april en september ongeveer elke twee weken een vloeibare groenplantenmest met het gietwater. Als alternatief kunt u ook een slow release meststof gebruiken, bijvoorbeeld in de vorm van sticks. Stop in de andere maanden tussen oktober en maart echter met bemesten.

Monstera werpt bladeren / krijgt bruine bladeren, wat te doen?

Als de Monstera ineens bruine bladranden krijgt, komt dat vaak door overbemesting. Dit gebeurt als u de meststof niet volgens de instructies van de fabrikant aanbrengt of als u deze onverdund gebruikt. Verpot de plant in vers substraat en volg de instructies van de fabrikant. Aan de andere kant, als het vensterblad zijn bladeren laat vallen, kan een gebrek aan voedingsstoffen de oorzaak zijn.
meer

Snijd monstera op de juiste manier

In principe hoeft de Monstera niet te worden ingekort, alleen zieke of dode bladeren moeten worden verwijderd. Omdat de plant echter in korte tijd erg groot kan worden, is het raadzaam om de groei indien nodig te beperken. Om dit te doen, verkort u eenvoudig de hoofdscheut, de zijscheuten kunnen ook worden gevormd. Het vensterblad verhout niet, is gemakkelijk te snijden en kan het hele jaar door geknipt worden. Het enige nadeel: als de monstera wordt ingekort, ontwikkelt hij geen bloemen.
meer

Propagate Monstera

Het knipsel dat ontstaat bij het snoeien kan uitstekend worden gebruikt om deze mooie plant te vermeerderen. Zowel kop- en scheutstekken als stamstukken zijn hiervoor geschikt, mits ze minimaal één knop hebben. Stekken dienen echter altijd luchtwortels te hebben, aangezien hierop de nieuwe wortels worden gevormd. Je kunt de stukjes plant zowel in een waterglas als in voedselarme potgrond bewortelen.
meer

Ziekten en plagen

De Monstera is een robuuste en gemakkelijk te verzorgen kamerplant die zelden wordt aangetast door ongedierte of ziekteverwekkers. Ziekteverschijnselen zijn vaak het gevolg van slechte zorg en verdwijnen zodra u de oorzaak wegneemt. Bruine bladeren, vooral aan de randen, en gele verkleuring geven meestal aan dat de planten te nat worden gehouden of dat de mest niet goed is bemest. Omdat pas gekiemde bladeren zich pas na verloop van tijd verdelen, is het ontbreken van bladverdeling ook een teken van ziekte: hier houdt de Monstera vaak niet van de te donkere standplaats.

Advies

Als je op zomervakantie gaat, kun je dankzij de luchtwortels voor de Monstera zelf een eenvoudige irrigatie creëren: het enige wat je hoeft te doen is de luchtwortels omleiden naar een bak gevuld met water.

Soorten en variëteiten

Als kamerplant wordt in de regel alleen de soort Monstera deliciosa gekweekt, die ook in de volgende interessante cultivars voorkomt:

• 'Variegata': heeft opvallend bonte bladeren en heeft meer licht nodig dan de puur groene soort
• 'Borsigiana': vormt vrij smalle en minder opengewerkte bladeren

Beide genoemde soorten groeien langzamer dan de oorspronkelijke vorm, waardoor 'Variegata' naast een lichte standplaats meer warmte nodig heeft.